Ο κύριος που βλέπετε να βγαίνει με δυσκολία από τον
παλιό «Σκαραβαίο» είναι ο πρόεδρος της Ουραγουάης, Χοσέ Μουχίκα,
αντάρτης των Τουπαμάρος στα χρόνια της δικτατορίας.
Ο 77χρονος πολιτικός, που δεν έχει τραπεζικό λογαριασμό αλλά ούτε και χρέη, απέκτησε πριν από λίγες ημέρες ακόμα έναν τίτλο τιμής, αυτόν του πιο φτωχού προέδρου στον κόσμο!
Το παρατσούκλι βγήκε μετά την αποκάλυψη ότι εάν και ο μηνιαίος μισθός τους είναι 12.500 δολάρια εκείνος κρατάει μόνον 1.250 δολάρια για τα έξοδά του και το υπόλοιπο ποσό, το 90%, το επιστρέφει στο κράτος προκείμενου να ενισχυθούν τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας.
Όπως ο ίδιος είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «El Mundo», με τα 1.250 δολάρια το μήνα μπορεί να τα βγάλει πέρα. Και μπορεί γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι της Ουρουγουάης ζουν με πολύ λιγότερα.
Αυτή η είδηση που κάνει τις τελευταίες ημέρες τον γύρο του κόσμου, δεν θα μπορούσε να μην μας βάλει σε σκέψεις.
Για παράδειγμα:
- Όλοι εμείς οι ιδιότυποι νεοέλληνες θα αντέχαμε έναν τέτοιο πρόεδρο στη χώρα μας;
- Θα μας ενέπνεε «σεβασμό» όπως θα τον βλέπαμε με το τζιν παντελόνι και το μπουφάν να βγαίνει ασθμαίνοντας από τον «Σκαραβαίο» και όχι από απαστράπτουσα «μαύρη κούρσα», όπως έλεγαν παλιά στην επαρχία τα αυτοκίνητα υπουργών, βουλευτών και παρατρεχάμενων;
- Θα θέλαμε να έχει μισθό κοντά στον δικό μας και να τα βγάζει δύσκολα πέρα;
- Θα αντέχαμε να μην «ικανοποιεί» τους ευσεβείς μας πόθους για φλας, αναγνώριση, φράγκα, «επαφές» και παρασκήνιο;
- Θα αντέχαμε να μην έχει τραπεζικό λογαριασμό αλλά ούτε και χρέη;
- Θα αντέχαμε να μην είναι αυτό που θέλουμε να είμαστε; Ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία; Πλούσιοι (άντε εύποροι), διάσημοι, μάγκες, καταφερτζήδες, λαμόγια (με την καλή έννοια βεβαίως- βεβαίως), σκαφάτοι, σαλονάτοι και κυρίως στο απυρόβλητο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου