Κινητοποίηση για δωρεάν μεταφορά μαθητών στο Καρλόβασι…
Όλο το προηγούμενο διάστημα, χρησιμοποιώντας το εργαλείο της κρίσης, οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα κάνουν πραγματικότητα τους πιο μύχιους πόθους των απανταχού καπιταλ”η”στών. Επιχειρούν να στήσουν μια χώρα όπου τίποτα δεν είναι δικαίωμα, αλλά όλα είναι οικονομική δυνατότητα. Κοινώς, άμα έχεις φίλε μου, έχει καλώς. Άμα δεν έχεις, λυπούμεθα για σένα. Μια χώρα με ένα λαό αμόρφωτο και φτωχό όπου κανείς θα έλεγε και ευχαριστώ για ένα κομμάτι ψωμί, λαός ιδανικός για χώρα φοροπαράδεισο για την αρπαχτοεπιχειρηματικότητα και την “νόμιμη” εκμετάλλευση.
Αυτά τα παιδιά ζητάν το αυτονόητο που τους κόψανε λόγω “έλλειψης κονδυλίων”. Κι όλα αυτά στη Σάμο, μια από τις πολλές περιοχές της χώρας όπου οι γονείς μας κατέβαιναν με τα πόδια από το χωριό για να μάθουν γράμματα, να μη μείνουνε ¨ξύλα απελέκητα”. Συχνά ξυπόλητοι με τα παπούτσια στο χέρι για να τα μη λιώσουν μέχρι το σχολείο, ή κάποιοι πιο προνομιούχοι με γάιδαρο, ενώ άλλοι δεν τελείωσαν ποτέ το σχολείο γιατί έπρεπε να δουλέψουν. 60 χρόνια πίσω λοιπόν. Όποιος μπορεί ας βρεί δικό του μέσον για το σχολείο. Όποιος δεν μπορεί, λυπούμεθα πολύ. Είναι έτσι όμως; Τι λένε για όλα αυτά οι μαθητές; Οι γονείς; Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι;
Ας διαδώσουμε μια τόσο ελπιδοφόρα, ενωτική, μετωπική κινητοποίηση, και ας γίνει έμπνευση και για άλλες επαρχίες. Όλοι μαζί θα τους λυγίσουμε. 60 χρόνια πίσω δε γυρνάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου