ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ

Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή.

Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα…”

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ…

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ Από τα παρκέ... στην φυλακή


Αθλητές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί τους και να τους αναπολήσει, ακόμα κι αν δεν δικαίωσαν ποτέ τη φήμη τους, επανεμφανίζονται στη «Μηχανή του Χρόνου». Το gazzetta.gr εντοπίζει τα βήματά τους, ακολουθεί την πορεία τους και βρίσκει τις... νέες ασχολίες τους!

Ο Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1963 στην πόλη Αϊμπονίτο του Πουέρτο Ρίκο, ωστόσο μεγάλωσε στην Καγιέι. Η καριέρα του διήρκησε 28 χρόνια μέχρι που αποφάσισε στα 41 του χρόνια να αφήσει την ενεργό δράση. Το «ζιζάνιο» θεωρείται από τους μεγαλύτερους παίκτες της χώρας του, αγωνίστηκε σε 13 ομάδες και κόσμησε τα ελληνικά παρκέ για σχεδόν τέσσερα χρονιά, αν και θα μπορούσε να είχε μείνει για περισσότερο διάστημα στην χώρα μας. Το προσωνύμιο Πικουλίν το πήρε από έναν από τους χαρακτήρες του Μάγου του Οζ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...
Τα πρώτα του μπασκετικά βήματα τα έκανε στην πόλη που μεγάλωσε και στο σχολείο «Benjamin Harrison», ενώ δεν άργησε να έρθει και το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα του Πουέρτο Ρίκο. Στα 17 του χρόνια αγωνίστηκε με την «Atleticos de San German». Eκεί έμεινε από το 1980 μέχρι το 1985, αφού ακόμα κι όταν πήγε στο κολλέγιο επέστρεφε πάντα τα καλοκαίρια. Ο Ορτίθ οδήγησε την «Αtleticos de san German» στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος το 1985, μετρώντας περισσότερους από 25 πόντους και 14 ριμπάουντ σε κάθε παιχνίδι.
Στα 22 του χρόνια αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα. Μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να πάρει πτυχίο στην Επικοινωνία από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και για να παίξει μπάσκετ υπό τις οδηγίες του Ραλφ Μίλερ. Στις δύο πρώτες του χρονιές μέτρησε 19,8 πόντους και 8,7 ριμπάουντ μέσο όρο και οι διακρίσεις δεν άργησαν να έρθουν. Το 1987 επιλέχθηκε από τους Τζαζ στην θέση νούμερο 15 κι έγινε ο πρώτος παίκτης από το Πουέρτο Ρίκο που μπαίνει στα ντραφτ. Ο ίδιος όμως προτίμησε να... μετακομίσει στην Ευρώπη και να αγωνιστεί για μία χρονιά στην Σαραγόσα, πριν δοκιμάσει το ΝΒΑ.
Στους Γιούτα Τζαζ έμεινε για σχεδόν δύο σεζόν. Ο μικρός χρόνος συμμετοχής (σε 51 παιχνίδια την πρώτη χρονιά είχε 6,4 λεπτά) δεν του άρεσε κι έτσι στα μέσα της δεύτερης χρονιάς αποφάσισε να επιστρέψει στην Ισπανία για να φορέσει την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης (15,6 πόντους, 6,9 ριμπάουντ). Τα καλοκαίρια φυσικά δεν ξεκουραζόταν καθόλου, αφού πάντα επέστρεφε στην «Atleticos de San German».
Η περιήγηση του στα παρκέ της Ισπανίας συνεχίστηκε... αυτή την φορά δέχτηκε την πρόταση της Μπαρτσελόνα κι έτσι από τη Μαδρίτη βρέθηκε στην Βαρκελώνη για να αγωνιστεί παρέα με τον Όντι Νόρις. Οι μεγάλες του εμφανίσεις συνεχίστηκαν (14,5π., 8ριμπ.) κι εκείνη την χρονιά κατέκτησε το Copa del Rey (1991-92), ενώ έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκας. Ακολούθησαν η Ανδόρα και η Μάλαγα μέχρι που στα 31 του χρόνια άφησε την Ισπανία για να μετακομίσει στην Ελλάδα.

Πρώτη στάση η Λάρισα. Το ντεμπούτο του έγινε στις αρχές του Φεβρουαρίου κι αγωνίστηκε για 14 παιχνίδια μετρώντας 16,9 πόντους, 11,1 ριμπάουντ, 1,9 ασίστ και 0,9 κλεψίματα. Αφού γνώρισε την πόλη της Θεσσαλίας... είπε να γευτεί και τις ομορφιές της Κρήτης.
Η επόμενη σεζόν τον βρήκε στο Ηράκλειο, όπου με 13,3 ριμπάουντ μέσο όρο αναδείχθηκε πρώτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος. Βέβαια, βοήθησε και στο σκοράρισμα με 19,2 πόντους μ.ό., ενώ είχε και 1,1 κοψίματα και 2 ασίστ.
Η καριέρα του στην Ελλάδα έκλεισε στον Άρη, όπου έμεινε για σχεδόν δύο χρόνια. Το καλοκαίρι του 1996 ο Ορτίθ τα βρήκε σε όλα με τους «κιτρίνους» κι αφού τερμάτισε στη 10η θέση με την εθνική του Πουέρτο Ρίκο στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας ήρθε στα μέσα Αυγούστου στην χώρα μας για να ενσωματωθεί στην προετοιμασία της νέας του ομάδας.
Την πρώτη του σεζόν μέτρησε 14,2 πόντους, 9,7 ριμπάουντ, 1,4 τάπες, ενώ βοήθησε την ομάδα να φτάσει στην κατάκτηση του Κόρατς! Στις 26 Μαρτίου ο Άρης υποδέχτηκε την Τόφας, ωστόσο υποτίμησε αρκετά την αντίπαλό του με αποτέλεσμα να ηττηθεί (66-77), με τον Ορτίθ να πετυχαίνει 19 πόντους. Στις 3 Απριλίου οι «κίτρινοι» έπρεπε να αποδείξουν μέσα στην Προύσα την ανωτερότητα τους. Με κορυφαίο τον Ορτίθ (25π., 8/10δίπ., 9/11βολ., 7ριμπ., 2ασ.) και με τους Μπόνι, Λιαδέλη να έχουν από 20 και 15 πόντους αντίστοιχα, ο Άρης κάλυψε και με το παραπάνω τη διαφορά της ήττας (70-88) φτάνοντας στο δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του!
Ο Ορτίθ παρέμεινε στην ομάδα, αλλά αγωνίστηκε για 15 παιχνίδια (10,7 πόντους και 12,1 ριμπάουντ), καθώς αποχώρησε λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο Άρης. Εκείνη τη σεζόν η ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε κερδίσει την ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου κι έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου.
Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η καριέρα του στην Ελλάδα, βέβαια θα μπορούσε να συνεχιστεί. Το καλοκαίρι του 1998 είχε δεχτεί τεράστια πρόταση από τον ΠΑΟΚ που ξεπερνούσε το 1 εκ. δολάρια και φυσικά δεν θα μπορούσε να πει «όχι». Τελικά, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν οι δύο πλευρές. Ο Πορτορικανός είχε υποβληθεί σε υποχρεωτικό έλεγχο ντόπινγκ που περνούσαν οι ξένοι μπασκετμπολίστες, ώστε να πάρουν δελτίο από την ομοσπονδία και το δείγμα του βρέθηκε θετικό. Ο Ορτίθ είχε υπογράψει συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ, πριν γίνει γνωστό πως βρέθηκε θετικός. Όταν η ομοσπονδία του απαγόρευσε να αγωνιστεί ως τις αρχές Νοεμβρίου, η ομάδα δεν τον περίμενε. Ο ΠΑΟΚ τον αποδέσμευσε, κατήγγειλε το συμβόλαιό του κι αρκετό καιρό αργότερα ο παίκτης δικαιώθηκε από την FIBA.
Λίγα χρόνια μετά το 2002, η Ολύμπια Λάρισας τον πλησίασε. Οι δύο πλευρές έδειχναν να τα έχουν βρει. O Oρτίθ όμως καθυστερούσε να δώσει την τελική του απάντηση και τελικά δεν επέστρεψε ποτέ στην Α1.
Την φανέλα της εθνικής ομάδας την τίμησε για 21 χρόνια, συμμετέχοντας σε πολλές διοργανώσεις και φτάνοντας σε πολλές διακρίσεις. Η καριέρα του έκλεισε στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004 όταν ήταν 41 ετών! Κάπως έτσι έκλεισε η καριέρα του ως καλαθοσφαιριστής, έχοντας κατακτήσει 8 Πρωταθλήματα στην χώρα του, 1 Κύπελλο Κόρατς και μετάλλια με την εθνική ομάδα σε Παναμερικανικούς και Κεντροαρικανικούς αγώνες.
Ναρκωτικά, διαζύγιο και... μπάσκετ

Ο Ορτίθ παντρεύτηκε την Νιρίτα Ρουίζ κι απέκτησαν δύο παιδιά, το 2006 όμως ήρθε το διαζύγιο και η... κατηφόρα.
Στο παρκέ μπορεί να ήταν άπιαστος, αλλά στη ζωή πιάστηκε από τις αρχές, λίγο καιρό αφότου άνοιξε τη δική του σχολή μπάσκετ που ονόμασε «Piculín Ortíz Basketball Institute», στην πόλη όπου μεγάλωσε. Τον Ιούνιο του 2011 ο Ορτίθ συνελήφθη από τις αρχές για κατοχή 40 σφαιρών, ενός όπλου και για υψηλή ποσότητα μαριχουάνας, αφού στο σπίτι του βρέθηκαν 218 δενδρύλλια! Ο ίδιος παραδέχτηκε την ενοχή του και τον εθισμό του στις ουσίες και καταδικάστηκε σε εξάμηνη φυλάκιση, 4χρονη αναστολή κι 600 ώρες κοινωνικής εργασίας.
Τελικά πέρασε 2 μήνες στην φυλακή, αφού ο δικαστής αποφάσισε πως επειδή είναι εξαρτημένος από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά καλύτερα θα είναι να ακολουθήσει πρόγραμμα αποτοξίνωσης.
Ο ίδιος είχε δηλώσει πως η χρόνια κατάθλιψη τον οδήγησε στον εθισμό και πως πλέον ένιωθε καλύτερα. Λίγους μήνες μετά όμως βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης και το δικαστήριο ακύρωσε την αποφυλάκισή του. Έτσι τον Μάρτιο του 2012 καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκισης.
Πλέον η περιπέτεια αυτή δείχνει πως έχει περάσει. Ο Ορτίθ εργάζεται για τη FIBA Americas και βοηθάει στη διεξαγωγή διάφορων εκδηλώσεων. Ως εκπρώσοπός της είχε υποδεχτεί τον Ολυμπιακό στην Βραζιλία τον περασμένο Οκτώβριο, όταν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ταξιδέψει για το Διηπειρωτικό. Μάλιστα είχε μιλήσει για αρκετά ώρα με τον γυμναστή του Ολυμπιακού Ανδρέα Γκατζούλη.
Στις αρχές του μήνα πήρε την απόφαση να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της «Atleticos de San German». Η παρουσίασή του έγινε κανονικά, ωστόσο την τελευταία στιγμή ακύρωσε την συμφωνία καθώς προτίμησε να αφοσιωθεί πλήρως στη FIBA...

Δεν υπάρχουν σχόλια: