ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ

Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή.

Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα…”

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ…

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Παγκόσμιο Κλειστού,: Χρυσό μετάλλιο ο Χονδροκούκης



Στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στο 14ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου, στο αγώνισμα του ύψους, ανέβηκε ο Δημήτρης Χονδροκούκης. Ο Ελληνας μπροστά σε 200 και πλέον Ελληνες που ταξίδεψαν στην Κωνσταντινούπολη κυρίως από Καβάλα, Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη, για να στηρίξουν την ελληνική ομάδα και να δημιουργήσουν μοναδικό κλίμα ξεπέρασε τα 2,33 μ. για να κατακτήσει το πρώτο μετάλλιο της ελληνικής αποστολής στη διοργάνωση και το πρώτο μετάλλιο της χώρας, από το 2008 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Ο αθλητής του Ολυμπιακού έκανε εντυπωσιακό αγώνα, βελτιώνοντας δύο φορές το ατομικό του ρεκόρ στον κλειστό στίβο (2,31 μ. και 2,33 μ.) για να πανηγυρίσει τελικά με την ψυχή του και να κάνει τον γύρο του θριάμβου με μια ελληνική σημαία στην πλάτη. Στον ίδιο αγώνα ο Κώστας Μπανιώτης κατέλαβε την τέταρτη θέση με 2,31 μ. και έχασε στις προσπάθειες το τρίτο μετάλλιο, το οποίο πήγε τελικά στον Ρώσο Ιβαν Ουχοφ. Ο Μπανιώτης αφού έκανε δύο αποτυχημένες προσπάθειες στα 2,33 μ., δοκίμασε στο 2,35 μέτρα. Οσο για τον παγκόσμιο πρωταθλητή, ξεπέρασε με την πρώτη το 2,33 μ. και νωρίτερα με την δεύτερη το 2,31 μέτρα.
"Είμαι πολύ χαρούμενος. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω με λόγια όλα όσα αισθάνομαι. Δεν περίμενα ότι θα κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο. Ηθελα να μπω μέσα και να κάνω έναν δυνατό αγώνα. Μετά το 2,31 μ. σκέφτηκα ότι πρέπει να συγκεντρωθώ για να πάω παραπάνω. Πάντα σκέφτομαι ρεαλιστικά. Δεν θέλω να κοιτάζω πέρα από αυτά που μπορώ. Στον αγώνα υπήρχαν πολλοί και καλοί αθλητές, άρα ήξερα πως δεν θα ήταν εύκολο. Το να σκέφτομαι όμως τα μετάλλια είναι κάτι φυσιολογικό", είπε ο Χονδροκούκης και απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το αν είναι σε θέση να βελτιώσει το πανελλήνιο ρεκόρ του Παπακώστα (2,35 μ.): "Ο Παπακωστας ήταν σπουδαίος άλτης. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυο σπουδαίοι άλτες, εγώ και ο Κώστας. Πιστεύω πως έχουμε τις ίδιες πιθανότητες να βελτιώσουμε το ρεκόρ.
Από την πλευρά του ο Κώστας Μπανιώτης δήλωσε: "Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό. Ρίσκαρα στο 2,35 μ., καθώς ένιωσα πως μπορώ το κάτι παραπάνω. Δεν βγήκε και τελικά κατέλαβε και πάλι την τέταρτη θέση. Είναι σημαντικό που υπάρχουν δύο Ελληνες αυτού του επιπέδου"
Αυτό ήταν το όγδοο ελληνικό μετάλλιο στην ιστορία του θεσμού και το τρίτο που κατακτά η Ελλάδα στο αγώνισμα του ύψους, καθώς ο Παπακώστας έχει δύο ασημένια, από το 1995 και 1997.


Η ψυχή του Χονδροκούκη, η δύναμη της κερκίδας

Κάτι παραπάνω από μοναδική ήταν η ατμόσφαιρα στο Atakoy Arrena, χάρη στην στήριξη που έδωσαν οι Ελληνες φίλαθλοι στα μέλη της ελληνικής ομάδας. Στη διάρκεια του τελικού του ύψους, υπήρχαν κρεμασμένες σημαίες σε διάφορα σημεία του σταδίου, ενώ οι δύο δυνατοί πυρήνες από Κομοτηνή και Καβάλα δημιούργησαν πραγματικά μοναδικά συναισθήματα.
Στη διάρκεια της απονομής του χρυσού μεταλλίου, οι φίλαθλοι τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο, ενώ με το που ολοκληρώθηκε η απονομή για αρκετά λεπτά, ακουγόταν στο στάδιο το.. “Ελας, Ελας..”. Ιδιαίτερα συγκινημένος και ο Κυριάκος Χονδροκούκης, πατέρας και προπονητής του Δημήτρη, ο οποίος δήλωσε: “Οταν πήγαμε για προετοιμασία στην Ν. Αφρική τα πράγματα δεν ήταν καλά. Λόγω του υψόμετρου δεν καταφέραμε να κάνουμε την δουλειά που θέλαμε. Αυτό είχε ως συνέπεια να μην προσδοκούμε σε πολλά πράγματα στην διάρκεια της σεζόν. Τελικά η πορεία ήταν διαφορετικά και φτάσαμε στο σημείο να πανηγυρίζουμε το χρυσό μετάλλιο”, είπε ο Χονδροκούκης και συμπλήρωσε αναφορικά με το ποιο θεωρεί πως είναι το δυνατο σημειο του αθλητή του, πέρα από το ταλέντο: “Εχει ψυχή. Πλέον το απέδειξε ότι αγωνίζεται με ψυχή. Οταν κατάλαβε ότι το 2,33 μ. θα του δώσει μετάλλιο, το πέρασε με την πρώτη. Πιστεύω πως το έχει έμφυτο. Μπαίνει αγωνίζεται, παλεύει και μάλιστα δίχως να φορτίζεται. Βέβαια για δε σημαίνει πως δεν έχει περάσει δύσκολα, ιδιαίτερα την εποχή με τα προβλήματα τραυματισμών. Την εποχή που όλοι γυμνάζονταν εκείνος καθόταν σπίτι με τις πατερίτσες”.
Τα πανηγύρια δεν έλειψαν και από τα μέλη της ελληνικής αποστολής, καθώς βρέθηκαν στο στάδιο για να στηρίξουν τους δύο αθλητές, όπως φυσικά και ο Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ Βασίλης Σεβαστής, ο οποίος δικαιολογημένα χαμογελούσε από ικανοποίηση.
Την Δευτέρα το πρωί η ελληνική ομάδα θα έχει την ευκαιρία να πάει στο Πατριαρχείο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: