Όταν ένας συνοικισμός Ελλήνων μεταναστών καίγεται και ένα παιδί σκοτώνεται από τον έξαλλο όχλο – Μία ιστορία του 1909
Από τον Nick Milas
Η στάση των τοπικών «Αυριανών» απέναντι στους Έλληνες δεν χωρούσε παρερμηνεία: «Οι γειτονιές τους είναι μέσα στη βρωμιά», «Παρενοχλούν τις γυναίκες», «… ζουν στοιβαγμένοι σε ξύλινα σπίτια μέσα στην ανέχεια. » και «… οι Έλληνες είναι καταστροφή για τον Αμερικανό εργάτη, όπως οι Γιαπωνέζοι, οι Ιταλοί και άλλοι σαν κι αυτούς» ήταν το πνεύμα των δημοσιευμάτων. Τόπος: Η νότια Όμαχα της Νεμπράσκα των ΗΠΑ. Πρωταγωνιστές: Οι Έλληνες μετανάστες που είχαν έρθει στην πόλη από το 1880, δούλευαν σαν εργάτες στους σιδηρόδρομους και είχαν τη φήμη του «απεργοσπάστη». Συμπρωταγωνιστές: Οι Ιρλανδοί εργάτες που είχαν ήδη εγκατασταθεί εκεί νωρίτερα και είχαν ήδη σχηματίσει μια μεγάλη κοινότητα. Και που όπως είναι αναμενόμενο, σιχαίνονταν τους Έλληνες. Το ντεκόρ είναι έτοιμο και λείπει μόνο η αφορμή που θα προκαλέσει την πυροδότηση. Ιδού: Ένας έλληνας μετανάστης που κάνει μαθήματα αγγλικών με μια νεαρή δασκάλα, συλλαμβάνεται για άγνωστους λόγους από τον ιρλανδικής καταγωγής αστυνομικό Edward Lowery. Την ώρα που ο Έλληνας μεταφέρεται στη φυλακή, άγνωστο πώς, τραβάει ένα όπλο και τραυματίζει θανάσιμα τον αστυνομικό. Τα υπόλοιπα είναι ρεπορτάζ των New York Times: “Μόλις ο δράστης συλλαμβάνεται ξανά, δύο γερουσιαστές (ο ένας Ιρλανδικής καταγωγής) και ένας δικηγόρος, οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας και ξεσηκώνουν τα πλήθη. Όπως είναι αναμενόμενο, ο όχλος που όσο πάει και μεγαλώνει, καταλήγει έξω από την τοπική φυλακή, όπου κρατείται ο Έλληνας. Οι αστυνομικοί αποφασίζουν να τον μεταφέρουν στα κεντρικά για μεγαλύτερη ασφάλεια. Το πλήθος ακολουθεί την αστυνομική πομπή. Ο κρατούμενος κάποιες στιγμές πέφτει στα χέρια τους και μετά βίας γλιτώνει το λιντσάρισμα.” Όταν τελικά οι αστυνομικοί με τον κρατούμενο καταφέρνουν να ξεφύγουν, το έξαλλο πλήθος επιστρέφει στην πόλη και κατευθύνεται προς την ελληνική συνοικία. Τρεις χιλιάδες εξαγριωμένοι ντόπιοι, λεηλατούν σπίτια και μαγαζιά. Χτυπούν άντρες, γυναίκες, παιδιά και καίνε όλα τα κτίρια της περιοχής. Ένα παιδί σκοτώνεται. Ο ελληνικός πληθυσμός, λαμβάνει επίσημη προειδοποίηση να εγκαταλείψει την πόλη, μπροστά στον κίνδυνο να συνεχιστούν οι ταραχές. Όσο διαρκούν τα επεισόδια, η αστυνομία της περιοχής δηλώνει αδυναμία να ελέγξει το πλήθος. Ζητάει βοήθεια από γειτονικές πόλεις αλλά εισπράττουν αρνητική απάντηση. Μέσα σε λίγες ημέρες, κανένας Έλληνας δεν έχει παραμείνει στη Νότια Όμαχα. Ήταν 21 Φεβρουαρίου του 1909. Και το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως «Greek Town Riot» Έτσι έχει καταχωρηθεί στην Wikipedia. Μια ακόμα μικρή Νύχτα των Κρυστάλλων, από αυτές που γεμίζουν σιωπηλά την ιστορία της ανθρωπότητας. Και που επαναλαμβάνονται και ξανακρύβονται κάτω από το χαλί της ιστορίας, με την ίδια επιμέλεια που κρύβονται όλοι οι σκελετοί στις ντουλάπες. ΥΓ.: Για την Ιστορία: Ο έλληνας δολοφόνος του αστυνομικού Edward Lowery, καταδικάστηκε σε θάνατο από το τοπικό δικαστήριο. Το Ανώτατο δικαστήριο της πολιτείας, κρίνοντας ότι λόγω απειλής για μεγαλύτερες εξεγέρσεις δεν είχε μια δίκαιη δίκη, ακύρωσε την απόφαση, επανέλαβε τη δίκη και τον καταδίκασε σε 14 χρόνια κάθειρξη. Η ελληνική κοινότητα στη Νότια Όμαχα, ευημερεί μέχρι σήμερα.
*Αποσπάσματα απ’ το άρθρο των New York Times της 22/2/1909
Πηγή: www.lifo.gr