Αμα παρετε κανενα φράγκο , σφυρίξτε κλέφτικα

Στην τελική ευθεία εισέρχεται η συμφωνία για τη φορολόγηση καταθέσεων σε ελβετικές τράπεζες που διατηρούν Έλληνες και οι οποίες δεν προκύπτουν από τα εισοδήματά τους, μετά τη συνάντηση που είχαν στη Βέρνη οι αντιπροσωπείες Ελλάδας και Ελβετίας. «Με τον τρόπο αυτό, η Ελλάδα θα εισπράξει σημαντικούς διαφυγόντες φόρους πολλών ετών ή θα πληροφορηθεί στοιχεία που θα της επιτρέψουν να εντοπίσει κραυγαλέες περιπτώσεις φοροδιαφυγής», ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.


Ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, «την περασμένη Πέμπτη, 27 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση με στόχο την προώθηση διμερούς συμφωνίας για τη φορολογική αντιμετώπιση των καταθέσεων Ελλήνων φορολογούμενων στις ελβετικές τράπεζες.

«Η εξέλιξη αυτή με την Ελβετία, σε συνδυασμό με την άρση του τραπεζικού απορρήτου, που ισχύει πλέον στη χώρα μας, διαμορφώνει ένα πολύ πιο αποτελεσματικό οπλοστάσιο για την μάχη κατά της φοροδιαφυγής. Αυτό σε συνδυασμό με τη δημοσιοποίηση, αρχικά στη Βουλή, των ονομάτων  όσων μετέφεραν στο εξωτερικό καταθέσεις, το ύψος των οποίων δεν δικαιολογείται από τις φορολογικές τους δηλώσεις, επιτρέπει στο Υπουργείο Οικονομικών να εστιάσει  καλύτερα τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής που είναι διάχυτος εθνικός κίνδυνος», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.

Η συνάντηση έγινε στη Βέρνη μεταξύ των αντιπροσωπειών της Ελλάδας και της Ελβετίας, με επικεφαλής τους Γενικούς Γραμματείς των Υπουργείων Οικονομικών των δύο χωρών, κυρίους Η. Πλασκοβίτη και M. Ambuhl».
Όπως προέκυψε, η υπό κατάρτιση συμφωνία θα βασίζεται στο πλαίσιο συμφωνιών που ήδη υπεγράφησαν μεταξύ Ελβετίας- Βρετανίας και Ελβετίας-Ο.Δ. Γερμανίας, με στόχο να περιοριστεί σημαντικά το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την ολοκλήρωση της (οι διαπραγματεύσεις με Βρετανίας και Ο.Δ.Γ. ξεκίνησαν την άνοιξη του  2010 και η υπογραφή έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 2011), λαμβανομένων υπόψη των ειδικών χαρακτηριστικών της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας.
Σύμφωνα με αυτό το πλαίσιο, η βασική επιλογή όσων διατηρούν καταθέσεις σε ελβετικές τράπεζες θα είναι είτε να αποκαλύψουν τα στοιχεία τους στις ελληνικές Αρχές, είτε να καταβάλουν φόρο που θα επιβληθεί επί του συνόλου του κατατεθειμένου (ή επενδεδυμένου) κεφαλαίου που θα αντιστοιχεί στο ύψος του φόρου που θα είχε καταβληθεί αν το ποσό της κατάθεσης είχε δηλωθεί ως εισόδημα στην ελληνική φορολογική αρχή. 
Στις εν λόγω συμφωνίες, ο φόρος που επιβάλλεται επί του συνόλου του κατατεθειμένου κεφαλαίου, υπολογίζεται βάσει ενός τύπου που λαμβάνει υπόψη την κίνηση του λογαριασμού για το  χρονικό διάστημα των τελευταίων δέκα ετών, την κίνηση του λογαριασμού μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας και άλλες παραμέτρους.
Η συμφωνία θα περιλαμβάνει και όρους για τις μελλοντικές καταθέσεις, καθώς και το πλαίσιο παροχής πληροφοριών και στοιχείων από τις ελβετικές αρχές, κατόπιν αιτήματός των ελληνικών αρχών, εφόσον τίθεται ζήτημα παράνομων κεφαλαίων. Σε  κάθε περίπτωση, η διαδικασία αυτή δεν καλύπτει ποινικά αδικήματα και δεν αναιρεί συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολογίας. 
 Αμα βρειτε φυσικά πρόσωπα παρτε κανα τηλέφωνο .Ολα είναι σε εταιρείες και θα γίνουν μετα απο δύο χρόνια .
Κοινως α..................α μάντολες που λέει κι ο Γεωργίου

«Η Ελλάδα πρέπει να παραδώσει μέρος της κυριαρχίας της»

Μέρος της κυριαρχίας της θα πρέπει να παραδώσει προσωρινά η Ελλάδα, υποστηρίζει ο γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε αντάλλαγμα για την πρόσφατη οικονομική συμφωνία και το νέο πακέτο βοήθειας.

Σε αντάλλαγμα για τη νέα βοήθεια η  Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη ακόμα και να «παραδώσει προσωρινά ένα μέρος της κυριαρχίας της»,  σημειώνει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

Απαντώντας σε ερώτηση εάν και άλλες χώρες, εκτός της Ελλάδας, θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να επιλύσουν τα προβλήματά τους επίσης με ένα «κούρεμα» του χρέους τους, ο Σόιμπλε υπογραμμίζει:

«Οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, κατέστησαν για άλλη μια φορά σαφές ότι η περίπτωση της Ελλάδας είναι μοναδική, μια ξεχωριστή περίπτωση που έχρηζε ειδικής λύσης».

Σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια, συμπληρώνει ο υπουργός, η Ελλάδα θα λάβει σκληρά μέτρα και θα πρέπει να αποδεχθεί μια πολύ πιο στενή εποπτεία, «θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα παραδώσει προσωρινά ένα μέρος της κυριαρχίας της. Δεν πιστεύω ότι άλλη χώρα θα ήθελε να υποστεί αυτά τα σκληρά μέτρα, εκτός κι αν είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης».

Η ανάκτηση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας θα είναι το αποτέλεσμα δομικών μεταρρυθμίσεων όπως και της μείωσης του χρέους, επισημαίνει.

Προς αυτήν την κατεύθυνση θα συμβάλλουν τόσο η μόνιμη παρουσία της Task Force (Ομάδα Δράσης της Κομισιόν γιαν την Ελλάδα) και της τρόικας, όσο και οι ευρωπαϊκοί πόροι που είναι στη διάθεση της Ελλάδας.

«Τα προβλήματα όμως πρέπει να αντιμετωπιστούν στην Ελλάδα, όχι στην Ευρώπη, αλλά με τη βοήθεια της Ευρώπης», προσθέτει.

Τέλος, απευθύνει σαφή προειδοποίηση προς τις τράπεζες να αποδεχθούν τη σχεδιαζόμενη μείωση του ελληνικού χρέους:

«Λέγαμε πάντα ότι προτιμούμε το εθελοντικό κούρεμα, έχουμε εξηγήσει όμως επίσης ότι ένας λιγότερο συναινετικός δρόμος δεν μπορεί να αποκλειστεί», λέει ο Σόιμπλε, τονίζοντας ότι εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, τότε αυτό θα έχει σημαντικές συνέπειες για τους ιδιώτες πιστωτές, αφήνοντας ουσιαστικά ανοικτό το ενδεχόμενο μία ανεξέλεγκτης πτώχευσης.

Χρονιά "Αγίου Βαρθολομαίου" για τους Δημοσίους Υπαλλήλους το 2012

Έξοδος 150.000 υπαλλήλων μέσα στο 2012 

Δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι στο Δημόσιο θα δουν την πόρτα της εξόδου μέσα στο 2012. Σε έκθεση του ΟΟΣΑ που παραδόθηκε στον πρωθυπουργό και τον αρμόδιο υπουργό, Δημήτρη Ρέππα, επισημαίνεται η άμεση ανάγκη ανατροπών

Από κόσκινο θα περάσει το ελληνικό Δημόσιο, με το "κούρεμα" σε φορείς, οργανισμούς, υπουργεία και ανεξάρτητες αρχές, ενώ το χτύπημα της εργασιακής εφεδρείας θα συμπαρασύρει το 50% των υπαλλήλων των υπουργείων.

Από τους 300.000 εργαζομένους στον......
στενό δημόσιο τομέα, σε χαμηλόβαθμες διοικητικές θέσεις, εκπαιδευτικής βαθμίδας δευτεροβάθμιας (ΔΕ), που βρίσκονται κοντά στην 3η ηλικία, σύμφωνα με δημοσίευμα του "Έθνους", θα αναζητηθούν εκείνοι που πρέπει να απολυθούν κατά προτεραιότητα.
Ταυτόχρονα περικόπτονται δραστικά δομές, αρμοδιότητες και δαπάνες, ενώ μεγάλο μέρος του Δημοσίου εκχωρείται στον ιδιωτικό τομέα, με πρώτο έργο την ανάληψη από ιδιώτες των υποστηρικτικών μηχανισμών των υπουργείων.
Το 50% του ανθρώπινου δυναμικού στο ελληνικό δημόσιο, που εργάζεται στο μηχανισμό υποστήριξης (πρωτόκολλο, μισθοδοσίες, προμήθειες, διοικητική μέριμνα -τεχνική βοήθεια, παρακολουθητικός μηχανισμός των Φορέων), μοιραία θα οδηγηθεί στην απόλυση.
Διοικητικοί υπάλληλοι που ασχολούνται με τη μισθοδοσία, υπάλληλοι πρωτοκόλλου, κλητήρες, τεχνικοί υπολογιστών, υπάλληλοι Προμηθειών, καθαριστές των κτιρίων και άλλοι, χάνουν τις θέσεις τους.
Σύμφωνα με το τελικό κείμενο της εξειδικευμένης έκθεσης του ΟΟΣΑ που παραδόθηκε στον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, και στον αρμόδιο υπουργό, Δημήτρη Ρέππα, την 21η Οκτωβρίου, επισημαίνεται η άμεση ανάγκη ανατροπών, καθώς, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται από όλες τις πλευρές, το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας συνδέεται άρρηκτα με το προβληματικό και δυσκίνητο Δημόσιο.
"Εάν αυτό δεν αλλάξει, δεν θα αποδώσει κανένα μέτρο δημοσιονομικής πολιτικής" αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ.
Μάλιστα, η έλλειψη μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση, που έχει ως συνέπεια το μπλοκάρισμα των επενδύσεων, κατατάσσει την Ελλάδα ολοένα και πιο χαμηλά στον δείκτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που μετρά τις ανταγωνιστικές οικονομίες του κόσμου.
Η χώρα μας βρίσκεται στη θέση 141 από ένα σύνολο 180 χωρών που συμμετέχουν στη μέτρηση.

Γιγαντιαία ελληνική φοροδιαφυγή για εγγλέζικα «φιλέτα» αποκαλύπτει ο βρετανικός Τύπος

"Πετάνε για άλλες πολιτείες οι ελληνικές καταθέσεις"...

• Πρώτοι στη σειρά και Έλληνες ιεράρχες!!!

Αυξημένες εμφανίζονται οι αγορές πολυτελών κατοικιών και διαμερισμάτων – αξίας πάνω από 1 εκατ. αγγλικές λίρες – από Έλληνες στο Λονδίνο, σύμφωνα με στοιχεία του μεσιτικού γραφείου Knight Frank LLP που αναφέρει το Bloomberg.
Βεβαίως, παρατηρείται γενικότερα αύξηση της ζήτησης πολυτελών κατοικιών στο Λονδίνο από ξένους κατοίκους, με αποτέλεσμα οι τιμές τους να ανεβαίνουν για τέταρτο συνεχόμενο μήνα το Φεβρουάριο.
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις επενδύσεων από ξένους σημειώθηκαν από Έλληνες, Ισπανούς, Ουζμπέκους, κατοίκους του Χονγκ Κονγκ και Αμερικανούς.
Όπως εκτιμά ο Λάιαμ Μπέιλι, που είναι επικεφαλής έρευνας του γραφείου Knight Frank, η λονδρέζικη αγορά ακινήτων προσελκύει επενδυτές που θέλουν να αποφύγουν την οικονομική και πολιτική αστάθεια στις δικές τους αγορές. Θεωρεί, δε, πως η εκδίωξη των ηγετών της Τυνησίας και της Αιγύπτου, που πυροδότησε εξεγέρσεις στη Λιβύη, το Μπαχρέιν και την Υεμένη, θα φέρει πιθανότατα περισσότερο χρήμα από τη Μέση Ανατολή στο Λονδίνο, καθώς οι πλούσιοι επιδιώκουν να προστατεύσουν την περιουσία τους. «Ο αριθμός των εθνικοτήτων που αγοράζουν κατοικίες στο Λονδίνο αυξήθηκε από 46 το 2009 σε 61 το 2010″, επισήμανε ο κ. Μπέιλι.
Σημειώνεται πως οι τιμές των πολυτελών κατοικιών στο Λονδίνο αυξήθηκαν 1% το Φεβρουάριο σε σχέση με τον Ιανουάριο και 8% σε ετήσια βάση.
ΠΥΡΕΤΟΣ ΑΓΟΡΩΝ
Τον προηγούμενο χρόνο «μία στις 30 αγορές ακινήτων σε καλές περιοχές του Λονδίνου ήταν από Έλληνες», γράφουν οι  Sunday Times, οι οποίοι εκτιμούν πως η μαζική έξοδος ελληνικών καταθέσεων προς τη βρετανική πρωτεύουσα οδηγεί τις τιμές προς τα πάνω!
Από την αρχή του χρόνου έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 50 αγορές ακριβών κατοικιών (η αξία τους ξεπερνά τα 3 εκατ. στερλίνες), με αποτέλεσμα να απειλούν των πρωτοκαθεδρία των Ρώσων και των Αράβων, οι οποίοι είναι παραδοσιακοί «παίκτες» στο real estate του Λονδίνου. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι σύμβουλοι ακινήτων αποδίδουν στους Έλληνες την αύξηση στις τιμές των ακριβών κατοικιών, η οποία ξεπερνά το 10% στο επτάμηνο του 2011.
Σύμφωνα με την εταιρία συμβούλων ακινήτων Knight Frank, στη διάρκεια του 2010, οι Έλληνες επένδυσαν στην αγορά κατοικίας του Λονδίνου περισσότερα από 250 εκατ. στερλίνες. Εκτός από τις παραδοσιακές εφοπλιστικές οικογένειες, οι οποίες υπολογίζεται πως κατέχουν ακίνητα αξίας δεκάδων εκατομμυριών στο Λονδίνο, οι μεσίτες καταγράφουν επενδύσεις από νεοεισερχομένους οι οποίοι προσπαθούν να αποφύγουν το φοροκυνηγητό (που γίνεται στα χαρτιά…) από την ελληνική κυβέρνηση.
Η έρευνα της Knight Frank δείχνει πως ειδικά στο κεντρικό Λονδίνο το τρίμηνο Ιουλίου - Σεπτεμβρίου καταγράφηκε αύξηση των αγοραστών κατά 7% και των επισκέψεων για αγορά κατοικιών κατά 25%, ενώ οι προσφορές που έγιναν για αγορά κατοικιών αυξήθηκαν σε ποσοστό 24% σε σύγκριση με το τρίτο τρίμηνο του 2010.
Σε ετήσια βάση, οι αγοραπωλησίες είχαν άνοδο 38%, με τα ακίνητα που βρίσκονται προς πώληση να έχουν αυξηθεί κατά 57% την ίδια περίοδο. Ενδιαφέρον είναι πως οι ξένοι επενδυτές συμμετείχαν πλέον στο 55% των συναλλαγών στο κεντρικό Λονδίνο από 49% στο εννεάμηνο του 2010.
Παρά τις υψηλές τιμές, οι Έλληνες αγοραστές επωφελούνται: Οι τιμές είναι περίπου 30% χαμηλότερες από τα επίπεδα του 2008, λίγο πριν σκάσει η «φούσκα» στις διεθνείς χρηματαγορές και στο real estate. Οι Sunday Times φιλοξενούν δηλώσεις παραγόντων της αγοράς ακινήτων, σύμφωνα με τις οποίες «οι Έλληνες ήταν πίσω από αρκετές αγορές και συνεχίζουν να αγοράζουν. Αρκετοί Έλληνες φέρονται ως αγοραστές στο συγκρότημα One Hyde Park (ολοκληρώθηκε στις αρχές του έτους), στο οποίο για τα διαμερίσματα με ένα υπνοδωμάτιο οι τιμές ξεκινούν από τα 7 εκατ. στερλίνες και γι’ αυτά με πέντε υπνοδωμάτια από τα 60 εκατομμύρια στερλίνες.
Το One Hyde Park, συνολικής επιφάνειας 35.800 τετραγωνικών μέτρων, είναι μια κοινή επένδυση των κυπριακής καταγωγής αδελφών Candy και του Εμίρη του Κατάρ Αλ Θανί, ο οποίος αγόρασε και την πιο ακριβή κατοικία.
Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται πως ο κ. Nick Vestey, συνεργάτης της Knight Frank, πρόσφατα πούλησε δύο κατοικίες (αξίας 5 – 10 εκατ. στερλινών) που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο, σε Έλληνα αγοραστή ο οποίος εξακολουθεί να αναζητά ευκαιρίες. Ο ίδιος μεσίτης υποστηρίζει πως εσχάτως έχει αυξηθεί η πίεση από Έλληνες αγοραστές που αναζητούν ασφαλείς τοποθετήσεις για τα χρήματά τους στο Λονδίνο. Περίπου 10 επενδυτές από την Ελλάδα εξετάζουν ένα νέο οικιστικό συγκρότημα στο κεντρικό Λονδίνο, ενώ οι μεσίτες υπενθυμίζουν πως παραδοσιακά οι Έλληνες κινούνταν γύρω από τη Eaton Square, επί της οποίας κατείχε διαμέρισμα ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Κατά τους Sunday Times, ακόμα και υψηλόβαθμοι παράγοντες της ελληνικής εκκλησίας επενδύουν ποσά άνω των 3 εκατομμυρίων στερλινών για την αγορά κατοικιών στο Λονδίνο.
ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΠΛΟΥΤΟΥ…
Οι Ισπανοί αγαπούν το Νότιο Κένσιγκτον, οι Ιταλοί συγκεντρώνονται στο Μαϊφέαρ και οι Ελληνες αγοράζουν στην Μπελγκρέιβια.
Η οικονομική κρίση στις μεσογειακές χώρες έχει φέρει ένα νέο κύμα πλούτου στο Λονδίνο. Αυτός είναι ο τίτλος σε δημοσίευμα της εφημερίδας του Λονδίνου «Ιβνινγκ Στάνταρ», το οποίο αποκαλύπτει ότι οι Ελληνες είναι σήμερα από τους καλύτερους πελάτες των μεσιτικών γραφείων και μεγάλοι παίκτες στην αγορά ακινήτων, και μάλιστα ακριβών στην αγγλική πρωτεύουσα.
Η περιοχή της Μπελγκρέιβια και της Νάιτσμπριτζ, στις οποίες όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα επικεντρώνονται οι Ελληνες αγοραστές ακινήτων, είναι οι πλέον ακριβές στο Λονδίνο. Ενα μικρό διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου,60 τετραγωνικά μέτρα, στοιχίζει μεταξύ 1.200.000 λιρών με 1.400.000 λιρών.
«Οταν έγινε η έκρηξη των πολιτικών προβλημάτων στην Αίγυπτο και στη Βόρεια Αφρική, τα τηλέφωνα στο γραφείο μας άρχισαν να χτυπούν πιο συχνά. Αλλά όταν εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα πριν από έναν χρόνο, τότε άρχισε ένας κατακλυσμός από τηλεφωνήματα.
Οταν σηκώνω το τηλέφωνο, τα τρία στα πέντε τηλεφωνήματα είναι από ξένους πελάτες μας, οι οποίοι ενδιαφέρονται να αγοράσουν ακίνητα άξιας πάνω από πέντε εκατομμύρια λίρες», δήλωσε στην «Ιβνινγκ Στάνταρ» ο Μαρκ Χάρις, διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, η οποία συμβουλεύει πλούσιους πελάτες στην αγορά ακινήτων στο Λονδίνο. Την τελευταία δεκαετία, γράφει το δημοσίευμα της «Ιβνινγκ Στάνταρ», αυτοί που αγόραζαν βασικά ακίνητα στο Λονδίνο ήταν οι Ινδοί, οι Ρώσοι και οι Αραβες, τώρα ακολουθούν τα βήματά τους οι Ελληνες, οι Ισπανοί και οι Ιταλοί.
«Το ελκυστικό στοιχείο που προσφέρει το Λονδίνο για τους Ευρωπαίους είναι η πολιτική και νομισματική ασφάλεια» δήλωσε στην εφημερίδα η Γιολάντα Μπαρνς, εκπρόσωπος μεγάλου μεσιτικού γραφείου.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία διεθνούς μεσιτικού γραφείου του Λονδίνου, το ποσοστό των Ευρωπαίων που αγοράζουν τώρα ακίνητα στο Λονδίνο αυξήθηκε από το 11% στο 18%, και σ’ αυτό το ποσοστό οι Ιταλοί είναι 5%, οι Ελληνες 4,5% και οι Ισπανοί το 2,5%.
Οι τιμές των ακινήτων στο κεντρικό Λονδίνο αυξήθηκαν σε ποσοστό 36% από τον Μάρτιο του 2009, αλλά η μεγάλη πτώση της τιμής της αγγλικής λίρας έναντι του ευρώ κάνει ελκυστική για τους Ευρωπαίους την αγορά ακινήτων στο Λονδίνο, λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη υπεραξία που κερδίζουν τα ακίνητα στις καλές περιοχές της αγγλικής πρωτεύουσας.
http://www.nasostsaganelis.gr

«Προσκύνημα» μέσω Facebook και Twitter στην… εθνική μούντζα

Ο νεαρός παραστάτης στην παρέλαση του 3ου ΕΠΑΛ Λάρισας για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου είναι ίσως ο πιο δημοφιλής μαθητής της χώρας καθώς η φωτογραφία του, οπου μουτζώνει τους επισήμους στην παρέλαση της Λάρισας, έχει γίνει θέμα συζητήσεων και… «θαυμασμού» στο  Facebook και το Twitter.

Η μούτζα του νεαρού μαθητή απο μια απλή φωτογραφία έχει μετατραπεί σε «σύμβολο» της αγανάκτησης των πολιτών για τους πολιτικούς, καθώς με μια γρήγορη ματιά στα σχόλια των χρηστών, εύκολα κανείς διαπιστώνει ότι οι επευφημίες και τα εγκώμια προς τον μαθητή δεν έχουν τελειωμό. «Να αγιάσει το χέρι του», «Μπράβο, στο παιδί! Έχει θάρρος», «Η νεολαία μας τελικά δεν κοιμάται», «Αυτός είναι σύγχρονος ήρωας», «Θα κάνουμε κίνημα να μην τιμωρηθεί με αποβολή το παιδί», «Η εθνική μας μούντζα» είναι μερικά από τα χιλιάδες σχόλια χρηστών που έχουν αναρτήσει την εν λόγω φωτογραφία στα προφίλ τους.

Όπως και να έχει, η… μούντζα του Λαρισαίου μαθητή κατά την παρέλαση ήταν καθώς φαίνεται απωθημένο πολλών πολιτών και μάλλον θα αποτελεί σημείο κατατεθέν των διαμαρτυριών στις παρελάσεις της φετινής 28ης Οκτωβρίου ανά τη χώρα. Μπορεί αρκετοί να διαφώνησαν μεσω των social media με τις αποδοκιμασίες προς το πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας, σχεδόν όλοι όμως «προσκύνησαν» την κίνηση του μαθητή από τη Λάρισα…

Handelsblatt: «Αν ήμουν Έλληνας θα είχα κάνει μήνυση στους δανειστές»

«Αν ήμουν Έλληνας θα είχα κάνει μήνυση σε όσους με “βοηθούν” για σωματική βλάβη»!

Με τη φράση αυτή οι δημοσιογράφοι της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt περιγράφουν τις εμπειρίες τους από την ολιγοήμερη επίσκεψή τους στην Αθήνα του Μνημονίου και μεταφέρουν στους πιθανότατα έκπληκτους αναγνώστες τους μια εντελώς διαφορετική οπτική της κρίσης στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, μια οπτική που πόρρω απέχει από την επίσημη ρητορική της Άγκελα Μέρκελ, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και των υπολοίπων Ευρωπαίων πολιτικών ταγών.

Η εφημερίδα είχε στείλει εδώ και μέρες στην Αθήνα μια πολυπληθή ομάδα δημοσιογράφων και φωτογράφων που έζησαν ανάμεσά μας και εκείνο που αποκόμισαν είναι το κλίμα απογοήτευσης, οργής, αγανάκτησης, απελπισίας, ακόμα και την υποβόσκουσα κοινωνική έκρηξη για την οποία προειδοποιούν την γερμανική κοινή γνώμη. Και δεν διστάζουν να μιλήσουν ακόμα και για τον κίνδυνο «εκτροπής», θυμίζοντας σε όλους πως η εφαρμογή ακραίων πολιτικών και οικονομικών «θεραπειών» στο παρελθόν είχε οδηγήσει σε δικτατορίες!
Οι απεσταλμένοι της Handelsblatt έζησαν από κοντά την κατάσταση στη χώρα. Μίλησαν με πολιτικούς, δημόσιους υπαλλήλους, απλό κόσμο και περιγράφουν μια «εξαντλημένη χώρα, που υποφέρει από ένα διπλό βάρος: το χάος του χρέους που η ίδια επέβαλε στον εαυτό της και την ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης, που κάνει τα πράγματα χειρότερα»…

Μιλούν για μια  αποκαρδιωτική εικόνα, για την  οικονομική ζωή που τελμάτωσε, την  ανεργία που καλπάζει, τους νέους  που σκέφτονται να φύγουν μετανάστες όπως οι παππούδες τους! Και γράφουν: «Αν ήμουν Έλληνας θα είχα μηνύσει τους δανειστές μου και το βράδυ θα κατέβαινα στο Σύνταγμα για να διαδηλώσω μπροστά στο Κοινοβούλιο, ώστε να εκφράσω την διαμαρτυρία μου για μια πολιτική της κρίσης που το μόνο που κάνει είναι να την επιδεινώνει».

Προειδοποιούν παράλληλα πως ενώ η λαϊκή οργή φαίνεται και εκδηλώνεται καθημερινά, κανείς δεν μπορεί να ξέρει εάν υποβόσκουν κι άλλες «καταστάσεις» και κάνουν αναφορά «στην στρατιωτική μηχανή που κυβερνούσε από το 1967 ως το 1974 και που μπορεί να ψάχνει την ευκαιρία να δράσει. Το ξέρουμε από πολλές χώρες: οι θεραπείες – σοκ είναι εχθροί της Δημοκρατίας».

Στο αφιέρωμα αυτό ιδιαίτερη  μνεία πρέπει να γίνει στην άποψη  του αρχισυντάκτη της εφημερίδας που παρομοιάζει τις αποφάσεις  που έλαβαν όλο αυτό το διάστημα οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για λογαριασμό μας. Σύμφωνα με τον έγκυρο δημοσιογράφο «η θεραπεία που δίνεται στην Ελλάδα τώρα θυμίζει την προσέγγιση του Αμερικανού οικονομολόγου Τζέφρι Σακς που δοκιμάστηκε στη Ρωσία του Γιέλτσιν: ραγδαία απελευθέρωση του εργασιακού τοπίου και της οικονομίας, επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και τεράστιες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες. Κάτι που δημιούργησε τελικά το είδος του καπιταλισμού της Άγριας Δύσης που ακόμη κρατά τη ρωσική κοινωνία διχασμένη σε δισεκατομμυριούχους και φτωχούς. Ο Σακς που έμεινε γνωστός ως “Δρ. Σοκ” αναγκάστηκε να βγει και να απολογηθεί στους Ρώσους» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο.

Που καταλήγει: «Αυτός ο ρόλος του ‘Δρ. Σοκ’ έχει τώρα μεταφερθεί στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και στο Παρίσι και η ίδια θεραπεία εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Όπου και πάλι έχουν αναλάβει άνθρωποι που δεν γνωρίζουν πως θα δώσουν ώθηση στην οικονομία και στους ανθρώπους που εργάζονται» …

Δείτε εδώ (οι γερμανομαθείς) το αφιέρωμα της Handelsblatt: http://www.handelsblatt.com/politik/international/griechenland-hat-kaum-etwas-zu-verkaufen/5766210.html

Δραματικά επίκαιρη: Η απολογία του Νίκου Καζαντζάκη το 1925

Η απολογία του Νίκου Καζαντζάκη στην ανακριτική αρχή του Ηρακλείου, που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 1925, δεν αποτελεί μόνο ένα έξοχο πολιτικό κείμενο αλλά είναι και δραματικά επίκαιρη σήμερα, την εποχή της κρίσης. Μιας εποχής που η σύγχιση, οι πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις αλλά και αντιφάσεις στον πολιτικό λόγο κυριαρχούν.

Παρακάτω, παραθέτουμε ένα τμήμα της διάσημης "απολογίας του Καζαντζάκη"

1- Πιστεύω ότι το σύγχρονον αστικόν καθεστώς κατέστη ανίκανον να ρυθμίσει τας συγχρόνους ανάγκας και ανησυχίας του κοινωνικού συνόλου.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ.-Στηρίζεται εις την άνισον κατανομήν του πλούτου, εις την ασύστολον εκμετάλλευσιν των εργαζομένων τάξεων υπό αρπακτικής ισχυρώς ωργανωμένης κεφαλαιοκρατίας.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΣ.-Η ολοένα καταρρέουσα ηθική βάσις εις τας σχέσεις μεταξύ των ατόμων, παραλύει οιανδήποτε, εντός του αστικού καθεστώτος, προσπάθειαν όπως στηριχθή επί ηθικών αρχών ατομική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή των ανθρώπων.

ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ.-Η σχεδόν καθολική έλλειψις κάθε ενδιαφέροντος δια τα κοινά, ή σχεδόν αποκλειστική εξυπηρέτησις της αρχούσης τάξεως υπό της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, εις βάρος της μεγίστης πλειονοψηφίας του λαού, καθιστά ανεπαρκή και επιπολαίαν οιανδήποτε αλλαγήν προσώπων ή θεσμού.

Ταύτα πάντα θεωρώ συμπτώματα της παρακμής μιας τάξεως. Η αστική τάξις απέδωκεν-και εις θαυμαστήν ποσότητα και ποιότητα-ό,τι ηδύνατο εις την σκέψιν, εις την τέχνην, εις την επιστήμην, εις την πράξιν. Επάλαισεν εναντίον της προηγούμενης της Φεουδαλικής ιδεολογίας, ενίκησεν, εδημιούργησεν, εξετέλεσεν τον προορισμόν της-αρχίζει ν’ αποσυντίθεται και να βαίνει εις εξαφάνισιν.

Τοιούτος υπήρξε πάντοτε ο ρυθμός της ιστορίας. Μια τάξις, εκάστοτε εναλάσσουσα-οι βασιλείς, οι ευγενείς, οι αστοί-γεννάται, παλαίει, νικά, δημιουργεί, και εξαφανίζεται. Και άλλη τάξις την διαδέχεται, διαγράφουσα και αυτή, εις την πάροδον των αιώνων, την ιδίαν μοιραίαν τροχιάν.

Ζώμεν, ακλονήτως πιστεύω, το τέλος μιας κοινωνικής τάξεως, της αστικής.

ΙΙ- Ποία τάξις θα την διαδεχθή; Η τάξις των εργαζομένων-είτε εργάται είνε ούτοι, είτε αγρόται, είτε πνευματικοί παραγωγοί.

Η τάξις αύτη διήλθε προς ενός ήδη αιώνος, το πρώτον στάδιον της πορείας της, καθ’ ό προσεπάθει να εξεγείρη τις τας τάξεις των αστών το αίσθημα της φιλανθρωπίας και δικαιοσύνης, υπέρ των πεινώντων και αδικουμένων και ικέτευεν εξ ονόματος υψηλών ηθικών αρχών, να βελτιωθούν οι όροι της ζωής.

Ταχέως όμως σαφώς αντελήφθη ότι η πάλη των τάξεων είνε νόμος ιστορικός, αναπόφευκτος και όπως τα άτομα ούτω και οι λαοί, ούτω και αι κοινωνικαί τάξεις, διατρέχουν μοιραίως τα στάδια της γεννήσεως, της ακμής και της φθοράς.

Ουδεμία τάξις έμενε δια παντός εις την εξουσίαν. Η αστική τάξις θ’ ακολουθήση και αυτή, τον απαράγραπτον φυσιολογικόν νόμον και τότε η τάξις των εργαζομένων μοιραίως θα την διαδεχθή.

Η επίγνωσις αύτη κατέστη η αφετηρία μιας νέας όλως βαθυτέρας, αντιλήψεως των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων της τάξεως των εργαζομένων. Αντελήφθη δια πρώτην φοράν ότι χρέος έχει να οργανωθεί, να μορφωθή, να διατυπώση ωρισμένον πρόγραμμα, αφού είνε κεκλημένη, από ιστορικήν ανάγκην αργά ή γρήγορα να διαδεχθή την άρχουσαν σήμερον αστικήν τάξιν.

Τοιουτοτρόπως συγάσσονται, συνειδητά πλέον, αναγκασμέναι από τον ιστορικόν ρυθμόν, τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα.

Τον ρυθμόν τούτον επετάχυνεν απροσδοκήτως ο εκραγείς παγκόσμιος πόλεμος. Ο πόλεμος ούτος μετέβαλε την ψυχικήν ατμόσφαιραν του κόσμου ότι θ’ απήτει γενεά ολόκληρος δια να γίνη καταληπτόν έπειτα από την φοβεράν ταύτην δοκιμασίαν της ανθρωπότητος, αμέσως όχι μόνον γίνεται ιδέα αντιληπτή, αλλά και αγωνίζεται να μετουσιωθή εις πράξιν.

Η ψυχική αύτη μεταπολεμική αγωνία η οξεία συναίσθησις πως είνε ανάγκη πλέον να εξευρεθή μια λύτρωσις από την οικονομικήν αυτήν κοινωνικήν πολιτικήν και πνευματικήν αθλιότητα, αποτελεί σήμερον την Μεγάλην παγκόσμιον Πραγματικότητα.

ΙΙΙ- Απέναντι της Μεγάλης ταύτης παγκοσμίου Πραγματικότητος, έχομεν την Μικράν πραγματικότητα την καθαρώς τοπικήν της Ελλάδος.

Ποία είνε η Ελληνική αύτη πραγματικότης και ποία κατ’ ανάγκην ανακύπτει η σχέσις μεταξύ της Μεγάλης και της Μικράς Πραγματικότητας;

Μόνον εάν σαφώς απαντήσωμεν εις το ερώτημα τούτο θα ημπορέσωμεν ν’ αντιληφθώμεν το σύγχρονον ημών χρέος ως Ελλήνων και ως ανθρώπων.

Εις την Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη εις τόσην οξύτητα και έντασιν όσον εις άλλους βιομηχανικώς ή πνευματικώς περισσότερον προηγουμένας χώρας, η σαφής διαγραφή της πάλης των τάξεων. Εν τούτοις, σήμερον, με τα μέσα της συγκοινωνίας, με τα βιβλία, με τας εφημερίδας, με τας διαλέξεις, με την εργατικήν παγκόσμιον αλληλεγγύην, με την φοβεράν και γονιμωτάτην πείραν του μακροχρονίου πολέμου, μία Ιδέα δεν δύναται να εντοπισθή εις μίαν χώραν, αλλά υπερπηδά ταχύτατα τα σύνορα και διατρέχει όλην την γην.

Δια τούτο, είτε θέλομεν είτε μη, είτε είμεθα ώριμοι είτε μη, η παγκόσμιος αύτη Ιδέα, η οποία εις πολλάς ήδη χώρας ήρχισε να μεταβάλλεται εις τεραστίαν δύναμιν-θα παρασύρη και την Ελλάδα, χωρίς να την περιμένει να ωριμάση Βιομηχανικώς ή πνευματικώς. Η μικρά τοπική πραγματικότης θα παρασυρθή από την Μεγάλην.

Ποίον λοιπόν είναι το χρέος μας; Πιστεύω βαθύτατα ότι το χρέος των δυνάμενων να έχωσιν επίδρασιν εις τον τόπον μας, είτε επί του πεδίου της σκέψεως είτε επί του πεδίου της δράσεως είναι τούτο:

Να προσαρμόσωμεν την μικράν μας Πραγματικότητα εις την Μεγάλην. Πώς; Μορφώνοντες, φωτίζοντες τον λαόν, τονώνοντες τας ανωτέρας ηθικάς Αρχάς που απομένουν ακόμη, καταδεικνύοντες όχι μόνον πλέον τα δικαιώματα, αλλά και τας υποχρεώσεις άς έχει μία τάξις ήτις μέλλει ν’ αναλάβη ευθύνας.

Μόνον εάν τοιουτοτρόπως προπαρασκευάσωμεν τον λαόν, θα είμεθα εις θέσιν, όταν θα έλθη η μοιραία κρίσιμος στιγμή, να προσαρμόσωμεν την σημερινήν παγκόσμιον ορμήν προς αναδημιουργίαν με τας ιδιαιτέρας συνθήκας του τόπου μας, με την ειδικήν ψυχολογίαν της ιστορίας και του λαού μας.

Ο αγών, όπως τον αντιλαμβάνωμαι, δεν είναι απλώς οικονομικός. Η οικονομική χειραφέτησις είναι μόνον μέσον προς ψυχικήν και πνευματικήν χειραφέτησιν του ανθρώπου. Δεν ζητούμεν ν’ ανατρέψωμεν την θρησκείαν, την οικογένειαν, την Πατρίδα, αλλά να δώσωμεν ανώτερον, βαθύτερον περιεχόμενον εις την θρησκείαν, εις την οικογένειαν, εις την Πατρίδα.

Ολοι, όσοι πονούμεν τον άνθρωπον, έχομεν χρέος α) να μην ανεχώμεθα πλέον την αδικίαν και την ανηθικότητα της συγχρόνου κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής β) να διασώσωμεν και να τονίσωμεν το δικαίωμα, το οποίον έχει ο λαός να θέλη να βελτιώση την θέσιν του. Και όχι μόνον το δικαίωμα αλλά και την δύναμιν να υψώση το επίπεδον της όλης ζωής του.

Σκοπός μας είναι να δημιουργήσωμεν μίαν ανωτέραν ηθικήν, να φέρωμεν δικαιοσύνην εις τον κόσμον, να δώσωμεν βαθυτέραν έννοιαν εις την αρετήν, εις την τιμήν, εις την ανθρωπότητα.

50% κούρεμα κάντε σε κάνα γίδι από εμάς θα πάρετε ένα αρ....ι.!

Πήραν φόρα και δεν...σταματάνε, οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στα γήπεδα. Και στο γήπεδο Καραϊσκάκη εκφράστηκε απόψε έντονα η δυσαρέσκεια του κόσμου για την κυβερνητική πολιτική. Κατά τη διάρκεια του αγώνα Ολυμπιακός-ΟΦΗ οι οπαδοί των “ερυθρολεύκων” ξέσπασαν με υβριστικά συνθήματα κατά του πρωθυπουργού και των πολιτικών, ενώ ανάρτησαν και τρία πανό. Και στο Αγρίνιο ανέβηκε πανό το απόγευμα, στον αγώνα Παναιτωλικός-Ξάνθη.

Οι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού στη θύρα 7 σήκωσαν ψηλά τρία πανό στο 12ο λεπτό. Τα κατέβασαν αμέσως, αλλά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου τα ανάρτησαν κανονικά. Το β' ημίχρονο καθυστέρησε να ξεκινήσει για λίγα λεπτά, ο διαιτητής Σπύρος Σελίμος από τη Λακωνία ζήτησε να κατέβουν τα πανό, έγιναν οι σχετικές συστάσεις από τα μεγάφωνα, αλλά το ματς έγινε κανονικά χωρίς να τα αποσύρουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού.

Το περιεχόμενο των τριών πανό:

*Κανείς Βολευτής ξανά στο Καραϊσκάκη. Είστε ανεπιθύμητοι
*Αλήτες, Προδότες Πολιτικοί θα κάψουμε εσάς και τη βουλή
*50% κούρεμα κάντε σε κάνα γίδι από εμάς θα πάρετε ένα αρ....ι.

 Στο Αγρίνιο ο διαιτητής Βοσκάκης δεν διέκοψε ούτε λεπτό τον αγώνα Παναιτωλικού-Ξάνθης όταν οπαδοί της γηπεδούχου ομάδας ανέβασαν δυο πανό στη θύρα 6. Το ένα έγραφε “Μπάτσοι παντού, δικαιοσύνη πουθενά” και το άλλο “Το δίκιο το έχουν ο λαός και οι εξεγερμένοι, όχι οι πολιτικοί και οι βολεμένοι”.

Eλληνοαμερικανοί ιδρύουν με μεγάλες προσδοκίες το «anti-Facebook»

«Δεν είμαστε ένα ακόμα κοινωνικό δίκτυο. Είμαστε μια κοινωνική επανάσταση». Με αυτό το ανατρεπτικό σλόγκαν ξεκίνησε αθόρυβα τη λειτουργία του το Unthink, που περιγράφει τον εαυτό του ως αντι-Facebook. Το νέο κοινωνικό δίκτυο (www.unthink.com), με έδρα την Τάμπα της Φλόριντα στις ΗΠΑ, από την πρώτη στιγμή σημειώνει τόσο μεγάλη ανταπόκριση μεταξύ των χρηστών, που η πρόσβαση σε αυτό έχει καταστεί δύσκολη.

Είναι αξιοσημείωτο ότι την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του νέου δικτύου είχαν Ελληνοαμερικάνοι. Ιδρύτρια και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Unthink Corporation, που βρίσκεται πίσω από το δίκτυο, είναι η Νατάσα Ντέντις, ενώ συνιδρυτές είναι ο Πάνος Κοντσές (που είναι επίσης πρόεδρος) και ο Σπύρος Βέρρας (που είναι και νομικός σύμβουλος), όλοι απόφοιτοι αμερικανικών πανεπιστημίων με μεγάλη επαγγελματική και επιχειρηματική εμπειρία.

 Το Unthink, που εμφανίζεται «φιλοσοφημένο» και «συνειδητοποιημένο», σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και κοινωνικής αναταραχής, ιδίως μεταξύ των νέων ανά τον κόσμο, υπόσχεται ότι δεν θα πουλήσει ποτέ τα προσωπικά δεδομένα κανενός χρήστη για να αποκομίσει χρηματικά οφέλη, ούτε θα τον «κατασκοπεύει», ούτε θα του «σερβίρει» διαφημίσεις, σε μια προφανή προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τις πολιτικές του Facebook και άλλων κοινωνικών δικτύων.

Οι χρήστες του Unthink έχουν την πλήρη κατοχή και τον έλεγχο των προσωπικών στοιχείων τους (όνομα, ηλικία, θρησκεία, πολιτικές πεποιθήσεις κ.α.), που θα θελήσουν να προσθέσουν στο «προφίλ» τους. Η εταιρεία που λειτουργεί το Unthink και η οποία έχει λάβει κεφάλαια περίπου 2,5 εκατ. δολαρίων από επενδυτές, θα καλεί τους χρήστες να αποφασίσουν αν θέλουν κάποιες εταιρείες να «χορηγούν» τα προφίλ τους. Με τον τρόπο αυτό, το δίκτυο θα δημιουργεί διαφημιστικά έσοδα. Οι χρήστες όμως, καταβάλλοντας το ποσό των δύο μόλις δολαρίων τον χρόνο, θα έχουν τη δυνατότητα να απαλλάσσονται από οποιαδήποτε διαφήμιση.

Ποια τύχη μπορεί να έχει το Unthink απέναντι στον κολοσσό του Facebook, που πλησιάζει πλέον τα 800 εκατ. χρήστες, θα φανεί στο μέλλον. Πάντως, σύμφωνα με αναλυτές, και μόνο η εμφάνιση ενός ακόμα «εναλλακτικού» κοινωνικού δικτύου αποτελεί σημάδι των καιρών. Δεν είναι τυχαίο ότι το Unthink έχει ήδη δημοσιοποιήσει το ιδεολογικό «μανιφέστο» του, ενώ η επικεφαλής του Νατάσα Ντέντις τόνισε πως «αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, πρέπει να ελέγχουμε τις επικοινωνίες μας».

Καφετιέρα «θυμάται» πώς θέλει ο καθένας τον καφέ του

Υπάρχει τρόπος μια καφετιέρα να φτιάχνει τον σωστό καφέ για όλους; Ναι, αν μπορεί να αναγνωρίζει τα ξεχωριστά δαχτυλικά αποτυπώματα του καθενός και να «θυμάται» πώς ο καθένας θέλει τον καφέ του.
Η συσκευή Saeco Xelsis Digital ID είναι η πρώτη στον κόσμο που διαθέτει τεχνολογία αναγνώρισης δαχτυλικών αποτυπωμάτων, σύμφωνα με τη βρετανική Ντέιλι Μέιλ. Μόλις ο χρήστης την αγοράζει, πιέζει το δάχτυλό του σε μια μικρή υποδοχή δημιουργώντας έτσι το «προφίλ» του. Στη συνέχεια προγραμματίζει την καφετιέρα πώς ακριβώς θέλει τον καφέ του (πόσο δυνατός, πόσο γάλα, πόσος αφρός κλπ).
Κάθε φορά που ο χρήστης αγγίζει τη συγκεκριμένη υποδοχή στην καφετιέρα, αυτή ξέρει τις προτιμήσεις του. Ο χρήστης πιέζει ένα κουμπί για την επιλογή ανάμεσα σε εννιά διαφορετικά είδη καφέ (καπουτσίνο, εσπρέσο κ.α.) και η συσκευή αναλαμβάνει να τον φτιάξει με τις σωστές αναλογίες.
Η μηχανή μπορεί να δεχτεί «προφίλ» μέχρι έξι διαφορετικών χρηστών ή ο ίδιος χρήστης μπορεί να αλλάξει τις «προδιαγραφές» του καφέ του, αν οι προτιμήσεις του εν καιρώ αλλάξουν. Η συσκευή, που παράγεται στην Ιταλία, θα κοστίζει περίπου 2.000 ευρώ και θα βγει στην αγορά στο τέλος του μήνα.

Ελένη και Φράνσις: Δυο θύματα του παγκόσμιου καπιταλισμού

Τις τελευταίες μέρες ασχολούμαι εντατικά με ένα πρόγραμμα στην Βορειοανατολική Ουγκάντα, και συγκεκριμένα στην Karamoja. Για όσους δεν γνωρίζουν, η Karamoja είναι η πιο υποβαθμισμένη περιοχή της Ουγκάντα και μια από τις φτωχότερες της Ανατολικής Αφρικής. Οι διάφορες φυλές που κατοικούν εκεί, και είναι κτηνοτρόφοι κατά παράδοση, βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο υποσιτισμού, με αποτέλεσμα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων να είναι στην περιοχή από το 1960 και ακόμα να μην έχει λυθεί το πρόβλημα. Οι αιτίες είναι πολλές αλλά δεν είναι επί του παρόντος να αναλύσω.

Διαβάζω δεκάδες άρθρα, εκθέσεις οργανισμών και αναλύσεις καθημερινά επί του θέματος, προσπαθώντας να βρω την αλήθεια πίσω από τους αριθμούς. Ανάμεσα στα χαρτιά που βρίσκονται παντού στο γραφείο και το σπίτι (δεν φημίζομαι άλλωστε για την τάξη μου) εξέχουσα θέση κατέχει η Έκθεση του ΟΗΕ 2011 για την παγκόσμια κοινωνική και πολιτική κατάσταση στον πλανήτη. Ένα μεγάλο κείμενο, 200 σελίδες περίπου που πίσω από τη γραφειοκρατική γλώσσα λέει πολλές αλήθειες.

 Διαβάζω σχεδόν μηχανικά...1.5 δισεκατομμύριο εργάτες δεν έχουν εργατικές συμβάσεις και δικαιώματα, 930 εκατομμύρια άνθρωποι ανήκουν στους λεγόμενους "working poor", δηλαδή σε όσους, ενώ εργάζονται, παραμένουν εξαθλιωμένοι χωρίς προοπτική βελτίωσης, 205 εκατομμύρια άνεργοι με τις γυναίκες τα μεγαλύτερα θύματα...Οι αριθμοί συνεχίζουν ακάθεκτοι: 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονται, 355.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού, 2 εκατομμύρια νέες μολύνσεις ετησίως από τον ιό του Έιτζ και οι περισσότερες αφορούν κάθετη μόλυνση από τη μητέρα (κάτι που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν υπήρχαν τα φάρμακα), 72 εκατομμύρια παιδιά δεν πάνε ποτέ σχολείο...Παράλληλα η μεσαία τάξη συρρικνώνεται παντού. Στις βιομηχανοποιημένες οικονομίες, το καμάρι του νεοφιλελευθερισμού, η ανεργία διπλασιάστηκε μόνο μέσα σε ένα χρόνο, οι κοινωνικές παροχές μειώθηκαν κατά 65%, όλο και περισσότερες οικογένειες αναγκάζονται σε περικοπές στην διατροφή, οι μειώσεις συντάξεων έχουν φέρει στα όρια της αντοχής τους χιλιάδες ηλικιωμένους..Η προοπτική για βελτίωση μοιάζει τόσο μακρινή που δεν διακρίνεται καν...

Οι αριθμοί δεν μου λένε τίποτα. Έχουμε άλλωστε συνηθίσει σε αυτές τις εκθέσεις που έχουμε πάθει κάτι σαν ανοσία.

Καθώς γυρνάω τις σελίδες βιαστικά, σκέφτομαι τα πρόσωπα πίσω απο τους αριθμούς..

Ο Φράνσις είναι 19 ετών, ζει σε μια αφρικανική πρωτεύουσα μαζί με την μητέρα του και τα αδέρφια του. Από τα επτά αδέρφια του, τα 4 έχουν πεθάνει από ελονοσία και διάρροια ενώ το δεύτερο παιδί της οικογένειας σε ηλικία 16 ετών ακολούθησε έναν δουλέμπορο που του υποσχέθηκε εργασία κάπου στην Ευρώπη και εκτοτε κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε..

Ο Φράνσις εγκατέλειψε το σχολείο πριν 4 χρόνια γιατί δεν μπορούσε να πληρώνει σχολικά δίδακτρα. Τα 2 μικρότερα αδέρφια του δεν πήγαν ποτέ σχολείο καθώς τα δίδακτρα όπως και το κόστος ζωής είναι απαγορευτικό για την οικογένεια. Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνάνε στους δρόμους της πόλης, ανάμεσα στις αναθυμιάσεις αυτοκινήτων και τα σκουπίδια, μαζεύοντας πλαστικά μπουκάλια τα οποία πουλάνε σε κάποιον μεσάζοντα που θα τα μεταπουλήσει αργότερα σε κάποιον άλλο...Τα κέρδη των παιδιών σπάνια αγγίζουν τα 30 λεπτά την ημέρα..Η οικογένεια δεν μπορεί να αγοράσει ρούχα ούτε τρόφιμα και έτσι τα παιδιά συνήθως κοιμούνται νηστικά ή αν είναι τυχερά, θα βρούνε μισοφαγωμένα καλαμπόκια και χαλασμένα φρούτα στα σκουπίδια...

Και όμως ο Φράνσις είναι από τους τυχερούς που εργάζονται. Κάθε πρωί στις 4, ξεκινάει από το σπίτι του, σε μια από τις πιο εξαθλιωμένες παραγκουπόλεις, για να φτάσει στις 5, στο σπίτι του αφεντικού του, σε ένα ακριβό προάστιο. Εκεί μέχρι τις δέκα το βράδυ θα καθαρίζει, θα πλένει, θα κάνει ψώνια, θα γυαλίζει το αυτοκίνητο και τα παπούτσια του αφεντικού του και θα τρέχει να προλάβει κάθε του επιθυμία.  

Θα μαγειρεύει για την πλούσια οικογένεια αλλά ο ίδιος δεν θα τρώει καθώς αυτό δεν προβλέπεται στην συμφωνία. Συνήθως θα μένει νηστικός γιατί η αγορά καθημερινού φαγητού είναι ένα έξοδο που δεν μπορεί να αναλάβει. Από την εργασία του κερδίζει 35 ευρώ το μήνα και πληρώνει τα 20 για το σπίτι που μένει με την οικογένεια του. Ξέρει πως με αυτά τα χρήματα δεν πρόκειται ποτέ να αγοράσει το μηχανάκι ταξί που ονειρεύεται, ώστε να βελτιώσει τα οικονομικά του. Όμως δεν έχει άλλη επιλογή, καθώς αν χάσει αυτό το πενιχρό εισόδημα, θα βρεθεί στο δρόμο.

Η Ελένη πάλι ζει στην Ευρώπη. Σε αντίθεση με τον Φράνσις, ολοκλήρωσε τις σπουδές της, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να εργαστεί στο αντικείμενο που σπούδασε. Είναι όμως και εκείνη από τους τυχερούς, αφού τελικά κατάφερε να εργαστεί σε κάποια ιδιωτική επιχείρηση. Η Ελένη ανήκει στις μονογονικές οικογένειες καθώς ζει μόνη μαζί με τα δύο της παιδιά και δεν έχει καμία υποστήριξη από τον πρώην σύζυγο της. Η οικονομική κρίση την βρήκε απροετοίμαστη.

Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια είδε τις αποδοχές της να μειώνονται δραματικά ενώ τα καθημερινά της έξοδα να αυξάνονται. Από τα 920 ευρώ του σημερινού μισθού της τα 430 αντιστοιχούν στο ενοίκιο της ενώ με τα υπόλοιπα καλείται να πληρώσει έξοδα διαβίωσης και λογαριασμούς, μεταξύ των οποίων κάποια επιπλέον έξοδα για τις σπουδές των παιδιών της. Η οικογένεια έχει κάνει σημαντικές περικοπές στα βασικά της έξοδα. Το διαιτολόγιο έχει αλλάξει, καθώς ακριβά τρόφιμα όπως είναι το κρέας, έχουν αντικατασταθεί από ζυμαρικά και όσπρια, ενώ αδυνατεί να πληρώσει θέρμανση για το σπίτι.

Η Ελένη γνωρίζει πως η μικρομεσαία επιχείρηση στην οποία εργάζεται εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Φοβάται πως η επιχείρηση δεν θα αντέξει τα νέα δεδομένα και θα κλείσει..Οι απολύσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Εάν χάσει την δουλειά της, δεν θα βρει εύκολα άλλη. Δεν έχει όμως καμία επιλογή από το να περιμένει.

Η ιστορία της Ελένης θα μπορούσε, με μια αναπροσαρμογή των αριθμών, να είναι η ιστορία οποιουδήποτε πολίτη στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ, που βλέπει τη ζωή του να αλλάζει δραματικά, καθώς συρρικνώνεται η μεσαία τάξη. Η ιστορία του Φράνσις θα μπορούσε να συμβαίνει παντού, απο την Αφρική εως την Ασία...

Και οι δύο είναι θύματα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που αποφασίζει για τις τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων ωθώντας τους στα άκρα και χωρίς ποτέ να λογοδοτεί για τις πράξεις του.

Ευθύνες και λάθη σε ατομικό επίπεδο υπάρχουν για όλους, όμως το άπληστο σύστημα μέσα στο οποίο όλοι είμαστε θύματα και θύτες δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Η συλλογική ευθύνη, αν και υπαρκτή, είναι πολύ μικρή μπροστά στα οικονομικά και πολιτικά εγκλήματα που τελούνται εις βάρος των πιο ευάλωτων. Το σύστημα θα βρει πολλούς τρόπους να μας πείσει για το αντίθετο.

Ας μην ξεχνάμε όμως πως ο κόσμος που γνωρίζαμε αλλάζει. Ας γίνουμε λοιπόν μέρος της αλλαγής. Και αυτό δεν θα γίνει ποτέ όσο αφήνουμε άλλους να το κάνουν για μας.

ΥΓ και τα δύο πρόσωπα του κειμένου είναι υπαρκτά...

Ταξιδεύοντας...

www.theinsider.gr

Μυστήριο η αιτία θανάτου της Γουάινχαουζ

Άγνωστη παραμένει η αιτία θανάτου της τραγουδίστριας Εϊμι Γουάινχαουζ, καθώς το πόρισμα της ιατροδικαστικής έκθεσης αναφέρει απλώς πως «ο θάνατός της δεν ήταν αποτέλεσμα βιαιοπραγίας ή εγκληματικής ενέργειας». Όσον αφορά τις ουσίες, δεν ανιχνεύθηκαν ναρκωτικά, αλλά ποσότητα αλκοόλ πέντε φορές μεγαλύτερη από την επιτρεπόμενη για έναν οδηγό και καθόλου ικανή για να επιφέρει το θάνατο σε έναν «πότη».

Στο διαμέρισμά της είχαν βρεθεί τρία άδεια μπουκάλια βότκας, δύο μεγάλα και ένα μικρό, αλλά μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστό εάν είχε πιει όλη την ποσότητα σε μία ώρα ή σε δέκα ημέρες.
Η ποσότητα πάντως που υπήρχε στο αίμα της αντιστοιχεί με κατανάλωση περίπου 6 ποτών σε ένα βράδυ, δηλαδή για άτομα που πίνουν συχνά δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία θανάτου.
«Οι τοξικολόγοι ανίχνευσαν 416 χιλιοστά του γραμμαρίου αλκοόλ ανά 100 χιλιοστά του λίτρου αίμα. Τα ζωτικά της όργανα ήταν ανέπαφα», αναφέρει η ιατροδικαστική έκθεση, η οποία ξεκαθαρίζει παράλληλα πως δεν ανιχνεύθηκε καμία παράνομη ουσία.
«Η ποσότητα αλκοόλ δεν είναι μεγάλη, αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να έχουν συντελέσει στο θάνατο», λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής ιατροδικαστικής Φίλιππος Κουτσάφτης.
Ο ίδιος εξηγεί πως ο χρόνος που κατανάλωσε το πυκνό αλκοόλ (βοτκα), ο εθισμός που είχε, εάν το στομάχι ήταν άδειο και εάν δεν είχα καταναλώσει λιπαρά, είναι παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρρυθμία στην καρδιά η οποία προκαλεί θάνατο, αλλά δεν φαίνεται στην νεκροτομή. «Τέτοιου είδους περιπτώσεις χαρακτηρίζονται ως λευκές νεκροτομές, διότι έχει αποκλειστεί η αιτία, δηλαδή κάποια κάκωση ή βλάβη οργάνου», λέει ο κ. Κουτσάφτης.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως ίσως κατανάλωσε σε μικρό χρονικό διάστημα την ποσότητα αλκοόλ, επηρεάστηκε η λειτουργία της αναπνοής της και τελικά έπεσε σε κώμα. Άλλες πηγές αναφέρουν πως ήταν «στεγνή» για τρεις εβδομάδες και ήπιε απότομα ένα μπουκάλι και κατέρρευσε.
Αλλά αυτές παραμένουν υποθέσεις και όχι επίσημα συμπεράσματα, καθώς επίσημη ανακοίνωση για το αίτιο θανάτου δεν έγινε.

Από κουρείο περνάει και το Δημόσιο

Σε κούρεμα κατά 30% των οργανικών μονάδων του Δημοσίου προχωρά η κυβέρνηση, ανοίγοντας τον δρόμο για μείωση κατά 10.000 των θέσεων προϊσταμένων καθώς και για μαζικές μετακινήσεις υπαλλήλων με πιθανή και την υπαγωγή τους στην εργασιακή εφεδρεία.

Η αντίστροφη μέτρηση θα ξεκινήσει με τη δημοσίευση του πολυνόμου του υπουργείου Οικονομικών, του οποίου ολοκληρώθηκε χθες η ψήφιση από τη Βουλή. Οπως είναι γνωστό, προβλέπει τη ριζική αναδιοργάνωση των κρατικών δομών.

Με την περικοπή των μονάδων θα μπει άμεσα ψαλίδι στις 30.000 θέσεις ευθύνης - γενικοί διευθυντές, διευθυντές και τμηματάρχες - και εκτιμάται πως ένας στους τρεις θα χάσει τον τίτλο του προϊσταμένου αλλά και ένα από τα ελάχιστα επιδόματα που παραμένουν με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου!

Υψηλή φιλοσοφία

  Αν αγαπάς κάτι............ άστο ελεύθερο.  

Αν επιστρέψει, θα είναι δικό σου για πάντα...

 Αν δεν επιστρέψει, δεν ήταν ποτέ δικό σου....  
 

 Αλλά....

Αν κάθεται στο σαλόνι σου,  χρησιμοποιεί το τηλεκοντρόλ σου, ανακατώνει τα πράγματά σου, τρώει το φαγητό σου, μιλάει στο τηλέφωνό σου, δανείζεται το αυτοκίνητό σου, παίρνει τα λεφτά σου και δε φαίνεται να συνειδητοποιεί πως το έχεις αφήσει ελεύθερο, τότε... προφανώς

είτε το έχεις παντρευτεί

είτε το έχεις γεννήσει!

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ 100 ετών ΠΟΙΗΜΑ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΣΑΝ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗ....

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)

 

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα  -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις ή πολυεθνικές, είναι απλώς τυχαία !!!

 

Η μικρή κόκκινη κλώσα 

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή κόκκινη κλώσα, που σκάλιζε το χώμα στη φάρμα που ζούσε, μέχρι που ανακάλυψε μερικούς σπόρους σιταριού. Φώναξε τότε τους γείτονές της και τους είπε 'Αν φυτέψουμε αυτούς τους σπόρους, θα μπορέσουμε να έχουμε ψωμί να φάμε. Ποιος θα με βοηθήσει στο όργωμα και στο φύτεμα;' Ρώτησε η μικρή κόκκινη κλώσα.

'Όχι εγώ', είπε η αγελάδα, 'τέλειωσε το ωράριο μου'.
'Όχι εγώ', είπε η πάπια, 'σήμερα έχω ημιαργία'.
'Όχι εγώ', είπε το γουρούνι, 'έχω πάρει άδεια αιμοδοσίας'.
'Όχι εγώ', είπε η χήνα, 'ψάχνω για δουλειά'.

'Θα το κάνω τότε μόνη μου', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. Κι έτσι κι έκανε. Όργωσε το χωράφι, φύτεψε τους σπόρους, πότισε το χωράφι, το σιτάρι ψήλωσε κι ωρίμασε, που έγινε ψηλό και ολόχρυσο. 'Ποιος θα με βοηθήσει να θερίσω το σιτάρι;' Ρώτησε τότε η μικρή κόκκινη κλώσα.

'Όχι εγώ', είπε η πάπια, 'σήμερα κάνω στάση εργασίας.'
'Όχι εγώ, είναι εκτός της ειδικότητας μου', είπε το γουρούνι.
'Όχι εγώ, θα χάσω την αρχαιότητά μου', είπε η αγελάδα.
'Όχι εγώ, θα χάσω το επίδομα ανεργίας', είπε η χήνα.

'Θα το κάνω τότε μόνη μου', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. Κι έτσι κι έκανε. Θέρισε το σιτάρι, έφτιαξε το αλεύρι και έφτασε επιτέλους η ώρα να φτιαχτεί το ψωμί. 'Ποιος θα με βοηθήσει να ζυμώσω το ψωμί;' ρώτησε η μικρή κόκκινη κλώσα.

'Όχι εγώ, θα ήταν υπερωρία αν σε βοηθούσα', είπε η αγελάδα.
'Όχι εγώ, θα έχανα το επίδομα της έγκαιρης προσέλευσης', είπε η πάπια.
'Όχι εγώ, θα έχανα το επίδομα ωρίμανσης, είπε το γουρούνι.
'Όχι εγώ, θα ήτανε ρατσιστικό να ήμουν εγώ η μόνος βοηθός', είπε η χήνα.

'Θα το κάνω τότε μόνη μου', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. Ζύμωσε κι έψησε πέντε φρατζόλες. Μύρισε όμορφα το φρεσκοψημένο ψωμί, σε όλη η φάρμα και τότε μαζεύτηκαν όλα τα ζώα. Όλα θέλανε - για την ακρίβεια απαιτούσανε -, μερίδιο απ' το ψωμί. Αλλά η μικρή κόκκινη κλώσα είπε, 'Όχι, μπορώ να φάω και τις πέντε φρατζόλες μοναχή μου'.

'Αίσχος - Κερδοσκοπία!', φώναξε η αγελάδα.
'Καπιταλιστική βδέλλα!', ούρλιαξε η πάπια.
'Απαιτώ ίσα δικαιώματα!', διαμαρτυρήθηκε η χήνα.
Και το γουρούνι, απλώς γρύλισε, καθώς βαρέθηκε να κάνει κάτι παραπάνω.
Και γράψανε σε πλακάτ 'Αδικία', 'Η μικρή κόκκινη κλώσα να φορολογηθεί', 'Να κρατικοποιηθεί το ψωμί', 'Τα πεινασμένα ζώα έχουν δίκιο', 'Νόμος είναι το δίκιο του γουρουνιού' και κάνανε πορεία γύρω - γύρω από τη μικρή κόκκινη κλώσα φωνάζοντας διάφορα συνθήματα.

Τότε ήρθε ο αντιπρόσωπος της κυβέρνησης και είπε στη μικρή κόκκινη κλώσα. 'Δε πρέπει να είσαι τόσο άπληστη, δεν μπορείς να το φας μόνη σου'.

'Μα εγώ δούλεψα μόνη μου, για να φτιαχτεί αυτό το ψωμί, κανένας άλλος δεν με βοήθησε', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. 'Ολομόναχη μου, τα έκανα όλα.'

'Ακριβώς', είπε ο αντιπρόσωπος της κυβέρνησης. 'Αυτή είναι η ομορφιά της ελεύθερης αγοράς. Καθένας μπορεί να δουλεύει όσο θέλει. Αλλά, με τους σύγχρονους κρατικούς κανονισμούς, το ψωμί θα πρέπει να μοιραστεί σε όλα τα ζώα και η εσύ μικρή κόκκινη κλώσα, θα πρέπει να δώσεις φόρο την μισή φρατζόλα ψωμιού στο κράτος, να πληρώσεις ακόμα φόρο ακίνητης περιουσίας για το χωράφι που όργωσες, να πληρώσεις για να δημοσιεύσεις στις εφημερίδες φωτογραφίες του ψωμιού που έψησες και να πληρώσεις εισφορές στα ταμεία των αγροτών, των μυλωνάδων και αρτοποιών, οπότε θα σου μείνει το ένα τέταρτο της φρατζόλας. Τι νομίζεις δηλαδή, ότι εσύ θα τρως και οι άλλοι θα πεινάνε;'

Και έζησε η μικρή κόκκινη κλώσα καλά -με το ένα τέταρτο της φρατζόλας-, και τα υπόλοιπα ζώα -με τις ολόκληρες φρατζόλες- ακόμα καλύτερα. Κι από τότε, η μικρή κόκκινη κλώσα σταμάτησε να φτιάχνει το ψωμί της σε αυτήν τη φάρμα και πήγαινε σε άλλη φάρμα. Οι γείτονές της όμως, η πάπια, η αγελάδα, το γουρούνι και η χήνα αναρωτιόνται ακόμα μέχρι σήμερα γιατί η μικρή κόκκινη κλώσα δεν έφτιαξε ποτέ ξανά άλλο ψωμί.

Διαβασέ, πες ευχαριστώ και ΑΓΩΝΙΣΟΥ !

Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος
ανέλαβε να με ξεναγήσει.

Περπατούσαμε δίπλα - δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους.

Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε :

«Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις
που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής.»

Κοίταξα γύρω - γύρω στον χώρο. Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς
αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες
σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον
δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:

«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι
ευχές που έχουν ζητηθεί
προωθούνται και παραδίδονται σ' αυτούς που τις ζήτησαν.»

Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι
πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού
τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.

Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός
πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη
μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα.

«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.

Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.

«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.

«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους
οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια.»

«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που
παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.

«Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: 'Ευχαριστώ Θεέ μου'!»

«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»

«Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω
απ' το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από
το 75% αυτού του κόσμου.

»Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ'
ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.

»Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια, είσαι
πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.

»Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς
της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της
πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.

»Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης,
της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3
δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.

»Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι
μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.

»Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς, δεν είσαι
ο κανόνας. είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην
αμφιβολία και στην απόγνωση.

ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ