Παραπονείται, μάλιστα, ότι δεν του έχει δοθεί άδεια ως τώρα ώστε να επισκεφθεί «τον γενναίο Έλληνα αδελφό μας στο δεσμωτήριό του, κατ’ εφαρμογή του λόγου του Θεού. Θα ήθελα να του σφίξω το χέρι και να τον συγχαρώ διά ζώσης φωνής, μόνο και μόνο διότι παραμένει πιστός στις αρχές του καθ’ ον χρόνο θα ηδύνατο με μιαν υποκριτικήν δήλωση μετανοίας να έχει κερδίσει την ελευθερίαν του. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν αρχές και δεν τις θυσιάζουν, αποτελούν πρότυπα ζωής. Ακόμη και τότε που οι αρχές των δεν γίνονται αποδεκτές από την πλειονότητα ενός λαού».
Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος δήλωσε επίσης ότι «Βεβαίως και θα τον επισκεφθώ. Ο Ντερτιλής δεν είναι εγκληματίας».
Επειδή η αγιότητα του μητροπολίτη ξεχνά, να του θυμίσω, επειδή μπορεί - για παράδειγμα - να διάβαζε τότε, ότι ο Ντερτιλής πήρε μέρος στην καταστολή της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο, ήταν εκείνος που είδε από πολύ κοντά την πύλη του Πολυτεχνείου να πέφτει. Ο οδηγός του, Αντώνης Αγριτέλης, είχε καταθέσει στη δίκη του Πολυτεχνείου, ότι σκότωσε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, έξω από το Πολυτεχνείο, το μεσημέρι της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973. Ο Μυρογιάννης ήταν ένας εκ των εξεγερμένων. Τη στιγμή που το 20χρονο παλικάρι προσπαθούσε να διαφύγει των αστυνομικών, ο Ντερτιλής τον πυροβόλησε φυτεύοντάς του μια σφαίρα στο κεφάλι.
«Είδα τον Ντερτιλή να βγάζει το περίστροφό του και να σκοτώνει έναν νεαρό στην οδό Πατησίων. Μετά, σαν να μη συνέβαινε τίποτε, μπήκε στο τζιπ και, χτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Με τη μια τον πέτυχα στο κεφάλι"».
Αυτή ήταν η κατάθεση του Αγριτέλη, κατά τη διάρκεια της δίκης του Πολυτεχνείου. Μιας δίκης για τους 22 νεκρούς του, με κατηγορουμένους τυράννους, στρατιωτικούς, αστυνομικούς και πράκτορες, 32 τον αριθμό, που διήρκησε περισσότερο από δύο μήνες. Ο ίδιος ο Ντερτιλής αμφισβήτησε τη μαρτυρία του Αγριτέλη, όμως το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια δεσμά, για το φόνο του Μυρογιάννη.
Σχετικά με τις αρχές που ανέφερε ο κ. Αμβρόσιος, πράγματι, ο Ντερτιλής είναι αμετανόητος. Όσοι προσπάθησαν κατά καιρούς να τον αποφυλακίσουν, κυρίως για λόγους κοινωνικούς και υγείας, έπεσαν πάνω στην πόρτα του Ντερτιλή, αφού ποτέ του δεν αναγνώρισε τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και έτσι έχει αρνηθεί να ζητήσει χάρη. Ταυτόχρονα, δηλώνει ότι δεν μετάνιωσε για τίποτα, ενώ υπερασπίζεται «την επανάσταση». Ταυτόχρονα, έχει αποστείλει επιστολή στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών με την οποία δηλώνει πως δεν επιθυμεί την υφ' όρων απόλυσή του αν προηγουμένως δεν επέλθει η δικαίωσή του εκ μέρους της Πολιτείας. Δηλαδή, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ο ατσαλένιος επικεφαλής των αρμάτων που εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο, ίσως περιμένει να του απονεμηθεί και ο τίτλος του ήρωα, με κάποιο παράσημο στο στήθος. Αυτά για τον Ντερτιλή τον - σύμφωνα με τον κ. Αβρόσιο - «πολιτικό κρατούμενο» και «πρότυπο ζωής».
Από την άλλη, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων είναι εκείνος που, για παράδειγμα, με αφορμή το νόμο περί Ιθαγένειας, είχε δηλώσει: «Το ελληνικό αίμα μολύνθηκε. Ανακατεύθηκε πια με το πακιστανικό, αφγανικό, το ιρανικό, το ιρακινό, το αλβανικό και βάλε...».
Ο κ. Αμβρόσιος – που ήταν πνευματικός αδελφός του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου – έχει επικρίνει στο παρελθόν πολλάκις τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και προσωπικά τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για τη στάση τους έναντι μιας σειράς ζητημάτων που απασχολούν την Εκκλησία, όπως είναι αυτό της Κάρτας του Πολίτη, οι εξελίξεις σε σχέση με το μάθημα των Θρησκευτικών, οι σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, αλλά και το ζήτημα του αριθμού των προσλήψεων κληρικών.
Εννοείται ότι με αυτή την κίνηση του Μητροπολίτη να επισκεφτεί τον Ντερτιλή, δεν κινδυνεύει η Δημοκρατία και ίσως κάποιος από τους σχολιαστές να υποστηρίξει «γιατί ασχολείστε με αυτόν». Απλώς, είναι κάτι τέτοιες ώρες που με όλα αυτά θυμάμαι το μισητό – εκ των βασικών σλόγκαν της χούντας - «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», και καταλήγω στο «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».
απο protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου