"Το αμέσως καλύτερο πράγμα από το να παίζεις και να κερδίζεις είναι να παίζεις και να χάνεις. Το βασικό είναι να παίζεις."
Nick "the Greek" Dandalos, θρύλος του πόκερ
Nick "the Greek" Dandalos, θρύλος του πόκερ
(Απόφθεγμα από το βιβλίο του “Gambling Secrets of Nick the Greek”)
Ο λόγος για τον ένα και μοναδικό Nick the Greek, τον γνωστότερο επαγγελματία παίκτη τυχερών παιχνιδιών στον κόσμο και μεγαλύτερο τζογαδόρο στην Αμερική, ο οποίος απεβίωσε πριν 44 χρόνια.
Ο Νικόλας Ανδρέας Δάνδολος ή κατά κόσμο Nick the Greek γεννήθηκε στη Κρήτη, και πιο συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο στις 27 Απριλίου του 1883. Γόνος πλούσιας οικογένειας (ο πατέρας του ήταν έμπορος) αποφοίτησε από το Ελληνικό Ευαγγελικό Κολέγιο της Σμύρνης, όπου μελέτησε φιλοσοφία.
Μετά από παρότρυνση των γονιών του, ο Νικόλας στην ηλικία των 18 ετών, φεύγει για τις ΗΠΑ, όπου αρχικά εγκαθίσταται στο Σικάγο, με εβδομαδιαίο χαρτζιλίκι 150 δολάρια. Σχετικά σύντομα μετακομίζει στο Μόντρεαλ, όπου η γνωριμία του με τον διάσημο αναβάτη στις ιπποδρομίες Phil Musgrave, έμελλε να αποτελέσει σταθμό στη ζωή του. Γοητευμένος με τα στοιχήματα, έπαιξε και κέρδισε σχεδόν μισό εκατομμύριο δολάρια μέσα σε έξι μήνες, γεγονός που τον βοήθησε να κατασταλάξει στο... «επάγγελμα» το οποίο θα ακολουθούσε.
Ωστόσο, η τύχη δεν υπήρξε πάντα πιστή του σύντροφος. Επιστρέφοντας στο Σικάγο έχασε όλα όσα είχε κερδίσει στο Μόντρεαλ, κέρδισε όμως σε φήμη αφού προοδευτικά μετατράπηκε σε δεξιοτέχνη των τυχερών παιχνιδιών, με έφεση κυρίως στο πόκερ και τα ζάρια. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που τα μεγάλα καζίνο στα οποία έπαιζε, του πρόσφεραν –ανεπιτυχώς βέβαια– θέσεις εργασίας με παχυλούς μισθούς, αφού η ζημιά που τους έκανε ως παίχτης ήταν μεγάλη.
Ο μύθος γύρω από το όνομα Nick the Greek έχει αρχίσει ήδη να χτίζεται, όταν ο ίδιος το 1949 προσεγγίζει τον Benny Binion, ιδιοκτήτη καζίνο, με αίτημα να οργανωθεί μια μυθική αναμέτρηση πόκερ. Από τον Ιανουάριο του 1951 μέχρι το Μάιο του ίδιου έτους, ο Νικόλας βρέθηκε αντιμέτωπος με τον μοναδικό ισάξιό του παίκτη, Johnny Moss, σε έναν Μαραθώνιο Πόκερ, όπου η διακοπή επιτρεπόταν μόνο για ύπνο και φαγητό. Καθώς ο Moss κέρδιζε πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια και η ήττα του Νικόλα ήταν πλέον αναμενόμενη, ο δεύτερος, απευθυνόμενος στον νικητή, είπε τη διάσημη φράση: «Κύριε Moss, θα πρέπει να σε αφήσω να φύγεις».
Ο μύθος γύρω από το όνομα Nick the Greek έχει αρχίσει ήδη να χτίζεται, όταν ο ίδιος το 1949 προσεγγίζει τον Benny Binion, ιδιοκτήτη καζίνο, με αίτημα να οργανωθεί μια μυθική αναμέτρηση πόκερ. Από τον Ιανουάριο του 1951 μέχρι το Μάιο του ίδιου έτους, ο Νικόλας βρέθηκε αντιμέτωπος με τον μοναδικό ισάξιό του παίκτη, Johnny Moss, σε έναν Μαραθώνιο Πόκερ, όπου η διακοπή επιτρεπόταν μόνο για ύπνο και φαγητό. Καθώς ο Moss κέρδιζε πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια και η ήττα του Νικόλα ήταν πλέον αναμενόμενη, ο δεύτερος, απευθυνόμενος στον νικητή, είπε τη διάσημη φράση: «Κύριε Moss, θα πρέπει να σε αφήσω να φύγεις».
Ένας αστικός μύθος ισχυρίζεται ότι ο Δάνδολος , μία φορά είχε την ευκαιρία να συνοδέψει τον Albert Einstein στο Las Vegas.
O Nick the Greek (αριστερά στη φωτογραφία ) σε επαγγελματικό τραπέζι πόκερ στα μέσα της δεκαετίας του 50
Ένας άλλος αστικός μύθος λέει για τη νίκη του ενός εκατομμυρίου δολαρίων έναντι ενός Τεξανού. Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, ο Νικ ήταν αισθητά κουρασμένος και ζήτησε ένα τέλος στο παιχνίδι.Ο Τεξανός τότε τον κατηγόρησε ότι σταμάτησε το παιχνίδι ενώ τα πράγματα πήγαιναν καλά.Ο Nick τότε ζήτησε μια νέα τράπουλα, την ανακάτεψε και ζήτησε από τον Τεξανό αν θέλει να παίξει διπλό ή να παρατήσει. Ο Τεξανός τότε αρνήθηκε και πήγε σπίτι του.
Όπως συμβαίνει στη ζωή κάθε τζογαδόρου, έτσι και στην περίπτωση του Nick the Greek, η φτώχεια ήταν μια κατάσταση αρκετά συχνή. Μην μπορώντας να ελέγξει πάντα την τύχη του και με την παροιμιώδη ικανότητα να κερδίζει και να χάνει μεγάλα ποσά μέσα σε λίγες ώρες, ο Νικόλας περιήλθε σε κατάσταση ένδειας τουλάχιστον 73 φορές στη ζωή του, κάτι το οποίο συχνά φιλοσοφούσε με φράσεις όπως «έτσι είναι η ζωή» ή «στο επάγγελμά μου, η δόξα συνήθως ακολουθείται από μια πρόταση που περιλαμβάνει τη λέξη φυλακή».
Πέθανε απένταρος και βαριά άρρωστος στο Los Angeles, τα Χριστούγεννα του 1966, έχοντας ζήσει μια ζωή με σκοπό τη συγκίνηση και όχι πάντα το κέρδος, αφού ο ίδιος χαρακτηριστικά συνήθιζε να λέει: «Η τύχη είναι μια γυναίκα κι αυτή η γυναίκα είναι ο έρωτας της ζωής μου».
Πέθανε απένταρος και βαριά άρρωστος στο Los Angeles, τα Χριστούγεννα του 1966, έχοντας ζήσει μια ζωή με σκοπό τη συγκίνηση και όχι πάντα το κέρδος, αφού ο ίδιος χαρακτηριστικά συνήθιζε να λέει: «Η τύχη είναι μια γυναίκα κι αυτή η γυναίκα είναι ο έρωτας της ζωής μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου