ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ

Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή.

Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα…”

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ…

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Πάνω από 20.000 ψάχνουν καθημερινά για το κατάλυμα της μιας νύχτας


 

Η εικόνα γνώριμη σε όσους περπατούν στα πεζοδρόμια των πόλεων. Η πολιτεία όμως έχει στρέψει το βλέμμα της αλλού. Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν ξέρει πόσοι είναι οι άστεγοι, αλλά δεν έχει φροντίσει να τους καλύψει κοινωνικά και νομικά. Το υπουργείο Υγείας υποστηρίζει ότι πέρσι ανέρχονταν σε 7.720 (5.300 στην Αθήνα), το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο τους ανεβάζει στους 17.000 σε όλη τη χώρα, ενώ οι ΜΚΟ κάνουν λόγο για περισσότερους από 20.000 άστεγους. Ολα αυτά χωρίς να υπολογίζονται οι αλλοδαποί και οι Ρομά.
Η Ευρωπαϊκή Τυπολογία κατατάσσει τους άστεγους σε τέσσερις κατηγορίες: άνθρωποι που ζουν στους δρόμους, άνθρωποι που διαμένουν προσωρινά σε ξενώνες, πολίτες που ζουν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης και πολίτες που διαβιούν σε ακατάλληλα καταλύματα.
Το τραγικότερο όλων όμως είναι ότι οι άστεγοι βουλιάζουν καθημερινά σε ένα νομικό κενό που τους εμποδίζει να λάβουν οποιοδήποτε επίδομα ή τους προτρέπει (εάν έχουν τον τρόπο) να παρανομήσουν. Νομικός όρος ή χαρακτηρισμός για τους άστεγους δεν υπάρχει. Ετσι, για να δικαιούται κάποιος επίδομα πρόνοιας ως άστεγος, πρέπει να προσκομίσει στις αρμόδιες υπηρεσίες γνωμάτευση στην οποία να πιστοποιείται ότι είναι 67% ψυχικά ή σωματικά ανάπηρος. Ελάχιστοι, λοιπόν, παίρνουν το επίδομα και οι περισσότεροι δεν καταγράφονται, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που, ξέροντας τα «κόλπα», το παίρνουν χωρίς να το δικαιούνται.
Πίσω από τους αριθμούς, η πραγματικότητα διαγράφεται ζοφερή. Οπως επισημαίνει η Αντα Αλαμάνου, συντονίστρια του προγράμματος στήριξης αστέγων της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κλίμακα», οι άστεγοι αυξάνονται διαρκώς, όχι μόνο στην Αθήνα ή στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και σε μικρότερες πόλεις, γεγονός που εντείνει φαινόμενα βίας στους κόλπους των ίδιων των άστεγων: η «πληρότητα» στα ξενοδοχεία αστέγων (οι τρεις «ξενώνες» της κοινωνικής υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων φροντίζουν 240 άτομα) και οι λιγοστές «καβάτζες» δεν αρκούν για να βρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι προσωρινό κατάλυμα για να βγάλουν έστω μια νύχτα. Τα επεισόδια και οι τραυματισμοί για μια ζεστή γωνιά είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: