Απεβίωσε η Ζωρζ Σαρή

Στα 87 της έφυγε από τη ζωή η συγγραφέας και ηθοποιός που συγκίνησε εκατομμύρια Ελληνόπουλα και ενήλικες, με τα βιβλία και τα θεατρικά της έργα, σημαδεύοντας την ελληνική Τέχνη το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα

 

Φωτογραφίες από τη διαδρομή της μπορείτε να βρείτε στο http://www.flickr.com/photos/patakis/

ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
 Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Η μητέρα της ήταν Γαλλίδα από τη Σενεγάλη και ο πατέρας της από το Αϊβαλί. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Ελλάδα, όπου τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο. Πριν ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές της, άρχισε ο πόλεμος του 1940.
Στη διάρκεια του πολέμου η Ζωρζ Σαρή συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ. Περιγράφοντας εκείνα τα χρόνια, η ίδια λέει: «Τα χρόνια της Κατοχής ήταν χρόνια χαράς και ελευθερίας. Από δυστυχισμένοι γίναμε ευτυχισμένοι. Και αυτό γιατί διαλέξαμε τον δρόμο της ζωής και ας υπήρχε θάνατος μέσα. Θρηνούσαμε και χαιρόμασταν όλοι μαζί. Δε φοβόμασταν όμως. Υπήρχε ένας στόχος, η απελευθέρωση». Στην Κατοχή, και αφού τελείωσε το σχολείο, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη.

Τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο διαδέχτηκε ο Εμφύλιος, κατά τη διάρκεια του οποίου η Ζωρζ Σαρή πληγώθηκε στο χέρι και στο πόδι από οβίδα και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα». Αργότερα, το 1947, αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη για το Παρίσι. Εκεί δούλεψε σε διάφορες δουλειές, ενώ συγχρόνως φοιτούσε στη σχολή του Σαρλ Ντυλλέν. Στο Παρίσι γνώρισε σημαντικούς ανθρώπους, όπως τον Κώστα Αξελό, τη Μελίνα Μερκούρη, τον Άδωνι Κύρου, τον Μαρσέλ Μαρσό και πολλούς άλλους. Εκεί συνάντησε και τον Μαρσέλ Καρακώστα, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Αλέξη και τη Μελίνα Καρακώστα, που αργότερα έγινε κι εκείνη συγγραφέας.

Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα με την οικογένειά της και συνέχισε να παίζει στο θέατρο μέχρι την εποχή της δικτατορίας, οπότε μαζί με φίλους της ηθοποιούς αποφάσι- σαν να κάνουν παθητική αντίσταση και να μην ξαναπαίξουν στο θέατρο. Το καλοκαίρι εκείνο, στερημένη από κάποια μορφή έκφρασης, άρχισε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα. Ο Θησαυρός της Βαγίας ξεκίνησε σαν παιχνίδι με τα παιδιά που είχε γύρω της.

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου της βιβλίου, η Ζωρζ Σαρή αποφάσισε να αφιερωθεί στο γράψιμο: «Στο γράψιμο βρήκα ό,τι δεν μπορούσα να βρω στο θέατρο, ίσως γιατί δεν ήμουν πρωταγωνίστρια και ίσως γιατί δεν ήμουν σε θέση να διαλέξω τους ρόλους που ο θιασάρχης ή ο σκηνοθέτης διάλεγαν για μένα. Τώρα φέρω ακέραιη την ευθύνη των βιβλίων μου. Κάνω αυτό που θέλω, αυτό που μπορώ».

Σήμερα το όνομα της Ζωρζ Σαρή έχει συνδεθεί με τη λογοτεχνία του τόπου μας και οι αφηγηματικές τεχνικές και η θεματολογία των έργων της έχουν σφραγίσει τη σύγχρονη ελληνική παιδική λογοτεχνία. Οι προσωπικές της αξίες, η αγάπη της για τα παιδιά και η «εξάρτησή» της από τη συγγραφή δίνουν το στίγμα του συγγραφικού της έργου:
«Όσον αφορά τις δικές μου αξίες, πάνω απ’ όλα είναι η ελευθερία μου και η αξιοπρέπειά μου. Και η φιλία. Να νιώθω ελεύθερη και να είμαι όρθια».　
ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
Α. Mυθιστορήματα για παιδιά και για νέους
Ο θησαυρός της Βαγίας, εκδ. Κέδρος, 1969, Εκδόσεις Πατάκη, 1992 // Το ψέμα, εκδ. Περγαμηνή, 1970, εκδ. Κέδρος, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Όταν ο ήλιος..., εκδ. Κέδρος, 1971, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Κόκκινη κλωστή δεμένη..., εκδ. Κέδρος, 1974, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Τα γενέθλια, εκδ. Κέδρος, 1977, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  // Τα στενά παπούτσια, εκδ. Κέδρος, 1979, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Οι νικητές, εκδ. Κέδρος, 1983, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Τα Χέγια, Εκδόσεις Πατάκη, 1987  //  Το παραράδιασμα, Εκδόσεις Πατάκη, 1989  //  Κρίμα κι άδικο..., Εκδόσεις Πατάκη, 1990 Νινέτ, Εκδόσεις Πατάκη, 1993  //  Ζουμ, Εκδόσεις Πατάκη, 1994 Ε.Π., Εκδόσεις Πατάκη, 1995  //  Μια αγάπη για δύο (μαζί με την Αργυρώ Κοκορέλη), Εκδόσεις Πατάκη, 1996  //  Ο χορός της ζωής, Εκδόσεις Πατάκη, 1998 Σοφία, Εκδόσεις Πατάκη, 1998  //  Ο Kύριός μου, Εκδόσεις Πατάκη, 2002  //  Ο πόλεμος, η Mαρία και το αδέσποτο, Εκδόσεις Πατάκη, 2003  //  Tότε..., Εκδόσεις Πατάκη, 2004  //
Β. Ιστορίες και παραμύθια για μικρά παιδιά 
Το γαϊτανάκι, εκδ. Κέδρος, 1973, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Ο Φρίκος ο Κοντορεβιθούλης μου, εκδ. Κέδρος, 1980, Εκδόσεις Πατάκη, 1999, νέα αναθεωρημένη έκδοση, Εκδόσεις Πατάκη, 2006  // Η σοφή μας η δασκάλα, εκδ. Κέδρος, 1982, Εκδόσεις Πατάκη, 1992  //  Η κυρία Κλοκλό (νέα αναθεωρημένη έκδοση), Εκδόσεις Πατάκη, 2007  //  Ο Τότος και η Τοτίνα (νέα αναθεωρημένη έκδοση), Εκδόσεις Πατάκη, υπό έκδοση  //  Ο Αρλεκίνος, εκδ. Δελφίνι, 1993, Εκδόσεις Πατάκη, 2001  //  H Πολυλογού, εκδ. Δελφίνι, 1993, Εκδόσεις Πατάκη, 2000  //  H κόκκινη κοτούλα, εκδ. Kέδρος, Εκδόσεις Πατάκη, 2002  //  H τουλιπίτσα, εκδ. Kέδρος, Εκδόσεις Πατάκη, 2002  //  O Φαντασμένος και άλλα παραμύθια (μαζί με τη Μελίνα Καρακώστα), Εκδόσεις Πατάκη, 2005  //  Tο κουμπί και μια βελόνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2010
Γ. Θέατρο
Το τρακ, Εκδόσεις Πατάκη, 1998 (εξαντλημένο)
Δ . Mυθιστορήματα για μεγάλους
Η αντιπαροχή, Εκδόσεις Πατάκη, 1989 (εξαντλημένο)  //  Κλειστά χαρτιά (μαζί με τη Μελίνα Καρακώστα), Εκδόσεις Πατάκη, 2001  //  Γράμμα από την Oδησσό, Εκδόσεις Πατάκη, 2005  //  Tο προτελευταίο σκαλοπάτι, Εκδόσεις Πατάκη, 2009
Δ. Μεταφράσεις
Ε. Ιονέσκο, Ο Μόνος, εκδ. Μπάιρον, 1974
Τομίκο Ινούι, Το γαλάζιο κύπελλο, εκδ. Κέδρος, 1974, Εκδόσεις Πατάκη, υπό έκδοση  //  Μάριο Σοάρες, Η φιμωμένη Πορτογαλία, εκδ. Μπάιρον, 1974  //  Σιμόν ντε Μποβουάρ, Οι Μανδαρίνοι, εκδ. Ανοιχτή Γωνιά, 1978  //  Πιερ Πελό, Το παιδί και το αστέρι, εκδ. Ψυχογιός, 1979  //  Μαντελέν Ζιλάρ, Το κρυφό μονοπάτι, εκδ. Κέδρος, 1979  //  Εβγκένι Βελτιστόφ, Ελεκτρόνικ, εκδ. Κέδρος, 1979  //  Φράνσις Ζανσόν, Ζαν-Πολ Σαρτρ, εκδ. Κέδρος, 1980  //  Αντρέ Κεντρός (Ανδρέας Κέδρος), Το νησί με τα ζωντανά απολιθώματα, εκδ. Κέδρος, 1981  //  Ανρί Τρουαγιά, Βιου, εκδ. Κέδρος, 1982  //  Μορίς Ντρυόν, Τιστού ο πρασινοδάχτυλος, εκδ. Κέδρος, 1983  //  Μαργκερίτ Ντυράς, Φράγμα στον Ειρηνικό, εκδ. Κέδρος, 1983  //  Έκτορας Μαλό, Χωρίς οικογένεια, τόμοι α΄-β΄, Εκδόσεις Πατάκη, 1987  //  Ιούλιος Βερν, Μιχαήλ Στρογκόφ (μαζί με την Ελένη Ρώτη-Βουτσάκη), Εκδόσεις Πατάκη, 1989
ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
Χρυσούλα Κουράκη, Οι λογοτεχνικοί χαρακτήρες στο πεζογραφικό έργο της Ζωρζ Σαρή, 1969-1995 
Συλλογικό έργο σε επιμέλεια της καθ. Άντας Κατσίκη-Γκίβαλου, Όταν... η Ζωρζ Σαρή: 40 χρόνια προσφοράς στη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους

Χρύσα Κουράκη 

 

---------------------------------------------------

 

Το βιογραφικό της από την ελληνική Wikipedia:

Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα.

Αρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Μεγαλύτερη, στα χρόνια της Κατοχής, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη.

Στη διάρκεια του πολέμου η Ζωρζ Σαρή συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ. Το 19ι47 αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη στο Παρίσι, αλλά συνέχισε τις σπουδές της στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Στο Παρίσι γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρούργο Μάρκελλο Καρακώστα, από τον οποίο απέκτησε δυό παιδιά.

Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι το 1967, ώσπου, με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο.

Πρωτοεμφανίστηκε ως συγγραφέας το 1969 με το Θησαυρό της Βαγίας, που έγινε μεγάλη επιτυχία και αργότερα μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση.

Συνέχισε γράφοντας πολλά βιβλία κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα.

Η θεματολογία της αρκετές φορές περιστρέφεται γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως το δίπτυχο Όταν ο Ήλιος... και Οι Νικητές, που αναφέρονται στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, ή το μυθιστόρημα Τα γενέθλια, που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Χούντας.

Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος.

Το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το μυθιστόρημα Νινέτ.

Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β' Γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.