Η Ραμπάπ γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1983. Το ίδιο και τα δύο αδέρφια της, το ίδιο και το παιδί της. Ο μικρός της γιος διανύει μόλις τον τρίτο χρόνο της ζωής του, όμως ήδη έχει δει το πιο σκληρό της πρόσωπο: αυτό της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού στην ίδια του τη χώρα.
«Ήταν 7 παρά 10’ το απόγευμα, όταν το λεωφορείο όπου επιβαίναμε έφτασε στον προορισμό μας, στη στάση Μπάτης στο Φάληρο» διηγείται η Ραμπάπ, η οποία φορά μουσουλμανική μαντήλα. «Περίμενα τους συνεπιβάτες μου να αποβιβαστούν, καθώς είχα τον μικρό στο καρότσι. Όταν έφτασε η σειρά μου και άρχισα να τον κατεβάζω σιγά σιγά, είδα την πόρτα να κλείνει επάνω στο καρότσι με δύναμη. Το λεωφορείο ήταν διπλό κι εγώ βρισκόμουν στο πίσω μέρος. “Δεν βλέπεις το καρότσι;” φώναξα στον οδηγό. Κι εκείνος άνοιξε αμέσως την πόρτα, μόνο και μόνο για να την ξανακλείσει δυνατά. Τρεις φορές την ανοιγόκλεισε πάνω στο καρότσι του παιδιού μου. Εάν είχε το χεράκι του απ’ έξω, θα του το είχε κόψει…» διηγείται η νεαρή γυναίκα.
«Αν δεν ανοίξεις την πόρτα, θα πάω τώρα να σου κάνω μήνυση», φώναξε στον οδηγό για τελευταία φορά. Κι εκείνος εκνευρίστηκε, άνοιξε με δύναμη και τη δική του πόρτα, και κατέβηκε απ’ το λεωφορείο για να πάει να τη βρει. Σχεδόν κόλλησε το πρόσωπό του στο δικό της κι άρχισε να την προπηλακίζει.
«Σε “μένα θα κάνεις μήνυση; Ποια είσαι εσύ;» ρωτούσε τη γυναίκα, η οποία ξέρει τα δικαιώματά της και δεν φοβάται να τα διεκδικήσει. «Άι πνίξου μωρή μες τη θάλασσα και γύρνα πίσω στη χώρα σου. Και άμα σε ξαναδώ στο δρόμο, δεν σε βάζω μες το λεωφορείο», φώναξε έξαλλος ο οδηγός πριν φύγει.
«Η μαμά μου, που ήταν μαζί μας, τα ‘χε παίξει» αναφέρει η Ραμπάπ. «Κοίταζε πώς θα προστατέψει το μωρό, ενώ γινόταν ένας χαμός. Οι επιβάτες του λεωφορείου ήταν αμίλητοι και στο δρόμο δεν έδινε κανείς σημασία. Κοιτούσαν μόνο, κι εγώ είχα τρελαθεί. Το παιδί ούρλιαζε. Είχε τρομάξει πάρα πολύ με τις φωνές και με την πόρτα να κλείνει πάνω του. Κι από τότε, απ’ τις 9 Σεπτέμβρη, όταν συνέβη το περιστατικό, ακόμα το θυμάται. Πάντα, πριν μπούμε σε λεωφορείο με ρωτάει “Θα μου κλείσουν το χέρι στην πόρτα; Θα με χτυπήσει ο οδηγός;” Μου ζητά να τον πάρω αγκαλιά γιατί έχει αυτό το φόβο στο λεωφορείο και το τρόλεϊ».
Η ίδια η Ραμπάπ, που κατάγεται από την Αίγυπτο, έχει ξανασυναντήσει τέτοιες συμπεριφορές σε μέσα μαζικής μεταφοράς. «Με έχουν βρίσει πολύ χυδαία μέσα σε τρόλεϊ, επειδή με άκουσαν να μιλάω αραβικά με τη μητέρα μου. Άλλες φορές δεν με αφήνουν να μπω στο λεωφορείο γιατί έχω το καρότσι. “Απαγορεύεται το καρότσι στο λεωφορείο” μου είπε μία φορά ο οδηγός κι άλλη μια φορά μια κυρία που ήταν μέσα. Και όταν τη ρώτησα: “Εγώ πώς θα πάω;” μου απάντησε “με τα πόδια, τα λεωφορεία είναι μόνο για μας, όχι για εσάς”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου