Oυτε απαράδεκτος, ουτε ανιστόρητος , ουτε προκλητικός. Απλώς μαλάκας

  Σάλος για την αναφορά Ρογκ πως οι αγώνες γύρισαν σπίτι τους Αίσθηση και αντιδράσεις προκάλεσε η αναφορά του Ζακ Ρογκ, προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου πως οι αγώνες γύρισαν στο σπίτι τους. Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή και ΛΑΟΣ επέκριναν τις δηλώσεις του κ. Ρογκ με σκληρές ανακοινώσεις. Στο χαιρετισμό του ο Ζακ Ρογκ ανέφερε συγκεκριμένα ότι κατά κάποιον τρόπο οι Αγώνες επιστρέφουν σπίτι τους, υπό την έννοια ότι η Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα που ανέπτυξε μεθοδικά τον αθλητισμό και τον συνέδεσε με την εκπαίδευση και τον πολιτισμό.
«Να ανακαλέσει άμεσα τη δήλωσή του και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τους Έλληνες και την Ελλάδα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και που θα είναι εσαεί η μητέρα τους» ζητούν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δια του κοινοβουλευτικού τους εκπροσώπου, Τέρενς Κουίκ, από τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Ο κ. Κουίκ χαρακτήρισε τον Ζαγκ Ρογκ ως «απαράδεκτο, ανιστόρητο, προκλητικό και άξιο συνεχιστή της εμπορευματοποίησης του Ολυμπιακού Ιδεώδους» και καταλόγισε έλλειψη αντίδρασης από πλευράς της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής, τόσο του προέδρου Σπύρου Καπράλου, όσο και του επικεφαλής Ισίδωρου Κούβελου, καθώς επίσης και του υφυπουργού Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη.
«Οι ανιστόρητοι και αλαζόνες Ευρωπαίοι παράγοντες κάνουν κάθε πολιτισμένο άνθρωπο να γελά με τις άθλιες δηλώσεις τους. Υπό μία έννοια έχει δίκιο ο Ζακ Ρογκ καθώς τα σύγχρονα Olympic Games, των πολυεθνικών και του εμπορίου, δεν έχουν καμία σχέση με το Αθάνατο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα», σημείωσε η Χρυσή Αυγή.
«Οι σνομπ λιγούρηδες του διεθνούς τζετ σετ, όταν διευθύνουν Οργανισμούς, τουλάχιστον πρέπει να ξέρουν την ιστορία του θέματος που καλούνται να καλύψουν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν στην Ελλάδα τον 8ο αιώνα π.Χ., όταν στη χώρα του Ρογκ έτρωγαν βελανίδια, όταν δεν έτρωγαν ο ένας τον άλλον.», τόνισε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης που ζήτησε να επιστρέψουν οι Αγώνες στη γενέτειρά τους, την Αρχαία Ολυμπία, και να πάψουν να είναι περιοδεύων θίασος ανά 4ετία.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή μετά από συνομιλία που είχε ο πρόεδρός της Σπύρος Καπράλος με τον κ. Ρογκ, σημειώνεται πως από την πλευρά της ΔΟΕ δόθηκαν οι παρακάτω διευκρινίσεις:
«O Πρόεδρος κατέστησε σαφές ότι, όπως γνωρίζουν όλοι οι μαθητές, οι Έλληνες γέννησαν τους Ολυμπιακούς αγώνες και η Ελλάδα είναι η γενέτειρα (το σπίτι) των Ολυμπιακών. Αλλά χτες στο λόγο του είπε ότι η Βρετανία είναι "το σπίτι του σύγχρονου αθλητισμού" όπου οι κανόνες και οι κώδικες πολλών σύγχρονων αγωνισμάτων εφευρέθηκαν και κωδικοποιήθηκαν το 19ο αιώνα. Υπ' αυτή την έννοια, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το σπίτι του σύγχρονου αθλητισμού αλλά η Αθήνα είναι το σπίτι των Ολυμπιακών».

Ζηλιάρες σύζυγοι σκότωσαν νιγηριανό επιχειρηματία με... μαραθώνιο σεξ

Ένα πολύγαμος Νιγηριανός επιχειρηματίας, πέθανε από εξάντληση κάνοντας σεξ με τις έξι συζύγους του. Ο θάνατός του δεν είναι τόσο... ονειρεμένος όσο ακούγεται, αφού οι πέντε από τις έξι γυναίκες τον υποχρέωσαν, υπό την απειλή μαχαιριών, να τις ικανοποιήσει, για να τον τιμωρήσουν επειδή τις παραμελούσε!

Το τελευταίο διάστημα, ο επιχειρηματίας Ουρόκο Ονότζε έδειχνε σαφή προτίμηση στην νεότερη σύζυγό του και πήγαινε στο κρεβάτι μόνο μαζί της. Οι υπόλοιπες δεν το ανέχονταν αυτό και θέλησαν να τον εκδικηθούν.

Του επιτέθηκαν χτυπώντας τον με ξύλα και τον υποχρέωσαν να κάνει... μαραθώνιο σεξ. Όταν έφθασε στην... πέμπτη σύζυγο, ο Ονότζε έχασε τις αισθήσεις του. Οι σύζυγοι δεν αντιλήφθηκαν τι είχε συμβεί και άρχισαν να γελούν με το πάθημά του. Όταν επιχείρησαν να τον συνεφέρουν, κατάλαβαν ότι ήταν πολύ αργά.

Δύο από τις συζύγους έχουν συλληφθεί και οι υπόλοιπες αναζητούνται.  Σύμφωνα με τις τοπικές Αρχές, ο Ονότζε ήταν ο πιο εύπορος και ο πιο γνωστός επιχειρηματίας της περιοχής.

Ένα δήθεν tweet της Γερμανίδας σημαιοφόρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου Νατάσα Κέλερ κατά των ελλήνων αθλητών προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στο ελληνικό διαδίκτυο.

Ένα δήθεν tweet της Γερμανίδας σημαιοφόρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου Νατάσα Κέλερ κατά των ελλήνων αθλητών προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στο ελληνικό διαδίκτυο. Εκατοντάδες μπλογκς και ενημερωτικοί ιστοτόποι αναπαρήγαγαν μια ανύπαρκτη είδηση. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ, μια και η 35χρονη αθλήτρια ουδέποτε έγραψε κάτι στο Twitter της κατά των Ελληνων αθλητών.Το Insider αναδημοσιεύει για το θέμα το εύστοχο σχόλιο-ρεπορτάζ από το blog Πολίτης της Πιερίας.

Πραγματικά προκαλεί εντύπωση πως μπορεί ο οποιοσδήποτε αχαρακτήριστος να δημιουργήσει ένα θέμα στην Ελλάδα και όλοι να τσιμπήσουν και να το αναπαράγουν. Έτσι έγινε με την υποτιθέμενη δήλωση της Γερμανίδας σημαιοφόρου Νατάσα Κέλερ πως υποτίθεται είπε:

«Το Ολυμπιακό χωριό έχει γεμίσει με ξυπόλητους Ελληνες αθλητές. Μόλις τους βλέπουμε κάνουμε τους μαλ..., γιατί φοβόμαστε ότι θα μας ζητήσουν δανεικά», ενώ σύμφωνα με τους "Θεούς της πληροφόρησης" λίγο αργότερα, "υπό τον θόρυβο που προκλήθηκε στα social media, ξεκαθάρισε: «Σέβομαι όλους τους ανθρώπους, δεν έχω ανάμηξει με την πολιτική».....

Παράλληλα κυκλοφορούσε και η μετάφραση της δήλωσης στα Αγγλικά:

''The olympic vilage is full with greek athlets that go around without shoes. When we see them we try to stay away because we are afraid that they will ask for money said the german athlete Natasa Keler.''

Το ότι κάποιος (επαναλαμβάνουμε) τουλάχιστον αχαρακτήριστος έγραψε μία ηλιθιότητα δεν έβαλε σε κανέναν σε σκέψεις πως πχ.:
α) Στο twitter υπάρχει όριο 160 χαρακτήρων. Τέτοια δήλωση θέλει 3 tweet άρα είναι χλωμό να έγινε ποτέ (μάλλον ο φωστήρας ξέρει μόνο από facebook).
β) Η μετάφραση είναι εντελώς άσχετη με το αρχικό κείμενο ενώ κανείς δεν βρήκε το πρωτότυπο Γερμανικό...
γ) Υπάρχουν μέσα για να διασταυρωθεί η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ είδηση, πόσο μάλιστα όταν αφορά δήλωση ενός προσώπου που είναι σε ένα μέρος που έχουν μαζευτεί χιλιάδες δημοσιογράφοι. Λέτε να περνούσε απαρατήρητη; Υποτίθεται μάλιστα έκανε και δεύτερο διευκρινιστικό tweet που πάλι δεν βρέθηκε.
δ) Τις μηχανές αναζήτησης τις χρησιμοποιεί κανείς ή απλά διαβάζει ότι βρει μπροστά του στο facebook;

Επειδή κάποιοι ζούνε σε έναν κόσμο που όλοι κυνηγούν την Ελλάδα, δεν σημαίνει πως αυτός ο κόσμος υπάρχει. Το γεγονός πως κάποιοι έχουν αντιληφθεί το πόσο ψάχνουμε σαν κοινωνία τέτοιου είδους ειδήσεις φαίνεται από τα σενάρια συνωμοσίας που κυκλοφορούν και δεν είναι λίγες οι φορές που ξεπερνούν τα όρια του παραλόγου.

Ενώ όλοι γνωρίζουν τα σενάρια που θέλουν να μας κυνηγάει ο πλανήτης Γη, ο Άρης και ο Πλούτωνας, κανένας μάλλον δεν ασχολείται για να ψάξει και να μάθει το τι πραγματικά συμβαίνει.

Η ευκολότερη λύση είναι πχ. να λέμε πως μας ψεκάζουν άρα δεν έχουμε καμία ευθύνη.

Μία απορία:
Θα κατέβουν ή θα διορθωθούν όλες οι αναρτήσεις για μία είδηση που ποτέ δεν συνέβη;
Θα πει κανένας συγγνώμη που ενημέρωσε εσφαλμένα το αναγνωστικό του κοινό;
Η καλλιέργεια μίσους με βάση μία ψεύτικη είδηση τιμωρείται ή όχι;

Έλληνας μαθητής, 1ος σε παγκόσμιο διαγωνισμό έκθεσης

Μια έκθεση με "επίκαιρα" μηνύματα: "Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν αναβολικά και μίση αλλά φιλία...ειρήνη¨"

Έλληνας μαθητής της Β’ Γυμνασίου, από τα Γιαννιτσά ήταν ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU). Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες». Στο διαγωνισμό πήραν μέρος πάνω από 1 εκατομμύριο νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων τους και νικητής αναδείχτηκε ο 14χρονος Έλληνας.

 «Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι Ολυμπιακές αξίες», αναφέρει η διεθνής κριτική επιτροπή επισημαίνοντας τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου Χατζηδήμου.

Ο νικητής θα βραβευθεί την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείου, δηλ. στις 9 Οκτωβρίου 2012, στην Ντόχα του Κατάρ, στο πλαίσιο του 25ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ΠΤΕ που θα διεξαχθεί με τη συμμετοχή 149 χωρών.

Τον Απρίλιο ο 14χρονος είχε αναδειχτεί νικητής στον αντίστοιχο πανελλήνιο διαγωνισμό και η έκθεση διαβιβάστηκε στο διεθνές γραφείο της Π.Τ.Ε μέσω των ΕΛ.ΤΑ, όπου και έγινε η τελική κρίση των εκθέσεων των μαθητών από όλες τις χώρες.

Ακολουθεί η έκθεση του Μάριου Χατζηδήμου:

«Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φεντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.

Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,

Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω... να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!

Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.

Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...

Συνέχιζα και ονειρευόμουνα... Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!

Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη…

Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή...

...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:

- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;

- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!

- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.

Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.

Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε... Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!

Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου»

Η βλακεια ειναι διεθνης

Απίστευτο κι όμως... βρετανικό! Στη Σκωτία, σύμφωνα με την Daily Star, ένας λαμπαδηδρόμος, που μετέφερε την Ολυμπιακή φλόγα,στάματησε στη μέση του δρόμου για να προσφέρει τη δάδα ως... αναπτήρα, σε έναν καπνιστή θεατή, που ήθελε να ανάψει το τσιγάρο του!

Το αιώνιο ψέμα της «ολυμπιακής ειρήνης»

του Διονύση Ελευθεράτου.

Aντιαεροπορικά όπλα στις ταράτσες του Λονδίνου. Στον Τάμεση το γιγάντιο πολεμικό σκάφος «HMS Ocean». Ελικόπτερα και ελεύθεροι σκοπευτές σε πλήρη ετοιμότητα. Ντυμένη στο χακί, σαν τεράστιο σκηνικό πολεμικής κινηματογραφικής παραγωγής, η αγγλική πρωτεύουσα «καλωσορίζει» αθλητές και επισκέπτες στη γιορτή της ...ειρήνης και της συναδέλφωσης! Τους Ολυμπιακούς Αγώνες φυσικά...

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει τελειότερη καταρράκωση των φληναφημάτων περί «ολυμπιακής ειρήνης» και «ολυμπιακής εκεχειρίας», από την ίδια την εικόνα του «ολυμπιακού» Λονδίνου.

Ο αντίλογος, αναμενόμενος: «Μα εδώ πρόκειται για την ανάγκη θωράκισης απέναντι σε ασύμμετρη απειλή, στον κίνδυνο τρομοκρατικών χτυπημάτων». Ωραία, λοιπόν. Ας μην υποκύψουμε στον πειρασμό να ασχοληθούμε με τα επικρατούντα ήθη, στον πλανήτη, από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και εντεύθεν. Ας αρκεστούμε σε ένα απλό ερώτημα: Καλά, πώς ακριβώς επενεργεί διαχρονικά αυτή η καταπραϋντική, ειρηνευτική ιδιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων στις ...συμμετρικές συρράξεις, στις οποίες λαμβάνουν μέρος «κανονικά», «συντεταγμένα» κράτη;

Ας ορίσουμε ως σημείο εκκίνησης τη χαραυγή του 20ού αιώνα και ας θυμηθούμε... Αγώνες στο Παρίσι του 1900: Κατά τις ημέρες εκείνες, στην Κίνα οι δυνάμεις των Δυτικών έπνιγαν στο αίμα την εξέγερση των «Μπόξερς». Σεντ Λούις, 1904: Τότε οι Ρώσοι πολεμούσαν με τους Ιάπωνες. Το 1920, κατά τις ημέρες των Αγώνων της Αμβέρσας, τα όπλα είχαν τον λόγο σε τρία μέτωπα: Γαλλικά στρατεύματα κατελάμβαναν τη Συρία, ελληνοτουρκική σύρραξη γινόταν στη Μικρά Ασία, μάχες μαίνονταν ανάμεσα σε πολωνικά και σοβιετικά στρατεύματα.

Το 1952, την εποχή των Αγώνων στο Ελσίνκι, οι Γάλλοι πολεμούσαν στο Βιετνάμ. Αγγλοι και Γάλλοι βομβάρδιζαν το Σουέζ το 1956, την ώρα που άρχιζε η παγκόσμια αθλητική αναμέτρηση στη Μελβούρνη. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ «κάλυψε» τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες: Τόκιο 1964, Μεξικό 1968, Μόναχο 1972. Λέτε να ρίχτηκαν λιγότερες Ναπάλμ και να μειώθηκαν οι εκατόμβες στις αντίστοιχες περιόδους, στο όνομα κάποιας ...ολυμπιακής ευαισθησίας; Ουδείς έμαθε κάτι τέτοιο...

Οι Αγώνες στη Βαρκελώνη, το 1992, συνέπεσαν με ορισμένες από τις αγριότερες στιγμές του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Το 2004 (Αθήνα) τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής στο Ιράκ «τίμησαν» δεόντως το πνεύμα της «ολυμπιακής ειρήνης» σκορπώντας φωτιά και θάνατο στη Νατζάφ και τη Φαλούτζα. Το 2008 (Πεκίνο), η «γιορτή της ειρήνης» άφησε βεβαίως εντελώς ανεπηρέαστο τον πόλεμο στην Οσετία, ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γεωργία. Ναι, τόooσηη ειρήνευση! Σκεφθείτε πόσο μακροσκελής θα ήταν ο κατάλογος, εάν συμπεριλαμβάναμε και εμφυλίους πολέμους...

 

Εθνικισμός, ανταγωνισμοί και σκοπιμότητες σφραγίζουν τους ολυμπιακούς από την πρώτη διοργάνωση στην Αθήνα

 

Aς μας συγχωρήσουν οι εναπο­μείναντες λάτρεις των ποικίλων καθεστωτικών «ολυμπιακών» παραμυθιών, αλλά η πραγματι­κότητα δεν μπορεί να κρυφτεί: Οι ολυμπιακοί κύκλοι ποτέ δεν υπήρξαν «αντίδοτο» στις οβίδες, ούτε στρογγυλε­μένα κλαδιά ελιάς.

Από το 1896 έγιναν 26 επίσημοι Ολυ­μπιακοί Αγώνες, εκ των οποίων οι 11 δι­εξήχθησαν σε περιόδους ανηλεών πολε­μικών αιματοχυσιών. Όποτε συνέπιπταν με τους Αγώνες, οι στρατιωτικές συρρά­ξεις μαίνονταν «κανονικότατα»...

Ορισμένες φορές, βεβαίως, ο θε­σμός συνδέθηκε στενότατα με κάποιου είδους «ειρήνη». Φερ' ειπείν οι Αγώνες του 1968, στο Μεξικό, ανέδειξαν το ιδα­νικό της «κοινωνικής ειρήνης» του νε­κροταφείου... Για να διεξαχθούν «απρό­σκοπτα», ο στρατός του μεξικάνικου καθεστώτος επιδόθηκε στο «άθλημα» της σκοποβολής σε ανθρώπινους, άοπλους στόχους, ώστε να καταπνίξει τη φοιτητι­κή εξέγερση.

Αρχές Οκτωβρίου 1968, περίπου μία εβδομάδα προτού αρχίσουν οι Αγώνες, οι εφημερίδες όλου του κόσμου δημοσίευαν συγκλονιστικά ρεπορτάζ για την κτηνω­δία που κυριάρχησε στην Πόλη του Με­ξικού. Τοίχοι και δρόμοι βαμμένοι με αί­μα, πυροβολισμοί, κραυγές πόνου, τραυ­ματίες, εκατοντάδες νεκροί.

Ένα παράγωγο της λέξης «ειρήνη», όμως, συμπεριλήφθηκε στη δήλωση που έκανε ο ...απτόητος πρόεδρος της Διε­θνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ο Αμερι­κανός Έιβερι Μπράντεϊζ: «Τίποτε δεν θα εμποδίσει, τη 12η Οκτωβρίου, την ει­ρηνική είσοδο της ολυμπιακής φλόγας στο στάδιο και τη διεξαγωγή των Αγώ­νων»!

Σε μια άλλη περίπτωση, ο «θεσμός της ειρήνης» ώθησε ...για τα καλά –και γρήγορα- τη διοργανώτρια χώρα σε πό­λεμο... Όχι, δεν εννοούμε τους Αγώνες του 1936, στο Βερολίνο, που μετατράπη­καν σε προπαγανδιστικό όργιο του Τρί­του Ράιχ. Εννοούμε κάτι παλιότερο και ...ημέτερο: Τους Αγώνες του 1896, στην Αθήνα. Τη μετέπειτα ανόητη απόφα­ση των ελληνικών ελίτ να οδηγήσουν τη χώρα σε μια -χαμένη εκ των προτέρων- ολέθρια στρατιωτική αναμέτρηση με την Τουρκία... Κατά τη διάρκεια των Αγώ­νων του 1896 η χώρα ζούσε σε ένα «εθνι­κό μεθύσι». Ως γνωστόν, όσο μεθάς τόσο θέλεις να πιεις κι άλλο. Ακόμα και «μπό­μπες» - κυριολεκτικά!

Να τι έγραψε στο βιβλίο του Olympic Revival (Εκδοτική Αθηνών, 2003) ο πρύ­τανης της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδη­μίας, Κώστας Γεωργιάδης: «Σημαντική παράμετρος που ανέκυψε από τη διεξα­γωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελ­λάδα ήταν ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897. Η ομόφωνη κραυγή για τη μό­νιμη τέλεση των Αγώνων στην Ελλάδα δεν ήταν το μόνο αποτέλεσμα του ενθου­σιασμού και της εθνικής υπερηφάνειας που είχαν ωθηθεί στα όρια τους. Λίγους μήνες αργότερα, ήταν ακριβώς αυτός ο ενθουσιασμός που θα οδηγούσε σε μια μοιραία λανθασμένη εκτίμηση της κα­τάστασης, παγιδεύοντας την Ελλάδα σε έναν πόλεμο που δεν ήταν σε θέση να δι­εξαγάγει».

Τονίζει, ακόμη, ο Κ. Γεωργιάδης: «Αυτή η σχέση ανάμεσα στους Ολυμπι­ακούς Αγώνες και τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 δεν πρέπει να μας εκ­πλήσσει. Για τους Έλληνες οι Ολυμπια­κοί ήταν περισσότερο ένας πολιτικός και πολιτιστικός θεσμός, άρρηκτα συνδεδε­μένος με την πολιτική και εθνική ύπαρ­ξη του αδύναμου ελληνικού κράτους, πα­ρά ένας αθλητικός θεσμός».

Η Ελλάδα, χρεοκοπημένη από τον Δε­κέμβριο του 1893 αλλά εκστασιασμένη με το όραμα των Αγώνων που της ανατέθη­καν τον Ιούνιο του 1894, συνέδεσε κι επι­σήμως τον αλυτρωτισμό με τον ολυμπιακό θεσμό, τον Ιανουάριο του 1895. Τότε ο μονάρχης Κωνσταντίνος, ανακηρύσσο­ντας την προ-ολυμπιακή Αθήνα «πρωτεύ­ουσα των ελευθέρων τμημάτων των ελλη­νικών εδαφών», έθεσε ευθέως τη διοργά­νωση των Αγώνων στην υπηρεσία του ελ­ληνικού κράτους.

Η προετοιμασία και η διεξαγωγή των Αγώνων του 1896 ήταν εντονότατα «χρω­ματισμένες» από τη ρητορική της Εθνι­κής Εταιρείας, στις γραμμές της οποί­ας συγκαταλέγονταν πολλοί επιφανείς, δραστήριοι συντελεστές της διοργάνω­σης. Ένας ήταν ο (πρώτος) πρόεδρος της ΔΟΕ, Δημήτρης Βικέλας. Για την Εθνι­κή Εταιρεία ο Κ. Γεωργιάδης γράφει ότι υπήρξε «κύριος μοχλός άσκησης πίεσης για την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν τον πόλεμο» (του 1897).

Δεν θα μπορούσε βεβαίως η σαρκα­στική, απολαυστική πένα του Γιώργου Σουρή να μην ...τιμήσει τον παροξυσμό που δέσποσε στην περίοδο των Αγώ­νων. Έγραψε: «Κι εμείς με τον Οβρέντοβιτς, των Σέρβων βασιλέα / δυο μερ­δικά θα κάνομε την γην των Μακεδόνων / κι απλώνοντας φαρδιά-πλατιά την κά­θε μας αρίδα / μονάχα με το Στάδιον των διεθνών Αγώνων/ θα χάψομεν την εκλεκτήν του λέοντος μερίδα»...

Παρεμπιπτόντως: Είναι κωμικοτρα­γικό να σκέφτεται κανείς πως τότε προ­κάλεσε τέτοια μαζική αυταρέσκεια μια διοργάνωση, στην οποία έλαβαν μέρος 77 όλοι κι όλοι (!) ξένοι αθλητές - ή και «αθλητές», αν ληφθεί υπόψη π.χ. ότι στην αγγλική αποστολή ενσωματώθηκαν δύο υπάλληλοι της πρεσβείας.

Ήταν όμως οι πρώτοι Αγώνες έπει­τα από το ...393 μ.Χ. Ελλείψει συγκρίσι­μων μεγεθών, καθένας μπορούσε -κατά το δοκούν- να αποθηκεύσει στην ψυχή του ό,τι ήθελε, σε όση ποσότητα το ήθε­λε: Ικανοποίηση, αυτοπεποίθηση, εθνική έξαψη, εθνικιστική παράκρουση ή και την ιδέα ότι η χώρα θα διέλυε την Τουρ­κία σε μια ένοπλη σύρραξη...

Μήπως τουλάχιστον οι Ολυμπιακοί Αγώνες δικαίωναν την ...ειρηνόφιλη φή­μη τους έστω και εκ των υστέρων; Μή­πως, δηλαδή, όταν πλέον είχαν σιγήσει τα όπλα, αναλάμβανε ο θεσμός να επουλώ­σει ταχύτερα τις πληγές, να αμβλύνει πά­θη και μίση; Αμ δε...

Οι πρώτοι Αγώνες έπειτα από τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, εκείνοι του 1920, ανατέθηκαν άρον - άρον στην Αμ­βέρσα, 19 μόλις μήνες πριν από την προ­γραμματισμένη έναρξη τους! Η Ουγγα­ρία που είχε επιλεγεί το 1914, στη Σύνοδο της Λιόν, δεν επιτρεπόταν πλέον να τους διοργανώσει. Ο λόγος; Ήταν μια από τις ηττημένες χώρες στην «κρεατομηχανή» του 1914-1918.

Από τους Αγώνες της Αμβέρσας απο­κλείστηκαν όλες οι ηττημένες στον πόλε­μο χώρες, κατά συνέπεια είναι κάπως δύ­σκολο να διαγνωστούν «συμφιλιωτικά» ψήγματα. Από τους Αγώνες του 1924, στο Παρίσι, απουσίασε η Γερμανία, επειδή ο γάλλος πρωθυπουργός Ραμόν Πουανκαρέ αρνήθηκε να χορηγήσει βίζα στους αθλητές της.

Έστω και με μια ελαφρά παρέκκλιση από τον πυρήνα του θέματος μας, ας ση­μειωθεί κάτι: Ανέκαθεν η ΔΟΕ ανέθετε τη διοργάνωση σε διάφορες χώρες λαμ­βάνοντας σοβαρότατα υπόψη τα πολιτι­κά, οικονομικά και γαιοστρατηγικά «θέ­λω» συμφερόντων και δυνάμεων, με τις οποίες τα ...είχε καλά.

Κάπως έτσι, όταν κατέφθασε η ώρα να εμπεδώσουν οι κοινωνίες της Δύσης το συμπέρασμα πως οι παλιοί εχθροί του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν πλέον κα­λοί σύμμαχοι, σε έναν κόσμο διαιρεμένο από άλλη βασική διαχωριστική γραμμή, τότε οι χώρες του παλιού «Άξονα» ανέ­λαβαν τους Αγώνες σχεδόν στη σειρά: Ρώμη το 1960, Τόκιο το 1964, Μόναχο το 1972. Εμβόλιμα, το '68 τιμήθηκε το Μεξι­κό, πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ στην αμε­ρικανική ήπειρο.

Ακόμη και το «τάιμνγκ» της ανάθε­σης των Αγώνων στη Μόσχα είχε τη ση­μασία του: Αυτό έγινε το 1974, όταν η ύφεση στις σχέσεις των δυο υπερδυνά­μεων βρισκόταν στο ζενίθ. Είχε προη­γηθεί η επίσκεψη Νίξον στη Μόσχα το 1972 και η εν γένει εντυπωσιακή βελτί­ωση των αμερικανο-σοβιετικών σχέσε­ων στη διετία 1972-73. Άλλο αν τα πράγ­ματα άλλαξαν μέχρι το έτος διεξαγω­γής των Αγώνων στην ΕΣΣΔ κι έγινε το πρώτο από τα δυο διαδοχικά μποϋκοτάζ των μεν και των δε (Μόσχα 1980, Λος Άντζελες 1984).

Επιστρέφοντας στα των πολέμων (των πολλών ...κανονικών, όχι του ενός «Ψυ­χρού»), μοιραία θα προσκρούσουμε σε μια ...παραλλαγή του απατηλού μύθου: «Όλα αυτά ήταν ένας εκτροχιασμός από τα αγνά ολυμπιακά ιδεώδη, στα οποία και πρέπει να επανέλθουμε».

Πότε ακριβώς ...εμφανίστηκε αυτή η αγνότητα; Η απάντηση - κλισέ είναι: «'Οταν ο ρομαντικός, ευγενής βαρόνος Πιερ Ντε Κουμπερτέν εμπνεύστηκε την αναβίωση των Αγώνων». Πολύ αφελές για να είναι αληθινό...

Οι Αγώνες του 1896 είχαν διπλή σχέ­ση με τα όπλα. Δεν οδήγησαν απλώς την Ελλάδα σε έναν καταστρεπτικό πόλεμο. «Γεννήθηκαν» κι οι ίδιοι από τις στάχτες ενός πολέμου: Ο Ντε Κουμπερτέν «ανα­κάλυψε» την Αρχαία Ολυμπία όταν η Γαλλία έχασε την ...Αλσατία!

Στον απόηχο του γαλλογερμανικού πολέμου 1870-71 που είχε οδυνηρή έκ­βαση για το Παρίσι, ο διορατικός, αρι­στοκράτης Ντε Κουμπερτέν αντελήφθη κάτι: Οι ελίτ της χώρας του χρειάζο­νταν ένα νέο πεδίο διεθνούς δράσης και ανταγωνισμού, στο οποίο η Γαλ­λία θα είχε την πρωτοκαθεδρία. Κά­τι σαν μίνι αντίβαρο στην πολιτική και οικονομική υπεροχή των Γερμανών, κάτι σαν μοχλό ανύψωσης του γαλλι­κού κύρους.

Μια συνοπτική καταγραφή γεγονότων αρκεί για να φανεί η ...ουμανιστική ανιδιοτέλεια του ντε Κουμπερντέν...

 

Ο «ρεβανσιστής» Βαρόνος, οι αρχαίοι πόλεμοι για τον ...ιερό χώρο

 

Είναι δυνατόν να διοργανώνεις Δι­εθνές Αθλητικό Συνέδριο (Παρί­σι, Ιούνιος 1894) και να μην προ­σκαλείς τις σημαντικές αθλητικές ενώσεις της μεγαλύτερης ευρω­παϊκής χώρας, της Γερμανίας; Είναι, αν λέγεσαι Ντε Κουμπερτέν και πασχίζεις να συνεχίσεις «με άλλα μέσα» τον πόλεμο... Κατά τη διάρκεια του 1894 κι ενώ οι Αγώνες είχαν ήδη ανατεθεί στην Ελλάδα, ο Ντε Κουμπερτέν πρόλαβε να τσακωθεί και με τους Άγγλους, που διαπίστωσαν ότι ο βαρόνος «έκοβε και έραβε» τους κανο­νισμούς στα μέτρα των γαλλικών προτύ­πων. Ο βρετανικός Τύπος απειλούσε ότι οι Άγγλοι αθλητές δεν θα ταξίδευαν στην Αθήνα. Εν συγκρίσει, όμως, προς το γαλ­λογερμανικό «μέτωπο», η σύγκρουση Άγ­γλων - Ντε Κουμπερτέν φάνταζε παιδικό καβγαδάκι.

Στις 12 Ιουνίου 1895 δημοσιεύτηκε στη γαλλική εφημερίδα Zik Μπλα ανυπόγρα­φο άρθρο, το οποίο όμως αποδόθηκε στον ίδιο τον Ντε Κουμπερτέν. Ο αρθρογρά­φος μεταξύ άλλων ανέλυσε τα των Αγώνων ως στοιχείο της πολιτικής σκακιέ­ρας Παρισιού - Βερολίνου: «Στην παρού­σα συγκυρία η ελληνική βασιλική οικογέ­νεια δεν έχει καλές σχέσεις με τον Οίκο των Χοετσόλερν. Οι συμπάθειες της κλί­νουν προς την πλευρά της Γαλλίας».

Επακολούθησε χαμός. Το Βερολίνο διεμήνυσε παντοιοτρόπως ότι δεν επρόκει­το να ανεχθεί πλέον το αντιγερμανικό μέ­νος του Ντε Κουμπερτέν. Εκείνος αποκή­ρυξε το άρθρο, πιθανότατα πιεσθείς από πολιτικούς παράγοντες στο Παρίσι. Ελά­χιστους όμως έπεισε στη Γερμανία, της οποίας οι τρεις μεγαλύτερες αθλητικές ενώσεις αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν τους Αγώνες της Αθήνας.

Για να σωθούν τα προσχήματα και να εκπροσωπηθεί η Γερμανία στους Αγώνες, εργάστηκαν πυρετωδώς Γερμανοί φιλέλ­ληνες που δραστηριοποιούνταν στην Επι­τροπή για τη Συμμετοχή της Γερμανίας -ναι, συγκροτήθηκε τέτοιος φορέας!

Στην πραγματικότητα, η ανάθεση των πρώτων, «δοκιμαστικών» Αγώνων στην Ελλάδα ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν ο Ντε Κουμπερτέν ως απαρχή της υλοποίησης των σχεδίων του. Θα εξασφάλιζε δάφνες αυ­θεντικότητας και στη συνέχεια το νερό θα κυ­λούσε στο αυλάκι: Οι επόμενοι Αγώνες θα γί­νονταν στο Παρίσι (όπως κι εκείνοι του 1924) κι ο ίδιος θα αναδεικνυόταν σε κεντρικό πρό­σωπο της διεθνούς αθλητικής σκηνής από το 1896 μέχρι το 1925.

Μια καλή κουβέντα, πάντως, είπε για τους άσπονδους εχθρούς του ο βαρόνος, ένα χρόνο προτού εγκαταλείψει (1937) τον μάταιο τού­το κόσμο: Πρόλαβε να χαιρετήσει ενθουσιω­δώς το γεγονός ότι οι Αγώνες διεξάγονταν στη «δωρική Γερμανία», όπως χαρακτήρισε το να­ζιστικό καθεστώς... Τι τον «ημέρεψε», άραγε, τον υπερ-συντηρητικό βαρόνο; Τα γεράματα, ή ο θαυμασμός του για την άτεγκτη πειθαρχία, το μιλιταριστικό πνεύμα και -εν γένει-το «σύ­στημα αξιών» του εθνικοσοσιαλισμού;

Εάν ταξιδέψουμε στην αρχαία Ελλάδα, μή­πως θα βρούμε -επιτέλους- την «ολυμπιακή ειρήνη» και θα νοσταλγήσουμε τα προγονικά κλέη; «Αηδέστατο ιστορικό ψεύδος» γράφει ο Κυριάκος Σιμόπουλος στο εξαιρετικό βιβλίο του «Μύθος, Απάτη και Βαρβαρότητα οι Ολυμπιάδες» (εκδόσεις Πιρόγα), παρατηρώντας ότι εν προκειμένω ταυτίζεται η «ειρήνη» με την «εκεχειρία», δηλαδή την προσωρινή παύ­ση εχθροπραξιών. Η πρώτη ήταν ...παραμύ­θι. Η δεύτερη;

Η θέσπιση εκεχειρίας ήταν απόρροια της συμφωνίας δύο γειτόνων και ενός τρίτου, υψη­λού τοποτηρητή: Συμφώνησαν ο βασιλιάς της Ήλιδας, Ίφιτος, ο ομόλογος του της Πίσας, Κλεοσθένης και προσυπέγραψε ο Λυκούργος της Σπάρτης. Με την εκεχειρία η Ολυμπία χα­ρακτηρίστηκε «ιερά ζώνη του Διός» κι η Ηλεία κηρύχθηκε αποστρατιωτικοποιημένη. Τι άλλο χρειαζόταν; Κάποιοι σε ρόλο ...«σεκιούριτι», εγγυητές της εκεχειρίας. Το έργο αυτό ανέλα­βαν οι Σπαρτιάτες - ποιοι άλλοι;

Η εκεχειρία λοιπόν είχε σαφή τοπικό προσ­διορισμό (Ηλεία) και ευδιάκριτο κίνητρο: Με τόσους πολέμους μεταξύ πόλεων ανά τον ελ­ληνικό χώρο, πώς στην ευχή θα κατέφθαναν στην Ολυμπία οι ενδιαφερόμενοι - αθλητές, άρχοντες και λοιποί VIP της εποχής;

«Παραέξω», της λοιπής Πελοποννήσου συμπεριλαμβανομένης, οι αιματοχυσίες συ­νεχίζονταν κανονικά. Απλώς, αν ήσουν ένοπλος και φιλοδοξούσες να περάσεις από την Ηλεία, παρέδιδες το ξίφος ή το δόρυ σου κα­τά την είσοδο και τα παραλάμβανες κατά την έξοδο - σαν μπαγκάζια σε αεροπλάνο ή πούλ­μαν. «Τα όπλα παραδίδοντας απολαμβάνειν μετά την εκ των όρων έκβασιν», όπως έγρα­ψε ο ιστορικός και φιλόσοφος Στράβων στα Γεωγραφικά.

Τι τα θέλετε, όμως... Μεγάλος ήταν ο πειρα­σμός εκάστου εκ των γειτόνων να κυριαρχήσει στον ολυμπιακό χώρο, όπου βρισκόταν κι ο να­ός του Δία. Η πρωτοκαθεδρία εκεί εξασφάλιζε πολιτική επιρροή, γόητρο αλλά και μεγάλα οι­κονομικά οφέλη, επειδή αφθονούσαν οι πλού­σιοι επισκέπτες και τα πολύτιμα αφιερώματα.

Ένας αιώνας (περίπου) παρήλθε από τη συμφωνία Ίφιτου - Κλεοσθένη και τα μαχαί­ρια βγήκαν από τις θήκες. Ύστερα από πολε­μικές αναμετρήσεις, η Πίσα ανέλαβε τη διορ­γάνωση των 8ων και 34ων Αγώνων. Τη δεύ­τερη φορά μάλιστα, οι Πισαίοι πολέμησαν δι' αντιπροσώπων: Το 668 π.Χ. έπεισαν τον Φεί­δωνα, τύραννο του Αργούς, να επέμβει στρα­τιωτικά, να καταλάβει την Ολυμπία κι οι ίδιοι να διοργανώσουν τους Αγώνες υπό την αιγίδα του.

Έτσι κι έγινε. Στους 34ους Ολυμπιακούς Αγώνες κουμάντο έκαναν ο Φείδωνας και ο βασιλιάς των Πισαίων, ο Πανταλέων - «λέων» εκ του ασφαλούς, χάρη στα όπλα των Αργεί-ων. Οι Ηλείοι όμως αντεπιτέθηκαν το 664 π.Χ. και ανέλαβαν πάλι τα ηνία των Αγώνων. Η κυ­ριαρχία της Πίσας έγινε πίσα και πούπουλα.

Και οι «σεκιουριτάδες» Σπαρτιάτες; Αυτοί βοήθησαν την Ήλιδα να ανακτήσει τον έλεγ­χο της στην Ολυμπία. Όμως αν είσαι και «σεκιουριτάς» κι εσύ συμφέρον δεν κοιτάς; Οι Σπαρτιάτες έκαναν θρύψαλα την εκεχειρία των Αγώνων του 420 π.Χ. εισβάλλοντας στην Ήλιδα και καταλαμβάνοντας το Λέπραιο.

Η ...παράδοση τηρήθηκε κι αργότερα, με ευλάβεια. Το 365 π.Χ. οι Πισαίοι επανήλθαν εναντίον των Ηλείων, συμμαχώντας με τους Αρκάδες, οι οποίοι λεηλάτησαν τους θησαυ­ρούς της Ολυμπίας και έτσι πλήρωσαν τους μι­σθοφόρους τους.

Αν η εκεχειρία θρυμματιζόταν έτσι για τον ίδιο τον έλεγχο του «ιερού χώρου», εύκολα φαντάζεται κανείς πόση ...ολυμπιακή ειρή­νευση βασίλευε «στα πέριξ»!

Από γεροντική άνοια πάσχει ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Ο τιμηθείς με το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας του 1982 Κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, 85 ετών, εμφάνισε γεροντική άνοια από το 1999, αποκάλυψε ο αδελφός του Χάιμε σε δηλώσεις του που δημοσίευσε στον ιστότοπό της η μεξικανική εφημερίδα El Universal.

 "Αυτό που έχει είναι προβλήματα μνήμης. Στην οικογένειά μας, όλοι καταλήγουμε να έχουμε γεροντική άνοια. Κι εγώ ο ίδιος έχω αρχίσει να έχω μερικά μικρά προβλήματα, αλλά εκείνος έχει σοβαρό πρόβλημα", είπε ο αδελφός του συγγραφέα σε φοιτητές στην Καρθαγένα.

Σύμφωνα με τον Χάιμε Γκαρσία Μάρκες, ο αδελφός του, ο συγγραφέας του βιβλίου Εκατό Χρόνια Μοναξιάς, εμφάνισε συμπτώματα γεροντικής άνοιας το 1999, όταν είχε διαγνωστεί ότι έπασχε από καρκίνο. Η χημειοθεραπεία στην οποία υποβλήθηκε "του έσωσε τη ζωή, αλλά (...) επιτάχυνε την διαδικασία της απώλειας της μνήμης του", κατά τον ίδιο.

Τα δύο αδέλφια μιλούν σχεδόν καθημερινά στο τηλέφωνο—ο Χάιμε ζει στην Κολομβία και ο "Γκάμπο", όπως είναι γνωστός ο συγγραφέας, ζει με τη γυναίκα του Μερσέδες σε ένα προάστιο της πόλης του Μεξικού.

Εκεί ο συγγραφέας γιόρτασε τα 85α του γενέθλια τον Μάρτιο, με φίλους του καλλιτέχνες και συγγραφείς.

Ο Χάιμε είπε ότι προσπάθησε να κρατήσει το πρόβλημα μυστικό, διότι είναι "η δική του ζωή", αλλά αποφάσισε να μιλήσει για να σταματήσουν "οι φήμες".

Ανέφερε πως προσπαθεί συνεχώς να θυμίζει πράγματα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που συνεχίζει να έχει "το χιούμορ, τη χαρά και τον ενθουσιασμό που πάντα είχε", ενώ πρόσθεσε ότι θεωρεί λυπηρό ότι ο διάσημος λατινοαμερικάνος συγγραφέας δεν θα ολοκληρώσει το δεύτερο μέρος της αυτοβιογραφίας του, Ζω για να τη διηγούμαι.

"Δυστυχώς δεν νομίζω ότι θα μπορέσει να το κάνει, αλλά ελπίζω πως κάνω λάθος", είπε.

Η έκθεση του Συνηγόρου της ΕΕ για το 2011

Την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το 2011 επέδωσε την Παρασκευή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής Νικηφόρος Διαμαντούρος. «Τα πράγματα εξακολουθούν να είναι πολύ δύσκολα», είπε ο κ. Διαμαντούρος όταν ο κ. Παπούλιας του ζήτησε τις εκτιμήσεις του για τις εξελίξεις στην Ε.Ε.

Μαζί με μια εξασέλιδη σύνοψη της έκθεσης, ο Ν.Διαμαντούρος έδωσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ένα πολύ μικρό φυλλάδιο, το οποίο, όπως είπε, περιέχει τις «αρχές που πρέπει να διέπουν την λειτουργία των Δημοσίων Υπαλλήλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι διατυπωμένο σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ».

«Τα πράγματα εξακολουθούν να είναι πολύ δύσκολα. Το ξέρετε καλύτερα από εμένα και νομίζω ότι εξαρτάται από το πόσο όλοι θα βοηθήσουν. Εσείς έχετε δώσει επανειλημμένα το στίγμα και το μήνυμα, το πώς όλοι θα βοηθήσουμε για να μπορέσουμε να κινηθούμε», είπε ο κ. Διαμαντούρος όταν ο κ. Παπούλιας του ζήτησε τις εκτιμήσεις του για τις εξελίξεις στην Ε.Ε.

«Αν δεν το κάνουμε όλοι μαζί, φοβάμαι ότι δεν είναι ευοίωνες οι συνθήκες. Το ξέρετε πολύ καλά. Από την άλλη μεριά, ξέρω ότι από πλευράς Ευρωπαϊκής Ενωσης υπάρχει οπωσδήποτε μια πολύ καλή θέληση να βοηθηθούμε, αλλά είναι και το 'συν Αθηνά και χείρα κίνει'», πρόσθεσε ο κ. Διαμαντούρος.

Ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής ενημέρωσε επίσης για την έκθεσή του τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο, καθώς και τον Πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη.

Σόιμπλε σε υστερία σημαίνει Αντωνάκης σε νεες κωλοτουμπες

Εφαρμόστε χωρίς παρεκκλίσεις τα μέτρα του Μνημονίου για την αύξηση των εσόδων και την περικοπή των δαπανών, ζητεί από την κυβέρνηση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο συνιστά εμμέσως πλην σαφώς και νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, χαρακτηρίζοντας μικρές αυτές που έχουν γίνει έως τώρα. Πρόκειται για την έκθεση του ΔΝΤ για την ευρωζώνη, στην οποία σε ό,τι αφορά την Ελλάδα το Ταμείο σημειώνει πως η δημοσιονομική προσαρμογή τη διετία 2012-2013 θα ξεπεράσει το 3,5% του ΑΕΠ, ήτοι τα 7 δισ. ευρώ (εφόσον ληφθούν τα μέτρα).
Το ΔΝΤ αναφέρει πως η ανεργία στην Ελλάδα θα παραμείνει υψηλή, καθώς η παρατεταμένη ύφεση, αλλά και η αδύναμη ανάπτυξη έως το 2016 δεν προσφέρουν τις συνθήκες για να επιστρέψει η ανεργία στα προ της κρίσης επίπεδα. Ωστόσο το Ταμείο αναφέρει πως παρά τις ευρύτερες συνθήκες προσαρμογής στην ελληνική οικονομία το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος κατέγραψε συγκριτικά μικρή μείωση.
Συνοψίζοντας τις υποχρεώσεις της Ελλάδας στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής το ΔΝΤ διατυπώνει - και μάλιστα στην προστακτική - τις εξής πέντε συστάσεις:

- Καθορίστε και ψηφίστε τα υπολειπόμενα μέτρα στο σκέλος των εσόδων και των δαπανών που είναι απαραίτητα για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου.

- Προχωρήστε σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις δημοσιονομικού χαρακτήρα για τη βελτίωση της είσπραξης των εσόδων και εστιάστε στην πρόληψη της συσσώρευσης καθυστερούμενων υποχρεώσεων εκ μέρους του Δημοσίου.

- Οριστικοποιήστε τη στρατηγική για την ανακεφαλαιοποίηση των βιώσιμων τραπεζών και καθορίστε το χρονικό πλαίσιο για τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.

- Ολοκληρώστε τα σχέδια για την επίλυση του θέματος των κρατικών τραπεζών με τον οικονομικότερο δυνατόν τρόπο, διασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία των καταθετών.

- Βελτιώστε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, με την απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών και μέσα από τη μεταρρύθμιση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το πέπλο της σιωπής

του Γιάνη Βαρουφάκη

Προ ημερών, το Reuters έπιασε λαυράκι. Σε ιδιαίτερα προσεκτικό δημοσίευμά του που πήρε μεγάλη έκταση παγκοσμίως ανέδειξε κάποιες «συναλλαγές» μεταξύ τριών ελληνικών τραπεζών η οποία, αν το δημοσίευμα αληθεύει, τεκμηριώνει την ποινική δίωξη γνωστών τραπεζιτών της χώρας. Κι αν όχι την ποινική τους δίωξη, απαιτεί από την κυβέρνηση, το EFSF, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τραπεζών (European Banking Authority), κατ’ ελάχιστον, την παύση του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς και την δρομολόγηση διαδικασίας εξυγείανσής της. Ανάλογες κινήσεις θα έπρεπε να ξεκινήσουν για τον τραπεζικό όμιλλο Marfin Popular Bank για κινήσεις της Marfin Egnatia Bank της οποίας αποτελεί μετεξέλιξη. Κι όμως: αντί για αυτά, ένα τεράστιο πέπλο σιωπής ξετυλίγεται και σκεπάζει την υπόθεση, με πρώτους υφαντές του τους δημοσιογράφους των «έγκυρων» εντύπων και sites οι οποίοι, κατά τα άλλα, συνεχώς καταγγέλλουν το κράτος και την ελληνική κοινωνία για ανοχή στην διαφθορά.
Ποια είναι η πέτρα του σκανδάλου, σύμφωνα με την αναφορά του Reuters; Όπως γνωρίζουμε, οι ελληνικές τράπεζες πάσχουν, από τότε που ξέσπασε η κρίση, από έλλειψη κεφαλαίων. Σύμφωνα με τις επιταγές τόσο της ΕΒΑ όσο και της τρόικα, οι ελληνικές τράπεζες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθεια εξεύρεσης κεφαλαίων. Αρχικά, ιδιωτικών και, εφόσον δεν τα έβρισκαν, δημοσίων (μέσω της επανακεφαλαιοποίησης που προσφέρει η ελληνική κυβέρνηση δανειζόμενη, δυστυχώς, η ίδια από το EFSF). Οι τραπεζίτες τρέμουν τα κεφάλαια του EFSF καθώς αυτά δίνονται με αντάλλαγμα μετοχών, κάτι που μειώνει το δικό τους ποσοστό ιδιοκτησίας των τραπεζών, θέτοντας σε κίνδυνο της εξουσία τους εντός των ΔΣ των τραπεζών (και όλα τα «καλούδια» που αυτή τους εξασφαλίζει). Για αυτό, εύλογα, προτιμούν τα ιδιωτικά κεφάλαια, ιδίως φίλα προς αυτούς προσκείμενων επιχειρηματιών. Έλα όμως που τέτοια κεφάλαια στον καιρό της κρίσης δεν υπάρχουν; Τότε, τι νομίζετε ότι σκαρφίζονται οι καλοί τραπεζίτες;
Σύμφωνα με το άρθρο του Reuters, σε γενικές γραμμές, συνέβη το εξής καταπληκτικό: Την εποχή που η Τράπεζα Πειραιώς, υπό τον κ. Σάλλα, σχεδίαζε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας (σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ευρώπης και της τρόικα), ο κ. Σάλλας δημιούργησε τρεις off shore εταιρείες στην Κύπρο (μαζί με τα δύο του τέκνα). Αυτές οι εταιρείες, δανείστηκαν από τον τραπεζικό όμιλο Marfin Egnatia Bank (που ελέγχει ο κ. Βγενόπουλος) γύρω στα 113 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία χρήματα αγοράστηκαν μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς (στο πλαίσιο της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου που ο ίδιος ο κ. Σάλλας αποφάσισε). Αξιοσημείωτα είναι τα εξής:
• Η Marfin Egnatia Bank από την οποία δανείστηκαν οι off shore του κ. Σάλλα έπασχε η ίδια από τεράστια έλλειψη τόσο ρευστότητας όσο και κεφαλαίων. Το ότι δάνεισε ένα τέτοιο τεράστιο ποσό σε έναν άλλον «ζορισμένο» τραπεζίτη με στόχο την αγορά μετοχών των οποίων η αξία βρισκόταν σε πορεία ραγδαίας απαξίωσης (και χωρίς κανένα εχέγγυο πέραν των ίδιων των μετοχών) ελέγχεται ως είτε επιχειρηματικά ανόητη κίνηση είτε ως «περίεργη» κίνηση.
• Όταν αποφασίζεται η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, σύμφωνα με την διεθνή πρακτική και νομοθεσία, οι αποφασίζοντες αυτή την αύξηση (τα μέλη του ΔΣ) απαγορεύεται δια ροπάλου να συναλλάσσονται στις εν λόγω μετοχές. Όταν το κάνουν ελέγχονται από την δικαιοσύνη για insider trading (συναλλαγές υπό το καθεστώς εσωτερικής πληροφόρησης). Αναρωτιέμαι αν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα ενδιαφερθεί να ρίξει μια ματιά στο συγκεκριμένο «ζητηματάκι».
• Η σύναψη αυτών των δανείων από τις off shore της οικογένειας Σάλλα, καθώς και η αγορά των μετοχών της Πειραιώς από αυτές, κρατήθηκε μυστική. Αν και αφορούσε ποσοστό των μετοχών της τράπεζας άνω του 5% που, σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, έπρεπε να δηλωθεί δημοσίως, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς φέρεται να δέχθηκε το επιχείρημα του κ. Σάλλα ότι το ποσοστό αυτό δεν καλύφθηκε καθώς ένα μέρος των μετοχών ανήκουν στα... παιδιά του.
• Σύμφωνα με το άρθρο του Reuters, ο κ. Σάλλας έχει ξαναδανειστεί από άλλη πτωχευμένη τράπεζα με στόχο την αγορά μετοχών της τράπεζάς «του». Ποια τράπεζα; Την Proton του κ. Λαυρεντιάδη από την οποία φέρεται να δανείστηκε 70 εκατομμύρια πριν τις ζημίες από την πτώχευση της Proton αναλάβει ο έλληνας φορολογούμενος.
Αν τα παραπάνω, που καταγγέλλει το Reuters, αληθεύουν, έχουμε στα χέρια μας ένα σκάνδαλο αξιώσεων. Ένα σκάνδαλο που (α) παραπέμει σε insider trading, (β) εγείρει ζητήματα που αφορούν τον έλληνα φορολογούμενο (ο οποίος καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της Proton) και (γ) αφορά επισταμένη προσπάθεια εξαπάτησης των ευρωπαϊκών αρχών επιτήρησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Δεν είναι δική μου δουλειά να αποφασίσω την αθωότητα ή την ενοχή του οιουδήποτε. Θα ήθελα να πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση, η ελληνική δικαιοσύνη και η ίδια η τρόικα θα επιληφθούν. Προς το παρόν, σιγή ιχθύος. Από την μεριά μου, σημειώνω την απάντηση του κ. Σάλλα στο άρθρο του Reuters. Όπως αναφέρει η Καθημερινή, «ο κ. Σάλλας, ο οποίος έχει καταθέσει αγωγή κατά του ειδησεογραφικού πρακτορείου για προηγούμενο δημοσίευμά του, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 50 εκατ. ευρώ, έκανε λόγο για άλλο επεισόδιο, αυτή τη φορά από ομάδα συνεργατών του Reuters, στην προσπάθεια «υπονόμευσης, εκβιασμών και κατασυκοφάντησης», που έχει αντιμετωπίσει η Τράπεζα Πειραιώς στην πορεία ανάπτυξής της. Η υπονόμευση, κατέληξε, «δεν μας αποσπά από το κύριο καθήκον μας, που είναι η ασφάλεια και η πρόοδος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, η οποία με τη σειρά της είναι προοπτική αναπόσπαστη με την προσπάθεια που καταβάλλουμε όλοι για την έξοδο της χώρας από την κρίση». Με άλλα λόγια, αγαπητοί αναγνώστες, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
Συμπέρασμα
Στην εποχή της Πτωχοτραπεζοκρατίας (*), τέτοιου είδους τερτίπια είναι, δυστυχώς, αναμενόμενα. Όμως, σε μια χώρα που υποτίθεται ότι δίνει αγώνα επιβίωσης, και όπου η ανάκτηση της αξιοπιστίας απέναντι στην Ευρώπη έχει αναχθεί σε εθνικό στόχο, το Πέπλο της Σιωπής που έχει περιβάλει αυτό το «συμβάν» είναι ενδεικτικό της Απόλυτης Υποκρισίας της καθεστηκυίας τάξης της χώρας τούτης.
Από την μία έχουμε κυβέρνηση, η οποία δήθεν κόπτεται για την αξιοπιστία μας στα μάτια της Ευρώπης, αλλά που δεν κάνει τίποτα όταν οι τραπεζίτες μας αποκαλύπτονται από τον έγκυρο διεθνή τύπο να συνομωτούν με σκοπό την παραβίαση των αρχών και κανόνων της επιτήρησής τους.
Από την άλλη, η δικαιοσύνη η οποία ούτε καν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει.
Τέλος, και τρομακτικότερο, οι καλοί δημοσιογράφοι των «έγκυρων» εντύπων, δημοσιογραφικών οργανισμών, sites κλπ. οι οποίοι καθημερινά γράφουν χιλιάδες λέξεις καταδικάζοντας την διαφθορά των «μικρομεσαίων» και απαιτώντας να μπει βαθειά το νυστέρι στο κόκκαλο, παραμένουν βουβοί μπροστά σε ένα τέτοιο «συμβάν», σε μια τέτοια καταγγελία του Reuters. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν μπείτε στην ιστοσελίδα του πάλαι ποτέ έγκυρου «Βήματος» και βάλετε «Σάλλας» στην σελίδα αναζήτησης δεν θα βρείτε την παραμικρή αναφορά σε αυτό το θέμα. Ούτε μία λέξη. Η άλλη παραδοσιακά έγκυρη εφημερίδα μας, η «Καθημερινή», αναφέρεται μεν στο θέμα αλλά με τον ανώδυνο τίτλο «Νέα αντιπαράθεση Reuters με τον επικεφαλής της Πειραιώς».
Κλείνω με ένα μήνυμα προς φίλους δημοσιογράφους που στα υπόλοιπα κείμενά τους ξεσπαθώνουν εναντίον της διαφθοράς και της «ακινησίας» του ελληνικού κράτους: Όσο παραμένετε βουβοί απέναντι σε μια τέτοια υπόθεση, η αξία του λόγου σας τείνει στο μηδέν.

(*) Bankruptocracy - Πτωχο-Τραπεζοκρατία (Από το «Λεξιλόγιον Κρίσης»)
Δικός μου όρος για το νέο πολιτικό-οικονομικό καθεστώς που μας προέκυψε, παγκοσμίως, μετά την Κρίση του 2008. Σε αυτό το νέου τύπου καθεστώς την μέγιστη εξουσία δεν ασκούν ούτε οι επιτυχημένοι καπιταλιστές ούτε καν οι εισοδηματίες (για τους εργαζόμενους ούτε λόγος βέβαια). Την ασκούν οι πτωχευμένες τράπεζες ελέω των φορολογούμενων των οποίων τους φόρους οι πολιτικοί χρησιμοποιούν για να στηρίζουν το νέο αυτό καθεστώς, ως εντολοδόχοι των πτωχευμένων τραπεζών, επιβάλλοντας παράλληλα αυστηρή λιτότητα στους... φορολογούμενους. Βασική αρχή του νέου καθεστώτος η εξής απλή: Τα χρέη των πολιτών και των κρατών στις τράπεζες είναι ιερά και αδιαπραγμάτευτα. Παράλληλα, οι ζημίες των τραπεζών πρέπει αυτόματα, και χωρίς πολλές κουβέντες, να καλύπτονται είτε από τα κράτη είτε από τις Κεντρικές Τράπεζες χωρίς την επιβολή του παραμικρού Μνημονίου στους ιδιοκτήτες των, ουσιαστικά, πτωχευμένων τραπεζών. Ενώ τα υπό πτώχευση κράτη (π.χ. Ελλάδα και Ιρλανδία) πρέπει να διασύρονται και να υποβάλλονται σε ασφυκτική λιτότητα για να δανείζονται ώστε να μην πτωχεύσουν, στον Καιρό της Πτωχο-Τραπεζοκρατίας οι τράπεζες δικαιούνται την παροχή άπειρης ρευστότητας χωρίς κανέναν περιορισμό, όρο ή απαίτηση εκ μέρους των κρατών ή των Κεντρικών Τραπεζών που τις κρατούν ζωντανές.

Από το 1982 έως και το 2009, τα σκάνδαλα που κατεγράφησαν επισήμως κόστισαν στον Έλληνα φορολογούμενο 100 δισεκατ. ευρώ!!!

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Οι μνήμες είναι πολύ ασθενείς στην Ελλάδα –για να μην πούμε ότι για ορισμένα πράγματα είναι ανύπαρκτες! Πολλοί, λοιπόν, από αυτούς που σήμερα υβρίζουν, ξορκίζουν, απειλούν και βιαιοπραγούν έχουν ξεχάσει, ως φαίνεται, πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ, δηλαδή στην χρεοκοπία.

Έχουν ξεχάσει ότι, παρά την σειρά σκανδάλων, ατασθαλιών και αρπαγών που γίνονταν εις βάρος της χώρας, αυτοί εξακολουθούσαν να ψηφίζουν και να φέρνουν στην εξουσία τους υπαίτιους της «μεγάλης ληστείας». Και αυτό το έπρατταν γιατί οι υπαίτιοι μοίραζαν –με δανεικά– προσόδους, εισοδήματα και απίστευτα προνόμια. Όταν, όμως, η βρύση των δανεικών σταμάτησε, τότε κάποιοι «αγανάκτησαν». Γιατί; Μα, διότι είχε σταματήσει η μάσα και η αρπαγή και είχε έρθει ο λογαριασμός.

Παρακάτω παραθέτουμε μερικά από τα αμέτρητα σκάνδαλα που την πρώτη περίοδο της «αλλαγής» συγκλόνισαν την χώρα, χωρίς ποτέ να ιδρώσει κάποιο αυτί. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

1) Οκτώβριος 1982. Η ΔΕΗ προκηρύσσει διαγωνισμό για τον ατμοηλεκτρικό σταθμό Αγίου Δημητρίου. Η δαπάνη του έργου είναι 2 δισεκατ. δραχμές και οι υποψήφιοι δύο: η ΠΥΡΚΑΛ, με πρόεδρο το κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Κ.Ε. κ.Δημ.Σωτηρλή, που ζητά 2.365.424.152 δραχμές, και η ανατολικογερμανική εταιρεία ΜΕΤΚΑ-ΕΒΚΟ, που ζητά 1.505.548.000 δραχμές. Στις 23-11-82, η ΔΕΗ εγκρίνει με την υπ’ αριθμόν 316 απόφασή της την ανάθεση του έργου στην ΜΕΤΚΑ-ΕΒΚΟ, αλλά στις 17-12-82 η γραμματεία του ΔΣ της ΔΕΗ στέλνει έγγραφο προς όλες τις Διευθύνσεις με το οποίο αναγγέλλει την ακύρωση του διαγωνισμού (απόφαση ΔΣ αριθ.36/14-12-82) και την απευθείας ανάθεση στην ΠΥΡΚΑΛ, η οποία, σύμφωνα με την απόφαση του ΔΣ, «θα συνεργαστεί με την ΜΕΤΚΑ-ΕΒΚΟ και την ALTSHOM και θα εκτελέσει το έργο έναντι 1.505.600 δρχ». Η δαπάνη του συναλλάγματος που θα εξαχθεί για το έργο αυτό, από 363 εκατ. ανέρχεται ξαφνικά στα 534.409.000 δρχ. Δηλαδή, διαφορά 171 εκατ. δραχμές, τα οποία αντιπροσωπεύουν 1,6 εκατ. σημερινά ευρώ. Ποτέ κανείς δεν έμαθε πού πήγε το ποσό αυτό, άρα μόνον υποθέσεις εργασίας μπορούμε να κάνουμε.

2) Τα υπουργεία Υγείας-Πρόνοιας και Οικονομικών καταρτίζουν από κοινού έγγραφη σύμβαση με την ιδιωτική επιχείρηση «Αχυριάτης Σέρβις ΕΠΕ» (που διαχειρίζεται το ξενοδοχείο ΦΑΝΤΑΣΙΑ), προκειμένου το ξενοδοχείο να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτήριο. Τον πρώτο μήνα λειτουργίας της σύμβασης (Οκτώβριος 1982) δεν εισάγεται κανένας ασθενής, αλλά το κράτος πληρώνει 5.085.500 δραχμές. Τον επόμενο μήνα η συμμετοχή των ασθενών ανέρχεται σε 3% και το κράτος ξαναπληρώνει 4.921.500 δραχμές.

3) Ο διευθυντής της Ιονικής Τράπεζας Νέας Σμύρνης και πρόεδρος του Πανιωνίου, κ.Μ.Σταματελάτος, ετών 38, καταχράται –σύμφωνα με αποκάλυψη της τράπεζας– 230 εκατ. δραχμές. Ο Μ.Σταματελάτος είναι ενεργό μέλος του ΠΑΣΟΚ που, από κλητήρας της τράπεζας, προωθήθηκε στην θέση του διευθυντή. Ο ίδιος αρνείται ότι η κατάχρηση είναι 230 εκατ. και μιλάει για κατάχρηση μόνον 150 εκατομμυρίων.

4) Στις 6 Ιουνίου 1983 ο βουλευτής της ΝΔ και ΥΠΕΞ το 1993 Μιχ. Παπακωνσταντίνου αποκαλύπτει ότι η Ελληνική Βιομηχανία Ζαχάρεως (ΕΒΖ) υπέγραψε με την γιουγκοσλαβική εταιρεία «Στοκοπρομέτ» σύμβαση για πώληση 5.000 τόνων ζάχαρης, με τιμή 298 δολλάρια τον μετρικό τόνο, ενώ η διεθνής τιμή ήταν 330 δολλάρια. Η εταιρεία πληρώνει στην Ελλάδα 1.575.000 δολλάρια, αλά στην ΕΒΖ πηγαίνουν μόνον τα 1.475.000. Τα 100.000 δολλάρια πηγαίνουν στην εταιρεία «Θ. Βλάχος και Σια, ΟΕ», που, όπως είπε ο Μιχ.Παπακωνσταντίνου, «υπήρξε ο μεσάζων».

5) Το Ελεγκτικό Συνέδριο, με έκθεσή του για το υπουργείο Δημοσίων Έργων αποκαλύπτει ότι για αντιπλημμυρικά έργα στον νομό Έβρου, που η αρχική τους πρόβλεψη ήταν 320.255.852 δραχμές σπαταλήθηκε ένα δισεκατομμύριο, για το αεροδρόμιο Μυκόνου 60.031.093 δρχ αντί 24.500.000 δρχ και για οδό στον νομό Πρέβεζας 6.000.000 δρχ αντί 2.940.000 δρχ. Οι πιο πάνω «μικροδιαφορές» αντιπροσώπευαν μόνον μισό δισεκατομμύριο δραχμές… Ένα μικρό «δωράκι» για τους τότε «μη προνομιούχους»…

6) Ο τελωνειακός εισηγητής Π.Καβακιώτης, με αναφορά του προς τον πρωθυπουργό στις 13-9-83, αποκαλύπτει ότι οι προμηθευτές του Δημοσίου χρεώνουν προμήθειες που φθάνουν το 100% της αξίας των προϊόντων. Έξι βουλευτές της ΝΔ καταθέτουν ερώτηση και αποκαλύπτουν ότι και δεύτερη αναφορά του ίδιου υπαλλήλου στις 13-11-84 προς τον πρωθυπουργό παραμένει αναπάντητη. Στο μεταξύ, με βάση την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το ελληνικό Δημόσιο έχει χάσει 600 εκατ. δραχμές.

7) Το υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων προκηρύσσει στις 13-6-83 μειοδοτικό διαγωνισμό για προμήθεια και εγκατάσταση τηλεφωνικών κέντρων σε κεντρικό του κτίριο, αλλά ο διαγωνισμός κατοχυρώνεται σε φιλική εταιρεία του ΠΑΣΟΚ, ερήμην του μειοδότου.

8) Τον Μάρτιο 1984, μετά από ελέγχους, η ΕΟΚ επέβαλε στο ελληνικό Δημόσιο πρόστιμο 3,3 δισεκατ. δραχμών και κομπίνες και παρατυπίες. Οι παρατυπίες εντοπίσθηκαν σε διακινήσεις σιταριού από την ΚΥΔΕΠ. Η όλη ιστορία πέρασε «στα ψιλά», παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για σκάνδαλο ολκής.

9) Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποκαλύπτει υπερβάσεις εκατομμυρίων σε έργα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Για το κλειστό γυμναστήριο Νέου Φαλήρου πληρώνονται 3,6 δισεκατ. ενώ είχαν προβλεφθεί 1,2 δισεκατ., κ.α.

10) Στα τέλη του 1985 ξεσπά το σκάνδαλο Πόπωτα, εκδότη από τον Βόλο, οι εκδοτικές δραστηριότητες του οποίου κοστίζουν στον Έλληνα φορολογούμενο κάπου 600 εκατ. δρχ.

Προκειμένου να καταδειχθεί πώς λειτούργησε το ελληνικό πελατειακό σύστημα, αναφέρουμε ότι το 1985 στο ΙΚΑ υπήρχε υποδιοικητής, ο κ. Λ. Λιαρόπουλος. Διορίστηκε όμως και δεύτερος: ο κ. Χρ.Σμυρλής, οδοντίατρος και μέλος της ΕΕ του ΠΑΣΟΚ. Για τον κ.Σμυρλή έχουν σημειωθεί: Ο διορισμός του εξαδέλφου του κ.Δ.Σμυρλή ή Λιακατά, του Γρηγορίου, σαν προϊσταμένου του ΟΑΕΔ Αγρινίου. Ο διορισμός του επίσης εξαδέλφου του κ.Δ.Σμυρλή ή Λιακατά, του Σπυρίδωνος, στο ΚΕΤΕ Αγρινίου. Σύνταξη αναπηρίας του ΙΚΑ στον θείο του κ.Σπ.Σμυρλή ή Λιακατά. Διορισμός της κουμπάρας του κ. Δασκαλάκη στην Εργατική Εστία Αγρινίου. Διορισμός της κ.Μπουρνέλου-Δαμιανάκη στο ΙΚΑ Αγρινίου. Η αδελφή του υποδιοικητή του ΙΚΑ διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα στο υποκατάστημα της Σταδίου και ο σύζυγός της καθηγητής τεχνικών σχολών.

Την ίδια εποχή, ο κ.Ν.Αστερινός, διορισμένος στο ΔΣ του ΙΚΑ, εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ, περιλαμβάνεται στους 30 κατηγορούμενους για συμμετοχή στην Εταιρεία Δολοφόνων. Στο ΙΚΑ ο κ.Αστερινός είχε διορίσει και την φίλη του κ.Σπ.Ψαράκη, που επίσης κατηγορείται για συμμετοχή στην «εταιρεία».

Στις αρχές του 1985, στα αδέλφια Βήχου –που ανήκουν σε κλαδική μηχανικών του ΠΑΣΟΚ– ανατίθεται ντοκιμαντέρ ποσού 62.400.000 δρχ με τίτλο «Δημιουργοί και περιφέρεια» για την ΕΡΤ-1. Προφανώς δε για λόγους σκοπιμότητος ο υπεύθυνος της επιτροπής κοστολόγησης, κ.Άγγελος Ρούσσος, αναλαμβάνει την παραγωγή εκπομπής για το αυτοκίνητο κόστους 9,5 εκατ. κατά επεισόδιο στην ΕΡΤ-2. Σημειώνουμε ότι το κόστος αυτός ήταν δεκαπλάσιο του τότε μέσου κόστους για μία τηλεοπτική εκπομπή με εξωτερικά γυρίσματα.

Όργια γίνονται την εποχή εκείνη και στις κρατικές τράπεζες, όπου κυριαρχούσε ο κομματισμός. Έτσι, το 1986, ο ταμίας της Ιονικής Τράπεζας Θεσσαλονίκης Αντ.Μετσοβίτης κατηγορείται μαζί με άλλους 13 για απάτη ύψους 387.075.000 δρχ. Αποκαλύπτεται επίσης ότι ο Δημ. Παπαδημητρίου, διευθυντής τις Ιονικής Τράπεζας στα Πετράλωνα, είχε αυτοκτονήσει τον Μάρτιο του 1985 γιατί μετά από σχετικό έλεγχο αποδείχθηκε ότι είχε καταχραστεί πολλά εκατομμύρια. Αποφυλακίζεται με εγγύηση 1 εκατ. ο πρώην υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας Νέας Σμύρνης, Α. Χρήστου, ο οποίος κατηγορείτο για υπεξαίρεση 138 εκατ. Αρχές του 1986 καταγγέλλεται στην Βουλή ότι η Αγροτική Τράπεζα είχε χρηματοδοτήσει στο Ηράκλειο με 30 εκατ. δραχμές συνεταιρισμό ο οποίος δεν λειτουργούσε.

Όλα αυτά, ωστόσο, επισκιάζονται από τα σκάνδαλα Κοσκωτά, ΑΓΡΕΞ, ΠΡΟΜΕΤ και Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, συνολικού κόστους 1 τρισεκατομμυρίου δραχμών –ήτοι 3 δισεκατ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι στην πρώτη περίοδο της πασοκικής διακυβέρνησης δολοφονήθηκαν οι εκδότες της Βραδυνής Π. Αθανασιάδης και της Απογευματινής Νικ. Μομφεράτος, οι επιχειρηματίες Αλ. Αθανασιάδης και Δημ. Αγγελόπουλος, ο τραπεζίτης Μιχ.Βρανόπουλος, ο εφοπλιστής Π.Περρατικός, ενώ απέτυχαν οι απόπειρες δολοφονίας του επιχειρηματία Βαρδή Βαρδινογιάννη και του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασσά. Με άλλα λόγια, η εγκατάσταση και λειτουργία ενός διεφθαρμένου κράτους συνοδευόταν και από την δράση μιας μαφιόζικης τρομοκρατικής οργάνωσης, της 17 Νοέμβρη, η οποία τον Σεπτέμβριο του 1989, για λόγους συμβολισμού, δολοφόνησε και τον Παύλο Μπακογιάννη –δηλαδή τον άνθρωπο που είχε πρωτοστατήσει στην δημιουργία της συμμαχικής κυβέρνησης ΝΔ-Αριστεράς.

Εύκολα λοιπόν μπορεί να καταλάβει κανείς ποιο κράτος και ποια πολιτική εξουσία διαμορφώθηκε από την μεταπολίτευση και μετά, και τί προσπάθεια απαιτείται σήμερα για να ξεφύγει η χώρα από ένα απόλυτα διεφθαρμένο σύστημα –το οποίο στηρίζουν εξ ίσου διεφθαρμένα και αρπακτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ακόμα, είναι σαφές ότι το σύστημα αυτό στηρίζουν πλέον και οι φαιοκόκκινες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας –ήτοι ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή και Ανεξάρτητοι Έλληνες, στις οποίες έχουν ήδη προσχωρήσει και οι «ηγετικές» μορφές του διεφθαρμένου συστήματος. Κομπιναδόροι συνδικαλιστές, φοροκλέπτες, φοροφυγάδες, απατεώνες και λοιπά κοινωνικά αποβράσματα συνωθούνται στον φαιοκόκκινο χώρο και ελπίζουν ότι σε κάποια φάση θα λεηλατήσουν ό,τι μπορεί ακόμα να λεηλατηθεί στην χώρα.

Αποσύρεται παρτίδα «zero»

Την άμεση ανάκληση και απόσυρση από την αγορά συγκεκριμένης παρτίδας του αναψυκτικού «COCA COLA zero» ζήτησε από την Coca-Cola 3E o ΕΦΕΤ καθώς σε έλεγχο που διενήργησε εντόπισε την ύπαρξη ξένου σώματος.
Ειδικότερα, ο Ε.Φ.Ε.Τ., και συγκεκριμένα η Περιφερειακή Διεύθυνση Δυτικής Ελλάδας, στα πλαίσια διερεύνησης καταγγελίας, διαπίστωσε σε κλειστό γυάλινο περιέκτη βάρους 250 ml ανθρακούχου αναψυκτικού «COCA COLA zero» την ύπαρξη ξένου σώματος υπόλευκου χρώματος και ταινιοειδούς σχήματος, το οποίο παράγεται στην παραγωγική της μονάδα στο Ηράκλειο Κρήτης.
Το συγκεκριμένο αναψυκτικό έχει αριθμό παρτίδας 19F1336VT και φέρει ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας 18/10/2012.
Ο ΕΦΕΤ ανακοίνωσε ακόμη ότι δεν διαπιστώθηκε παρόμοιο πρόβλημα σε φιάλες τις ίδιας παρτίδας και πρόσθεσε πως οι εργαστηριακοί έλεγχοι είναι σε εξέλιξη για την περαιτέρω ταυτοποίηση ενώ κλιμάκιο από την Περιφερειακή Διεύθυνση ΕΦΕΤ Κρήτης διενεργεί τους απαιτούμενους ελέγχους στη μονάδα παραγωγής της εταιρείας.

Ο ΝΕΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ

Η αισχρή δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη για τους Χαλυβουργούς

Απο το twitter

Άδωνις Γεωργιάδης @AdonisGeorgiadi
Σήμερα με την κοινή στάση ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΧΑ απεδείχθη ποιοι είναι αυτοί που αντιδρούν στην πρόοδο του Κράτους μας: Οι Κομμουνιστές και οι Ναζί δηλ. οι οπαδοί του Ολοκληρωτισμού! Να τους χαίρονται όσοι τους υποστηρίζουν.

Τα ίδια και τα ίδια

Ισπανία: Ένα βήμα πριν την ανακοίνωση στάσης πληρωμών

«Δεν υπάρχουν χρήματα στα κρατικά ταμεία για να πληρώσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες», δήλωσε σήμερα ο Ισπανός υπουργός Προϋπολογισμού Κριστόμπαλ Μοντόρο, την ώρα που τα εργατικά συνδικάτα της χώρας έχουν καλέσει σε διαδηλώσεις κατά των μέτρων λιτότητας ύψους 65 δισεκατομμυρίων ευρώ που προωθεί η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι «Πρέπει να πούμε τα πράγματα όπως έχουν», σημείωσε ο Μοντόρο απευθυνόμενος στους Ισπανούς …βουλευτές οι οποίοι πρέπει να υιοθετήσουν τα νέα μέτρα λιτότητας, ενώ κατήγγειλε και «την κληρονομιά» της προηγούμενης σοσιαλιστικής κυβέρνησης.
«Πρέπει να παραιτηθούμε από αυτά που δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν», απάντησε ο ισπανός υπουργός στις καταγγελίες της αντιπολίτευσης που επικρίνει τα μέτρα λιτότητας της δεξιάς κυβέρνησης, στα οποία περιλαμβάνεται η αύξηση του ΦΠΑ, η κατάργηση για φέτος του δώρου των Χριστουγέννων για τους δημόσιους υπαλλήλους και η μείωση του επιδόματος ανεργίας.
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, χθες Τετάρτη, ο Μοντόρο είχε υπογραμμίσει ότι αν δεν αυξηθούν τα έσοδα του κράτους, «κινδυνεύουν οι μισθοί» των δημοσίων υπαλλήλων, προκαλώντας την οργή της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αυξήσει τις κινητοποιήσεις τους μετά την ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας την προηγούμενη εβδομάδα και σήμερα προβλέπεται να πραγματοποιηθούν περισσότερες από 80 κινητοποιήσει σε όλη την Ισπανία.
Οι Βρυξέλλες επέβαλαν στη χώρα σκληρά μέτρα με αντάλλαγμα τη βοήθεια που θα δοθεί στις ισπανικές τράπεζες και η οποία θα φτάσει έως και τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.
«Παρουσιάζουμε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα μας επιτρέψουν να χρηματοδοτούμαστε καλύτερα, να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο εξωτερικό μας χρέος (…) το οποίο μας κάνει να διατρέχουμε κίνδυνο στους κόλπους της Ευρώπης, στους κόλπους του ευρώ», υπογράμμισε ο Μοντόρο.

71 τραυματίες και 12 νεκροί στην πρεμιέρα της ταινίας Μπάτμαν

 

Συνολικά 71 άνθρωποι τραυματίστηκαν και 12 έχασαν τη ζωή τους, από τους πυροβολισμούς, μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα στο Ντένβερ, στο Κολοράντο.
Ο βασικός ύποπτος που είναι πλέον στη διάθεση αστυνομίας, ο 24χρονος Τζέιμς Χολμς, δεν έχει ποινικό μητρώο, παρά μόνον μια κλήση για υπερβολική ταχύτητα. Ωστόσο είναι βέβαιο πως έδρασε μόνος, ενώ μάρτυρες του μακελειού τον άκουσαν να λέει πως είναι ο Τζόκερ, ο αιώνιος εχθρός του Μπάτμαν, δευτερόλεπτα πριν ανοίξει πυρ.
Οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι, ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και ο Ρεπουμπλικάνος Μιτ Ρόμνεϊ ανέστειλαν ήδη επ' ολίγον την προεκλογική εκστρατεία συμμετέχοντας στο εθνικό πένθος.
"Πρέπει και οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι να μάς δηλώσουν, ποιές θέσεις διαμορφώνουν, πλέον, στο θέμα της οπλοκατοχής", τούς κάλεσε ο δήμαρχος Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ.

Πεθαίνοντας στο κατώφλι της Ευρώπης: Η Ε.Ε. πρέπει να εστιάσει στη διάσωση των μεταναστών

Καθώς η Διεθνής Αμνηστία ετοιμάζεται σήμερα να πραγματοποιήσει μια μεγάλη δράση στο ιταλικό νησί Λαμπεντούσα, θα καλέσει την Ε.Ε. να εστιάσει στη διάσωση και υποστήριξη ανθρώπων που φθάνουν άρρωστοι και άποροι στα παράλιά της, αντί να ενισχύει συνεχώς τα σύνορά της προσπαθώντας να τους κρατήσει έξω από αυτά. Η οργάνωση έχει επίσης ασκήσει κριτική στην Ιταλία για την επαναφορά μιας αμφιλεγόμενης συμφωνίας με τη Λιβύη, αναφορικά με το χειρισμό των μεταναστών, των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο, και ασκεί πίεση στην Ε.Ε., ώστε να σταματήσει επιτέλους τα κράτη μέλη της από το αψηφούν τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
«Το 2011, η ιταλική κυβέρνηση προκάλεσε την κρίση στη Λαμπεντούσα αμελώντας τη μεταφορά ανθρώπων στην ηπειρωτική χώρα. Η Ευρώπη εγκατέλειψε πλήρως τους νησιώτες όσο προσπαθούσαν με γενναιότητα να βοηθήσουν τους αφιχθέντες», δήλωσε ο Νίκολας Μπέγκερ, Διευθυντής του Γραφείου Ευρωπαϊκών Θεσμών της Διεθνούς Αμνηστίας. «Η κρίση ήταν πράγματι μεγάλη για ένα τόσο μικρό νησί, αλλά μικρής δυσκολίας για τους τεράστιους πόρους της Ευρώπης.»
Παρότι δέχονται μόνο μικρό μέρος του παγκόσμιου προσφυγικού πληθυσμού, οι χώρες της Ε.Ε. κάνουν τα στραβά μάτια στον απέραντο ανθρώπινο πόνο και, αντ’αυτού ξοδεύουν εκατομμύρια για να εμποδίσουν ανθρώπους από το να φτάσουν στην ήπειρο», δήλωσε ο Μπέγκερ. «Οι άνθρωποι πεθαίνουν στο κατώφλι μας. Δεν πρέπει να τους βοηθήσουμε αντί να συνεχίζουμε να τους εξωθούμε πίσω;»
Ακτιβιστές από 20 χώρες έχουν συγκεντρωθεί στο νησί, το οποίο πέρυσι δέχτηκε χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική. Σήμερα, οι νησιώτες και οι ακτιβιστές θα παρελάσουν στη θάλασσα, προκειμένου να σχηματίσουν ένα τεράστιο SOS που θα απευθύνεται στις ευρωπαϊκές και ιταλικές Αρχές. Θα επισημάνουν τον πόνο εκείνων που φθάνουν σε συνωστισμένες βάρκες και την ανάγκη να ανατραπεί η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική. Η δράση θα τιμήσει τις ηρωικές προσπάθειες των 6.000 κατοίκων της Λαμπεντούσας.
Την περασμένη εβδομάδα, 54 άνθρωποι πέθαναν από τη δίψα όταν η βάρκα τους αποκλείστηκε στη Μεσόγειο. Περίπου 1.500 πέθαναν το 2011 προσπαθώντας να διασχίσουν τη θάλασσα, παρά τη ναυτική και αεροπορική επιτήρηση, που έφτασε επίπεδα ρεκόρ με την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη.
«Παρότι υποσχέθηκε να ενεργήσει με διαφάνεια, τον Απρίλιο η Ιταλία υπέγραψε άλλη μία επαίσχυντη μυστική συμφωνία με τη Λιβύη, συνεχίζοντας την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης. Η Λιβύη συνεχίζει να διώκει πρόσφυγες και μετανάστες στην επικράτειά της», δήλωσε ο Μπέγκερ.

Στην Μπαρτσελόνα ο 9χρονος «Ιρλανδός Μέσι»

Ένας 9χρονος πιτσιρικάς είναι το πρόσωπο που έχει τραβήξει τις τελευταίες μέρες τα βλέμματα στη Βαρκελώνη. Ο λόγος για τον Ζακ Γκίλσεναν ο οποίος, χάρη στην εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, κέρδισε μια θέση στην περίφημη «μασία» των Καταλανών και το προσωνύμιο «Ιρλανδός Μέσι».

 Ο νεαρός ποδοσφαιριστής εντοπίστηκε αρχικά από την Τότεναμ σε ένα καλοκαιρινό καμπ που διοργάνωνε η λονδρέζικη ομάδα στην Αυστραλία. Η οικογένεια Γκίλσεναν ετοίμαζε τις βαλίτσες της για την αγγλική πρωτεύουσα, όμως τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή.

Ένας σκάουτερ από τον ισπανικό σύλλογο εκτίμησε το ταλέντο του μικρού Ζακ και του πρότεινε να πάει στην Ισπανία και να δοκιμαστεί εκεί. Στον αγώνα που συμμετείχε πέτυχε 7 γκολ και οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα έτριβαν, φυσικά, τα χέρια τους από ικανοποίηση.

Ο ταλαντούχος νεαρός, ο οποίος ξεχώρισε ανάμεσα σε 400 παιδιά που δοκιμάστηκαν στα καμπ των «μπλαουγκράνα», πρόκειται τώρα να μετακομίσει με την οικογένειά του στην καταλανική πρωτεύουσα, όπου θα γίνει μέλος της σπουδαιότερης ακαδημίας ποδοσφαιριστών του πλανήτη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΣΙΟΣ Έφυγε από τη ζωή ο γνωστός ηθοποιός

Την τελυταία του πνοή άφησε σε ηλικία 80 ετών μετά από μια μακρά περιπέτεια με την υγεία τουο γνωστός ηθοποιός Γιώργος Μούτσιος.
Είχε σπουδάσει μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη σχολή του Εθνικού Ωδείου, ενώ μετά την αποστράτευσή του πήγε στη Βιέννη για ανώτερες σπουδές φωνητικής, θεάτρου και σκηνοθεσίας (οι αδελφές του ήταν οι σολίστες της Λυρικής Σκηνής Σοφία και Μαρία Μουτσίου).
Μάλιστα, η καριέρα του Μούτσιου άρχισε από το τραγούδι καθώς το 1951 προσελήφθη ως τραγουδιστής στο Εθνικό Θέατρο και συμμετείχε ως μέλος του Χορού στην τραγωδία του Σοφοκλή "Οιδίπους Τύραννος".
Στη συνέχεια τον κέρδισε ολοκληρωτικά το θέατρο και ο Κινηματογράφος όπου είχε παίξει πολλές φορές τον άχαρο ρόλο του "κακού".
Η τηλεοπτική σειρά "Τα παιδιά της Νιόβης" ήταν μία από τις τελευταίες του επιτυχίες.

Oι άλλοι που είναι;

Τον ξάδελφό του Άκη Τσοχατζόπουλου φαίνεται πως «καίει» με την απολογία του στον ανακριτή, Γαβριήλ Μαλλή, Νίκος Ζήγρας.

Ο ξάδελφος του πρώην υπουργού, παραδέχθηκε πως διαχειριζόταν το μαύρο χρήμα που είχε διακινηθεί μέσω των off shore εταιρειών μέχρι και το 2004.β Όπως είπε όμως δεν γνώριζε ότι επρόκειτο για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Είναι χαρακτηριστικό πως ο Νίκος Ζήγρας δήλωσε μετανοιωμένος που δεν συνεργάστηκε νωρίτερα με τις δικαστικές αρχές καθώς όπως είπε τον είχαν συμβουλεύσει λάθος οι πρώην συνήγοροί του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εξάδελφος του πρώην υπουργού, απολογήθηκε μετά από δικό του αίτημα και παράλληλα υπέβαλε αίτημα για την άμεση αποφυλάκισή του.

Άμεση ήταν η απάντηση του Άκη Τσοχατζόπουλου. Με δήλωσή του μέσα από τη φυλακή κάνει λόγο για συναλλαγή του εξαδέλφου του με τις ανακριτικές αρχές. Αναλυτικά η δήλωσή του έχει ως εξής: « Η ανακριτική Αρχή επιχείρησε συστηματικά μέχρι σήμερα συναλλαγή με κάποιους από τους εμπλεκομένους στην υπόθεση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η μη προφυλάκισή τους. Η ίδια πρακτική φαίνεται ότι συνεχίζεται και σήμερα, προϊόν της οποίας είναι και όσα ακούγονται απόψε. Καταγγέλλω ως εκ τούτου αυτή την παράνομη και ανήθικη τακτική του ανακριτή που συναλλάσσεται στο πλαίσιο της ανακριτικής διαδικασίας με όσους ενδίδουν στις προτάσεις του».

Mαλάκες

a/man/called/...

Χήρα, ετών ογδόντα εφτά. Ολογράφως. Φύρα για το κράτος. Ντρέπεται, γιατί ξεπέρασε το προσδόκιμο. Και είναι βάρος, για όλους. Λέει.

Σύνταξη 894 ευρώ. Οκτακόσια ενενήντα τέσσερα. Ολογράφως κι αυτό. Άλλοι -λέει- δεν παίρνουν ούτε τετρακόσια. Μερικοί ούτε καν σύνταξη. Μερικοί δεν έχουν καν δουλειά. Κάποιες μέρες ούτε γάλα για το παιδί παίρνουν. Την κάναν να ντρέπεται και γι αυτό. «Επειδή το βάλατε γινάτι να ζείτε εσείς και να ζείτε με οκτακόσια ευρώ, εσείς που ανάγκες δεν έχετε, δεν περισσεύει τίποτε για τους νέους, ένα βαρίδιο είστε».

Στα νοίκια, επί αιώνες. Όλα πέφτουν, τα νοίκια είναι σκληρά καρύδια, αντέχουν ακόμη. Έφυγε, μετά απο εικοσιπέντε χρόνια, από το προηγούμενο σπίτι γιατί ούτε ένα εικοσάρικο σκόντο δέχτηκαν να της κάνουν, να πληρώνει τουλάχιστον τη συμμετοχή της για τα χάπια της πίεσης. Μετακόμιση στα 86. Νέα ζωή αρχίζει ξανά. Για δυο μήνες ήταν σαν χαμένη στο νέο κουτί. Αλλού πατούσε, αλλού βρισκόταν, ήθελε το βράδι να πάει στο μπάνιο και πήγαινε στην ντουλάπα. Ήθελε να πατήσει το διακόπτη και έπιανε πόμολο. Πήγαινε να ανοίξει τη βρύση στην κουζίνα και άνοιγε το ψυγείο. Τρεις φορές λάθεψε και στο κρεβάτι, ευτυχώς είχε τοίχο δίπλα και την κράτησε όρθια. Το 2011 πλήρωσε τρεισήμισι χιλιάρικα σε νοίκια. Μπορούσε -βέβαια- να πάει να ζήσει σε τριάντα τετραγωνικά στον πρώτο ή σε κανένα δώμα αντί να ζητάει Βερσαλλίες στον τρίτο με εξηνταπέντε τετραγωνικά. Και σε γηροκομείο μπορούσε, βασίλισσα θα ήταν, αν δεν ντρεπόμασταν εμείς. Το σύνδρομο της Βίκης τις στοίχειωσε όλες όμως, νέες και γριές. Στα λούσα και στη χλίδα. Και γι αυτό ντρέπεται.

Πληρώνει ρεύμα, νερά, τηλέφωνο. Και κοινόχρηστα. Επιμένει να έχει ηλεκτρικό, τρεχούμενο νερό και να μιλάει μια στις τόσες με τις κόρες της και την αδερφή της. Να μιλάει, για να νιώθει ότι δεν είναι φάντασμα.

Δεν θα το πιστέψεις αλλά τρώει κιόλας. Έχει δοσοληψίες με τον χασάπη. Τον φούρναρη. Και με το μανάβη. Μια μέρα είδα να της κάνει ντελίβερι και ο μπακάλης της γειτονιάς. Τυρί, γάλα, ρύζι, αλεύρι, έναν πελτέ ντομάτας, μακαρόνια νούμερο 10, πιπέρι, ζάχαρη, δυο κουτάκια μπίρες. «Για τα εγγόνια» που θα 'ρχόταν να τη δουν. Εκείνη πίνει ελληνικό, μέτριο. Αν ξεχάσει να πει στο μπακαλόπαιδο να φέρει καφέ, πίνει νερό σκέτο. Από τη βρύση και το ψυγείο, μισό μισό. Έχει και ψυγείο. Ένα Κελβινέιτορ σαράντα χρόνων, δεν το αλλάζει. Κανείς δεν της είπε ότι εδώ δεν είναι αρχαία Αίγυπτος, να θάβουν τους ανθρώπους με τα ηλεκτρικά τους μαζί. «Αφού δουλεύει παιδάκι μου, τι με πειράζει η απόψυξη;»

Τα πόδια τσακισμένα, η μέση τσακισμένη, δεν βγαίνει πια έξω, μόνο στο μπαλκόνι για να ρίξει λίγο νερό στις πέντε γλάστρες. Στις μεγάλες ζέστες πλένει και το μπαλκόνι, ξυπόλητη. Τότε μόνο τη βλέπω να ανατριχιάζει από ευχαρίστηση. Τότε που θυμάται τις παλιές μέρες, που έπλενε τη σκάλα στη μονοκατοικία όταν ο ήλιος έκαιγε και μετά έστρωνε τις κουρελούδες για να καθήσει με τις φίλες της, καρπούζι γλυκό, κρύο νερό, γέλια. Της είπα χίλιες φορές «απαγορεύεται να θυμάσαι, δεν σου κάνει καλό». Το είπα και στην κόρη της, «μίλα της, εσένα σ' ακούει». Δεν μ' ακούει καμιά τους. Επιμένει να μη ξεχνάει. Αδιόρθωτη. Δεν ντρέπεται να θυμάται, λέει.

Στις είκοσι του μήνα της έχουν περισσέψει σαράντα, άντε πενήντα ευρώ μέχρι να ξαναπληρωθεί. Από τις είκοσι και μετά δεν χρειάζεται τίποτε από ψώνια, «όχι παιδάκι μου, απ' όλα έχω». Γιατί ξέρει πως λεφτά δεν θα της πάρουμε για ένα ψωρορύζι, λίγα μακαρόνια, μισό κιλό κιμά και τρία φρούτα. Και ντρέπεται. Κι άμα της γεμίσουμε κρυφά -τώρα που μπορούμε κι εμείς- ντουλάπι ή ψυγείο κλαίει. Και κοιτάει στο πάτωμα, εμάς όχι. Ούτε το ταβάνι μπορεί να κοιτάξει, το γαμημένο το αυχενικό την γονατίζει κάθε δεύτερη μέρα. Δεν έχει πια κόκαλα, μια στήλη από άλατα είναι. Η γυναίκα του Λωτ θα έσκαγε απ' τη ζήλια της.

Χτες της είπαμε ότι πρέπει να πληρώσει τετραψήφιο στην εφορία. Χίλια ευρώ και λίγα κέρματα. Πώς είναι όταν ο γιατρός σου λέει «δεν έχω καλά νέα», έτσι και τώρα. Πρώτα της είπαμε να καθήσει. Δεν κατάλαβε. «Γιατί;» ρώτησε, «δεν έχω ζάλη σήμερα, αφού έπλυνα και τα στόρια, καλά είμαι».

Τώρα θα ντραπεί για τα καλά. Αυτή. Που δεν χρώσταγε ποτέ ούτε ώρα σε άλλους, ούτε φλιτζάνι ζάχαρη, ούτε σπυρί από ρύζι, όχι λεφτά.

Θα ντραπεί, όσο και ο άλλος που ανατριχιάζει και μόνο στην ιδέα ότι θα ξεφτιλιστεί αν μετακινείται με τραμ, με ΚΤΕΛ και τρένα, μαζί με όσους παίρνουν τρακόσια, πεντακόσια, εφτακόσια ή εκατό ευρώ.

Γι αυτό φροντίζουν να ξεφτιλίσουν πρώτα όλους τους άλλους, έναν έναν, μέρα με τη μέρα. Nα τους βάλουν να τρώγονται μεταξύ τους, να ξεφτιλίζονται σαν τις πουτάνες που τρώγονται για τον πελάτη, θαρρείς και δεν ξέρουν πως είτε τον πάρουν είτε όχι πάλι πουτάνες θα είναι. Εννιακόσια ευρώ σύνταξη και ένα στόμα και μιλάς, εμείς που είμαστε δυο με πεντακόσια τι να πούμε δηλαδή; Γι αυτό μας ξεφτιλίζουν έναν έναν, όλους, μέχρι τον τελευταίο. Για να είναι η δική τους ξεφτίλα μικρότερη. Η πρώτη και μοναδική φορά που ζητάνε κάτι λιγότερο, κάτι μικρότερο, κάτι ευτελέστερο. «Ξεφτιλισμένοι ναι, αλλά εσείς περισσότερο. Είτε το θέλετε μαλάκες, είτε όχι, εμείς πάντα θα είμαστε από πάνω. Πάντα. Επειδή εσείς μας βάλατε από πάνω. Ξεφτιλισμένοι μια εμείς, χίλιες εσείς. Μαλάκες, ε μαλάκες».

a/man/called/...

Jon Lord has sadly passed away

It is with deep sadness we announce the passing of Jon Lord, who suffered a fatal pulmonary embolism today, Monday 16th July at the London Clinic, after a long battle with pancreatic cancer. Jon was surrounded by his loving family.
Jon Lord, the legendary keyboard player with Deep Purple co-wrote many of the bands legendary songs including Smoke On The Water and played with many bands and musicians throughout his career.
Best known for his Orchestral work Concerto for Group & Orchestra first performed at Royal Albert Hall with Deep Purple and the Royal Philharmonic Orchestra in 1969 and conducted by the renowned Malcolm Arnold, a feat repeated in 1999 when it was again performed at the Royal Albert Hall by the London Symphony Orchestra and Deep Purple.
Jon’s solo work was universally acclaimed when he eventually retired from Deep Purple in 2002.
Jon passes from Darkness to Light.
Jon Lord 9 June 1941 – 16 July 2012.

Με διαταγή της τρόικα η νεα τουμπα Σαμαρά .Μαζί με τον λογαριασμό της ΔΕΗ το χαράτσι - Καμία διευκόλυνση ούτε δόσεις

- Την τρόικα την φόβισε το γεγονός ότι 500.000 πολίτες δεν έχουν πληρώσει ακόμα το χαράτσι
- Μέχρι και πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση μιλούσε για πληρωμή του χαρατσίου σε πέντε δόσεις
- Η υστέρηση εσόδων από τους φόρους ήταν εξίσου ένας σημαντικός λόγος για αυτή την απόφαση
- Θεωρείται σίγουρο πως θα πολλαπλαστιαστούν τα νοικοκυριά που δεν θα το πληρώσουν

Ενδεικτικό των άγριων διαθέσεων της τρόικας είναι η απόφαση να εισπραχθεί το τέλος ακινήτων μαζί με το λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος, παρά το γεγονός ότι στις προεκλογικές δηλώσεις της κυβέρνησης ήταν η αποδέσμευση του τέλους ακινήτων από το λογαριαμό της ΔΕΗ.

Μάλιστα, όλες αυτές τις ημέρες υπήρχαν διαρροές ότι το τέλος ακινήτων δεν θα εισπραχθεί μαζί με τον λογαριασμό ρεύματος και θα υπάρξουν έως και πέντε δόσεις, προκειμένου να διευκολυνθούν τα νοικοκυριά των οποίων ο προϋπολογισμός χτυπάει κόκκινο.

Έτσι το χαράτσι λοιπόν όπως και για το 2011 έτσι και για το 2012 θα εισπραχθεί ενιαία μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ANT1 η τρόικα απαίτησε να δει έσοδα από το χαράτσι και έτσι τελικά εγκαταλείφθηκαν οι σκέψεις για χωριστά ειδοποιητήρια.

Κι ενώ χιλιάδες πολίτες ζουν στα όρια της φτώχιας με τα νοικοκυριά να αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, ενώ οι αυτοκτονίες για οικονομικούς λόγους σημειώνουν ρεκόρ, η τρόικα διέταξε να μην επιτρέπεται ουδεμία διευκόλυνση στην αποπληρωμή του λογαριασμού της ΔΕΗ. Δηλαδή, χαράτσι και λογαριασμός ηλεκτρικού ρεύματος θα εισπράττονται από τη ΔΕΗ μαζί, χωρίς καμία διευκόλυσνη!

Τι οδήγησε σε αυτό το σκληρή απόφαση; Το γεγονός πως περίπου 500 χιλιάδες πολίτες δεν πλήρωσαν το χαράτσι ακινήτων, ανησύχησε ιδιαίτερα την τρόικα, η οποία απαίτησε να δει έσοδα από το τέλος ακινήτων! Συνεπώς, έτσι εγκαταλείφθηκαν και οι αρχικές σκέψεις για ξεχωριστά ειδοποιητήρια για χαράτσι και ΔΕΗ.

Δραματική νύχτα στο Mega! Το «κόψιμο» εκπομπής και τα δάκρυα του παρουσιαστή!

Μόνο… Σούπερ δεν ήταν το βράδυ της Τρίτης η Σούπερ Μπάλα στο Mega! Μετά το τέλος του αγώνα Μπαρτσελόνα-Τσέλσι και των βίντεο που αφορούσαν το αγωνιστικό μέρος, το κλίμα άλλαξε εντελώς! Τα πρόσωπα σοβάρεψαν, ο παρουσιαστής φόρεσε το νέο του πρόσωπο και ξεκίνησε να μετρά…αντίστροφα! Η ώρα του αποχαιρετισμού είχε φτάσει…
Η πιο ακριβή εκπομπή του Mega, αυτή που τους κόστισε πολύ, τόσο ώστε εκτός από τις δεκάδες απολύσεις η Όλγα Τρέμη να υποστεί και τρίτη μείωση, έπρεπε να τελειώσει! Δεν υπήρχαν άλλα χρήματα! Αυτό ήταν! Πάει η μπάλα στο Mega: «Σήμερα αποχαιρετούμε ένα πανάκριβο πρόγραμμα…μετά από 18 χρόνια!Του χρόνου δεν θα έχουμε Τσάμπιονς Λίγκ!» είπε ο οικοδεσπότης Γιώργος Θαναηλάκης! Και συνέχισε λίγο αργότερα θέλοντας να δικαιολογήσει, να εξηγήσει… ποιος ξέρει τι, στους τηλεθεατές που εδώ που τα λέμε λίγο ενδιαφέρονται για τον λόγο που κόβεται μια τόσο ιστορική εκπομπή «Το κανάλι έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη…όπως και οι μέτοχοι! Αν η Ελλάδα σηκωθεί όρθια και τα καταφέρει θα είμαστε και πάλι μαζί…!» Λίγα λεπτά αργότερα ξεκίνησε το αφιέρωμα…
Ήταν γύρω στη 01:00 τα ξημερώματα όταν προβλήθηκε ένα (ακόμη) φοβερό βίντεο που επιμελήθηκε ο Μένιος Σακελλαρόπουλος, «ντύνοντάς» το με τη «Ρόζα» του αείμνηστου Δημήτρη Μητροπάνου και το «Καληνύχτα» του Γιώργου Νταλάρα, κάνοντας ένα σύντομο αλλά άκρως περιεκτικό flash back στα 18 χρόνια που το ΜΕGA μετέδιδε του αγώνες του Champions League. Το κλίμα ήταν άκρως συγκινησιακό και ο ίδιος ο Μένιος δεν μπόρεσε να κρύψει τα δάκρυά του μετά την προβολή του ολιγόλεπτου βίντεο…Κατόπιν η κάμερα πήγε στα παρασκήνια όπου εμφανίστηκαν δημοσιογράφοι, τεχνικοί, σκηνοθέτες, μακιγιέρ κλπ. και τον λόγο πήρε ο επικεφαλής Νίκος Στραβελάκης ευχαριστώντας άπαντες, εξηγώντας γιατί το MEGA αφήνει το Champions League ελέω της οικονομικής συγκυρίας και υποσχόμενος ότι, όταν (και αν…) διορθωθεί ποτέ η κατάσταση στο χώρα, το κανάλι θα προσπαθήσει να ανακτήσει τα δικαιώματα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Όπως πρόσθεσε ο Γιώργος Θαναηλάκης, ίσως το κανάλι αποκτήσει τα δικαιώματα κάποιων φιλικών αγώνων της Εθνικής ως τότε. Την είδηση έδωσε ο Στραβελάκης καθώς, αντιθέτως με τα όσα ακούγονται και γράφονται, ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος (που, τόσα χρόνια πια, έχει συνδέσει άρρηκτα τη φωνή του με το κανάλι) θα είναι στις περιγραφές των αγώνων της Εθνικής από τη νέα αγωνιστική σεζόν. Δεν ανέφερε πάντως το όνομα του Αλέξη Σπυρόπουλου, που ήδη συνεργάζεται με τα αθλητικά κανάλια του ΟΤΕ. Το δυσάρεστο είναι πως έγιναν πολλές απολύσεις από το αθλητικό τμήμα και συνεχίζουν…Κι επειδή κάποια από τα παιδιά είναι φιλαράκια μου, έχω να τους πω…καλή δύναμη και υγεία. Όλα τ΄άλλα θα έρθουν!!!