Συχνά πυκνά, σ' αυτόν εδώ τον δικτυακό τόπο, μας έχει απασχολήσει το ζήτημα της προσέλευσης κόσμου στις εξέδρες των γηπέδων της Α1. Έχουμε κάνει άπειρες αναφορές και στα τμήματα μάρκετινγκ, και στην αδυναμία του ΕΣΑΚΕ να προσεγγίσει υγιείς φιλάθλους. Όσα "περισπούδαστα" κι αν γράφουμε, έρχεται μια φίλη, που πήγε στο ΣΕΦ, με απλό και κατανοητό τρόπο να αναδείξει όλο το πρόβλημα που υπάρχει, να σημειώσει όχι την αιτία του κακού, αλλά την αδιαφορία προς τον… πελάτη. Τί έγραψε η φίλη μας;
"Εξαιρετικός αγώνας σε ένα απαράδεκτο ΣΕΦ με κλειδωμένες όλες τις τουαλέτες... παιδιά, γυναίκες, μεγάλοι, αστυνομικοί, άνθρωποι ασφαλείας πότισαν την γύρω περιοχή! Ντροπή!".
Η λέξη "ντροπή" δεν καλύπτει το χάλι που περιγράφει και που όσοι έχουν πάει στο γήπεδο το έχουν ζήσει. Είναι απαράδεκτο, στο έτος 2011, να πρέπει ο μέσος φίλαθλος να έχει γερά… κρατήματα, για να μην κατουρηθεί πάνω του.
Ποιο μάρκετινγκ και ποια προσπάθεια να γίνει, όταν βασικές ανάγκες δεν καλύπτονται, όταν οι φίλαθλοι στερούνται βασικών συνθηκών αξιοπρέπειας. Ούτε καν άνεσης.
Υπάρχουν λόγοι που κλείνουν οι τουαλέτες, μετά τον τελικό των… σιφονιών, αλλά στο όνομα ποιου αθλήματος θα υποχρεώσουμε τον κόσμο να ουρεί στην ύπαιθρο, σε μπουκάλια, ή όπου βρει;
Μήπως πρέπει τα τμήματα πωλήσεων των μπουτίκ των ομάδων να βγάλουν και πάνες ακράτειας στα αγαπημένα χρώματα των οπαδών; Να κατουράνε με την ψυχή τους. Ου μην πάνες στα χρώματα του αντιπάλου, για να απολαμβάνουν την ανάγκη και παράλληλα να βγάζουν και το μένος τους;
Ας σοβαρευτούμε κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα. Στο γήπεδο δεν πάνε ζώα, πάνε άνθρωποι που θέλουν να παρκάρουν, να ουρήσουν, να πιουν νερό (ή αναψυκτικό), να περάσουν 2-3 ώρες άνετες και όχι να δοκιμάσουν τις αντοχές τους.
Όσο για τους διοργανωτές (τον ΕΣΑΚΕ), δεν έχουμε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο να πούμε, απ' όσα λέει ο τίτλος.
Του Γιώργου Κογκαλίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου