Με
αφορμή άλλη μια αυτοκτονία στην γειτονιά μου (όχι στα Πατήσια, στην
Ολλανδία μένω) και άλλη μια over lunch συζήτηση με Ολλανδούς συνεργάτες
για το Ολλανδικό Θαύμα, είπα να σου στείλω αυτό γιατί ξέρω πως σου
αρέσουν τα λουλούδια.
Η καρδιά της ευρωπαϊκής παραγωγής λουλουδιών (και σύντομα λαχανικών) βρίσκεται στην Λίμνη Ναϊβάσα. Στην Κένυα. Οι ψαράδες γίνανε λουλουδούδες και τώρα αντί για ψάρια τρώνε γαρίφαλα.
Το νερό -που δεν έφτανε για όλους- τώρα δεν πίνεται πια αλλά με το ένα δολάριο τη μέρα κάτι σου μένει για μια Κοκακολίτσα. Αλλά αυτό δεν τους ενοχλεί πολύ. Εκείνο που πραγματικά τους τη σπάει είναι αυτή η φαγούρα από τη μελίγκρα, αφού δεν έχουν νύχια να ξυστούν γιατί τους πέφτουν από το μολυσμένο νερό.
Τ’ αφεντικό τους έταξε ρούχα για να καλυφθούν καλύτερα αλλά η παραγωγή άργησε γιατί τα ZARA στην Αγκόλα ήταν κλειστά.
Ευτυχώς, οι καλοί οι Ευρωπαίοι (Ολλανδοί) έταξαν να φτιάξουν μονάδα καθαρισμού του νερού, με τα λεφτά του Κενυάτη φορολογούμενου και συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το νερό λέει τώρα θα είναι πιο καθαρό από ποτέ, για τις τουλίπες. Βέβαια, αν είχαν παραμείνει ψαράδες, δεν θα χρειαζόντουσαν μονάδα καθαρισμού νερού και οι φόροι τους θα πήγαιναν κανονικά εκεί που πρέπει και πήγαιναν πάντα. Σε όπλα.
Οι επενδυτές είναι αισιόδοξοι. Σύντομα λέει θα μπορέσουν να ανεβάσουν την παραγωγή και να φέρνουν τα λουλούδια στις ευρωπαϊκές αγορές σε λιγότερο από 36 ώρες.
Δεν θα προσλάβουν κι άλλους εργάτες. Θα ακολουθήσουν λέει «νέες μεθόδους», όπως το να μαζεύουν και το νερό της βροχής αφού το νερό της λίμνης είναι γεμάτο σκατά από τους ιπποπόταμους που έχουν τα γύρω ξενοδοχεία για να θυμίζουν στους επισκέπτες επιχειρηματίες ότι η φύση είναι υποτελής τους.
Όταν το είπαν στους εργάτες εκείνοι χάρηκαν πάρα πολύ που οι Ολλανδοί γυρνώντας από την δουλειά θα αγοράζουν ένα ακόμα πιο φρέσκο μπουκέτο στην αγαπημένη τους, πριν πηδήξουν στις γραμμές του τρένου. Ένιωσαν κι αυτοί κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.
Τόση ήταν η χαρά τους που στα δωμάτια που μοιράζονται δύο και τρεις πολυμελείς οικογένειες εργατών βράσανε και φάγανε πατάτες που τις πήραν βερεσέ από το τοπικό super market. Ευτυχώς, ήταν φτηνές γιατί το καινούριο γερμανικό super market πουλάει πατάτες Αργεντινής.
Είναι μακριά η Αργεντινή αλλά με την παγκοσμιοποίηση ο κόσμος γίνεται ένα χωριό. Ήταν πλούσια χώρα λέει η Αργεντινή αλλά δεν ήθελε ανάπτυξη και τώρα έμεινε να καλλιεργεί πατάτες.
Πάλι καλά που οι Μπαγκλαντεσιανοί κι οι Φιλιππινέζοι στα καράβια δεν ζητάνε πολλά και το πετρέλαιο στην Νιγηρία είναι ακόμα φτηνό. Έτσι το καράβι με την φοροαπαλαγμένη σημαία Παναμά φέρνει τις πατάτες στην λίμνη πιο φτηνά.
Αύριο είναι γιορτή στην Λίμνη Ναϊβάσα. Οι όμορφες εργάτριες και οι υγιείς νέοι θα βάλουν πολύχρωμα παραδοσιακά ρούχα για να πάνε στην δουλειά. Θα έρθουν λέει κάτι φωτογράφοι από την Ολλανδία και τον Economist για να καταγράψουν τι ωραία που είναι η εξοχή στην Κένυα και τι καλά που επενδύει τα λεφτά της η Α.Μ. Βεατρίκη.
Την ίδια ώρα που η Ναιβάσα θα γιορτάζει, ένας ακόμα χαρούμενος Ολλανδός, γυρνώντας από τη δουλειά του, θα παίρνει ένα μπουκέτο λουλούδια και θα το δίνει στην καλή του που μόλις γέννησε στο σπίτι γιατί η ιδιωτική ολλανδική ασφάλεια δεν καλύπτει την γέννα. Είναι χαρούμενη που το μωρό της είναι ζωντανό στην Ευρωπαϊκή χώρα με τη μεγαλύτερη θνησιμότητα στις γέννες.
Ο καλός της θα στέκεται χωρίς να σκέφτεται το σπίτι που του πήρε η τράπεζα ούτε τα παιδιά του που δεν έχουνε να φάνε. Δεν έχει τέτοιες έννοιες γιατί αυτός ποτέ δεν ήταν τεμπέλης, πάντα πλήρωνε τους φόρους του και όλα δούλευαν ρολόι στην όμορφη περήφανη και ίσια χώρα του, χάρη στην Ολλανδική εργατικότητα και όχι στην Κενυάτικη εξαθλίωση.
Το τρένο που τώρα τον πολτοποιεί θα του στερήσει την ευκαιρία να καταλάβει πως το σύστημα που τρώει ανθρώπους στην Κένυα δεν θα χορτάσει έτσι εύκολα.
Δημήτρης Μάμαλης
Η καρδιά της ευρωπαϊκής παραγωγής λουλουδιών (και σύντομα λαχανικών) βρίσκεται στην Λίμνη Ναϊβάσα. Στην Κένυα. Οι ψαράδες γίνανε λουλουδούδες και τώρα αντί για ψάρια τρώνε γαρίφαλα.
Το νερό -που δεν έφτανε για όλους- τώρα δεν πίνεται πια αλλά με το ένα δολάριο τη μέρα κάτι σου μένει για μια Κοκακολίτσα. Αλλά αυτό δεν τους ενοχλεί πολύ. Εκείνο που πραγματικά τους τη σπάει είναι αυτή η φαγούρα από τη μελίγκρα, αφού δεν έχουν νύχια να ξυστούν γιατί τους πέφτουν από το μολυσμένο νερό.
Τ’ αφεντικό τους έταξε ρούχα για να καλυφθούν καλύτερα αλλά η παραγωγή άργησε γιατί τα ZARA στην Αγκόλα ήταν κλειστά.
Ευτυχώς, οι καλοί οι Ευρωπαίοι (Ολλανδοί) έταξαν να φτιάξουν μονάδα καθαρισμού του νερού, με τα λεφτά του Κενυάτη φορολογούμενου και συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το νερό λέει τώρα θα είναι πιο καθαρό από ποτέ, για τις τουλίπες. Βέβαια, αν είχαν παραμείνει ψαράδες, δεν θα χρειαζόντουσαν μονάδα καθαρισμού νερού και οι φόροι τους θα πήγαιναν κανονικά εκεί που πρέπει και πήγαιναν πάντα. Σε όπλα.
Οι επενδυτές είναι αισιόδοξοι. Σύντομα λέει θα μπορέσουν να ανεβάσουν την παραγωγή και να φέρνουν τα λουλούδια στις ευρωπαϊκές αγορές σε λιγότερο από 36 ώρες.
Δεν θα προσλάβουν κι άλλους εργάτες. Θα ακολουθήσουν λέει «νέες μεθόδους», όπως το να μαζεύουν και το νερό της βροχής αφού το νερό της λίμνης είναι γεμάτο σκατά από τους ιπποπόταμους που έχουν τα γύρω ξενοδοχεία για να θυμίζουν στους επισκέπτες επιχειρηματίες ότι η φύση είναι υποτελής τους.
Όταν το είπαν στους εργάτες εκείνοι χάρηκαν πάρα πολύ που οι Ολλανδοί γυρνώντας από την δουλειά θα αγοράζουν ένα ακόμα πιο φρέσκο μπουκέτο στην αγαπημένη τους, πριν πηδήξουν στις γραμμές του τρένου. Ένιωσαν κι αυτοί κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.
Τόση ήταν η χαρά τους που στα δωμάτια που μοιράζονται δύο και τρεις πολυμελείς οικογένειες εργατών βράσανε και φάγανε πατάτες που τις πήραν βερεσέ από το τοπικό super market. Ευτυχώς, ήταν φτηνές γιατί το καινούριο γερμανικό super market πουλάει πατάτες Αργεντινής.
Είναι μακριά η Αργεντινή αλλά με την παγκοσμιοποίηση ο κόσμος γίνεται ένα χωριό. Ήταν πλούσια χώρα λέει η Αργεντινή αλλά δεν ήθελε ανάπτυξη και τώρα έμεινε να καλλιεργεί πατάτες.
Πάλι καλά που οι Μπαγκλαντεσιανοί κι οι Φιλιππινέζοι στα καράβια δεν ζητάνε πολλά και το πετρέλαιο στην Νιγηρία είναι ακόμα φτηνό. Έτσι το καράβι με την φοροαπαλαγμένη σημαία Παναμά φέρνει τις πατάτες στην λίμνη πιο φτηνά.
Αύριο είναι γιορτή στην Λίμνη Ναϊβάσα. Οι όμορφες εργάτριες και οι υγιείς νέοι θα βάλουν πολύχρωμα παραδοσιακά ρούχα για να πάνε στην δουλειά. Θα έρθουν λέει κάτι φωτογράφοι από την Ολλανδία και τον Economist για να καταγράψουν τι ωραία που είναι η εξοχή στην Κένυα και τι καλά που επενδύει τα λεφτά της η Α.Μ. Βεατρίκη.
Την ίδια ώρα που η Ναιβάσα θα γιορτάζει, ένας ακόμα χαρούμενος Ολλανδός, γυρνώντας από τη δουλειά του, θα παίρνει ένα μπουκέτο λουλούδια και θα το δίνει στην καλή του που μόλις γέννησε στο σπίτι γιατί η ιδιωτική ολλανδική ασφάλεια δεν καλύπτει την γέννα. Είναι χαρούμενη που το μωρό της είναι ζωντανό στην Ευρωπαϊκή χώρα με τη μεγαλύτερη θνησιμότητα στις γέννες.
Ο καλός της θα στέκεται χωρίς να σκέφτεται το σπίτι που του πήρε η τράπεζα ούτε τα παιδιά του που δεν έχουνε να φάνε. Δεν έχει τέτοιες έννοιες γιατί αυτός ποτέ δεν ήταν τεμπέλης, πάντα πλήρωνε τους φόρους του και όλα δούλευαν ρολόι στην όμορφη περήφανη και ίσια χώρα του, χάρη στην Ολλανδική εργατικότητα και όχι στην Κενυάτικη εξαθλίωση.
Το τρένο που τώρα τον πολτοποιεί θα του στερήσει την ευκαιρία να καταλάβει πως το σύστημα που τρώει ανθρώπους στην Κένυα δεν θα χορτάσει έτσι εύκολα.
Δημήτρης Μάμαλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου