ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ
Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή.
Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα…”
ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ…
Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010
Δεν πεινάω γιατί τρέχω πολύ Νέες έρευνες δείχνουν ότι ο πιο αποτελεσματικός έλεγχος της όρεξης είναι η άσκηση
Οσο πιο πολύ αθλούμαστε, τόσο πιο... χορτάτοι νιώθουμε, λένε τώρα βρετανοί και βραζιλιάνοι επιστήμονες οι οποίοι εξέτασαν τις επιπτώσεις που έχει η γυμναστική στο αίσθημα της πείνας. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Καμπίνιας της Βραζιλίας, η σωματική άσκηση δεν είναι απλώς ο πιο ιδανικός τρόπος για να μειώσουμε το σωματικό μας βάρος, αλλά και η πλέον αποτελεσματική μέθοδος για τον έλεγχο της όρεξής μας. Ειδικοί διαιτολόγοι διαπίστωσαν ότι όταν τρέχουμε δεν καίμε απλώς θερμίδες: η σωματική άσκηση ενεργοποιεί τους νευρώνες του εγκεφάλου μας που ειδοποιούν τον οργανισμό ότι είμαστε χορτάτοι!
«Οταν ασκούμαστε, οι νευρώνες (σ.σ. τα κύτταρα του εγκεφάλου) στέλνουν στον εγκέφαλό μας σήματα σαν αυτά που στέλνουν όταν έχουμε φάει καλά και νιώθουμε κορεσμό... Είναι σαν να μας προειδοποιεί το τρέξιμο ότι ήρθε η στιγμή να σταματήσουμε να τρώμε... Στην ουσία μάς αποτρέπει από το να φάμε, και έτσι χάνουμε βάρος... » λέει βραζιλιάνος ερευνητής.
«Ανέκαθεν γνωρίζαμε ότι η σωματική άσκηση αποτελεί τη λυδία λίθο εναντίον της παχυσαρκίας, αλλά μόλις τώρα μπορέσαμε να κατανοήσουμε τη σημασία της γυμναστικής επάνω στον έλεγχο του σωματικού βάρους μας» κατέληξε ο εκπρόσωπος της βρετανικής επιστημονικής ομάδας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής επιβεβαιώνουν, ουσιαστικά, παρόμοιες παλαιότερες μελέτες οι οποίες είχαν δείξει ότι πολλά είδη άσκησης προκαλούν αίσθημα κορεσμού της πείνας.
Οι διαιτολόγοι θεωρούν ότι η απώλεια βάρους και η μείωση στην πρόσληψη θερμίδων σχετίζονται άμεσα με τα επίπεδα στο αίμα της ορμόνης που ονομάζεται «εγκεφαλικής προέλευσης νευροτροφικός παράγοντας» (ΒDΝF), η οποία αυξάνεται με τη σωματική άσκηση και βοηθά τα εγκεφαλικά κύτταρα να ζουν περισσότερο.
Σε άλλη έρευνα που έγινε στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Σαντιάγο της Χιλής, υπό την επίβλεψη της δρος Βερόνικα Αράγια, ελέγχθηκαν τα επίπεδα στο αίμα του ΒDΝF πριν και έπειτα από τρεις μήνες αερόβιας άσκησης σε 15 υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα.
Οι 7 άνδρες και οι 8 γυναίκες, ηλικίας από 26 έως 51 ετών, αθλούνταν κάνοντας διάδρομο ή ποδήλατο. Μετά το τέλος της τρίμηνης άσκησης, οι συμμετέχοντες όχι μόνο παρουσίαζαν σημαντική μείωση στο σωματικό βάρος, την περίμετρο της μέσης και το ποσοστό σωματικού λίπους, αλλά άρχισαν να καταναλώνουν και λιγότερες θερμίδες στο φαγητό τους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου