Δικαστική απόφαση «μπλοκάρει» την εφεδρεία 10 εργαζομένων

Την παραμονή στην εργασία τους, με καταβολή των κανονικών τους αποδοχών, διατάσσει, με προσωρινή εντολή του, το Πρωτοδικείο για εργαζόμενους που τέθηκαν πρόσφατα σε εργασιακή εφεδρεία.

Με προσωρινές διαταγές που εξέδωσε, το Πρωτοδικείο δικαίωσε σε πρώτη φάση δέκα εργαζόμενους του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ), οι οποίοι τέθηκαν πρόσφατα σε εργασιακή εφεδρεία λόγω συγχώνευσης του οργανισμού με τη Θέμις Κατασκευαστική και τη ΔΕΠΑΝΟΠ, ενώ ανάλογες αποφάσεις έχουν εκδοθεί, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, για άλλες 10 περιπτώσεις εργασιακής εφεδρείας.  Το δικαστήριο, ενώπιον του οποίου προσέφυγαν οι εργαζόμενοι του ΟΣΚ, διατάσσει την παραμονή τους στην εργασία τους και την καταβολή των κανονικών αποδοχών τους μέχρι την εκδίκαση της αίτησης (Τμήμα Ασφαλιστικών ) που έχουν υποβάλει.

 
Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι το μέτρο της εφεδρείας αντίκειται στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πρόεδρος επικαλείται την Οδηγία 77/187, που απαγορεύει τις απολύσεις εργαζομένων στις περιπτώσεις μεταβίβασης-συγχώνευσης της επιχείρησης, την Οδηγία 98/59, που ρυθμίζει τις ομαδικές απολύσεις εργαζομένων και θέτει όριο το 5% του προσωπικού και έως 30 άτομα.

Οι εργαζόμενοι που είχαν προσληφθεί στον ΟΣΚ από το 1997 έως και το 2005 με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, επικαλούνται στις προσφυγές τους, μεταξύ άλλων, και την παραβίαση του Συντάγματος, και συγκεκριμένα την αρχή της αξιοκρατίας.

Στα δικόγραφα τους οι προσφεύγοντες αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Η ένταξη στο καθεστώς της εφεδρείας λογίζεται ως προμήνυση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, το δε μέρος των αποδοχών που συνεχίζει να καταβάλλεται στον εργαζόμενο στη συνέχεια θα αφαιρεθεί από την αποζημίωση απολύσεως».

Επισημαίνουν επίσης: «Ενώ στην τακτική καταγγελία με προμήνυση ο εργαζόμενος εξακολουθεί να εργάζεται κανονικά στο διάστημα που μεσολαβεί από την προμήνυση μέχρι τη λύση της σύμβασης εργασίας, λαμβάνοντας πλήρεις τις αποδοχές του, στην εργασιακή εφεδρεία η εργασιακή σχέση αναστέλλεται αμέσως, το δε (ελάχιστο) μέρος των «αποδοχών» που λαμβάνει ο εργαζόμενος κατά την διάρκειά της αποτελεί προκαταβολή της αποζημίωσης απολύσεως.

Και ενώ στην τακτική καταγγελία με προμήνυση μόλις λήξει η σύμβαση εργασίας, ο εργαζόμενος δικαιούται, επί ποινή ακυρότητας, πλήρη αποζημίωση απολύσεως, η οποία είναι απλώς μειωμένη στο ήμισυ σε σχέση με εκείνη που θα οφειλόταν αν η καταγγελία γινόταν απροειδοποίητα (άρθρο 4 ν. 3198/1955), στην εργασιακή εφεδρεία κατά τον χρόνο λήξης της σύμβασης εργασίας η αποζημίωση απολύσεως θα έχει ήδη αναλωθεί (τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο μέρος της). Έτσι, στην πραγματικότητα η διαδικασία της εργασιακής εφεδρείας, η οποία δεν έχει σκοπό την απασχόληση του εργαζομένου μετά την λήξη της αλλά την απόλυσή του, αποτελεί μια ενιαία διαδικασία απολύσεως, η οποία μάλιστα διαμορφώνεται με πολύ δυσμενέστερους όρους από την καταγγελία της σύμβασης εργασίας στο κοινό εργατικό δίκαιο».