ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ

Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή.

Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα…”

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ…

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Αποκαλύπτεται ότι στη Σπιναλόγκα μαζί με τους Χανσενικούς έστελναν και τους ανεπιθύμητους αριστερούς



Ο Ελβετός οδοντίατρος της Γενεύης Ζιλιέν Γκριβέλ που εργάστηκε για 26 χρόνια στο νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων της Αγίας Βαρβάρας και φρόντιζε χανσενικούς κάνει  μία αποκάλυψη «βόμβα»:
«Υπήρξαν πολλοί υγιείς άνθρωποι αριστερών και προοδευτικών αντιλήψεων που κλείστηκαν στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και μετά, στην Σπιναλόγκα για να νοσήσουν και έτσι να τους βγάλουν από τη μέση».
Ο κ. Γκριβέλ που τιμήθηκε το 2008 για το ανθρωπιστικό του έργο από την Ακαδημία Αθηνών τονίζει στην συγκλονιστική του συνέντευξη ότι τελικά η Σπιναλόγκα δεν ήταν μόνο ένα μέρος για λεπρούς, αλλά και ένας τόπος εξορίας.
Ήταν ένα σωφρονιστικό ίδρυμα για όσους είχαν αντίθετες απόψεις από τα καθεστώτα στην Ελλάδα.

Ο Ελβετός γιατρός ήταν στενός φίλος με τον Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη, τον δικηγόρο που είχαν κλείσει στην Σπιναλόγκα και είχε οργανώσει την πρώτη ομάδα αντίστασης των χανσενικών στο νησί, κατά της καταπίεσης των εξουσιαστών της εποχής.

Η ιστορία του κ. Γκριβέλ με του χανσενικούς ξεκινάει από το 1972 όταν ένας Ελβετός φίλος του τον ρώτησε αν μπορεί να έρθει στην Αθήνα για να φτιάξει τα δόντια ενός φίλου του χανσενικού. «Εκείνη την στιγμή ένιωσα ότι κάτι ακουμπάει μέσα μου με αυτή την πρόσκληση» είπε ο κ. Γκριβέλ σε συνέντευξη στο newsbomb.gr- και πήγα αμέσως στην Αθήνα στο νοσοκομείο Λοιμωδών στο Αιγάλεω τον Οκτώβριο του 1972 και μέχρι το 1998 φρόντιζα τους ασθενείς χανσενικούς . Εκεί έμαθα τις τρομερές ιστορίες για τους εξόριστους στην Σπιναλόγκα που τους έστελναν για να νοσήσουν και να πεθάνουν εκεί».

Δεν υπάρχουν σχόλια: