Νέα ασθένεια σαν το AIDS σκοτώνει και τρομοκρατεί στην Αμερική !!!

Tο όνομα της είναι νόσος του Chagas (τσάγκας) και ακόμη δεν έχει γίνει ευρέως γνωστή στον κόσμο.

Οι επιστήμονες όμως που την έχουν εντοπίσει και την παρακολουθούν, την παρομοιάζουν με το AIDS. Προκαλείται από μολυσμένα έντομα, κυρίως κοριούς, είναι παρασιτική, σκοτώνει, και μέχρι στιγμής στη λατινική αμερική είναι φορείς ή έχουν νοσήσει 10.000.000 άνθρωποι.

Η νόσος του Τσάγκας ή αλλιώς “αμερικάνικη τρυπανοσωμίαση”, ανιχνεύεται δύσκολα, ενώ στους φορείς, έχει μεγάλη περίοδο επώασης μέσα στον οργανισμό τους, μέχρι να νοσήσουν και να εκδηλώσουν τα πρώτα συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλουν και δεν είναι ίδια για κάθε άνθρωπο, όμως πλέον οι γιατροί, έχουν πάρει οδηγίες να είναι περισσότερο προσεκτικοί. Ένας πυρετός, ένα αίσθημα αδυναμίας, ακόμη και ένα πρήξιμο στο μάτι μπορεί να είναι κάποια σημάδια για την ασθένεια αυτή. Στη συνέχεια και μετά από μια μεγάλη περίοδο ύφεσης (δηλαδή κάποιος μπορεί να είναι φορέας να παρουσιάσει ένα σύμπτωμα και μετά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να είναι και να νιώθει υγιής), η ασθένεια χτυπά βάναυσα και εκδηλώνεται με δυσκοιλιότητα και πόνους στην κοιλιά, με προβλήματα στο πεπτικό σύστημα και αναίτιους εμετούς, με διόγκωση των εντέρων και υπερβολική διόγκωση της καρδιάς.

Η ασθένεια μεταδίδεται και κατά τη μετάγγιση αίματος, ενώ δυσκολότερα την “περνάει” η έγκυος μητέρα στο παιδί της. Στη Νότιο Αμερική, όλο και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να νοσούν. Το Μεξικό, η Βολιβία, η Κολομβία, το Εκουαδόρ, είναι οι χώρες που παρουσιάζουν τα περισσότερα προβλήματα, ενώ οι επιστήμονες υπολογίζουν τον αριθμό των ανθρώπων που νοσούν στα 10.000.000

Ένα άλλο όνομα που της έχουν δώσει είναι η “νόσος των φτωχών”, γιατί προσβάλλει ανθρώπους που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές, σε φτωχές περιοχές, ενώ στις ΗΠΑ οι περισσότεροι πάσχοντες είναι μετανάστες από το Μεξικό και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ο αριθμός τους ξεπερνάει τους 30.000

Οι γιατροί λένε ότι μπορεί να θεραπευτεί μόνο εάν διαγνωστεί έγκαιρα, με εξαιρετικά βαριά φαρμακευτική αγωγή (τουλάχιστον για διάστημα 3 μηνών), η οποία όπως είναι φυσικό έχει και υψηλό κόστος.

Σαν κύριο φορέα μετάδοσης οι γιατροί θεωρούν τους μολυσμένους κοριούς. Όταν κάποιος δαγκωθεί από έναν τέτοιο κοριό, το παράσιτο “κρούζειο τρυπανόσωμα”, απελευθερώνεται στο αίμα και καταλήγει στην καρδιά όπου και ζει και πολλαπλασιάζεται.

1 στους 4 ανθρώπους θα πεθάνει αιφνιδίως και με διογκωμένη καρδιά.

Η νόσος του Chagas πήρε το όνομά της από τον βραζιλιάνο γιατρό που την πρωτοπεριέγραψε το 1909 – τον δρα Κάρλος Ριμπέιρο Τζουστινιάνο Τσάγκας. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν επίσης ότι και ο ίδιος ο Κάρολος Δαρβίνος νόσησε και πέθανε από την ασθένεια αυτή. Στο ημερολόγιο του μάλιστα είχε γράψει ότι τον δάγκωσε ένα μαύρο έντομο δίχως φτερά. Προφανώς η επώαση κράτησε πολλά χρόνια όπως είπαμε και 47 χρόνια αργότερα πέθανε από την καρδιά του με τα συμπτώματα που περιγράψαμε.

iatropedia

Ιδού ποιοι ΔΕΝ στηρίζουν την Ελλάδα Οι εφοπλιστές ναυπηγούν 500 πλοία σε ξένα ναυπηγεία!

Οι εφοπλιστές ναυπηγούν 500 πλοία σε ξένα ναυπηγεία! Ούτε ένα στην Ελλάδα!

Πακτωλός χρημάτων από τους Έλληνες εφοπλιστές, που θα μπορούσαν σε μεγάλο βαθμό να σώσουν την οικονομία της χώρας, πέφτουν σε ναυπηγεία εκτός Ελλάδος. Η πρόκληση είναι διπλή. Τόσο από τους ανθέλληνες (εκ των πράξεών τους) εφοπλιστές, όσο και από τους ανύπαρκτους πολιτικούς και το διαλυμένο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Διαβάστε και εξοργιστείτε….
Στο τέλος Δεκεμβρίου 2011, οι παραγγελίες νεότευκτων πλοίων ελληνικών συμφερόντων ανήλθαν σε 439 πλοία (άνω των 1.000 gt) συνολικής χωρητικότητας 40,67 εκ.dwt, σύμφωνα με στοιχεία της HIS Fairplay World Shipping Encyclopedia που δημοσιοποίησε η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών.
Επιπροσθέτως στο πρώτο τετράμηνο του 2012 παραγγέλθηκαν άλλα 38 πλοία σύμφωνα με τα στοιχεία της Golden Destiny.
Όσον αφορά τους τύπους των ποντοπόρων που παραγγέλθηκαν, από τα 439 πλοία ελληνικών συμφερόντων της HIS Fairplay World Shipping Encyclopedia, 152 είναι δεξαμενόπλοια που αντιπροσωπεύουν το 27,45% της παγκόσμιας ναυπηγούμενης χωρητικότητας (σε dwt).
Δεξαμενόπλοια
Ειδικότερα, 67 είναι δεξαμενόπλοια αργού και προϊόντων πετρελαίου που αντιστοιχούν στο 28,10% του παγκόσμιου dwt, 30 είναι δεξαμενόπλοια LNG και LPG που αντιστοιχούν στο 39,34% της παγκόσμιας χωρητικότητας (dwt) και 55 είναι product tankers που αντιστοιχούν στο 18,64% (dwt) της παγκόσμιας χωρητικότητας.
Φορτηγά
Ακόμα 220 από τα 439 είναι φορτηγά πλοία που αντιστοιχούν σε 12,73% της συνολικής ναυπηγούμενης χωρητικότητας στην κάθε κατηγορία αντιστοίχως, 60 είναι πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που αντιστοιχούν σε 10,40% της ναυπηγούμενης χωρητικότητας (dwt) και 7 είναι πλοία διαφόρων τύπων.
Εξειδικευμένα πλοία
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι παραγγελίες της ελληνικής πλοιοκτησίας το 2011 υποδηλώνουν μία τάση προς τα εξειδικευμένα πλοία όπως τα LNG πλοία, πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, καθώς και σε πλοία εξόρυξης πετρελαίου (drilling ships).
Προφίλ
Το ηλικιακό προφίλ του ελληνικής σημαίας στόλου το 2011 ήταν 11,3 έτη -με 50% του στόλου ηλικίας μικρότερης των 10 ετών- συγκρινόμενο με 17 έτη για το 2000, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας του παγκόσμιου στόλου ήταν 12,8 έτη και του ελληνόκτη του στόλου 10,5 έτη.
ΠΗΓΗ: planet-greece

Οι Πανεπιστημιακοί αγώνες της Κομοτηνής στη μνήμη του Γιώργου Πουρνή

Οι ετήσιοι αγώνες πoυ διοργανώνονται από την ειδικότητα Στίβου των Τ.Ε.Φ.Α.Α. Κομοτηνής, θα γίνουν στο Πανεπιστημιακό γήπεδο την Τετάρτη απο ώρα 18:00, στη μνήμη του Γιώργου Πουρνή που μας "άφησε" το καλοκαίρι σε τροχαίο ατύχημα. Θα γίνουν διάφορα αγωνίσματα δρόμων, αλμάτων και ρίψεων αλλά και αγωνίσματα για ΑΜΕΑ και σε μορφή αναπαράστασης. Ακόμη, θα γίνουν και σκυταλοδρομίες μεικτές 4χ100 που θα απαρτίζονται από 2 αγόρια και 2 κορίτσια. Θα δοθούν μετάλλια και διπλώματα σε όλους τους 3 πρώτους νικητές. Κριτές και έφοροι αγώνων είναι οι φοιτητές της ειδικότητας Στίβου του τμήματος. Οποιος/α επιθυμεί μπορεί να λάβει μέρος.
Φέτος με πρωτοβουλία του Θεόφιλου Πηλιανίδη που είναι ο τομεάρχης Στίβου στο τμήμα αλλά και των συμφοιτητών του Γιώργου οι αγώνες θα γίνουν προς τιμήν του και θα υπάρχει και η ανάλογη συμμετοχή των φίλων και συναθλητών της ομάδας του Γιώργου, την Ολυμπιάδα Κομοτηνής.
Κάθε χρόνο στο πλαίσιο των αγώνων τιμώνται ο καλύτερος φοιτητής-αθλητής και η καλύτερη φοιτήτρια-αθλήτρια βάσει επιδόσεων στο στίβο της προηγούμενης χρονιάς και του τρέχοντος έτους. Πέρυσι είχε τιμηθεί ο Πουρνής ως καλύτερος αθλητής!

Ο Τζήμερος είχε ως πελάτη το Ίδρυμα... Μετανάστευσης!

 

Άλλου έτρωγε, αλλού έπινε και αλλου τώρα το δίνει για τις ψήφους των Ελλήνων, ο διαφημιστής της μετανάστευσης...
Την άποψη ότι "κάθε μετανάστης που εργάζεται παίρνει μια θέση από τους Έλληνες" εξέφρασε ο πρόεδρος της Δημιουργίας Ξανά, Θάνος τζημερος από τον Βήμα FM δημιουργώντας κλυδωνισμούς αφού αποστασιοποιήθηκε από το φιλελεύθερο προφίλ του για πρώτη φορά. Μάλιστα δεν μίλησε για ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ αλλά τσουβάλιασε τους νόμιμους με τους παράνομους μαζί.
Μάλιστα στην παρατήρηση ότι οι Έλληνες δεν ανταποκρίθηκαν σε συγκεκριμένη αγγελία για αγροτικές εργασίες, ο κ. Τζήμερος απάντησε ότι οι Έλληνες δεν πήγαν γιατί το ημερομίσθιο που προσφερόταν ήταν πολύ χαμηλό.
Όπως όμως σήμερα αποκαλύπτει το moneypro και το parapolitika.gr ο Θάνος τζημερος ως πελατη της διαφημιστικής εταιρείας του είχε επί σειρά ετών το ιδρυμα Μεταναστευτικής Πολιτικής. Ένα ιδρυμα με σαφείς πολιτικές ΥΠΕΡ των μεταναστών. Μάλιστα την εν λόγω δουλειά είχε πάρει επί κυβερνήσεων Σημίτη, όπως και πολλές άλλες εξάλλου. Θα πρέπει να ρωτήσουμε λοιπόν τον κ. Τζήμερο πότε έλεγε την αλήθυεια; Όταν έβγαζε λεφτά στην πλάτη του κρατικού ινστιτούτου ή σήμερα που επιδιώκει να μπει στη Βουλή;

parapolitika.gr

ΟΟΣΑ: Οι Έλληνες δουλεύουν 600 ώρες περισσότερο από τους Γερμανούς

 

Μια απάντηση στη γερμανική πολιτική λιτότητας αποτελούν τα στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σύμφωνα με τα οποία οι Έλληνες είναι ο δεύτερος πιο εργατικός λαός μεταξύ των κρατών – μελών του. Μάλιστα, εργάζονται 600 ώρες περισσότερο από τους Γερμανούς!
 
Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2010, ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος εργάζεται 2.017 ώρες ετησίως, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην Ευρώπη και τη δεύτερη στα 34 μέλη του ΟΟΣΑ, ενώ ο μέσος Γερμανός εργαζόμενος δουλεύει 1.408 ώρες το χρόνο.

 
 Δηλαδή, ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος δουλεύει 40% περισσότερο (ή 600 ώρες για την ακρίβεια) μέσα σε ένα χρόνο σε σύγκριση με τον μέσο Γερμανό εργαζόμενο.

 
 Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ η μεγάλη διαφορά στις ώρες εργασίας ανάμεσα σε Έλληνες και στους υπολοίπους Ευρωπαίους οφείλεται στο ότι η ελληνική αγορά εργασίας αποτελείται από ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που είναι αυτοαπασχολούμενοι και εργάζονται πολλές ώρες, στο μεγάλο αριθμό εργαζομένων μερικής απασχόλησης, όπως και στις περισσότερες ημέρες άδειας συγκριτικά με την Ελλάδα στη συγκεκριμένη χώρα.

tvxs.gr

Ψηφίστε τον Μπένι Πολεμαει την διαφθορά

A ρε Μπένι εψαξες , εψαξες λαδι τον εβγαλες τον Ακη. Τωρα;;;;

Ατομικές συμβάσεις στον Κωτσόβολο: Τόσο φθηνές όσο... πουθενά!

Τις παράνομες και εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις στα καταστήματα Κωτσόβολος καταγγέλλει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, καθώς η γνωστή αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών, με αφορμή τον αντεργατικό μνημονιακό νόμο 4046/12, προσπαθεί να επιβάλει παράνομα και εκβιαστικά ατομικές συμβάσεις εργασίας, με μείωση αποδοχών κατά 12%. Εκπρόσωποι της επιχείρησης κάλεσαν όλους τους εργαζόμενους στις 10.00 το βράδυ, τους επέδειξαν σχέδιο ατομικής σύμβασης εργασίας, καλώντας τους να το υπογράψουν μέσα σε 12 ώρες!

Η Ομοσπονδία απαιτεί από τον ΣΕΛΠΕ να παρέμβει στη διοίκηση της εταιρείας Κωτσόβολος απαιτώντας να σταματήσει το παιγνίδι ώς την υπογραφή νέας ΣΣΕ. Παράλληλα, καλεί τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν και να μην υπογράψει κανείς ατομική σύμβαση εργασίας, ενώ προαναγγέλλει προσφυγή στον υπουργό Εργασίας και σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΣΕΠΕ, ώστε να τηρηθεί η νομιμότητα.

Σκάνδαλο με την έκθεση της Εθνικής Τράπεζας: Την έγραψε άνθρωπος του ΔΝΤ!

Απίστευτο σκάνδαλο με την έκιθεση της Εθνικής Τράπεζας που προβλέπει ...
ύφεση 55% αν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη και χρησιμοποιήθηκε από τα "μνημονιακά" κόμματα, αλλά κυρίως από τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν, για να τρομάξουν τους ψηφοφόρυς εν όψει της 17ης Ιουνίου: Ο άνθρωπος που υπέγραψε την έκθεση ο Παύλος Μυλωνάς, ο είναι στην ουσία άνθρωπος του ΔΝΤ, καθώς ο Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής Διακυβέρνησης του Ομίλου της Εθνικής.

Κατά την περίοδο 1987-1995, εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως υπεύθυνος των υποθέσεων της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, καθώς επίσης και στο Τμήμα Πολιτικής Ανάπτυξης και Ανασκόπησης.

Και όταν λέμε επί 12 ολόκληρα χρόνια στο ΔΝΤ, σημαίνει "για πάντα ΔΝΤ" αφού ποτέ κανείς δεν διαρρυγνύει τους δεσμούς του με τον Οργανισμό. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από το ΔΝΤ έχουν ανοικτή επαφή μαζί του και έχει συναντηθεί επανειλημμένα με το κλιμάκιιό τους στην Ελλάδα.

Άνθρωπος της Κ.Λαγκάρντ, λοιπόν, ο συντάκτης της τρομολγανικής έκθεσης. Πάλι καλά που δεν έγραψε μέσα ότι θα γίνουμε και ... μαύροι σαν τους κατοίκους του Νίγηρα αν βγούμε από το ευρώ..

Καλά για την διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, τι να πούμε: "Σιαμαίος" με τον Λ.Παπαδήμο ο Β.Ράπανος.

defencenet.gr

Προβάδισμα 10 μονάδων στο ΣΥΡΙΖΑ

Προβάδισμα 10 μονάδων στο ΣΥΡΙΖΑ δίνει Πανελλαδική έρευνα του Πανεπιστημίου Πατρών - Πως διαμορφώνεται η νέα Βουλή-Τι σκέπτονται οι ψηφοφόροι

 

 

Η εικόνα της 2ης προεκλογικής εβδομάδας
Τα ευρήματα που καταγράφονται αφορούν την περίοδο 22/5-29/5.

Το εκλογικό σώμα

Από όλες τις ενδείξεις που υπάρχουν, στις εκλογές του Ιουνίου το εκλογικό σώμα που θα συμμετέχει θα είναι διαφορετικό από το εκλογικό σώμα του Μαΐου. Συγκεκριμένα, οι ψηφοφόροι εκφράζουν σε μεγαλύτερα ποσοστά την πρόθεσή τους να συμμετέχουν και να ψηφίσουν στις εκλογές του Ιουνίου. Όμως, το 13.5% των ψηφοφόρων που συμμετείχε στις εκλογές του Ιουνίου δηλώνει ότι δε θα συμμετέχει σε αυτές του Μαΐου (διαφάνεια 1). Από αυτούς το 8.5% έχουν ψηφίσει κόμματα που μπήκαν στη βουλή την προηγούμενη προεκλογική περίοδο ενώ το 5% είναι ψηφοφόροι μικρότερων κομμάτων που δεν κατάφεραν να μπουν στη βουλή.

Συνεκτιμώντας τις δύο αυτές μεταβολές παρατηρούμε ότι η σύνθεση του εκλογικού σώματος αλλάζει.

Οι αναποφάσιστοι είναι λιγότεροι

Στην εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου οι αναποφάσιστοι είναι σημαντικά λιγότεροι από τις αντίστοιχες καταγραφές που υπήρχαν για την εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου.
Έτσι, οι αναποφάσιστοι αποτελούν το 11.9% του εκλογικού σώματος. Ο κεντροδεξιός χώρος εμφανίζει ακόμα και τώρα μεγάλο ποσοστό αναποφάσιστων (διαφάνεια 14). Και στο χώρο της κεντροαριστεράς εμφανίζονται αναποφάσιστοι ψηφοφόροι οι οποίοι προέρχονται κυρίως από τη ΔΗΜΑΡ και δευτερευόντως από το ΣΥΡΙΖΑ. Το 65% των αναποφάσιστων προέρχεται από τα επτά κόμματα της βουλής και το 35% από τα υπόλοιπα κόμματα.

Εκατομμύρια παιδιά στην Ευρώπη στερούνται βασικά αγαθά

Περίπου 13 εκατομμύρια παιδιά στερούνται βασικά αγαθά απαραίτητα για την ανάπτυξή τους, σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Ερευνών Innocenti της UNICEF.
Το πλέον σοκαριστικό στοιχείο είναι ότι οι αριθμοί αυτοί αφορούν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (συν Νορβηγία και Ισλανδία). Σύμφωνα με την ίδια έκθεση 30 εκατομμύρια παιδιά -σε ένα σύνολο 35 χωρών με αναπτυγμένες οικονομίες- ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Η χώρα μας κατατάσσεται 21η μεταξύ 29 ευρωπαϊκών χωρών και 30η ανάμεσα στις 35 χώρες με αναπτυγμένη οικονομία.
Αυτή η σύγκριση σε διεθνές επίπεδο, αναφέρει η έκθεση, αποδεικνύει ότι η παιδική φτώχεια στις χώρες αυτές δεν είναι αναπόφευκτη, αλλά εξαρτάται από τις πολιτικές, αλλά και ότι ορισμένες χώρες τα πάνε πολύ καλύτερα από άλλες στην προστασία των περισσότερο ευάλωτων παιδιών τους.
Οι δυο δείκτες που προσμετρά η UNICEF είναι ο Δείκτης Παιδικής Αποστέρησης, που λαμβάνεται από δεδομένα των Στατιστικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης από 29 ευρωπαϊκές χώρες που περιλαμβάνουν για πρώτη φορά έναν τομέα για παιδιά. Η έκθεση ορίζει ένα παιδί ως «αποστερημένο» όταν του λείπουν δύο ή περισσότερα αγαθά από έναν κατάλογο 14 βασικών πραγμάτων, όπως τρία γεύματα την ημέρα, ένα ήσυχο μέρος για τη σχολική του εργασία, εκπαιδευτικά βιβλία στο σπίτι ή μία σύνδεση στο internet.
Τα υψηλότερα ποσοστά αποστέρησης παρουσιάζονται σε χώρες όπως, Ρουμανία, Βουλγαρία και Πορτογαλία (με ποσοστά πάνω από 70%, 50% και 27% αντίστοιχα) αν και μερικές πλουσιότερες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, έχουν ποσοστά αποστέρησης άνω του 10%. Οι Σκανδιναβικές χώρες εμφανίζουν τη χαμηλότερη παιδική αποστέρηση, όλες με ποσοστά κάτω του 3%.
Ο δεύτερος δείκτης διερεύνησης της έκθεσης ασχολείται με τη σχετική φτώχεια, εξετάζοντας το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το εθνικό τους «όριο φτώχειας»- που ορίζεται ως το 50% του μέσου διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος.
Ειδικότερα για την Ελλάδα:
Εξετάζοντας την παιδική φτώχεια με βάση διαφορετικό «όριο φτώχειας», στο 50%, 40% και 60%, η Ελλάδα τοποθετείται σε κάθε περίπτωση μεταξύ των χωρών με τις χαμηλότερες επιδόσεις του πίνακα με ποσοστά 16% (βασική κατάταξη), 8,1% και 23,5% αντίστοιχα.
Εξετάζοντας τα ποσοστά παιδικής αποστέρησης των χωρών για 2, 3, 4 ή 5 και περισσότερα αγαθά, τα ποσοστά για την Ελλάδα είναι 17,2% (βασική κατάταξη), 11,7%, 8,4% και 6,1% αντίστοιχα.
Εξετάζοντας τα ποσοστά παιδικής αποστέρησης σε επιλεγμένες κοινωνικές ομάδες, στις μονογονεϊκές οικογένειες, από 17,2% αυξάνουν σε 24,3%, στις οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο γονέων σε 50,8% και σε οικογένειες μεταναστών σε 42,2%.
Ενώ σε όλες τις χώρες τα ποσοστά παιδικής φτώχειας μειώνονται μετά τον υπολογισμό των επιπτώσεων φόρων και παροχών στο διαθέσιμο εισόδημα, στην Ελλάδα αυξάνονται από το 13% στο 16%. Για παράδειγμα στην Ιρλανδία μειώνονται από άνω του 40% στο 8,4%, στις περισσότερες χώρες μειώνονται σχεδόν στο μισό ή και περισσότερο, ενώ σε κάποιες μειώνονται αισθητά, εκτός Ελβετίας, Ισπανίας, ΗΠΑ, Ιαπωνίας και Ιταλίας στις οποίες μειώνονται λίγο.
Στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για τις οικογένειες (επιδόματα- φοροαπαλλαγές- υπηρεσίες), ως ποσοστό του ΑΕΠ, είναι στην προτελευταία θέση της κατάταξης -περίπου 1,1%- μετά τη Μάλτα (1%). Συγκριτικά, η Γαλλία είναι η πρώτη σε αντίστοιχες δαπάνες με 3,7%.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι στην έκθεση οι συγκρίσεις μεταξύ των χωρών με παρόμοιες οικονομίες, γεγονός που αποδεικνύει ότι η κυβερνητική πολιτική μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ζωές των παιδιών. Για παράδειγμα, η Δανία και η Σουηδία παρουσιάζουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά παιδικής αποστέρησης από το Βέλγιο ή τη Γερμανία, παρά το ότι και οι τέσσερις χώρες έχουν περίπου τα ίδια επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης και κατά κεφαλήν εισόδημα.
ΠΗΓΗ: 24h.gr

Έξω η Ντόρα από την Ευρωζώνη!

Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε την Ντόρα Μπακογιάννη «αντιπρόσωπο της Siemens στην Ελλάδα» αλλά τα καθεστωτικά ΜΜΕ το έκαναν γαργάρα. Ο Πάνος Καμμένος δήλωσε «Στερούμαστε ένα εκατομμύριο δολάρια τα οποία η κ. Μπακογιάννη τα απέκρυψε από τον ελληνικό λαό και τα πήγε στο Λονδίνο». Ο Αντώνης Σαμαράς επιβράβευσε την Ντόρα Μπακογιάννη -για όλα αυτά- με την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Η συμπεριφορά του Αντώνη Σαμαρά -ο οποίος δεν συμπεριφέρεται σαν πολιτικός αρχηγός αλλά σαν μαριονέτα- προκαλεί θλίψη ακόμα και σε αυτούς που δεν τον πίστεψαν ποτέ. Όταν θα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της γελοιοποίησής του, μπορεί να αυτοκτονήσει σαν την Πηνελόπη Δέλτα.
Αν στη χώρα μας υπήρχε η παραμικρή έννοια της Δικαιοσύνης, η Ντόρα Μπακογιάννη δεν θα έπαιζε ακόμα τη χαριτωμένη και αθώα παιδούλα αλλά θα είχε οδηγηθεί από καιρό στο δικαστήριο.
Δεν είναι τυχαίο το ότι η Ντόρα Μπακογιάννη επέστρεψε στη Νέα Δημοκρατία. Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι κάνει πως δεν ακούει τις βαριές κατηγορίες του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου.
Η Ντόρα Μπακογιάννη ξέρει πως στις 17 Ιουνίου δεν παίζεται το μέλλον της χώρας αλλά το δικό της. Και μπορεί το μέλλον της να είναι πίσω από τα σίδερα. Μαζί με τον Κουφοντίνα.
Το δίλημμα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου δεν είναι «ευρώ ή δραχμή». Το δίλημμα είναι αν θα συνεχίσουμε με κορυφαίες προσωπικότητες όπως η Ντόρα Μπακογιάννη ή θα τις στείλουμε στον αγύριστο και θα προχωρήσουμε για να φτιάξουμε μια χώρα χωρίς νταβατζήδες – Έλληνες και ξένους.
Μέλλον με Μπακογιάννες δεν υπάρχει για την Ελλάδα. Αυτό είναι βέβαιο.
(Πριν από 2 χρόνια, στις 7 Μαΐου του 2010, έγραφα: «Τελειώστε τις Μπακογιάννες».)

 Pitsirikos

Δεκτές οι παραιτήσεις στη «Δημιουργία Ξανά»

 

 

Δεκτές έγιναν από το Θάνο Τζήμερο οι παραιτήσεις του αντιπροέδρου της «Δημιουργίας Ξανά», Κωνσταντίνου Λουκόπουλου, και πέντε μελών του Πολιτικού Συμβουλίου, Βασίλη Δρακονταειδή, Ειρήνης Σφακιανάκη, Τάσου Τσάμη, Θεόδωρου Πολυζωϊδη και Ευτυχίας Γιαννούλη, οι οποίοι διαφώνησαν με τη συνεργασία του κόμματος με τη Δράση στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Όπως διευκρινίζεται στη σχετική ανακοίνωση, οι παραιτηθέντες παραμένουν μέλη του κόμματος.

«Η διαφωνία για την προεκλογική στρατηγική, δεν αλλάζει σε τίποτε τα συναισθήματα φιλίας και εκτίμησης που έχω για τους μέχρι χθες στενούς μου συνεργάτες», δήλωσε ο κ. Τζήμερος, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι «θα ξαναδουλέψουμε μαζί, πολύ σύντομα».

Αν φύγει η Ελλάδα, πάει και η Γερμανία..

Με τίτλο «Κρίση στην Ευρωζώνη: Αν η Ελλάδα φύγει, θα ακολουθήσει και η ευημερία της Γερμανίας»...

ο βρετανικός Guardian περιγράφει τις όχι και τόσο θετικές συνέπειες μιας ελληνικής εξόδου από το ευρώ για την μεγαλύτερη δύναμη της Ευρώπης. «Αν η ευρωζώνη συρρικνωθεί, η κάποτε κυρίαρχη αγορά της Γερμανίας θα γίνει πάρα πολύ φτωχή για να εισάγει: και η ταχεία ανατίμηση του ισχυρότερου ευρώ θα καταστήσει τις εξαγωγές της, πολύ πιο ακριβές» σημειώνεται. «Η Γερμανία την περασμένη εβδομάδα δανείσθηκε με το εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο 0,07%! Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι το κοινό νόμισμα δεν λειτουργεί». Οι ηγέτες της Ευρωζώνης είχαν δείπνο την Τετάρτη στις Βρυξέλλες και όλοι έφυγαν νευριασμένοι. Ο Ισπανός Μαριάνο Ραχόι κραυγάζει ότι η χώρα του δεν έχει την πολυτέλεια να πληρώνει επιτόκιο 6% για να δανειστεί πάνω από 10 χρόνια. Οι Φρανσουά Ολάντ και Μάριο Μόντι θέλουν την εισαγωγή των ευρωομολόγων. Αλλά οι προσευχές τους έχουν μείνει αναπάντητες, επειδή η Γερμανία δεν έχει πειστεί, ακόμη και μετά τη σύνοδο της G8 το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Καμπ Ντέιβιντ. Η απροθυμία της κας Μέρκελ είναι, βεβαίως, κατανοητή. Πρώτον, το κόστος των επιτοκίων της Γερμανίας θα αυξηθεί, ίσως και κατά 50 δις ευρώ το χρόνο, αν τα μέλη της ευρωζώνης δανείζονται συνολικά, και όχι ως μεμονωμένες χώρες. Επίσης οι Γερμανοί ψηφοφόροι είναι πιθανό να αντιδράσουν, καθώς εξακολουθεί να υπάρχει ο ισχυρός μύθος ότι μετά την ενοποίηση, η ίδια η Γερμανία τα κατάφερε μόνη της και πως τα πλεονεκτήματα του να είσαι μέλος του ευρώ ήταν απλώς συμπτωματικά. Άλλωστε το σχέδιο έξι σημείων της κας Μέρκελ, μέσω του οποίου θέλει να επιβάλει ένα πακέτο «γερμανικών» μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα - συμπεριλαμβανομένων μαζικών ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας, περικοπών στην προστασία της εργασίας και ανοιγμάτων στους ξένους επενδυτές – είναι μια υπενθύμιση ότι το Βερολίνο πιστεύει ότι στη δική του οικονομική επιτυχία. Ωστόσο αυτό το σχέδιο αγνοεί το γεγονός ότι υπήρχαν ταυτόχρονα μαζικές δημοσιονομικές μεταβιβάσεις από τη δύση στην ανατολή, που χρηματοδοτούντο μέσω ενός «φόρου αλληλεγγύης». Η συνταγή της πολιτικής που επιβλήθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη από το δίδυμο Merkozy τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει αποτύχει πλήρως: μεγάλο μέρος της ευρωζώνης είναι σε ύφεση, ή κοντά σε αυτήν, ενώ τα χρέη της Ελλάδας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας - και όλο και περισσότερο της Ισπανίας και της Ιταλίας - παραμένει ανεξόφλητα. «Εάν οι πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης καταρρεύσουν, με πρώτη που θα πέσει στον γκρεμό την Ελλάδα, και ακόμα και εάν μερικοί πιστεύουν πως κάτι τέτοιο θα ευχαριστήσει την Γερμανία, είναι μεγάλο λάθος να πιστέψουν ότι η Γερμανία θα μπορέσει έτσι απλά να επιστρέψει όπως ήταν πριν» τονίζει. «Η Γερμανία έχει αποκομίσει οικονομικά μερίσματα από την συμμετοχή της στο ενιαίο νόμισμα την τελευταία δεκαετία, και τώρα θα πρέπει να αποφασίσει αν είναι διατεθειμένη να πληρώσει φόρο αλληλεγγύης. Με λίγες εβδομάδες να απομένουν έως τις ελληνικές εκλογές και τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει, είναι η ώρα της απόφασης για το Βερολίνο, όσο είναι και για την Αθήνα» καταλήγει ο Guardian.

Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν οτι με τις δηλώσεις τους ενισχύουν τον ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό και τις κάνουν

Άπαντες στην χώρα παραδέχονται οτι δηλώσεις σαν αυτές της Λαγκάρντ και των Μέρκελ-Σόιμπλε ενισχύουν την Αριστερά και τον Αλέξη Τσίπρα. Για να καταλάβεις, όμως, το σκεπτικό του καθενός πρέπει να γνωρίζεις σε ποια λογική βαδίζει. Δεν μπορώ να πιστέψω οτι όλοι οι παραπάνω είναι ηλίθιοι ή άμαθοι απο προεκλογικές εκστρατείες, πολιτικοί είναι και αυτοί και καλύτεροι απ' τους δικούς μας. Άρα ποιο είναι το πραγματικό τους κίνητρο και γιατί μας βομβαρδίζουν καθημερινά με σκληρές δηλώσεις περί ''ελληνικής υποταγής αλλιώς.....'';

Δυστυχώς για εμάς, όλοι οι Ευρωπαίοι, Βόρειοι και Νότιοι θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής ένωσης. Δεν μπορούν να το πουν καθαρά στα πλαίσια της ''ευρωπαϊκής αλληλεγγύης'' αλλά γνωρίζουν οτι το ελληνικό πρόβλημα δεν λύνεται. Οι υπολογισμοί έχουν γίνει, η απομόνωση του καρκίνου κοστίζει λιγότερο απο την συνεχή και αποτυχημένη θεραπεία. Γνωρίζουν οτι ο Έλληνας ασθενής πεθαίνει και δεν θέλει να κρατηθεί στη ζωή. Πιστεύουν οτι καμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί ή δεν θέλει να εφαρμόσει όλα αυτά που ισχύουν στο σύνολο της υπόλοιπης Ευρώπης και αναφέρομαι στα διαρθρωτικά μέτρα, κανένα απ' αυτά δεν προχώρησε. Τα μόνα που εφαρμόστηκαν ήταν τα ''εύκολα'' για τους πολιτικούς, η περικοπή μισθών-συντάξεων κατά τα άλλα το μνημόνιο ήταν νεκρό γράμμα.

Το καλύτερο σενάριο περιλαμβάνει απόφαση της ίδιας της χώρας να κόψει δεσμούς με την Ευρώπη. Η πραγματοποίηση αυτού του σεναρίου απαιτεί την μεγαλύτερη δυνατή παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στις ερχόμενες εκλογές. Ενδεχόμενη πρωτιά του στις 17 Ιουνίου, θα είναι η καλύτερη είδηση για τον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Και πριν καν ο Τσίπρας προλάβει να φέρει τον νόμο-κατάργηση του μνημονίου στην βουλή, θα τον προλάβουν τα κακά μαντάτα απ' τις Βρυξέλλες: ''Η Ευρώπη, μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων ελληνικών εκλογών τερματίζει το πρόγραμμα δανειοδότησης της χώρας καθώς το θεωρεί αποτυχημένο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα συνεχίσει την παροχή εγγυήσεων στις ελληνικές τράπεζες και θα ενισχύσει τα κεφάλαια των ευρωπαϊκών τραπεζών, καθιστώντας το σύστημα πανίσχυρο''.

Αυτή η λιτή ανακοίνωση θα σημάνει την διεθνή απομόνωση της χώρας και την θωράκιση της υπόλοιπης Ευρώπης. Η παγκόσμια οικονομία έχει ήδη προεξοφλήσει την ελληνική εκδίωξη και την διαφοροποιεί απο τα ιταλικά και ισπανικά προβλήματα. Την ευθύνη για όλα αυτά την έχει το σύνολο των κομμάτων που δεν θέλει την Ελλάδα κυρίαρχη και σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά ακόμα και τώρα, στο και πέντε των διεθνών εξελίξεων, την προτιμά καθηλωμένη και υποταγμένη σε συντεχνίες και ψηφοθηρικές λογικές του στυλ ''ψήφισε με και εγώ....''. Φυσικά καμία πολιτική δύναμη δεν θα το παραδεχτεί ποτέ και όλοι μαζί θα πορευτούμε όπως-όπως μέχρι τελικής κοινωνικής ενηλικίωσης....

Himaira

Σεισμός παραιτήσεων ...Μάνου στη 'Δημιουργία Ξανά'

Χατζηαγγελίδης Ιπποκράτης

Αγαπητοί φίλοι και μέλη της «Δημιουργίας, ξανά!»,

Αφού σας ευχαριστήσω για τη συνεργασία μας κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο καθώς και για την τιμή που μου έγινε, να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο των Σερρών, σας ανακοινώνω ότι μετά τη σημερινή απόφαση της Εθνικής Επιτροπής της «Δημιουργίας, ξανά!», για κάθοδο στις επερχόμενες εκλογές σε συνασπισμό με τη ΔΡΑΣΗ και τη ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και υπό την συναρχηγία του Στέφανου Μάνου, διακόπτω τη συνεργασία μου με τη «Δημιουργία, ξανά!» και αποχωρώ από
κάθε θέση στον εκλογικό της μηχανισμό καθώς -και κυρίως- από τα ψηφοδέλτιά της.

Έλαβα την απόφαση αυτή προκειμένου να προστατεύσω την πολιτική και προσωπική μου αξιοπρέπεια. Αρνούμαι να συμμετάσχω στο ίδιο ψηφοδέλτιο με ένα πολιτικό όπως ο Στέφανος Μάνος, ο οποίος επανειλημμένως επέδειξε αλλοπρόσαλλη και ανακόλουθη συμπεριφορά, μετακινούμενος από τη Ν.Δ. στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ιδρύοντας και διαλύοντας μικρότερα κόμματα. Ένα πολιτικό που χαρακτηρίζεται από αναλγησία και εντελώς αποσπασματική θεώρηση της πραγματικότητος, ένα πολιτικό που επανειλημμένως έχει λάβει θέσεις αντίθετες στα εθνικά συμφέροντα της χώρας, ένα πολιτικό που προέτρεπε σε προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. ενώ ακόμη η χώρα μπορούσε να την αποφύγει εάν ασκούσε τις κατάλληλες πολιτικές. Πολιτικές τις οποίες ο κ. Μάνος ποτέ δεν είχε και ποτέ δεν μπόρεσε να καταλάβει, χαμένος μέσα στις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες του.

Πολλώ δε μάλλον, θεωρώ εξευτελιστικό να συμπράξω με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, πρόεδρο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, γνωστό για τη δημοσιοποίηση των ερωτικών του προτιμήσεων αλλά και -κυρίως- για την υποστήριξη που προσφέρει σε ποικίλες ομάδες και οργανώσεις, οι οποίες αναπτύσσουν δράση κατά των εθνικών μας συμφερόντων. Χαρακτηριστική είναι η ταύτιση του Βαλλιανάτου και του κόμματός του με τις θέσεις των Σκοπιανών σε βάρος των συμφερόντων της χώρας μας.
Όμως, ακόμη χειρότερα, κατά δήλωση του Θάνου Τζήμερου, ο συνασπισμός ΔΡΑΣΗ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, θα έχει την πλήρη υποστήριξη του συγκροτήματος Αλαφούζου ακόμη και με τη συμμετοχή στελεχών του!!!

Η προσωπική μου πορεία είναι γεμάτη συγκρούσεις με τα πάσης φύσεως διαπλεκόμενα και κρατικοδίαιτα συμφέροντα, μικρά και μεγάλα, στην πολιτική και στον επαγγελματικό στίβο. Αποχώρησα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1996, ακριβώς για να μην ταυτισθώ με όλα αυτά τα καρκινώματα! Έτσι ακριβώς όπως τα αποκάλεσε προσφάτως, σε τηλεοπτική εκπομπή, ο ίδιος ο Τζήμερος… για να παραδοθεί σε αυτά λίγες μέρες μετά, προκειμένου να εξασφαλίσει την είσοδό του στη Βουλή! Στην κοινοβουλευτική ομάδα του Θάνου Τζήμερου δεν έχω καμμία θέση γατί δεν θέλω να υπηρετώ κανένα διαπλεκόμενο συγκρότημα, ούτε να συναγελάζομαι με άτομα που πάντοτε υπήρξαν πιστοί υπηρέτες του φαύλου και ανίκανου πολιτικού συστήματος της μεταπολιτεύσεως και των συμφερόντων που αυτό εξυπηρετούσε. Εάν ήθελα να ξεπουληθώ μπορούσα να το είχα κάνει μόνος μου, δεν χρειαζόμουνα τη διαμεσολάβηση κανενός Τζήμερου!!!

Ευχαριστώ όλους όσους στήριξαν την τοποθέτησή μου στη σημερινή συνεδρίαση και χάρηκα που είχα την τιμή να σφίξω το χέρι πολλών εξ αυτών! Κατά τα λοιπά, καθ’ ένας έχει την ευθύνη των πράξεών του…

Ούτε η Λαγκάρντ πληρώνει φόρους!

Με αιχμη τη φοροδιαφυγη στην Ελλάδα, η επικεφαλής του ΔΝΤ είπε σε πρόσφατες δηλώσεις της, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως δεν λυπάται τους Έλληνες γιατί δεν πληρώνουν τους φορους τους. Αλλά ούτε και η ίδια πληρωνει φόρους!

Πολίτες αλλά και νομικοί ανέδειξαν μέσω του διαδικτύου το γεγονός πως η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με ετήσιες αποδοχές 380. 939 ευρώ, δεν πληρωνει φόρο ούτε ένα ευρώ.

Αυτό συμβαίνει λόγω του ειδικού καθεστώτος μεταχείρισης που επιφυλάσσεται για όσους εργάζονται σε διεθνείς φορείς.

Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Tout sur les Impots, το ευνοϊκό καθεστώς φορολόγησης ισχύει από το 1961 με τα άρθρα 34 και 38 της Συνθήκης της Βιέννης. Η Συνθήκη ορίζει ότι οι «διπλωμάτες εξαιρούνται κάθε καταβολής εισφοράς και φόρου». Μάλιστα αυτό δεν αφορά μόνο το μισθό που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι αυτοί αλλά και τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Δολοφονήθηκαν στη Μόσχα οι δύο Ρώσοι που έψαχναν τις μίζες του Άκη

Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις, σχετικά με τις σκοτεινές διαδρομές των μιζών που κατέληξαν στον Άκη Τσοχατζόπουλο, για τα ρωσικά οπλικά συστήματα TOR-M1.
Τα επιλήψιμα στοιχεία γύρω από την υπόθεση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Α/Ω) που κατευθύνονταν προς την Ελλάδα, αξίας 73 εκατ. δολαρίων, κίνησαν την περιέργεια του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος και ζήτησε από …..
Ρώσους αξιωματούχους να εντοπίσουν τα ίχνη των χαμένων χρημάτων. Λίγο μετά, ο επικεφαλής της έρευνας, δολοφονήθηκε.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Πρώτο Θέμα, στις 29.2.1999 ο τότε γενικός διευθυντής Εξοπλισμών Γιάννης Σμπώκος και ο Ι. Βορόμπιεφ, πρόεδρος του ρωσικού ομίλου Almaz-Antey, υπογράφουν τη σύμβαση για την προμήθεια των οπλικών συστημάτων TOR-M1.
Από τότε και μέχρι τις αρχές του 2002 η παράδοση των συστημάτων γινόταν κανονικά, κανείς όμως δεν ενδιαφέρθηκε για την τύχη των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Α/Ω), αξίας 73 εκατ. δολαρίων.

Λίγο καιρό μετά, ο κ. Σπύρος Τραυλός, αντικαταστάτης του Γιάννη Σμπώκου, αναζήτησε τα χρήματα για να διαπιστώσει έκπληκτος, ότι η Drumilan (η εταιρεία που είχε αναλάβει να υλοποιήσει τα Α/Ω) είχε κλείσει τα γραφεία της στην Αθήνα και ο εκπρόσωπός της κ. Φουάντ Αλ Ζαγιάτ μαζί με τον Έλληνα συνεργάτη του κ. Βλάση Καμπούρογλου είχαν εξαφανιστεί.

Αμέσως ενημέρωσε τον νέο διευθυντή της Almaz-Antey Ιγκόρ Κλίμοφ ζητώντας εξηγήσεις. Ο Κλίμοφ προσωπικός φίλος του κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, διαπίστωσε αρχικά ότι ποσό από τα 73 εκατ. δολάρια είχε εκταμιευτεί προς την Drumilan και στη συνέχεια -μέσω και της Εισαγγελίας της Μόσχας- αποκαλύπτεται ότι περίπου 45 εκατ. δολάρια είχαν καταλήξει στην τράπεζα Western Bank του Μαυροβουνίου και περίπου 12 εκατ. εντοπίστηκαν σε λογαριασμό του προηγούμενου προέδρου Βορόμπιεφ στην Privi Bank της Μόσχας.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο κ. Πούτιν ζητά από τον Ιγκόρ Κλίμοφ να ηγηθεί αντιπροσωπίας που θα μετέβαινε στην Ελλάδα προκειμένου να εντοπιστούν τα ίχνη των χαμένων χρημάτων.

Τον Μάιο του 2003 οι Ρώσοι καταφθάνουν στο Πεντάγωνο και επί 4 ημέρες συσκέπτονται με τον κ. Τραυλό και Έλληνες αξιωματικούς. Έναν μήνα αργότερα ο κ. Τραυλός αποφασίζει να ανταποδώσει την επίσκεψη και στις 6 Ιουνίου αναμένει τον Ρώσο συνομιλητή του έπειτα από ραντεβού που έχουν δώσει στην Κόκκινη Πλατεία. Ωστόσο, ο Ελληνας αξιωματούχος περιμένει μάταια, καθώς αρκετή ώρα μετά το προκαθορισμένο ραντεβού τον πλησιάζουν άνδρες των μυστικών υπηρεσιών και τον ενημερώνουν ότι ο Κλίμοφ δολοφονήθηκε και του ζητούν να λάβει μέτρα προστασίας.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας σε μια κωμόπολη κοντά στη Μόσχα δολοφονείται και ο Σεργκέι Σίτκο, στενός συνεργάτης του Κλίμοφ και πρόεδρος θυγατρικής της Almaz.

Σύμφωνα με τον φάκελο της υπόθεσης, αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι οι δολοφόνοι του Κλίμοφ προσπάθησαν να του πάρουν τον χαρτοφύλακα που περιείχε έγγραφα για τα ελληνικά αντισταθμιστικά. Πάντως, οι ρωσικές Αρχές απέδωσαν τις δολοφονίες στο πλαίσιο του «εμφυλίου» για τον έλεγχο των πετρελαίων.
iefimerida

29η Μαίου του 1453 Η Άλωση της Βασιλεύουσας

      Από την  29^η  Μαίου   του 1453  , την  αποφράδα εκείνη μέρα , πάνε 559 χρόνια που το θλιβερό μήνυμα «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ», διαδόθηκε από στόμα σε στόμα μεταξύ των λιγοστών εναπομεινάντων, αποκαμωμένων μαχητών και κατοίκων της πόλης των πόλεων, της Βασιλεύουσας.

«ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ»

Ένα γεγονός που σημάδεψε καθοριστικά, μέχρι και τις μέρες μας, ολόκληρη την Ασία, την υστερομεσαιωνική και ανακύπτουσα από τον σκοταδισμό, τότε Ευρώπη, ιδιαίτερα όμως , σημάδεψε την πορεία του Ελληνικού έθνους και την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας.

Στο αφιέρωμα, ξεδιπλώνεται το ανείπωτο  δράμα της παρακμής της Βασιλεύουσας, εξαιτίας του διχασμού, θρησκευτικού και πολιτικοκοινωνικού, οι υστερόβουλες επιχειρήσεις του Πάπα, των Γενουατών, Λατίνων και των Σταυροφόρων, για συνδρομή, τάχα στην ενίσχυση της Πόλης, η έντεχνη τελικά επιβολή της υποτέλειας, του κράτους στους «σωτήρες», η τελική αποδυνάμωση της και η εγκατάλειψη της στις ορδές των μωαμεθανών και τελικά την άλωσή της.

Παράλληλα αποτίεται ο οφειλόμενος φόρος τιμής στην Ορθοδοξία και στον Ελληνισμό, την Αγία Σοφία και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τους φωτοδότες του Χριστιανισμού και το Έθνους ,για το χρέος των Πανελλήνων προς τα θεία και Εθνικά ιδεώδη.

2.       Η κατάσταση προ της Άλωσης – Η Ανάπτυξη του Βυζαντίου

          Η Κωνσταντινούπολη, κτίστηκε επί της χερσονήσου, μεταξύ του κόλπου του Χρυσού Κέρατος του Βοσπόρου και της Προποντίδας στην θέση του αρχαίου Βυζαντίου. Στην αρχαιότητα, παρά την στρατηγική του θέση και το εξαίρετο λιμάνι, το Βυζάντιο, σπάνια χαρακτηριζόταν για την σπουδαιότητά του.    Το 324μ.Χ. όταν επανενώθηκαν από τον Μέγα Κωνσταντίνο τα δύο μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ωρίμασε ο χρόνος για την αλλαγή της πρωτεύουσας. Η Ρώμη ευρισκόμενη τότε σε πλήρη παρακμή, η οικονομική της ηγεσία επέλεξε την δραστηριοποίησή της στο ανατολικό μέρος της αυτοκρατορίας.

Τότε λοιπόν, ο Μέγας Κωνσταντίνος άμεσα, επιλέγει το Βυζάντιο, για νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Η επιλογή του δεν ήταν τυχαία διότι, το Βυζάντιο λόγω της στρατηγικής του θέσης γειτνίαζε προς την πρωτεύουσα της ανατολής της Νικομήδεια. Η αμυντική του θέση ήταν σχεδόν απόρθητη. Έλεγχε το εμπόριο προς τέσσερις κατευθύνσεις, προς Εύξεινο Πόντο, προς το Αιγαίο, προς την Ανατολή (Μικρά Ασία) και προς τη Δύση (Ευρώπη). Η είσοδος εχθρικού στόλου μέσα στην Προποντίδα, μπορούσε να εμποδιστεί, μετά από την οχύρωση των Δαρδανελίων, (αυτό διαπιστώθηκε και από τους συμμάχους το 1915), ενώ το ίδιο μπορούσε να γίνει προς Βορρά, κατά μήκος του Βοσπόρου. Η ορθότητα της εκλογής του Κωνσταντίνου, έμελλε να καταφανεί στους εννιά σχεδόν αιώνες (330-1204 μ.Χ.), της επιτυχούς άμυνας εναντίον αλλεπάλληλων επιθέσεων, τις οποίες προκαλούσε η ανθηρότητα του εμπορίου και ο πλούτος του Βυζαντίου.  

Την 11^η  Μαϊου του  330μ.Χ., το Βυζάντιο αφού ο Κωνσταντίνος το διεύρυνε  και το ανακαίνισε, μεταβαπτίζεται, μετονομάζεται από Βυζάντιο σε Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του αυτοκράτορα, οπότε γίνονται και τα επίσημα εγκαίνια του.

3.       Το Μεγαλείο της Πόλης

          Από την πρώτη στιγμή, ο πληθυσμός της πόλης είναι σύνθετος, ένα μωσαϊκό από όλες σχεδόν τις φυλές με μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Η όλη εικόνα της ανάπτυξης και του μεγαλείου της Βασιλεύουσας, συνίσταται όχι μόνο στην άνθηση γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου αλλά και σε ρυμοτομικά και αρχιτεκτονικά έργα, διαχρονικής αξίας και αποτελούν αντικείμενα μελέτης από γενεές επιστημόνων και ειδικών.       Η Βασιλεύουσα κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, εξ’ού και «επτάλοφος», επιγραμματικά περιελάμβανε τα πάρα κάτω έργα:

¡         Τα τείχη 20 και πλέον χιλιομέτρων.

¡         Τις 50 πύλες επί των τειχών.

¡         Τις οχυρώσεις επί των τειχών με τα κλιμακωτά προπετάσματα.

¡         Τις τρεις λεωφόρους με δεντροστοιχίες, που διέσχιζαν την πόλη από την ανατολή προς την δύση και με άριστο αποχετευτικό σύστημα.

¡         Τις επίγειες και υπόγειες στέρνες.

¡         Τα λιμάνια.

¡         Το Αυγοσταίον (μεγαλοπρεπές κτίριο) το οποίο περιελάμβανε, ευρεία αγορά και λοιπά βοηθητικά κτίρια.

¡         Τον Μεγάλο Ιππόδρομο.

¡         Τα Δικαστήρια.

¡         Το παλάτι των Βλαχερνών.

¡         Την Σύγκλητο.

¡         Το μεγάλο παλάτι του Αυτοκράτορα.

¡         Τις Σχολές, την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και πλήθος άλλων.

¡         Μοναστήρια και Ιερούς Ναούς.

Το Πατριαρχείο

Αιώνιος φάρος της Ελληνικής φυλής.

Κολυμβήθρα αναβάπτισης της Χριστιανικής πίστης εις τους αιώνες.

¡         Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου.

Συνοδικό, Βιβλιοθήκες, Τοιχογραφίες, Τάξη, Ευπρέπεια και Μεγαλοπρέπεια και τέλος  ,

Η  Αγία Σοφία

Το τελειότερο δημιούργημα της Χριστιανοσύνης προς δόξαν της του Θεού Σοφίας.

¡         Το τέμπλο, εικόνες, επιγραφές, αγιογραφίες, πολυέλαιοι, μανουάλια, στασίδια.

¡         Κάθε γωνιά και Ιστορία.

¡         Το  Άγιο Βήμα ,η Αγία Τράπεζα με το μαύρο βελούδο, το Ιερό  Ευαγγέλιο, τα Άγια Σκεύη, ο Σταυρός, τα Εξαπτέρυγα.

4.       Η Παρακμή

          Οι πρώτες απειλές εναντίον της Κωνσταντινούπολης ήλθαν όχι απ’ έξω, από εχθρούς, αλλά από μέσα ,διχόνοια η κατάρα της φυλής .

Οι θρησκευτικές έριδες και οι επαναστάσεις των Πράσινων και Βένετων προσλαμβάνουν σταδιακά, πολιτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα όπου, οι Βένετοι εκπροσωπούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και οι Πράσινοι τους Μονοφυσίτες. Αποκορύφωμα της διένεξης, η Στάση του Νίκα το 532μ.Χ., όπου σκοτώθηκαν, 30 χιλιάδες λαού και καταστράφηκε από πυρκαγιά μεγάλο μέρος του ναού της Αγίας Σοφίας.

          Σταδιακά η αυτοκρατορία, παράλληλα με τις εσωτερικές συγκρούσεις σπαρασσόταν από τις περιφερειακές και μία μετά την άλλη, οι επαρχίες επαναστατικά, αποσχίζονται και οι τοπικοί ηγεμόνες εγκαθιδρύουν δυτικού τύπου αιμοσταγή, φεουδαρχικά καθεστώτα. Η συρρίκνωση της αυτοκρατορίας διαφαίνεται ότι συντελείται και είναι μη αναστρέψιμη.

          Μέσα σ’ αυτή πολιτικοστρατιωτική δύνη οι αυτοκράτορες, Ιουστινιανός, Ηράκλειος, οι Ισαύροι, οι Κομνηνοί και οι Παλαιολόγοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τα εξ’ ανατολών στίφη, αρχικά των Αράβων και στη συνέχεια των Μωαμεθανών.

          Σύντονες και επίμονες προσπάθειες  αυτοκρατόρων, προσεταιρισμού της Δύσης και του Πάπα, απέβαιναν άκαρπες, αφ’ ενός λόγω της εσωτερικής αντίδρασης και της σκληρής στάσης των ανθενωτικών και αφ’ ετέρου, λόγω της υποτέλειας της Ορθόδοξης στη Δυτική εκκλησία, που επιχειρούσαν, τόσο θρησκευτικοί όσο και πολιτικοί- στρατιωτικοί ειδικοί της Δύσης (Πάπας, Λατίνοι και Γενουάτες). Τελικά επέρχεται και το οριστικό Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1054μ.Χ. Επί Κομνηνών, με δικές τους ενέργειες, επιχειρείται δια των Σταυροφοριών ενίσχυση της συρρικνωμένης ήδη αυτοκρατορίας. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης των Κομνηνών, προσεταιρισμού,γενικα των δυτικών ήταν να κατακλυστεί η Κωνσταντινούπολη από Γενουάτες και Λατίνους εμπόρους, οπότε άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος, μεταξύ των Ελλήνων και των ξενόφερτων εμπόρων.

          Το 1182 οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και κατάσφαξαν τους Δυτικούς. Μετά το 1204 οι Δυτικοί, με την 4^η σταυροφορία και με το πρόσχημα της αποκατάστασης του Ισαάκιου Κομνηνού στην εξουσία, με υποκίνηση των Ενετών, εισβάλουν στην πόλη, την κυριεύουν και μεταφέρουν στη Δύση όσους θησαυρούς μπόρεσαν.

          Το 1261 η Πόλη ανακαταλαμβάνεται από τους Έλληνες και αρχίζει και πάλιν η ανοικοδόμησή της. Κατά την ανοικοδόμηση της  και με την περάτωση της, επιχειρούνται απανωτές πολιορκίες από τους Τούρκους οι οποίες αποκρούονταν αποφασιστικά. Από το 1391 μέχρι και το 1452 η Πόλη, παρά τις απώλειες της και την εξασθένησή της ανθίστατο σθεναρά. Ήδη διαφαίνονται ξανά σημεία κάμψης της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της δομής. Το 1452 ο Μωάμεθ ο Β΄ συμπλήρωσε τις κατακτήσεις του και θέτει το Βόσπορο υπό τον έλεγχο του.

5.       Η άλωση της Πόλης

          Ο τελευταίος των Βυζαντινών Παλαιολόγων Αυτοκρατόρων, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11^ος, σε ηλικία 45 χρόνων, μετά από πολλές στρατιωτικές και προσωπικές περιπλανήσεις Αγχίαλος, Εύξεινος Πόντος, Πελοπόννησος, Πάτρα, Μυτιλήνη και Μυστράς, μετά το θάνατο του αδελφού αυτοκράτορα Ιωάννου του 8^ου στις 3 του Οκτώβρη του 1448, δεν αντιτάσσεται στην μυστική φωνή του έθνους, παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες και την συρρίκνωση πλέον της αυτοκρατορίας, καθώς και το προσωπικό του δράμα, το ότι παρέμεινε άτεκνος παρά τους δύο γάμους του, όπου οι σύζυγοι του απεβίωναν κατά τον τοκετό, φαίνεται ότι, αντί τρίτου νυμφικού στεφάνου έμελλε να φορέσει το φωτοστέφανο του μαρτυρίου.

          Την 12η Μαρτίου του 1449 καταφθάνει με την συνοδεία Καταλανικών πλοίων και μπαίνει στην πόλη. Τον συνοδεύει η βαθιά πίστη στο Θεό. Η αγάπη και η προσδοκία του λαού του, τον περιβάλλουν μ’ ελπίδα κρυφή σαν σωτήρα του έθνους.

          Τέσσερα χρόνια μαρτυρικής και αγωνιώδους διοίκησης και αντίστασης διέρρευσαν με τον Κωνσταντίνο στο θρόνο (12 του Μάρτη του 1449 μέχρι τις 29 Μαΐου του 1453).

          Τα γεωγραφικά όρια του κράτους δεν επεκτείνονταν πέραν της Κωνσταντινούπολης  της Σηλυβρίας στην Προποντίδα, της Μεσημβρίας στον Εύξεινο Πόντο και της Αγχιάλου.

          Η άλλοτε πρώτη πόλις του κόσμου, διερχόταν τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας της. Κάτω από τα ανηλεή πλήγματα των Οθωμανών Σουλτάνων, διάνυε τις τελευταίες θλιβερές μέρες του μακρού υπερχιλιετούς βίου της και μαζί της, κατέρρεε η γερασμένη πια αυτοκρατορία του Βυζαντίου.

          Φαίνεται ότι οι καιροί επιφύλαξαν την άλωση της Πόλης στον Μωάμεθ.  Τολμηρό ηγεμόνα, νοήμονα με πολιτικές και στρατιωτικές αρετές αλλά παράλληλα, λοιπές ιδιότητες του ήταν η ωμότητα και η ορμητικότητα και το πείσμα. Στρατολογεί από κάθε κατεύθυνση στρατιώτες Μωαμεθανούς, Χριστιανούς και Γενίτσαρους και σύρει μαζί με τον στρατό του πλήθη αμάχων. Αποδύεται το 1452-1453 σε μια λυσσώδη προσπάθεια στην Αδριανούπολη, για ανασυγκρότηση και προετοιμασία του στρατού του. Η δύναμη του σε Πεζικό και Ιππικό ήταν η μεγαλύτερη της εποχής.

          Οι Γενίτσαροι, που αποτελούντο από 15 χιλιάδες άνδρες, ήταν το πιο αξιόμαχο σώμα. Άλλες 30 χιλιάδες, βίαια ,συνακολουθούντες Χριστιανοί. Συνολικά ο στρατός του ανήρχετο σε 265 χιλιάδες, ο δε στόλος του που συγκεντρώθηκε στην Καλλίπολη, αριθμούσε 350 σκάφη. Δύναμη τρομακτική για την τότε χρονική περίοδο. Η δύναμη του σε τηλεβόλα ανάλογη.

          Απέναντι στο στρατό του Μωάμεθ, ο Κωνσταντίνος ετάχθη από την ιστορία να οργανώσει την μέχρις εσχάτων την άμυνα της Πόλης. Μικρή βοήθεια κατέφθασε από την Ενετία και την Γένοβα. Μέσα σε ατμόσφαιρα τρόμου ο Μωάμεθ, άρχισε στις 7 του Απρίλη του 1453 τον ακήρυκτο πόλεμο. Παρά τις υπερβολές των αριθμών, το πιθανότερο είναι ότι οι αμυνόμενοι μόλις υπερέβαιναν τις 8 χιλιάδες.

          Ο Κωνσταντίνος οργάνωσε την άμυνα όσο γινόταν καλύτερα. Εγκατέστησε το στρατηγείο του στην Πύλη του Ρωμανού, που εθεωρείτο το πιο ευπαθές σημείο των τειχών. Μια λακωνική φράση καταδεικνύει την συμπεριφορά, το είναι του και την σκέψη του τις στιγμές εκείνες «θέληση για Αγώνα και Έρωτας με τον θάνατο».

          Ο πολιορκητής, κάνει πρόταση στον Κωνσταντίνο να του παραδώσει την πόλη, με αναξιοπρεπή ανταλλάγματα. Αξιωματούχοι του στρατού, του υποδεικνύουν «Φύγε να σωθείς για να οργανώσεις την άμυνα κατά του εχθρού, σε άλλο, προσφορότερο σημείο». Η απάντηση του Κωνσταντίνου στην θρασύτατη πρόταση του μωαμεθανού πολιορκητή παραμένει στους αιώνες. «Την δε πόλιν ου σοι δίδομεν, κοινή γαρ γνώμη πάντες, αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν, και ού φεισόμεθα της ζωής ημών». Το τελειότερο επίγραμμα Φιλοπατρίας και Ηθικής. Στη δε υπόδειξη των δικών του ανθρώπων για να φύγει να σωθεί, εξεγείρεται η τίμια συνείδηση  του άνδρα: «Σας ικετεύω να ζητήσετε να μην σας εγκαταλείψω για να σωθώ, επιθυμώ μαζί σας ν’ αποθάνω».

Ο Κωνσταντίνος δεν ασχολείται μόνον με την πύλην του Ρωμανού όπου εγκατέστησε το αρχηγείο του. «Έφιππος δι’ όλης την ημέρας και νυκτός  περιπατών  ην, γύρωθεν και ένδον της πόλεως και των τειχών». Αεικίνητος διέτρεχε όλην την πόλιν, εξορκίζοντας τους αξιωματούχους του στρατού και τους ίδιους τους στρατιώτες εμψυχώνοντας τους και προτρέποντας τους να εμμείνουν αντρίκια, μέχρι και τον τελευταίο, για την άμυνα της πόλης. Με προσωπική επίβλεψη εφαρμόζει το σχέδιο του τάσσοντας ο ίδιος τους στρατιωτικούς του αξιωματούχους στα επίκαιρα σημεία άμυνας της Πόλης.

(1)     Στην Χρυσή Πύλη μέχρι και την παραλία της Προποντίδας τάσσει τον Ανδρόνικο Κατακουζινό.

(2)     Στην πύλη του Πολυανδρίου τάσσει τους Παύλο Αντώνιο και Τρωίλο Μποκάρδο.

(3)     Από την πύλη του Αγίου Ρωμανού μέχρι την Πύλη του Πέμπτου τάσσει τον Ιωάννη Ιουστινιάνη.

(4)     Από την Πύλη της Ανδριανουπόλεως μέχρι και την Κερκόπορτα τάσσει τον Λεοντάρη  Βρυέννιο.

(5)     Στην Πύλη της Καλλιγαρίας τάσσει τον γηραιό μαχητή Θεόδωρο Καρυστίνο.

(6)     Στην Κυλιόμενη πόρτα τάσσει τον Μανουήλ Παλαιολόγο.

(7)     Στην Βασιλική Πύλη τάσσει τον Λουκά Νοταρά.

(8)     Στην είσοδο του Κεράτιου Κόλπου τάσσει τον Ενετό πλοίαρχο Γαβριήλ Τρεβιζάνο.

(9)     Στο 4^ο μέρος του τείχους της Προποντίδας τάσσει τον Ιάκωβο Κονταρίνη.

Το πυροβολικό των αμυνόμενων, ολιγάριθμο ενώ έλειπαν ο εκρηκτικές ύλες λόγω της συνεχούς χρήσης αφ’ ενός και αφ’ ετέρου λόγω του αποκλεισμού, προέκυψαν όπως ήταν φυσικό , δυσχέρειες στον ανεφοδιασμό.

          Τη νύκτα της 18^ης Απριλίου πλήθος Τούρκων πλησίασε τα τείχη, των οποίων οι κραυγές ακούονταν μέχρι τα Ασιατικά παράλια.  Προηγήθηκε επί αρκετές ημέρες σφοδρός βομβαρδισμός, από τους οποίους προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε μεγάλο μέρος του τείχους, εσωτερικά και εξωτερικά και μερικοί του πύργοι στην κοιλάδα του Λύκου κατέρρευσαν.

          Ο Μωάμεθ έτεινε να πιστεύει, ότι μπορούσε με μια έφοδο πια, να καταλάβει την πόλη. Στην πόλη κατάθλιψη, αγωνία και πολύς πόνος επικρατούσε. Ο αυτοκράτορας θλιμμένος, πίστευε πια, ότι η γενική μάχη ήταν σχεδόν έτοιμη ν’ αρχίσει. Οι απώλειες του εχθρού σοβαρές, των αμυνομένων ουδεμία. Συλλογική και σύντονη προσπάθεια των υπερασπιστών απλού λαού και αμάχων, συνέτειναν στην πρόχειρη επισκευή των ρηγμάτων του τείχους, με άμεσο αποτέλεσμα ν’ αποτύχει η έφοδος των Τούρκων. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τους υπερασπιστές.

          Το πρωί της 20^ης Απριλίου, μεγάλο φορτηγό πλοίο με τη συνοδεία τριών Γενουατικών, μετέφεραν εφόδια, χρήματα και στρατιώτες στους πολιορκημένους. Πλήθη, με δακρυσμένα μάτια οι πολιορκημένοι, παρακολουθούν με αγωνία την αναμενόμενη ναυμαχία. Μετά από πολλές επιθέσεις των Τούρκων και της εμπλοκής των Γενουατών και Τούρκων σε μάχη σώμα με σώμα μαχόμενοι με πέλεκεις, αρπάγες και ακόντια και μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο φωνών, γογγυσμών, αλαλαγμών, κατάρων και βλασφημιών των μωαμεθανών, κατορθώνει ο στολίσκος των Γενουατών βοηθούμενος και από τον πνέοντα νότιο άνεμο, να εισέλθει ασφαλισμένος πλέον, σωθείς από θαύμα, στο στόμιο του Κεράτιου κόλπου. Ο κάματος των Χριστιανικών πληρωμάτων ανείπωτος, ανείπωτη όμως ήταν η χαρά και η ανακούφιση των πολιορκημένων.

          Η πολιορκία πέρασε από πολλές φάσεις. Οι περιγραφές των μαχών που έγιναν μεταξύ 18 και 20 τ’ Απρίλη του 1453, δίδουν ζωηρή εικόνα της μαχητικότητας και προπάντων του πείσματος, πολιορκουμένων και πολιορκητών.

          Αντιλαμβάνεται πλέον ο Μωάμεθ ότι, με τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία συγκεντρωμένα στο Κεράτιο κόλπο, ήταν αδύνατη η ολοκλήρωση της πολιορκίας και της τελικής εφόδου προς την πόλιν. Τότε λοιπόν επινόησε σατανικό σχέδιο, ίσως μετά από υπόδειξη Γενουατών ή Ιταλών μισθοφόρων συμβούλων.

          Τοποθέτησε πάνω από τον Κεράτιο κόλπο επί των λόφων του Γαλατά, ελαφρύ πυροβολικό και βομβάρδιζε τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία μέσα σ’ αυτόν. Υπό την κάλυψη των πυκνών πυρών μέσα σε μια νύκτα, μετέφερε 70 τούρκικα πλοία, από το Διπλοκιόνιο στο Κεράτιο κόλπο. Αυτό έγινε δυνατό με την διολίσθηση των πλοίων πάνω σε τεχνητό δρόμο, κατασκευασμένο από σανίδες, αλειμμένες με λάδι και λίπος. Η μέθοδος αυτή λεγόταν υπερνεώλκησις, ήταν δε γνωστή στους Βυζαντινούς.

          Οι προασπιστές της πόλης καταλήφθηκαν από σύγχυση, αγωνία και τρόμο, αφού είδαν τον τούρκικο στόλο, μέσα στον Κεράτιο Κόλπο, να προσεγγίζει από το ανατολικό μέρος τα τείχη και περικυκλωμένο πλέον τον Ελληνικό στολίσκο.      Ο Κωνσταντίνος αναγκάζεται να διαθέσει μεγάλο μέρος, από τις τόσο λίγες δυνάμεις του, για την προάσπιση της πόλης στο Ανατολικό τείχος (προς τον Κεράτιο Κόλπο).

          Ο Μωάμεθ βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτική θέση από πλευράς αριθμών, έμψυχου και άψυχου υλικού και μετά την επιτυχία της τακτικής κίνησης του, να βρεθεί προ των πυλών της Κωνσταντινούπολης και περισφίγγοντας τον Ελληνικό στολίσκο εντός του Κεράτιου, εφαρμόζει το τελικό του σχέδιο. Με τηλεβόλα όπλα «πετροβόλες μηχανές», ανοίγει ρήγματα στα χερσαία τείχη και γεμίζει τις προ των τειχών τάφρους, με πέτρες και χώμα και διευκολύνει την προσπέλαση των Τούρκων. Χρησιμοποιεί έτοιμους ή πρόχειρα ανοιγμένους υπονόμους, καθώς και ξύλινους πύργους για να εισέλθει στην Πόλη.

          Οι προασπιστές της πόλης μάχονται μέρα και νύκτα, οι μαχητές αντιμετωπίζουν τον εχθρό και οι άμαχοι επισκευάζουν τις ζημιές ή καταπνίγουν τους Τούρκους μέσα στους υπονόμους και κατακαίγουν τους ίδιους πάνω στους ξύλινους πύργους τους. Ο Μωάμεθ θέτει σ’ εφαρμογή και το τελικό σχέδιο του. Ήδη βρισκόμαστε την παραμονή της θλιβερής εκείνης μέρας, περιέρχεται έφιππος τους στρατιώτες του μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο από φωνές, σάλπιγγες, σαντούρια, τύμπανα, κύμβαλα, φωταψίες, εκφωνεί εμπρηστικούς και φανατικούς λόγους και εξωθεί τους στρατιώτες να πολεμήσουν γενναία, υποσχόμενος σ’ αυτούς διαρπαγήν του πλούτου της πόλης, για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Στο στρατόπεδο των πολιορκητών επικρατούν πολεμικός αναβρασμός, χαρά και αγαλλίαση, για την επικείμενη άλωση της πόλης.

          Στο στρατόπεδο των λιγοστών Ελλήνων Χριστιανών, υπερασπιστών  της Πόλης, επικρατεί η κατήφεια, η κατάθλιψη, η κούραση και η έλλειψη των πάντων και ο Αυτοκράτορας ,  σεμνός, λιτός, στρατιώτης μαζί με τους τελευταίους προασπιστές της βασιλεύουσας, έγραφαν τον επίλογο της μεγάλης πράξης σ’ όλο της το ηθικό μεγαλείο. Από κοντά του το αρχοντολόι, ο λαός και λαμπρός πρωθυπουργός του, Λουκάς Νοταράς, πρόθυμοι όλοι τους να χύσουν το αίμα τους για την χαρά και την ελπίδα όλων των Ελλήνων και να επιτελέσουν το υπέρτατο χρέος, έναντι της Ιστορίας.  Ο Γεώργιος Σχολάριος αφηγείται:  «Την ημέρα, την προτεραία της αποφράδας εκείνης, πάνδημος λιτανεία οργανώθη ανά την πόλιν και τα τείχη. Της συναθροίσεως ηγούντο εν στολή οι κληρικοί με τα της θρησκείας σύμβολα». Ηκολούθουν άρχοντες και αρχόμενοι, άνθρωποι πάσης τάξεως και παντός φύλου. Κραυγή απογνώσεως ήτο η προσευχή των, δέησις και ικεσία εκ βαθέων. Κλαυθμοί, γογγυσμοί, στεναγμοί, πόνος, λιποψυχίες και δάκρυα εχαρακτήριζον τον έκτακτον εκείνο συναγερμό. Μυριόστομος ήτο η κραυγή των ελεύθερων πολιορκημένων «Κύριε ελέησον!!!» Η απλή αυτή φράση, συνόψιζε το άλγος και την ικεσίαν του πλήθους προς το θείον, δια ν’ αποτραπεί ο φοβερός κίνδυνος».

          Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο αυτοκράτορας κάλεσε στο παλάτι τους στενότερους του συνεργάτες, άρχοντες και αξιωματούχους. Οι λόγοι του, περήφανη κατακλείδα του υπερχιλιετούς ένδοξου βίου της αυτοκρατορίας. «Δια τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς, ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ως πάντοτε έως του νυν εποιήσατε, κατά τον εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδω δε εις υμάς, την εκλαμπρότατην και περίφημον ταύτην πόλιν και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γιγνώσκετε, αδελφοί, ότι δια τέσσαρα τινά οφείλομεν κοινώς πάντες, να προτιμήσωμεν τον θάνατο μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσέβειας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως Χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων».

          Με αυτούς και άλλους λιτούς και απέρριτους αλλά μεγαλειώδεις και προφητικούς λόγους ο αυτοκράτορας συνέχισε εκείνη την σύναξη. Η κατακλείδα του Βασιλικού λόγου ήταν γεμάτη τραγικό μεγαλείο και εχαλύβδωνε τις ψυχές των υπερασπιστών της αθάνατης πόλης. Διετράνωνε την ακράδαντη πεποίθησή του ο βασιλιάς και στρατιώτης, με τους προφητικούς του λόγους, μαργαρίτες για το έθνος, «Οφειλέται κοινώς εσμέν, ίνα προτιμήσωμεν αποθάνειν μάλλον η ζην, ότι γαρ η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιώνιος γενήσεται».

          Μετά την δημηγορία του αυτοκράτορα, η επωδός αυτής προήλθε ομόφωνη, η ορκοδοσία όλης της σύναξης εις το παλάτι και ήτο αυτή η μυστική φωνή των υπερασπιστών όλων της πόλης «μαχητών και άμαχων, γερόντων και εφήβων, ανδρών και γυναικών». «Αποθανώμεν υπέρ της Χριστού Πίστεως και της πατρίδος ημών».

          Προτού επισφραγίσει με έργα, όσα είπε στη σύναξη του παλατιού της 28^ης του Μάη, ο Κωνσταντίνος σαν τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, αποτέλεσε το ύστατο χρέος που αισθανόταν σαν Χριστιανός.

          Κατά την τελευταία εκείνη νύκτα της μακράς και πολυκύμαντης ζωής της Αυτοκρατορίας, ετελείτο κατανυκτική θεία λειτουργία για τελευταία φορά μέσα σ’ αυτό τον ιερό χώρο, τον Ιερό ναό της του Θεού Σοφίας.

          Αυτοκράτορας, Πρωθυπουργός, Πατριάρχης, κλήρος και λαός με έκσταση και κατάνυξη με δάκρυα στα μάτια ψάλλουν προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον τον Ακάθιστο Ύμνο.

«Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια…»

          Ο Αυτοκράτορας, Άνθρωπος και Μαχητής, με συντριβή καρδιάς και θλίψιν πολλήν ,προσέρχεται στην ωραίαν πύλη και γονυπετής, κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων, αφού καλός χριστιανός όπως ήτο ζήτησε συγχώρεση από τους χριστιανούς αδελφούς του. Τον Κωνσταντίνον ακολουθούν οι άρχοντες, οι συναγωνιστές του και το εκκλησίασμα.

          Εκείνες πραγματικά οι στιγμές ήταν οι ωραιότερες και τελευταίες, της μαρτυρικής  ζωής ,του τραγικού τούτου τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Μετά τη θεία λειτουργία ο Κωνσταντίνος, μεταβαίνει στο παλάτι, για λίγο χρόνο, και αφού ζητά συγχώρεση από όλους τους παρευρισκομένους, ξεκινά για το Στρατηγείο του, παρά την πύλη του Ρωμανού.

          Ο Σφραντζής, χρονογράφος, μας άφησε αποτυπωμένες τις τραγικές στιγμές:

«Τήδε την ώραν τις διηγήσεται τους τότε κλαυθμούς και θρήνους τους εν των παλατίω, εάν άνθρωπος ήτο ή εκ πέτρας ή εκ ξύλου ουκ αδύνατο μη θρηνήσαι».

          Ο Μωάμεθ με συγκεντρωμένες πλέον τις δυνάμεις κοντά στα τείχη, περιμετρικά της πόλης, ενεργεί την τελική επίθεση σε τρεις διαδοχικές φάσεις. Οι επιτιθέμενοι επιχειρούσαν ν’ αναρριχηθούν επί τους τείχους. Εν ριπή οφθαλμού έστησαν εκατοντάδες κλιμάκων και ανήρχοντο στο τείχος μανιωδώς κατά κύματα, παρά την σθεναρή αντίσταση των πολιορκουμένων. Η κατά κύματα επίθεση του Μωάμεθ αποσκοπούσε, στην καταπόνηση των λιγοστών υπερασπιστών της πόλης και η επίθεση έβαινε χρόνο με το χρόνο πλέον λυσσώδης και με αφάνταστη αγριότητα. Στην τρίτη και τελευταία φάση ο Μωάμεθ με τις εφεδρικές και ακμαίες του δυνάμεις επιχειρεί την τελευταία φάση της επίθεσης.

          Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος αφηγείται στο χρονικό του «Ο ουρανός συνεσκοτάζετο (συννέφιασε) από τα βλήματα και τα βέλη των επιτιθέμενων».

          Στην πύλη του Ρωμανού όπου ήταν το ασθενέστερο σημείο των τειχών όπου και το Στρατηγείο του Κωνσταντίνου, έπεσε το βάρος όλο, της λυσσώδους εφόρμησης. Εκεί, αφηγούνται πολλοί χρονογράφοι, έγιναν οι πιο λυσσώδεις μάχες και οι αντίπαλοι εμάχοντμε πείσμα σώμα με σώμα.

          Φαίνεται όμως, ότι η τύχη βοήθησε τον Μωάμεθ, να επιτελέσει το ανοσιούργημα του. Ενώ ο Κωνσταντίνος εμάχετο στην πύλη του Ρωμανού, όπου είχε σημειωθεί μεγάλο ρήγμα στο τείχος και παράλληλα, ενώ προσπαθούσε ν’ αντικαταστήσει τον φονευθέντα πλησίον της ίδιας πύλης γενναίο μαχητή του Ιουστινιάνη και αφού ανέλαβε προσωπικά την διοίκηση των κατάκοπων, λιγοστών υπερασπιστών της πύλης, μεσολαβεί το μεγάλο και άτυχο γεγονός που άλλαξε άρδην την τύχη του αγώνα. Μικρή πύλη ανατολικά της πύλης του Ρωμανού λεγόμενη Κερκόπορτα αφέθηκε ανοικτή και αφύλακτη. Πόσες φορές άραγε, αφήσαμε τις Κερκόπορτες ανοικτές από τότε μέχρι σήμερα; Ρωμιοσύνη – Ρωμιοσύνη. Από αυτό το σημείο λοιπόν οι πολιορκητές κατά κύματα και με λυσσώδη μανία, εισέρχονται στην πόλη και φθάνουν στην κοιλάδα του Λύκου και στα νώτα του Κωνσταντίνου που υπεράσπιζε την πύλη του Ρωμανού. Η τύχη της πόλης είχε πλέον κριθεί, οι μαχητές εξαθλιωμένοι, κατακουρασμένοι, αλλά με ψηλό το φρόνημα, μάχονται και μόνοι  και μετά  των λιγοστών εναπομεινάντων και πέφτει ο ένας μετά τον άλλον.

          Ο Κωνσταντίνος μάχεται σαν απλός στρατιώτης. Κατάκοπος αλλά αποφασισμένος κατέβηκε από το άλογο του, αφαίρεσε την αυτοκρατορική του στολή και όλα τα σύμβολα του ψηλού αξιώματός του. Διατήρησε μόνο τα ερυθρά πέδιλα (καμπάγια), με τους χρυσούς δικέφαλους αετούς, και αφού ξεγύμνωσε το σπαθί του, καλυπτόμενος προ της ασπίδας του, όρμησε στο κρισιμότερο σημείο το πλήθος των επιδρομών και ο Σφραντζής αφηγείται «Εμάχετο ο Άνθρωπος και Βασιλεύς επί ώραν πολλή, βρυχόμενος ως λέων και την ρομφαίαν (σπαθί) εσπασμένη έχων εν τη δεξιά, πολλούς των πολεμίων κατέσφαξε και το αίμα ποταμηδόν εκ των χειρών και των ποδών αυτού έρρεε».

          Σε τέτοια στιγμή στην ορμή της μάχης, μεγαλείου – αυτοθυσίας και υπερβάσεως από τη γήινα, έπεσεν μαχόμενος ο τελευταίος των Παλαιολόγων και μαζί του έπεσεν και η Αυτοκρατορία και

ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ,

κραυγή, που σε λίγες μόνον στιγμές ακούστηκε σ’ όλη την πόλιν. Την υστάτην στιγμή προ της θυσίας του, ιστορικοί καταμαρτυρούν ότι ο Παλαιολόγος ανεφώνησεν: «Ουκ εστί τις των Χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν απ’ εμού». Φράση που καταδεικνύει την αγωνία του Χριστιανού Εθνομάρτυρα να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Αγαρηνών.

          Οι κατακτητές  αναζητούν το νεκρό σώμα του Αυτοκράτορα: «πλείστας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την Βασιλική γνωρίσωσι και ουκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη, το τεθνεός πτώμα του βασιλέως ευρόντες, ο εγνώρισαν εκ του Βασιλικών περικνημίδων ή και πεδίλων ένθα χρυσοί δικέφαλοι αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις Βασιλεύσι».

Ο χρονογράφος και φίλος του Κωνσταντίνου, Σφραντζής διηγείται: «Την Αυγήν της 29^ης Μαΐου 1453 περί την 4^ην πρωινή ημέρας Τρίτης, συμπληρών της ηλικίας αυτού έτη 49 μήνας 3 και ημέρας 20, έπεσεν ο ηγεμών Κωνσταντίνος ο 11^ος Παλαιολόγος κατά την 55^ην ημέραν της πολιορκίας της Βασιλεύουσας, ομού μετ’ αυτής».

Κατά  τον Σφραντζή, ο Μωάμεθ αφού αναγνώρισε την Βασιλική υπόσταση του Κωνσταντίνου, το θάρρος την τιμή και το μεγαλείον του, με προσταγή του, ετάφη το πτώμα του Βασιλέως μετά Βασιλικών τιμών, παρέλειψε όμως επιμελώς ν’ αναφέρει που ετάφη. Είναι γεγονός ότι ελλείψει σύγχρονης μαρτυρίας, η έστω παράδοσης, δεν έχει πληροφορηθεί κανένας ποτέ, που ετάφη η ήρωας Βασιληάς. Μεταγενέστερες δημιουργηθείσες παραδόσεις οφείλονται σε διηγήσεις και ευσεβείς απηχήσεις.

                                             «Ο Μαρμαρωμένος»

Η φαντασία του Ελληνικού Έθνους και ο θρύλος, θέλει τον Κωνσταντίνο ,  Μαρμαρωμένο ,  όπου Άγγελος Κυρίου προτού κτυπηθεί από το σπαθί του αράπη ,τον άρπαξε και τον πήρε σε μια σπηλιά βαθιά κάτω στη γη, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει «Μαρμαρωμένος» και καρτερεί την ώρα να ’ρθεί πάλιν ο Άγγελος, να τον σηκώσει, να του δώσει και πάλι στο χέρι το σπαθί του και να μπει στην πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, να τους διώξει μέχρι την Κόκκινη Μηλιά…την Μέκκα. Είναι όμως και η λαϊκή ρήση πολύ χαρακτηριστική της παράδοσης και του πόθου των Ελλήνων

                                      «Κωνσταντίνος την έκτισε

                                      Κωνσταντίνος την έχασε

                                      Κωνσταντίνος θα την πάρει»

Η παράδοση αποκορυφώνει τους μυστικούς πόθους των Ελλήνων και διαχρονικά  περισαρκώνει την Μεγάλην Ιδέα την ανασύσταση της πάλαι τότε κραταιάς Πόλης της Βασιλεύουσας και της Αυτοκρατορίας, αποκατάσταση στον θρόνο του Αυτοκράτορα και με το σκήπτρο πλέον στο χέρι και υπό την σημαία του Δικέφαλου ν’ ανακτήσει και η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία την παλαιά αίγλη και λαμπρότητα και να επιφέρει την συνένωση των όπου γης Χριστιανών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

          Την 29 του Μάη του 1453, Εάλω η Πόλις. Δεν αλώθηκε όμως η Ελληνική ψυχή και η Χριστιανική πίστη. Μπορεί «να έπαψε το χερουβικόν και χαμήλωσαν τ’ άγια» και τούρκεψε η Πόλη. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται. Πάλι με χρόνια…με καιρούς, πάλι δική μας θάναι».

          Μήπως «ο Μαρμαρωμένος» δεν βγήκε από τότε από την Χρυσόπορτα,  με τον δικέφαλο στα χέρια και περιέλουσε με χρυσή βροχή, τους πολεμιστές των νεωτέρων χρόνων 1821, 1912, 1922, 1940, 1955 και το 1974; Ο Παλαιολόγος είναι ένας των ευγενέστερων ηρώων της ελληνικής ιστορίας. Προμαχώνας στον ωραίον αγώνα υπέρ της Βασιλεύουσας, θυσίασε ένδοξα τη ζωή του μαζί με τους συναγωνιστές του.

          Σε ελληνική γη, δεν έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο, αντάξιο της μεγάλης θυσίας του μάρτυρα Βασιληά. Η ελληνική συνείδηση έπλεξε εκ λίθων τιμίων τον φωτοστέφανον του. Το Σεμνό του μαυσωλείο έχει θρονιάσει στις ψυχές των Ελλήνων, το ελληνικό φιλότιμο του ανάβει σ’ ένδειξη τιμής, μόνιμα, φωτίζοντας τις ψυχές όλων μας, αλλά υποδεικνύοντας μας ταυτόχρονα και το βαρύ εθνικό μας χρέος.

          Έλληνες αφυπνισθείτε και γρηγορείτε, οι καιροί για τον Ελληνισμό είναι δύσκολοι. Το Ελληνικό έθνος κραταιό ενδοξότερο και σοφότερο από αρχαιοτάτων χρόνων, υπέκυψε στο νόμο της ύλης, της ευκολίας. Η υπέρτατη προσήλωση στην θεία πίστη και την φιλοπατρία, η οποία έπαψε επί των ημερών μας να καθοδηγεί την σκέψη και το είναι μας, κατολισθαίνει τον Ελληνισμό και τον συρρικνώνει . Συνεργοί  προς  τούτο , μεθοδικά   και  ακατάπαυστα , οι  ταγοί  της  νέας  τάξης  πραγμάτων για  επιβολή  των άνο-   μων σχεδίων τους , της  παγκοσμοιοποίησης, δηλαδή την  απαξίωση    των Χριστιανικών  και  Ελληνικών συμβόλων  και  ιδεωδών ,με τελικό στόχο την εξαφάνισή  τους . Έχουμε  δικαίωμα , νομιμοποιούμαστε  να  επιτρέψουμε    

τέτοιο  ξεπεσμό και  κατάντια?  

          Η μοίρα έταξε το Ελληνικό έθνος πλησίον εχθρού, αδίστακτου, ύπουλου και καιροσκόπου. Αυτός λοιπόν ο καταχθόνιος και καταστροφέας του ανθρώπινου πολιτισμού καταπατεί τ’ άγια χώματα της Πόλης, της Μικράς Ασίας ,του Πόντου  και της Βόρειας Κύπρου. Το 1453, το 1821, το 1922 και το 1953 στην Κωνσταντινούπολη και το 1974 στην Κύπρο, βίασε, άρπαξε, κατάστρεψε, λεηλάτησε κάθε ιερό και όσιο μας. Ποιός στ’ αλήθεια θα ξεπλύνει αυτή την ντροπή. Ποιός άλλος από εμάς φυσικά, την σημερινή γενιά. Βαρύ το χρέος και μεγάλη λοιπόν η ευθύνη μας. Δεν μας επιτρέπεται να υπνώττουμε να εφησυχάζουμε και να αδιαφορούμε.

          Έχουμε Ιερό καθήκον και εθνικό χρέος, οι απανταχού Έλληνες, να αποτινάξουμε την διχόνοια, την κατάρα αυτή, που μας κυριολεκτικά κατασπαράσσει την φυλή μας και γινόμαστε εύκολη λεία στον εχθρό. Ας ανατρέξουμε την ιστορία, αυτή διδάσκει, όχι μόνο για τα αίτια της υποδούλωσης και της συρρίκνωσης του έθνους, διδάσκει και για τα αίτια που λιγοστοί έλληνες με σύμπνοια, ομόνοια και καθαρούς στόχους με υπέρβαση από τα ανθρώπινα, τα γήινα και τα προσωπικά αποδύθηκαν σε τιτάνιους αγώνες για τα ωραία τα μεγάλα και τ’ αληθινά και μεγαλούργησαν κι εκπλήρωσαν το θείο προ τη πίστη και ιερό για την πατρίδα χρέος