Κι έτσι με όλη αυτή τη συζήτηση περί αρμοστή που θα επιβάλλουν οι Γερμανοί στην Ελλάδα ξαναγυρνάμε εκεί από όπου άρχισαν όλα. Οι Γερμανοί χριστιανοδημοκράτες από την αρχή δεν ήταν διατεθειμένοι να βοηθήσουν την Ελλάδα – οι λόγοι ήταν γενικευμένα ιδεολογικοί και ακριβώς αυτοί που επέβαλαν στη συνθήκη της Λισαβόνας τον κανόνα της μη διάσωσης (no bailout) μεταξύ Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κρατών, αλλά και οικονομικοί, αφού η κρίση του 2008 είχε αφήσει σοβαρά προβλήματα πίσω της σε όλην την Ευρώπη. Για να μη φανεί ότι η Γερμανία είναι αυτή που ωθεί σε διάλυση την ευρωζώνη, επέλεξαν αρχικά να δανείσουν κάποια χρήματα στην Ελλάδα, αλλά με κόστος και όρους που θα έκαναν οποιοδήποτε άλλο δυτικό κράτος στον κόσμο να πει όχι.

Δεν είχαν όμως λογαριάσει ότι κράτος και κυβερνώντες στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετικά πράγματα. Δεν ήταν στην πραγματικότητα το κράτος εκείνο που χρεοκόπησε στην Ελλάδα, αλλά οι πολιτικοί μαζί με τους φίλους τους τραπεζίτες και διαπλεκόμενους επιχειρηματίες (το γνωστό τρίγωνο). Αυτοί ήταν ακριβώς οι άνθρωποι που δεν είχαν κανένα, μα κανένα, πρόβλημα στο να επιβάλουν οτιδήποτε τους ζητηθεί στους Έλληνες, ακόμα και να χρεοκοπήσουν πραγματικά το κράτος, προκειμένου να πάρουν τα λεφτά από την τρόικα. Στο ερώτημα, που πολλοί έθεσαν μέχρι σήμερα, αν ήταν λάθος η συνταγή, ή ήταν κακός ο μάγειρας, η απάντηση είναι η χειρότερη: Και τα δύο !!!

Τελευταία, η Μέρκελ έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τι γίνεται στην Ελλάδα και μέσω Σόιμπλε ρίχνει συνεχώς μπηχτές στους Έλληνες πολιτικούς.

Όπως μπορείτε όλοι να αντιληφθείτε πλέον, η παρέα των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών προσπαθεί εδώ και καιρό να φανταστεί οτιδήποτε χρειάζεται (παράδοση της Ελλάδας στα τσακάλια του ΔΝΤ που έχουν ξετινάξει χώρες και χώρες, τιμωρίες τύπου σωφρονιστικού παραδειγματισμού για τους υπόλοιπους, επιβολή αρμοστών και επιτροπείας και δεν ξέρω ακόμα τι άλλο θα προκύψει) προκειμένου να κάνουν την Ελλάδα να πει όχι και να της φορτώσουν όλην την ευθύνη.

Σκεπτικό απλό, αλλά και καθοριστικό των πραγμάτων. Οι Έλληνες στέκουν ανάμεσα αποσβολωμένοι, έχοντας χάσει τη “μπάλα”, τη στιγμή που βλέπουν το νοητικό-ιδεολογικό, αλλά και το χειροπιαστό κόσμο τους να γκρεμίζεται…

Έχω πολλές φορές γράψει ότι η Ευρώπη αισθάνεται ήδη χρεοκοπημένη και αδύναμη και ίσως γι’ αυτό και αντιδρά με αυτόν τον τρόπο. Η Γερμανία είναι το τελευταίο αποκούμπι των βαριά χρεωμένων ευρωπαϊκών τραπεζών και γι’ αυτό αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ανέπαφο το μεγάλο χαρτί του δανεισμού της Γερμανίας και κατ’ επέκταση των ιδίων: την αξιοπιστία. Όμως σας έχω ευθύς αμέσως ένα γράφημα που αφορά στο ελληνικό χρέος και μπορεί να σας πει κάποια πράγματα για την Ευρώπη που μάλλον δεν είχατε σκεφτεί.

Δεν έχετε λοιπόν τώρα παρά να σκεφτείτε ότι η Γερμανία με 83% χρέος και η Γαλλία με 85% χρέος ως προς το ΑΕΠ μοιάζουν με την Ελλάδα του 1991. Πολλοί από εσάς θεωρούσατε τότε ότι η χώρα βαδίζει προς τη χρεοκοπία και πολύ σωστά, αφού όντως το 1993 τη γλίτωσε στο “παρά τρίχα”.

Το τρίτο μεγάλο κράτος της ευρωζώνης, η Ιταλία, έχει πάνω από 120% χρέος και θυμίζει την Ελλάδα στην περίοδο 2009 -2010.

Τέλος, το τέταρτο μεγάλο κράτος, η Ισπανία, είναι το μόνο που βρίσκεται σε πολύ καλύτερη μοίρα από πλευράς χρέους (μόλις 65%), αλλά η εξαιρετικά υψηλή ανεργία (23%) και η ύφεση την έχουν προσγειώσει και αυτήν στο καναβάτσο της κρίσης – μάλιστα με τρόπο που μπορεί να θεωρηθεί αγριότερος και βαναυσότερος ακόμα και από αυτόν που ισχύει για την Ελλάδα.

Φαντάζομαι ότι τώρα μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα τι γίνεται και γιατί όλα αυτά που γίνονται με την τρόικα δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με το PSI+. Για την ακρίβεια το PSI+ είναι η μόνη χρηματοδότηση που μπόρεσε να εξασφαλίσει η Ευρώπη για την Ελλάδα. Κατά τα άλλα, η τόσο δακρύβρεχτη ιστορία της 6ης δόσης του δανείου του πρώτου μνημονίου, που τόσο απασχόλησε τους βουλευτές στο ελληνικό κοινοβούλιο το φθινόπωρο που μας πέρασε, βρίσκεται ακόμα στον αέρα από πλευράς ευρωπαϊκών κρατών. Ελπίζουν ότι ίσως καταφέρουν να τη δώσουν το Μάρτη, ενώ για την 7η που θα έπρεπε τώρα να έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται κανείς δε θέλει να μιλήσει…