Φυσικά, δεν είναι άξιο απορίας γιατί η κυβέρνηση επιχείρησε μια τέτοια πρωτοφανή ενέργεια. Θέλει αγαστές σχέσεις με την ηγεσία της ιεραρχίας για ευνόητους λόγους, οι οποίοι εξυπηρετούν και τις δύο πλευρές. Λόγοι, οι οποίοι άλλωστε οδηγούν στην άρνηση της κυβέρνησης ακόμα και να σκεφτεί τον διαχωρισμό Εκκλησίας-κράτους, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ενδιαφέρουσα παράμετρος της τροπολογίας, ότι ακόμα και αν βρίσκονται σε εξέλιξη διαχειριστικοί έλεγχοι για ενδεχόμενες ατασθαλίες σε επιχειρήσεις που ανήκουν στην Εκκλησία, αυτοί σταματούν αυτόματα, αν δεν συμφωνήσουν στη συνέχισή τους οι προαναφερόμενοι υπουργοί. Ετσι, οδηγούνται σε παραγραφή μια σειρά από υποθέσεις που διερευνώνται, μια ενέργεια που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Η τροπολογία πέρασε από τη Βουλή αθόρυβα, χωρίς ούτε καν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αντιληφθούν το μέγεθος του σκανδάλου. Ελπίζουμε να το κάνουν τώρα, που η «Εφ.Συν.» φέρνει την υπόθεση αυτή στη δημοσιότητα. Και να αντιδράσουν, έστω εκ των υστέρων, σε μια τέτοια προκλητική ρύθμιση.
Το δεύτερο σκανδαλώδες θέμα της τροπολογίας είναι η εξαίρεση για μια ακόμα φορά των ιερέων από το πρόγραμμα κινητικότητας και διαθεσιμότητας, στο οποίο εντάσσονται και θα ενταχθούν το προσεχές διάστημα χιλιάδες άλλοι υπάλληλοι του Δημοσίου. Ετσι, μπορεί γιατροί να κινδυνεύουν με διαθεσιμότητα ή απόλυση, μπορεί την ίδια τύχη να έχουν καθηγητές, όπως και άλλες κατηγορίες υπαλλήλων, αλλά αυτό δεν θα συμβεί για τους ιερείς. Η κυβέρνηση θεωρεί πως στη χώρα αυτή περισσεύουν οι γιατροί και οι καθηγητές, αλλά όχι και οι παπάδες. Και αυτό μόνο αποτελεί ένα συμβολισμό για τις αξίες τις οποίες ακολουθεί η δικομματική κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου