Η επιστροφή της "Φραπελιάς": Χλευάστηκε, απαξιώθηκε αλλά τώρα δικαιώνεται!

Κατακρίθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν με φαιδρότητα - μέχρι που απαξιώθηκαν εντελώς σε πανελλαδικό επίπεδο. Σήμερα, τα φύλλα της ελιάς ξαναγεννιούνται από τις "στάχτες" τους και επιστρέφουν δυναμικά στην επικαιρότητα με τη "βούλα" του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτουν πια επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις.

Και ενώ η "ρετσινιά" της φραπελιάς στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, την ίδια ώρα, γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, έσπευδαν να φυτέψουν ελαιόδεντρα και επενδύουν πλέον στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και κυκλοφορίας στην αγορά τσαγιού από φύλλα ελιάς σε χάρτινα σακουλάκια ...

Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011.

Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν συγγράμματα Γάλλων, μελών εξερευνητικών ομάδων, που χαρακτηρίζουν τα φύλλα της ελιάς ως σπουδαίο αντιπυρετικό και αντιβιοτικό.

Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τα φύλλα της ελιάς κυκλοφορούν ευρύτατα στη Γερμανία με ενδείξεις για την υποστήριξη της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, τη ρύθμιση της χοληστερίνης και την προστασία των αγγείων από τις αθηρωματικές πλάκες, τη σταθεροποίηση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα και την αντιδιαβητική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Αρνητική δημοσιότητα από τη "φραπελιά"

Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν έγιναν γνωστά στην ελληνική κοινή γνώμη και λίγοι σήμερα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις, καθώς εκείνο που υπερίσχυσε ήταν η αρνητική δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα της φραπελιάς και της φημολογούμενης δράσης της κατά του καρκίνου.

"Το θέμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φαιδρότητα στην Ελλάδα πριν από χρόνια. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύει φύλλα ελιάς από δέντρα που βρίσκονται μέσα στις πόλεις και παρασκεύαζε ροφήματα αναμένοντας θεραπεία από τον καρκίνο. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ιαπωνία, τα φύλλα της ελιάς είχαν από χρόνια ενταχθεί στον Οργανισμό Φαρμάκων. Έτσι, την ώρα που ο θόρυβος για τη 'φραπελιά' και η κακή της δημοσιότητα βρίσκονταν στο ανώτατο σημείο τους, επιχειρηματίες από τη γειτονική Τουρκία αντιλήφθηκαν την σημασία του θέματος, φύτεψαν ελληνικές ποικιλίες ελιάς και μπήκαν δυναμικά στην βιομηχανική παραγωγή τσαγιού από φύλλα ελιάς" σχολιάζει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής Δενδροκομίας Αθανάσιος Ρούμπος.

"Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά" τονίζει, από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων Φυτικής Προέλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) Ιωάννα Χήνου.

Η ίδια χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη σύνδεση των φύλλων της ελιάς με τη χρήση κατά του καρκίνου και σχολιάζει ότι "η μόδα που επικράτησε την εποχή αυτή κατέστρεψε οποιαδήποτε πληροφορία και χρήσιμη ένδειξη υπήρξε για το συγκεκριμένο φυτικό προϊόν".

"Ήμουν κατά της αβάσιμης υποβάθμισης του εθνικού μας φυτού, για το οποίο από τότε γνωρίζαμε ότι η φαρμακευτική του χρήση επιβεβαιωνόταν από την ευρωπαϊκή φαρμακοποιΐα" αναφέρει και τάσσεται κατά της κακής χρήσης των φύλλων της ελιάς που ξεκίνησε τότε.

"Τα φυτικά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται για βαριές νόσους. Τα φάρμακα για τον καρκίνο αποτελούν ειδική κατηγορία και σε σοβαρές ασθένειες αυτού του είδους δεν συζητούμε για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα" διευκρινίζει.

Νέες δράσεις των φύλλων της ελιάς αναζητούν οι επιστήμονες

Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται η επιστημονική έρευνα για την αναζήτηση αντιοξειδωτικής δράσης στα φύλλα της ελιάς. "Ήδη, υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την ελευρωπαΐνη, μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στα φύλλα και τον καρπό του ελαιοδέντρου.

Σε αυτήν την ουσία οφείλεται η πικρή γεύση τους" σχολιάζει ο κ. Ρούμπος και τονίζει ότι σήμερα πραγματοποιούνται έρευνες για την περιεκτικότητα δέκα διαφορετικών ποικιλιών ελιάς σε ελευρωπαΐνη.

Ο εντοπισμός και η ποσοτικοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών της ελιάς ανά ποικιλία εκτιμάται ότι μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές καλλιέργειες και τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών στη διατροφή και τη φαρμακευτική.

Εγκεκριμένη "συνταγή" για τσάι από τα φύλλα της ελιάς

Μέχρι τότε, η συνταγή που αναγράφεται στη μονογραφία για τα φύλλα της ελιάς, η οποία εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της κ. Χήνου, το Νοέμβριο του 2009, προβλέπει τα εξής:

Δέκα γραμμάρια χλωρά φύλλα ή πέντε γραμμάρια ξερά τοποθετούνται σε 150 ml βραστό νερό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο φορές την ημέρα. Εναλλακτικά, 7 με 8 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα μπορούν να τοποθετηθούν για 30 λεπτά σε νερό που έχει βράσει ή 5 γραμμάρια να βράσουν μαζί με το νερό.

Το ρόφημα μπορεί να καταναλώνεται τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα.

Διαφορετικές οδηγίες χρήσης έχουν εκδοθεί για σκευάσματα σε σκόνη που τοποθετούνται σε κάψουλες. (Πληροφορίες για τη μονογραφία που αφορά τα φύλλα της ελιάς μπορεί να αναζητήσει κανείς στο http: //www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_Community_herbal_monograph/2012/04/WC500125461.pdf.

Ολόκληρη η αξιολόγησή της βρίσκεται στο http: //www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2012/04/WC500125459.pdf).

Οδηγίες, όμως, από τους επιστήμονες δεν δίνονται μόνο για την παρασκευή του ροφήματος αλλά και για τον τρόπο συλλογής των φύλλων της ελιάς. Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπο, αυτά θα πρέπει να συλλέγονται από ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχή με ελάχιστη ή καθόλου μόλυνση του περιβάλλοντος.

Τα δέντρα δεν θα πρέπει να ψεκάζονται με χημικά σκευάσματα, ούτε να προέρχονται από καλλιέργειες με χρήση λιπασμάτων.

Ο κατάλληλος χρόνος για τη συγκομιδή είναι το φθινόπωρο και συγκεκριμένα οι μήνες Οκτώβριος και Νοέμβριος, κατά τους οποίους τα φύλλα έχουν ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο τους.

Τα δε φύλλα θα πρέπει να ξεπλυθούν ελαφρώς, να στεγνώσουν σε σκοτεινό δωμάτιο και ξηρό περιβάλλον και να αποθηκευτούν σε χάρτινη σακούλα.

Προσοχή στις ενδείξεις

Σε κάθε περίπτωση, η κ. Χήνου συνιστά στον καθένα να διαβάσει στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων τους τρόπους χρήσης των σκευασμάτων που προτείνονται και να λαμβάνονται πάντα υπόψιν όσα αναφέρονται για τυχόν αντενδείξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Επιπλέον, απαραίτητη είναι η συνεννόηση των καταναλωτών με το γιατρό τους καθώς κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται με συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης.

Μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες

Την ώρα που ξεκινούν όλα τα παραπάνω να γίνονται γνωστά, σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα κανένα σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα. "Παρόλο που υπάρχουν μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες, στην Ελλάδα, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει τίποτα από φύλλα ελιάς στα φαρμακεία, ούτε στη μορφή του τσαγιού ούτε στη μορφή της κάψουλας.

Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν γνωρίζει και κανείς το θέμα" τονίζει η κ. Χήνου και επισημαίνει ότι στην Ισπανία δραστηριοποιείται εταιρεία που παράγει σκόνη από τα φύλλα της ελιάς.

"Σήμερα, με βάση όσα αναφέρονται στην ηλεκτρονική σελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, μπορεί οποιοσδήποτε να παρασκευάσει το τσάι ή την κάψουλα, να ζητήσει και να λάβει την έγκριση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πουλήσει αυτό το προϊόν στο κοινό με την συγκεκριμένη ένδειξη" σχολιάζει.

Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Ρούμπος επισημαίνει ότι η πρώτη ύλη, δηλαδή τα φύλλα της ελιάς, είναι διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες δεδομένου ότι τα ελαιόδεντρα αποτελούν το 75% της δενδροκομίας στην Ελλάδα! "Την ώρα που παράγονται τεράστιες ποσότητες φύλλων, είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλύτερα από λίπασμα ή καύσιμο, όπως γίνεται τώρα" προσθέτει.

Παράλληλα, προωθούνται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων αιτήματα για την έγκριση φυτικών σκευασμάτων ως παραδοσιακών φαρμάκων, δηλαδή ως προϊόντων που μπορούν να έχουν ήπιες ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον αποκλειστούν από τους γιατρούς επικίνδυνες καταστάσεις και νόσοι.

"Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο δίκταμος, που βρίσκεται σε φάση προδημοσίευσης για δράσεις που αφορούν το κρυολόγημα, τις ήπιες στομαχικές διαταραχές και δερματικά προβλήματα από μελανιές και φλεγμονές. Επίσης, τα κοκκινισμένα φύλλα αμπελιού, μετά τη συγκομιδή του σταφυλιού, έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση των αιμορροϊδων, και της φλεβικής ανεπάρκειας. Προωθούνται, άλλωστε, το τίλιο για ενδείξεις κατά του κρυολογήματος και ως ήπιο ηρεμιστικό και αιτήματα για τη μαστίχα και τα πέταλα του τριαντάφυλλου" αναφέρει η κ. Χήνου.

Προπόνηση Ελλήνων μαραθωνοδρόμων το 1896. Καταπληκτική φωτογραφία του LIFE

Σπάνια φωτογραφία του περιοδικού LIFE το 1896, μόνο λίγους μήνες πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Έλληνες μαραθωνοδρόμοι προπονούνται. Στη μέση της φωτογραφίας απεικονιζεται ο Χαρίλαος Βασιλάκος, σημαντικότερος αντίπαλος του Σπύρου Λούη και κατά ορισμένες θεωρίες (όχι αβάσιμες πάντως) πραγματικός νικητής του Μαραθωνίου των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας του 1896. Ούτε φυσικά και τότε είμασταν σίγουροι για πολλά πράγματα, αφού οι δολοπλοκίες, οι ίντριγκες έδιναν και έπαιρναν!

Στο βιβλίο “ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ “ που εξέδωσε το περιοδικό Εικόνες, βρίσκουμε γραμμένο το εξής:

“ Πάντως αρκετοί είναι οι ξένοι συγγραφείς που στη βιβλιογραφία τους μιλάνε για σκάνδαλο, δηλώνοντας ότι ο Σπύρος Λούης είχε κόψει δρόμο μέσα από τα χωράφια για να βρεθεί επικεφαλής στον αγώνα “.Τώρα θα μου πείτε γιατί δεν αντέδρασαν δυναμικότερα οι ξένοι. Ίσως γιατί καταλάβαιναν ότι το θέμα ήταν εσωτερικό Ελληνικό. Τίποτα δε μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση υπέρ των ξένων μιά και οι δύο επόμενοι νικητές ήταν Ελληνες.Αλλά οι αμφιβολίες δεν σταματάνε έως εδώ. Ο  δημοσιογράφος (εσχάτως και πολιτικός) Γιάννης Δημαράς   το 1988, μία μέρα πριν την έναρξη των τότε Ολυμπιακών αγώνων αφιέρωσε εκπομπή στην ΕΤ2 λέγοντας:

“ Για πρώτη φορά πρωταγωνιστής μιας τέτοιας εκπομπής δεν είναι ο Σπύρος Λούης. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά, που η εκπομπή θέλησε να σταθεί στο 2ο νικητή, (που για πολλούς ήταν και ο πραγματικός ) τον Βασιλάκο, έναν αφανή ήρωα που πέθανε με το παράπονο του ηττημένου. Τιμή στον αθλητή που δεν ενίκησε, ίδια τιμή στο νικητή, ίδια στο νικημένο “.Αξιοσημείωτη είναι και η παράγραφος εκείνη του πολυτελούς λευκώματος του Πανελληνίου που εκδόθηκε το 1991 επ ευκαιρία των 100 χρόνων του συλλόγου. Γράφει λοιπόν κάπου. “ Στο μουσείο της Ολυμπίας βρίσκεται η δάφνη με την οποίαν τον στεφάνωσε ο τότε Βασιλιάς Γεώργιος Α καθώς και η φωτογραφία του, της εποχής καθώς και η επιφυλλίδα της εφημερίδας Εσπερινή με τίτλο - Ο πραγματικός πρώτος Ολυμπιονίκης.

ΙΔΟΥ ΠΟΥ ΦΑΓΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ 219 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Στο ερώτημα «πόσα από τα δάνεια που μας δίνει η τρόικα πηγαίνουν για μισθούς και συντάξεις» η απάντηση είναι αυτή που όλοι φανταζόμαστε. Απλώς, αποδεικνύεται και με αριθμούς.
Στα 219 δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το ποσό που έχουμε δανειστεί από το EFSFκαι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα. Από αυτά, όπως αναφέρει η εφημερίδα «το Κεφάλαιο»:
1.Τα 48,2 δισεκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
2.Τα 11,3 δισεκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για την επαναγορά χρέους (είναι η 2η διαδικασία «κουρέματος» στην οποία προχωρήσαμε
3.Τα 29,7 δισεκατομμύρια ευρώ διατέθηκαν για την ανταλλαγή ομολόγων στο πλαίσιο του PSI (δηλαδή το πρώτο «κούρεμα» που έγινε στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να διαλυθούν τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, η κυπριακή οικονομία αλλά και ιδιώτες αποταμιευτές).
4.Στο διάστημα 2010-2013 διαθέσαμε 122,2 δισεκατομμύρια ευρώ για να αποπληρώσουμε προηγούμενα δάνεια. Εξ' αυτών, τα 74 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν χρεολύσια και τα 48 δισεκατομμύρια ευρώ...τόκοι
Αν κάνουμε την πρόσθεση, προκύπτει ότι το υπόλοιπο από τα 219 δισεκατομμύρια ευρώ που απομένει για τις ανάγκες του προϋπολογισμού (πληρωμή συντάξεων, μισθών, λειτουργία νοσοκομείων κλπ) είναι μόλις ...7,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όχι, δεν καλύφτηκαν μόνο με αυτά τα χρήματα τα ελλείμματα. Μην ξεχνάμε και τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων το σύνολο των οποίων ξεπερνάει τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ.
http://www.fpress.gr

Οι 15.000 υπάλληλοι που θα αποχωρήσουν από το Δημόσιο

Πειθαρχικά υπόλογους, καταργούμενους οργανισμούς, προσόντα στην κινητικότητα, εθελούσια έξοδο και νομιμότητα των συμβάσεων «έδειξε» ο Αντώνης Μανιτάκης, μιλώντας στην Βουλή.

Τις ομάδες εργαζομένων από τις οποίες θα αναζητηθούν οι 15.000 υπάλληλοι που θα πρέπει να αποχωρήσουν μέχρι το τέλος του 2014, περιέγραψε με σαφήνεια ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης μιλώντας απόψε στη Βουλή.«Η Κυβέρνηση ανέλαβε την ευθύνη και οι τρεις αρχηγοί με τις δηλώσεις τους το επιβεβαίωσαν, να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα ώστε νομίμως και τηρώντας όλες τις συνταγματικές εγγυήσεις του κοινωνικού κράτους δικαίου να αποχωρήσουν από το δημόσιο 15.000 υπάλληλοι που υπηρετούν στο σύνολο του δημόσιου τομέα», είπε ο κ. Μανιτάκης και διευκρίνισε ότι «ο αριθμός αυτός δεν προέρχεται αποκλειστικά από τους 25.000 υπαλλήλους που πρόκειται να μετακινηθούν, όπως λάθος διαδίδεται. Η κινητικότητα των 25.000 υπαλλήλων είναι αποσυνδεδεμένη αριθμητικά από τις 15.000 αποχωρήσεις». Κύριος σκοπός της κινητικότητας είναι και παραμένει η ορθολογική ανακατανομή του προσωπικού και όχι οι αποχωρήσεις εκτός αν κάποιοι κατά τη διαδικασία της κινητικότητας αποφασίσουν την αποχώρηση, υπογράμμισε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ο υπουργός κατήγγειλε πως όσοι κάνουν λόγο για υποχρεωτικές αποχωρήσεις, περισσότερες των 15.000, επιχειρούν καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας στους δημοσίους υπαλλήλους και το κάνουν για μικροκομματικούς σκοπούς. Σύμφωνα με το σχεδιασμό για τις 15.000 αποχωρήσεις οι πηγές είναι εξής: • Οι πειθαρχικά υπόλογοι υπάλληλοι που θα κριθούν απολυτέοι με τελεσίδικη δικαστική απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου ουσίας που στην προκειμένη περίπτωση είναι το ΣτΕ. • Από την κατάργηση των ΝΠΙΔ και από τη λύση των συμβάσεων του προσωπικού που υπηρετούν σε αυτά. • Από την αποτίμηση των προσόντων, δηλαδή, από την αξιολόγηση των προσόντων που θα γίνει κατά την επανατοποθέτηση του προσωπικού στις νέες διευθύνσεις των δημοσίων υπηρεσιών, η οποία γίνεται αμέσως μετά την αξιολόγηση των δομών και ενόψει της μετακίνησης του πλεονάζοντος προσωπικού σε άλλη δημόσια υπηρεσία που έχει διαπιστωμένα κενά, όπως αυτά προκύπτουν από τα σχέδια στελέχωσης. • Από την εθελούσια έξοδο όλων όσοι ενώ βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, αργίας ή αναγκαστικής μετακίνησης λόγω κινητικότητας, προτιμήσουν να αποχωρήσουν από το δημόσιο με τη θέλησή τους λαμβάνοντας αποζημίωση που δικαιούνται ή εξαγοράζοντας τρία πλασματικά έτη. • Κατά την αποτίμηση των προσόντων και με αφορμή την αξιολόγηση των δομών, θα ελεγχθούν και αξιολογηθούν αναγκαστικά τα τυπικά προσόντα όλων όσων απασχολούνται στο δημόσιο. Θα ελεγχθεί η νομιμότητα της έννομης σχέσης που τα συνδέει με αυτή, η πραγματική συνδρομή των τυπικών προσόντων που επικαλούνται και θα γίνει πιστοποίηση των προσόντων και δικαιολογητικών τους. «Δεν έχουν καμία θέση στο δημόσιο και δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι όσους δεν τους συνδέει έγκυρη έννομη σχέση με το δημόσιο ή δεν έχουν καν σύμβαση εν ισχύ πρόσληψης με αυτό. «Οι συγκεκριμένες αποχωρήσεις δεν αποβλέπουν στη μείωση του προσωπικού των δημοσίων υπαλλήλων αφού η προβλεπόμενη μείωση υπαλλήλων επιτυγχάνεται και με το παραπάνω με τις συνταξιοδοτήσεις. Οι σχεδιαζόμενες αναγκαστικές αποχωρήσεις αποβλέπουν αποκλειστικά στην άμεση ποιοτική ανανέωση του προσωπικού», είπε ο κ. Μανιτάκης. «Με την επείγουσα ποιοτική αναβάθμιση του προσωπικού, θέλουμε να αντιμετωπίσουμε μια κοινωνική αδικία, απομακρύνουμε τους υπαλλήλους που διαπιστωμένα δεν έχουν τα προσόντα του ελληνικού δημοσίου, που δεν έχουν καν προσληφθεί ή έχουν κριθεί ακατάλληλοι ή ως ανίκανοι, από τα αρμόδια πειθαρχικά ή δικαστικά όργανα ή έχουν καταδικαστεί πειθαρχικά και στη θέση τους τοποθετούμε υπαλλήλους άξιους και νέους», είπε ο κ. Μανιτάκης και πρόσθεσε: «καταπολεμούμε έναν εσωτερικό ύπουλο εχθρό της μεταπολιτευτικής μας Δημοκρατίας, την φαυλοκρατία και πελατοκρατία». Πηγή: AMΠE

Λίστα - φωτιά για το Δημόσιο

 

Τα 20 συν 2 Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που βρίσκονται ένα βήμα πριν από την κατάργηση, με συνέπεια την απόλυση των υπαλλήλων τους αμέσως μετά το Πάσχα, παρουσιάζει το «Εθνος της Κυριακής»

 

 

 

Γράφουν και σβήνουν μέχρι και την τελευταία στιγμή τα αρμόδια στελέχη του κυβερνητικού επιτελείου τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που θα καταργηθούν και θα απολυθούν οι εργαζόμενοί τους αμέσως μετά το Πάσχα. Η ανακοίνωση της τελικής κατάστασης με τους φορείς αναμένεται να πραγματοποιηθεί στα μέσα της Μεγάλης Εβδομάδας, πιθανότατα τη Μεγάλη Τρίτη ή τη Μεγάλη Τετάρτη.

 

Στα χέρια του κυβερνητικού επιτελείου έχει περιέλθει λίστα-φωτιά που αφορά την κατάργηση 20+2 φορέων του Δημοσίου, η οποία στηρίζεται σε μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας των οργανισμών, που έχουν πραγματοποιήσει ιδιωτικές εταιρείες.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, η λίστα που αποκαλύπτει σήμερα το «Εθνος της Κυριακής», καθώς και οι μελέτες σκοπιμότητας και βιωσιμότητας των οργανισμών θα αποτελέσουν τον βασικό άξονα πάνω στον οποίο θα κινηθεί η τελική απόφαση για την κατάργηση των φορέων.

 

Κυβερνητικοί παράγοντες επισημαίνουν πάντως ότι μέχρι την τελευταία στιγμή δεν αποκλείονται εκπλήξεις, ακόμα και πλήρης ανατροπή των δεδομένων με την ένταξη και μεγάλων φορέων που θα τεθούν προς κατάργηση, καθώς ο υπουργός Επικρατείας Δ. Σταμάτης βρίσκεται σε συνεχή επαφή με υπουργούς προκειμένου να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση.

 

Οι ίδιοι κύκλοι επισημαίνουν ότι τα περισσότερα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που αξιολογούνται ότι δεν επιτελούν κρατικό σκοπό και πρέπει να καταργηθούν δεν απασχολούν μεγάλο αριθμό υπαλλήλων.

 

Επισημαίνουν ότι η κυβέρνηση προτίθεται να προχωρήσει και στην κατάργηση οργανικών θέσεων ακόμα και διοικητικών μονάδων σε ΔΕΚΟ και σε εταιρείες του ευρύτερου δημόσιου τομέα που βρίσκονται υπό ιδιωτικοποίηση. Για τους υπαλλήλους που υπηρετούν στις συγκεκριμένες θέσεις θα καταγγελθεί η σύμβασή τους και θα απολυθούν αμέσως.

 

Από τη Δευτέρα αναμένεται να γίνει το οριστικό ξεκαθάρισμα των φορέων που θα καταργηθούν, καθώς η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει στις απολύσεις περίπου 2.000 υπαλλήλων μέχρι τα τέλη Μαΐου, προκειμένου να αξιοποιήσει αμέσως τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει 2.000 προσλήψεις από επιτυχόντες παλαιότερων διαγωνισμών του ΑΣΕΠ.

 

Κυβερνητικοί κύκλοι επισημαίνουν πως θεωρείται σχεδόν βέβαιον ότι μαζί με τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα καταργηθούν, θα ανακοινωθούν και καταργήσεις οργανικών θέσεων ακόμα και ειδικοτήτων ή δομών σε φορείς που βρίσκονται υπό ιδιωτικοποίηση.

 

Δεξαμενή απομακρύνσεων

Οπως αναφέρουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μια μεγάλη δεξαμενή υποχρεωτικών απομακρύνσεων θα προέλθει από καταργούμενες θέσεις στην ΕΥΑΘ, στους οργανισμούς μικρών λιμανιών και μαρινών, στα περιφερειακά αεροδρόμια, αλλά και σε ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, στον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών, αλλά και από την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ, τα ΕΛΠΕ ή τη ΛΑΡΚΟ.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζεται το ενδεχόμενο να καταργηθούν ειδικότητες όπως προσωπικό καθαριότητας ή κλητήρες που κρίνεται ότι μπορούν να αντικατασταθούν από εξωτερικούς συνεργάτες, μειώνοντας το μισθολογικό κόστος των φορέων.

 

Σε περιπτώσεις συγχωνεύσεων οργανισμών προβλέπεται ότι οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου που θα κριθούν ως πλεονάζοντες θα απολυθούν μετά την καταγγελία της σύμβασής τους. Η τελική απόφαση για την κατάργηση των φορέων, των οργανικών θέσεων αλλά και των δομών του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα καταργηθούν θα έχει ως αιτιολογική βάση τη μη εξυπηρέτηση των σκοπών του Δημοσίου.

 

Ο αρμόδιος υπουργός Α. Μανιτάκης σε πρόσφατη εγκύκλιό του για τη συμπλήρωση του Μητρώου των Φορέων του Δημοσίου άφησε ανοιχτό το παράθυρο να μετατραπούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου σε φορείς ιδιωτικού δικαίου, εάν διαπιστωθεί ότι δεν εξυπηρετούν σκοπούς που εντάσσονται στον σκληρό πυρήνα του κράτους. Με την αλλαγή του νομικού καθεστώτος θα τεθούν σε διαδικασία αξιολόγησης προκειμένου να κριθεί εάν θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους, θέτοντας τους υπαλλήλους τους στην «κόκκινη γραμμή» της απόλυσης.

 

Οι φορείς που έχουν μπει στην «κόκκινη ζώνη» της κατάργησης είναι:

 

1. Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού

 

2. Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών

 

3. Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών

 

4. Εθνικό Ιδρυμα Μελετών Θ. Κολοκοτρώνης ο «Γέρος του Μοριά»

 

5. Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων

 

6. Κέντρο Ερευνας και Τεχνολογίας Εθνικής Αμυνας

 

7. Διεθνής Ακαδημία Ελευθερίας

 

8. Ιδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό & τη Δημοκρατία

 

9. Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου

 

10. Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου

 

11. Ινστιτούτο Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων

 

12. Ινστιτούτο Αιγαίου του Δικαίου της Θάλασσας

 

13. Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας

 

14. Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας

 

15. Ταμείο Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων

 

16. Ανώνυμη Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου

 

17. Ανώνυμη Εταιρεία «Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις»

 

18. ΑΕΜΥ ΑΕ (Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας)

 

19. Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης

 

20. Εταιρεία Διανομής Αερίου ΑΕ.

 

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκονται επίσης η κατάργηση της Μονάδας Οργάνωσης της Διαχείρισης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (ΜΟΔ ΑΕ) και η κατάργηση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.

 

 ΕΘΝΟΣ

Όπως θα πυροβολήσουν κι εσένα αύριο

«Αμάν πια μ’ αυτή τη Μανωλάδα! Μας ζαλίσανε. Αυτό ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Στο κάτω – κάτω της γραφής εμείς δεν είμαστε από το Μπαγκλαντές! Ας πούμε κάτι πιο ευχάριστο. Κάτι πιο καθημερινό.»

Το περασμένο καλοκαίρι ένα ζευγάρι πάμπλουτων Ινδών, η Φάρα και ο Σαγκάρ, τέλεσε το γάμο του στη Μύκονο. «Πανάκριβα κοσμήματα, μεταξωτά σάρι, ασήμι, σαμπάνιες, διαμάντια, σεκιούριτι, πριβέ συναυλίες». Ο γάμος κόστισε 1 εκατ. ευρώ. Οι νεόνυμφοι ναύλωσαν τσάρτερ κι έφεραν 500 καλεσμένους από το Ντουμπάι και το Νέο Δελχί. Το γλέντι κράτησε τέσσερις μέρες.
Κανείς δεν ενοχλήθηκε, κανείς δεν τους ενόχλησε, ούτε παραξενεύτηκε για το χρώμα τους και  την εθνικότητά τους. Παρ’ ότι ήταν Ινδοί και μαυριδεροί ήταν παντού ευπρόσδεκτοι.
Λίγες μέρες νωρίτερα τέσσερις συμπατριώτες τους, Ινδοί εργάτες περίμεναν το λεωφορείο στο Σφακάκι Ρεθύμνου, 5:30 το πρωί, για να πάνε στη δουλειά. Εκεί τους επιτέθηκαν νεαροί Ρεθυμνιώτες που τους χτύπησαν και τους μαχαίρωσαν όλους! Γιατί; Μα γιατί ήταν μαυριδεροί, Ινδοί και περίμεναν στη στάση για να πάνε στη δουλειά.
Ο Ναγκίμπ Σαουίρις, Αιγύπτιος μεγιστάνας κι από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο,  μπαινόβγαινε στη χώρα μας ότι ώρα ήθελε, αγόραζε και πουλούσε τη Wind και την Tellas, συναντιόταν με υπουργούς, ήταν παντού ευπρόσδεκτος.
Αιγύπτιος ήταν και ο 25χρονος εργάτης στα Χανιά, που στις 19 Ιούνη 2012 δέχτηκε επίθεση από 4 «λεβεντόπαιδα» που  τον χτύπησαν με σιδερολοστούς, με αποτέλεσμα να χάσει το νεφρό του. Αυτός δεν είχε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας μάλλον δεν είχε ούτε κινητό τηλέφωνο. Πήγαινε νύχτα να βρει καρτοτηλέφωνο για να τηλεφωνήσει στην πατρίδα του. Έτσι είναι άμα είσαι εργάτης και  δεν είσαι ο Ναγκίμπ Σαουίρις.
Αν είσαι αλγερινός και σε λένε Τζιμπούρ σε δοξάζει η κερκίδα, σε προσκυνούν όλοι, σε φωνάζουν τρομοκράτη ακόμη κι οι εθνικιστές των συνδέσμων  φιλάθλων δε χαλιούνται. Τι πως είσαι άραβας, μαυριδερός και παλιοχαρακτήρας. Αρκεί που βάζεις γκολ με το τσουβάλι.
Αν όμως είσαι αλγερινός και κουβαλάς τσουβάλια, τότε θα πρέπει να σου βγει η ψυχή να βγάλεις το μεροκάματο, θα τρέμουν τα πόδια σου από την πείνα, θα πρέπει να κρύβεσαι και να ζεις σαν αγρίμι και κανείς δε θα αναρωτηθεί αν είσαι καλό παιδί και συμπατριώτης του Τζιμπούρ.
Αν είσαι ο πρίγκιπας Αχμάντ Αλ Σαγιέντ από το Κατάρ ή ο σεΐχης Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Τάνι από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σε παρακαλάνε να έρθεις στην Ελλάδα, ν’ αγοράσεις το Ελληνικό, κανένα νησάκι, έστω καμιά ομάδα, κάτι τέλος πάντων. Αράζεις στον Αστέρα Βουλιαγμένης, συναντιέσαι με υπουργούς και τον πρωθυπουργό  και απ’ όπου περνάς με τη θωρακισμένη λιμουζίνα σου  κλείνουν όλοι οι δρόμοι. Κανείς δε θυμάται ότι είσαι μουσουλμάνος.
Αν όμως είσαι πακιστανός εργάτης  και πας με το ποδηλατάκι σου στη δουλειά, δεν κλείνουν οι δρόμοι. Αν εσύ κλείσεις το δρόμο σε κανένα ψευτοπατριώτη,  θα σε σφάξει σαν  αρνί, σαν τον 27χρονο Σαχζάτ  Λουκμάν που έσφαξαν στην Καλλιθέα δυο χρυσαυγίτες δολοφόνοι. Και τότε θα βρεθούν κάποια «άνθρωποι» να πούνε «και τι έγινε, ένας μουσουλμάνος λιγότερος».
Έτσι γίνεται κι αλλού.
Αν είσαι από το Μαρόκο και σε λένε Ρούμπι, κάνεις μπούνγκα – μπούνγκα και ανοίγει ακόμη και η πόρτα του Ιταλού Πρωθυπουργού, εισπράττεις 47.000 ευρώ την εβδομάδα κι ας μην έχεις χαρτιά κι ας είσαι ανήλικη και λαθραία στη χώρα.
Αν είσαι από το Μαρόκο και δουλεύεις καθαρίστρια, λαντζιέρα ή οπουδήποτε αλλού και βγάζεις το ψωμί σου με τον ιδρώτα σου, δε θα βγάλεις 47.000 ευρώ  κι ο Αλλάχ ο ίδιος να κατεβεί στη γη.
Έτσι είναι ο κόσμος μας.
Για την ακρίβεια οι κόσμοι μας. Δυο κόσμοι διαφορετικοί, αντίθετοι, βαθιά χωρισμένοι.
Υπάρχουν και ζουν στην Αθήνα Αιγύπτιοι, Παλαιστίνιοι, Πακιστανοί, Άραβες μεγαλοεπενδυτές, μεγαλέμποροι, επιχειρηματίες. Μένουν σε επαύλεις στα ΒΠ, έχουν ιδιωτικές φρουρές, στέλνουν τα παιδιά τους σε καλά ιδιωτικά σχολεία, πάνε διακοπές στη Μύκονο, ζουν και συναναστρέφονται με πλούσιους Έλληνες και Ευρωπαίους, είναι παντού ευπρόσδεκτοι.
Οι άλλοι, οι Αφγανοί που βομβαρδίστηκαν τα χωριά τους από το ΝΑΤΟ, οι Παλαιστίνιοι που εκδιώχθηκαν από το Ισραηλινό στρατό, οι Ιρακινοί που ξεσπιτώθηκαν από τους Αμερικάνους, οι Σύριοι και οι Λίβυοι που η «πολιτισμένη δύση» τους οδήγησε στον εμφύλιο, έρχονται εδώ, πιο φτωχοί από εμάς τους φτωχούς, πιο δυστυχισμένοι από εμάς τους δυστυχισμένους και μοιραζόμαστε τη φτώχεια μας.
Οι πατριδέμποροι της Χρυσής Αυγής δε θα τα βάλλουν με τους πρώτους. Αυτοί βλέπεις είναι επιχειρηματίες, επενδυτές κι η μαγκιά εξαντλείται στους κακομοίρηδες. Με τους ισχυρούς τα πράγματα είναι ζόρικα. Μ’ αυτούς ας τα βάλουν τα κορόιδα οι αριστεροί.
Τους μετανάστες τους «έφερε» το κεφάλαιο για να ρίξει τα μεροκάματα, να εξαρθρώσει τις εργασιακές σχέσεις, να ξηλώσει  καταχτήσεις, να «χορτάσει» κέρδη, να κάνει τους Ολυμπιακούς αγώνες, να χτίσει την ισχυρή Ελλάδα.
Δούλεψαν και δουλεύουν σα σκλάβοι, ανασφάλιστοι, απλήρωτοι συχνά, κυνηγημένοι, παράνομοι. Η παρανομία υπήρξε επιλογή του ελληνικού κράτους, επιλογή διάσωσης του κεφαλαίου, εξόντωσης της εργατικής τάξης, κήρυξης εμφυλίου πολέμου στο εσωτερικό της.
Όσο για τη Μανωλάδα ας αφήσουν κατά μέρος τα περί ρατσιστικού εγκλήματος. Γιατί ρατσιστικό έγκλημα παρακαλώ; Μήπως τους πυροβόλησαν επειδή ήταν από το Μπαγκλαντές; Μήπως επειδή ήταν μαυριδεροί; Μήπως επειδή μιλούσαν τη γλώσσα τους; Μήπως επειδή τελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα; Τίποτα από όλα αυτά.
Όλα ήταν ανεκτά όσο δε μιλούσαν. Δούλευαν απλήρωτοι και ζούσαν μέσα σε θερμοκήπια. Τους πυροβόλησαν μόλις ζήτησαν τα λεφτά τους. Όπως θα πυροβολούσαν κι εσένα κι ας είσαι ομοεθνής τους. Τους πυροβόλησαν όταν αντέδρασαν στην άφιξη απεργοσπαστών, που ήταν ομοεθνείς τους!
Όπως θα πυροβολήσουν κι εσένα αύριο κι ας μην είσαι από το Μπαγκλαντές.
Γιατί το έγκλημα ήταν ταξικό. Γιατί είναι έγκλημα διαρκείας κι ας μην πέφτουν σφαίρες κάθε μέρα.
Γιατί οι εργάτες της Μανωλάδας είναι αδέλφια μας όχι γιατί είναι ξένοι αλλά γιατί είναι εργάτες και φτωχοί. Όπως κι εμείς άλλωστε! Κι ας ζούμε προς το παρόν λίγο καλύτερα απ’ αυτούς. Τα ίδια όπλα μας σημαδεύουν όλους μας.
Υ.Γ. «Συγκλόνισε» το πανελλήνιο η … αποκάλυψη του συναδέλφου των επιστατών, που δουλεύει ως δημοσιογράφος στο ΣΚΑΙ, ότι οι εργάτες που μαζεύουν τις φράουλες δεν πλένουν τα χέρια τους αφού ουρήσουν κι εμείς τρώμε λερωμένες φράουλες. Αίσχος! Προτείνω να σταλεί, αυτός και μερικοί ακόμη συνάδελφοί του, στα φραουλοχώραφα της  Μανωλάδας για  να τους την …τινάζουν αφού ουρήσουν. Έτσι  και η παραγωγικότητα δε θα  πέφτει και με καθαρά χέρια θα συλλέγονται οι φράουλες. Τουλάχιστον θα κάνουν κάτι πιο τίμιο απ’ αυτό που κάνουν σήμερα.

Γιάννης Κυριακάκης
Χανιά
Πηγή: Αριστερό Μπλόγκ

Ακατάλληλη βαφή αβγών εντόπισε ο ΕΦΕΤ

Ακατάλληλη βαφή αβγών εντόπισε ο ΕΦΕΤ κατά τη διενέργεια δειγματοληψιών σε συνεργασία με το Γενικό Χημείο του Κράτους.

 Όπως ανακοίνωσε, ελήφθη δείγμα χύδην φυσικής βαφής αυγών, ριζάρι, Radix Cut, με την ίδια εμπορική ονομασία, αριθμό παρτίδας LOT 11190 και ημερομηνία λήξης 31.12.2014.

 

Το προϊόν αυτό προέρχεται από το Ιράν, διακινείται στην Ελλάδα από την εταιρεία Αλεξόπουλος Αλ. & ΣΙΑ Ο.Ε., που εδρεύει τέρμα Αγ. Μαρίνης 19300 στον Ασπρόπυργο και ελήφθη από την επιχείρηση Αφοι Παντ. Χατζηγεωργίου Ο.Ε., Ευριπίδου 37 Αθήνα.

 

Η συγκεκριμένη χρωστική χαρακτηρίστηκε ως μη κανονική και μη ασφαλής διότι προέρχεται από φυτό για το οποίο δεν υπάρχει ιστορικό ασφαλούς χρήσης ως τροφίμου και δεν συμπεριλαμβάνεται στις επιτρεπόμενες χρωστικές για τη διακοσμητική χρώση των κελυφών των αυγών.

 

Ο Ε.Φ.Ε.Τ. απαίτησε την άμεση ανάκληση/απόσυρση του συνόλου του εν λόγω προϊόντος και η διαδικασία ελέγχου είναι σε εξέλιξη.

 

Παράλληλα καλεί τους καταναλωτές να μην χρησιμοποιήσουν τη βαφή αυτή για τον παραδοσιακό στολισμό των πασχαλινών αβγών.

 

 

Πηγή: thebest.gr

Κίνα και Ρωσία ετοιμάζουν μαζί πλωτά πυρηνικά εργοστάσια

 

Πλωτά εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας σχεδιάζουν να κατασκευάσουν και να εκμεταλλευθούν από κοινού η Κίνα και η Ρωσία, έγραψαν την Τρίτη οι εφημερίδες του Πεκίνου. Και στη Μόσχα, ο Τζομάρτ Αλίγεφ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας  Rusatom Overseas,  η οποία χειρίζεται όλα τα θέματα που αφορούν ρωσικά πυρηνικά ενδιαφέροντα στο εξωτερικό, δήλωσε: «Μας έγινε μια σοβαρή πρόταση από την Κίνα για την από κοινού επένδυση σε πρόγραμμα κατασκευής πλωτών πυρηνικών  σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας. Η πρόταση μας ενδιαφέρει και είναι υπό μελέτη».
Η «Λαϊκή Ημερησία» του Πεκίνου δίνει στοιχεία για το κόστος ενός πλωτού σταθμού -περί τα 2.5 δις δολάρια- για τον χρόνο κατασκευής του -3 ως 4 χρόνια- την ζήτηση, τα προβλήματα που θα λύσει και τα οικονομικά κέρδη που θα αποφέρει.
Υπάρχει αυτή τη στιγμή πρόβλημα ηλεκτροδότησης και γενικότερα ενέργειας σε 22 χώρες του κόσμου και στα επόμενα χρόνια η ζήτηση θα αυξηθεί με ρυθμό 5.5% ως 7% το χρόνο, γράφει η κινεζική εφημερίδα. Στις μισές και πλέον από αυτές τις χώρες υπάρχουν τεχνικά, γεωγραφικά, οικονομικά είτε εθνικοπολιτικά προβλήματα που δεν επιτρέπουν την κατασκευή θερμικών ή άλλων εργοστάσιων παραγωγής ενέργειας. «Ένας πλωτός (πυρηνικός) σταθμός θα μπορεί να ηλεκτροφοδοτεί αυτές τις χώρες είτε περιοχές χωρών (...) έναντι ενοικίου», γράφει η «Λαϊκή Ημερησία». 

"Μας αφήνουν στον δρόμο για 2.700 ευρώ!"

 

Στην Αθήνα σήμερα το δίκτυο επισφαλώς εργαζομένων καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου για να μη γίνει κατάσχεση του σπιτιού της οικογένειας Γ. Μπρεντάνου

 

Στην κατάσχεση σπιτιού οικογένειας ανέργων για οφειλή ύψους μόλις 2.790 ευρώ προχώρησε η ΔΟΥ Κηφισιάς! Σήμερα στις 4 το απόγευμα θα γίνει στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου ο πλειστηριασμός, με την κυβέρνηση να δείχνει ότι σκοπεύει να κάνει πράξη τις εξαγγελίες της, αφαιρώντας περιουσίες από οικογένεις και ανθρώπους που βιώνουν στο πετσί τους τις συνέπειες των πολιτικών λιτότητας.

 

    Πλειστηριασμός σπιτιού οικογένειας ανέργων από τη ΔΟΥ Κηφισιάς σήμερα

 

"Είτε το πιστεύεις είτε όχι, ζούμε με 200-300 ευρώ", λέει στην "Α" ο Γιώργος Μπεντράνος ιδιοκτήτης του σπιτιού και πατέρας δύο παιδιών. "Η μεγάλη μου κόρη μένει με τον σύζυγό της, έχουμε όμως και ένα παιδάκι που πάει δευτέρα δημοτικού". Για χρόνια άνεργος και αυτός κι η γυναίκα του, τα βγάζουν πέρα "με τη σύνταξη της γιαγιάς"." Απλήρωτοι για μήνες οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, με το ζόρι πληρώνουμε την ΕΥΔΑΠ, ούτε συζήτηση για τηλέφωνο", μας λέει και ευγνωμονεί "όσους δείχνουν αλληλέγγυοι σε αυτή την κατάσταση. Οι δομές που έχουν δημιουργηθεί μας έχουν βοηθήσει σημαντικά με είδη πρώτης ανάγκης, όπως τρόφιμα και φάρμακα". Παρά τις δυσκολίες "με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ελπίζαμε ότι μπορούμε ν' αντέξουμε", μέχρι που τους βρήκε μια δυσάρεστη έκπληξη. "Πριν από δύο εβδομάδες πήραμε ένα ειδοποιητήριο από την εφορία για πλειστηριασμό του σπιτιού μας". Αιτία; "Ένα παλιό χρέος. Πριν από δέκα χρόνια χρωστούσαμε τρία νοίκια και η σπιτονοικοκυρά εκχώρησε το χρέος στο Δημόσιο. Από τότε μάς κυνηγάνε".

 

Όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Μπρεντάνος έδινε, στερούμενος ακόμα και βασικά αγαθά, κάτι από τον οβολό του για να καλύψει το χρέος. "Είχα πληρώσει όλα αυτά τα χρόνια 17.834 ευρώ". Ωστόσο, χρωστάει ακόμα 2.700, τα οποία αδυνατεί να συγκεντρώσει. "Υπάρχει η δυνατότητα διακανονισμού, καταβάλλοντας 150-180 ευρώ τον μήνα. Κατάφερα αυτή τη φορά να μαζέψω 120, όμως δεν μπορώ να δίνω σε μόνιμη βάση πάνω από 40-50 ευρώ τον μήνα".

 

Η ΑΥΓΗ, 24/4/2013

Τι συμβαίνει κύριε Δένδια στο υπουργείο σας;

«Προπύλαια- διαδήλωση- αναρχικοί- Indymedia- φωτορεπόρτερ».  Είναι μόλις πέντε λέξεις κι όμως αρκούν για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει στο μυαλό των ΜΑΤ. Nιώθουν ότι βρίσκονται εκεί για να προστατεύσουν με κάθε μέσο τον «νοικοκυραίο» από τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Το εάν αυτό το πράττουν και υπεράνω εντολών, μένει να αποδειχτεί…
Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου
Αν τα ΜΑΤ αντιλαμβάνονταν τον ευατό τους ως τη μία παρατάξη σε έναν «εμφύλιο» όταν είχαν «σοσιαλιστές» πολιτικούς προϊσταμένους, φανταστείτε τι συμβαίνει τώρα. Τώρα που ο Αντώνης Σαμαράς, ο πρωθυπουργός της ευρωπαϊκής προοπτικής, με ύφος ψευτόμαγκα δηλώνει στις κάμερες ότι θα κατεβάσει τις κουκούλες και ο υπουργός δημόσιας τάξης διατυμπανίζει ότι θα κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς από την χούντα.
Φανταστείτε ότι επί υπουργίας του σοσιαλιστή Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κόντεψαν να αφήσουν στον τόπο τον πρόεδρο της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Μάριο Λώλο, χτυπώντας τον με τη λαβή του κλομπ στο κεφάλι.  Και επί υπουργίας του σοσιαλιστή Χρήστου Παπουτσή γρονθοκόπησαν στην ψύχρα επί της πλατείας Συντάγματος τη φωτορεπόρτερ Τατιάνα Μπόλαρη.
Τώρα, με προϊστάμενο τον Υπουργό που σε ερώτηση του UNFOLLOW για τις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απαντά ότι δεν αναγνωρίζει τη νομική του επάρκεια κι ότι δεν διάβασε ποτέ την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την αστυνομική βία στην Ελλάδα, μπορείτε να φανταστείτε τι συμβαίνει;
Ένας διμοιρίτης των ΜΑΤ, ενώ γνωρίζει και τον Λώλο και την Μπόλαρη, τους ζητά να σταματήσουν να φωτογραφίζουν, ζητά τις πολιτικές τους ταυτότητες γιατί οι επαγγελματικές όχι απλώς δεν του αρκούν αλλά θα έχουν ως αποτέλεσμα να «καταλήξουν μέσα» και τους απειλεί πως αν δει έστω και μία φωτογραφία ΜΑΤατζή στον Τύπο, θα τους κάνει μήνυση. Σε αυτούς. Τους δύο συγκεκριμένους φωτορεπόρτερ. Το τι θα τους κάνει αυτός ή ο επόμενος αν τους πετύχει νύχτα σε καμιά πορεία, μπορούμε να το συμπεράνουμε από το παρελθόν.
Και επειδή από τα τηλέφωνα του γραφείου Τύπου της ΓΑΔΑ απαντούν ότι ο γενικός έχει δώσει εντολή να μην πειραχτούν φωτορεπόρτερ, είναι σαφές πως κάποιος λέει ψέματα. Ή οι πολιτικές εντολές είναι ο τραμπουκισμός των φωτογράφων ή οι εντολέςνα μην πειραχτούν πράγματι δίνονται αλλά τα ΜΑΤ αυτενεργούν.
Τι συμβαίνει κύριε Δένδια στο υπουργείο σας;
UNFOLLOW

Ηταν μόνος ,δεν ειχε και δουλειά οπότε του έστειλαν και παρέα.

Τι δεν καταλαβαίνεις? Ο υπουργός ΜΑΚ-ΘΡΑΚ θα έχει αναπληρωτή υπουργό!!

Με αφορμή την δημιουργία 6 νέων θέσεων αναπληρωτών υπουργών οι κακές γλώσσες του Μαξίμου έπιασαν … δουλειά. Ο πρωθυπουργός, όπως ισχυρίζονται αυτές οι φαρμακόγλωσσες, προχώρησε σε αυτή την κίνηση για έναν και μόνο λόγο: για να “αφαιρέσει” από τους κυρτωμένους ώμους του υπουργού ΜΑΚ-ΘΡΑΚ, ένα μεγάλο βάρος από τη πολλή δουλειά που του έχουν… αναθέσει και που νυχθημερόν τρέχει για να φέρει εις πέρας!

Τα μηνύματα εξάλλου που είχαν φθάσει τελευταία στο Μαξίμου ήταν ιδιαιτέρως ανησυχητικά.

«Ο Θόδωρος θα καταρρεύσει από την πολλή δουλειά και από το πολύ άγχος», ανέφεραν τα σχετικά μηνύματα.

Μόλις ο πρωθυπουργός έγινε κοινωνός αυτής της… τραγωδίας που βιώνει ο υπουργός ΜΑΚ-ΘΡΑΚ, Θ. Καράογλου, συγκάλεσε έκτακτη διυπουργική σύσκεψη, έκτακτη σύσκεψη με τους στενούς του συνεργάτες, ενώ φημολογείται πως έκανε και μια τηλεδιάσκεψη για το θέμα με την τρόικα- για να πάρει το πράσινο φως- την Γερμανίδα καγκελάριο, Ανγκελα Μέρκελ και μία με τον Γάλλο πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ.

Το θέμα, όπως κανείς ευκόλως αντιλαμβάνεται, ήταν ύψιστης σημασίας και έχρηζε άμεσης επίλυσης.

Οι συζητήσεις, όπως λένε αυτόπτες μάρτυρες,  ήταν δραματικές, αλλά στο τέλος όλοι συμφώνησαν: τροικανοί και ευρωπαίοι ηγέτες, μ΄ ένα στόμα μια φωνή είπαν ότι είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί θέση αναπληρωτή υπουργού στο Μακεδονίας-Θράκης.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανακουφισμένος από αυτή την εξέλιξη φώναξε αμέσως στο γραφείο του τον γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Τάκη Μπαλτάκο και του ζήτησε να φτιάξει άμεσα το σχετικό κείμενο για τη δημιουργία θέση αναπληρωτή υπουργού στο ΜΑΚ-ΘΡΑΚ,  και μαζί μ΄ αυτή κι άλλες 5 που ήταν μνημονιακή υποχρέωση της χώρας μας.

Έστω και την τελευταία στιγμή μια τραγωδία, ανυπολόγιστων διαστάσεων, απεφεύχθη.

Ο ΜΑΚ-ΘΡΑΚ θα μπορεί πλέον να συνεχίσει το σπουδαίο έργο του, συνεπικουρούμενος μάλιστα από κάποιον αναπληρωτή υπουργό που θα ορίσει το Μαξίμου. Έτσι δεν θα κινδυνεύει να «πεθάνει» στη δουλειά.

Γιατί εδώ που τα λέμε, δεν κι εύκολη δουλειά για έναν υπουργό να πηγαίνει σχεδόν κάθε μέρα σε διάφορα εγκαίνια και να κόβει κορδέλες. Όπως επίπονο είναι να τρέχει δεξιά και αριστερά σε εκθέσεις και δεξιώσεις και να χαμογελά μονίμως. Σαν τη Ντόρα Μπακογιάννη ένα πράγμα με το… διάσημο χαμόγελό της.

Τα ανέκδοτα όμως κάπου εδώ παίρνουν τέλος.

Σύμφωνα με πληροφορίες στον επικείμενο ανασχηματισμό ο Καράογλου θα χάσει τον υπουργικό του θώκο και τη θέση του θα καταλάβει, μάλλον, ο Σταύρος Καλαφάτης.

Συμπέρασμα: αν μη τι άλλο ο πρωθυπουργός απέδειξε πως έχει χιούμορ! Άκου θέση αναπληρωτή υπουργού στο ΜΑΚ-ΘΡΑΚ…!!!

Διαβάστε για τα σκάνδαλα της χούντας, όταν δήθεν ζούσαμε καλύτερα

Το www.koutipandoras.gr αναδημοσιεύει ρεπορτάζ της ιστοσελίδας www.iefimerida.gr το οποίο αφήνει χωρίς επιχειρήματα όσους ισχυρίζονται ακόμα και σήμερα πως η χούντα των συνταγματαρχών μπορεί, «βρε αδελφέ», να βασάνιζε αντιφρονούντες ή να τους έστελνε στα ξερονήσια, αλλά τουλάχιστον σεβάστηκε το δημόσιο χρήμα, δεν έκανε λαμογιές, οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος δεν πλούτισαν παρανόμως κι ο ελληνικός λαός τα έβγαζε πέρα οικονομικώς με αξιοπρέπεια. Αν διαβάσει το παρακάτω ρεπορτάζ και το 30% της δημοσκόπησης της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» που πιστεύει ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα στη δικτατορία, ίσως χρειαστεί να αναθεωρήσει…
«Μια εξωφρενική «μόδα» των τελευταίων ετών τείνει να περιβάλλει με ιδιότυπο φωτοστέφανο τους πραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου 1967!
Απόρροια του αναπόφευκτου θυμού, αναμεμειγμένου όμως με άγνοια ή και σκοπιμότητα, η πολιτική (;) αυτή «μόδα» παράγει τη θεωρία ότι κατά την επταετή δικτατορία τέθηκε σε γύψο και… η διαφθορά. Ότι η χούντα φρουρούσε, σαν κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χριστής διοίκησης»…
Οι ίδιοι οι συνταγματάρχες δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι στον 21ο αιώνα έμελλε να μνημονεύονται με … επαίνους. «Εκείνοι τουλάχιστον δεν έκλεψαν», «δεν έκαναν περιουσίες», «ε, ρε Παπαδόπουλο που χρειάζονται τα σημερινά λαμόγια»… Από το 2010 κι εντεύθεν οι έπαινοι επεκτάθηκαν και στα της οικονομίας: «Επί χούντας ο κόσμος έτρωγε ψωμάκι», «αν δεν μιλούσες ζούσες καλά», «τότε δεν υπήρχε οικονομική κρίση στην Ελλάδα, όπως σήμερα». Λες και γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη γενική κρίση ανάλογη της σημερινής, μέχρι το 1973…
Θα ασχοληθούμε με τον πρώτο μύθο, αυτόν που σχετίζεται με τη διαφθορά. Για το δεύτερο επιφυλασσόμαστε – όλο και κάποια επέτειος θα μας δώσει αφορμή.
Εν αρχή μια παρατήρηση: Οι ισχυρισμοί περί «λιτού» βίου των δικτατόρων και περί «αδιάφθορης» χούντας βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στην εικόνα παρακμής που εξέπεμπαν αυτοί οι άνθρωποι έπειτα από την αποκαθήλωσή τους. Δεν είναι αυτό επιτομή των εννοιών «αφέλεια» ή «υποκρισία» – κατά περίπτωση;
Παρατήρηση δεύτερη: Όντως, «τα λαμόγια χρειάζονται έναν Παπαδόπουλο»- τουλάχιστον τα εκκολαπτόμενα. Χρειάζονται, για να πάρουν … μαθήματα ταχύτητας, τόσο στη λήψη αποφάσεων, όσο και στη σύναψη καλών «κοινωνικών σχέσεων»…
Προτού καλά- καλά προλάβουν να … ζεστάνουν τις καρέκλες των πολιτικών αξιωμάτων που κατέλαβαν, οι συνταγματάρχες νομοθέτησαν την αύξηση των αποδοχών τους. Σχεδόν διπλασίασαν τον πρωθυπουργικό μισθό: Από τις 23.600 τον ανέβασαν στις 45.000 δρχ, προς μεγάλη χαρά του πρώτου χουντικού πρωθυπουργού, του Κωνσταντίνου Κόλλια. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπαδόπουλος ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα αργότερα, το Δεκέμβριο του 1967.
Με την ίδια ρύθμιση αυξήθηκαν οι αποδοχές των υπουργών και υφυπουργών, από τις 22.400 στις 35.000 δρχ. Θεσπίστηκαν επίσης και ημερήσια «εκτός έδρας»- χίλιες δρχ για τον πρωθυπουργό και 850 για υπουργούς και υφυπουργούς.
Ομολογίες δια στόματος Σάββα Κωσταντόπουλου…
Είναι γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος είχε στη διάθεσή του βίλα στο Λαγονήσι, στην οποία διέμενε αντί αστείου ενοικίου. Η βίλα ανήκε στον Αριστοτέλη Ωνάση. «Σύμπτωση»: Ο Παπαδόπουλος στήριζε τον Ωνάση στη διαμάχη που είχε με άλλους «Κροίσους» της εποχής, με «μήλο της έριδος» το περιβόητο τρίτο διυλιστήριο της χώρας. Επειδή όμως σε θέματα διαπλοκής είναι αναγκαίος κάποιος … πλουραλισμός, το άλλο «πρωτοπαλίκαρο» του καθεστώτος, ο Νίκος Μακαρέζος, τάχθηκε στο πλευρό του Νιάρχου.
Τσάμπα οι – ενίοτε άγριες – διαμάχες που μαίνονταν επί χρόνια, για το θέμα αυτό, στο εσωτερικό της «αδιάφθορης» χούντας: Τελικά, το 1972, ο Ωνάσης αποσύρθηκε και το τρίτο διυλιστήριο ανέλαβαν οι Ανδρεάδης – Λάτσης. Ένα ακόμη δόθηκε στο Βαρδινογιάννη.
Προτού «μιλήσουν» τα αποδεδειγμένα στοιχεία, ας δοθεί ο λόγος στον ίδιο τον προπαγανδιστικό … στυλοβάτη της χούντας: Τον εκδότη της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος», Σάββα Κωσταντόπουλο. Η δικτατορία είχε συμπληρώσει μισό έτος ζωής, όταν ο Κωσταντόπουλος γνωστοποίησε – με επιστολή- στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ορισμένες διαπιστώσεις του:
«Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία. Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή και ούτω κάθε εξής)» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος).
Τα ίδια και χειρότερα τόνιζε στον Κ. Καραμανλή ο ακραιφνής χουντικός Κωσταντόπουλος, το Δεκέμβριο του ’73. Αναφερόταν στην περίοδο Παπαδόπουλου, τον οποίο είχε ήδη ανατρέψει (25 Νοεμβρίου ’73) ο λεγόμενος «αόρατος δικτάτορας», Δημήτρης Ιωαννίδης. Τόνιζε λοιπόν:
«Εδημιουργήθη μία αποπνικτική ατμόσφαιρα σκανδάλων δια την οποίαν δεν δυνάμεθα ακόμη να γνωρίζωμεν μέχρι ποίου σημείου ανταπεκρίνετο εις την πραγματικότητα. Πάντως, αντιστοιχία υπήρχε οπωσδήποτε» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος)
Η αλήθεια είναι ότι για πολλά από αυτά τα σκάνδαλα … δυνάμεθα μια χαρά να «γνωρίζωμεν» λεπτομέρειες, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Ας προτάξουμε όμως τα πιο «light» κρούσματα, προτού παραδοθούμε στον ίλιγγο τον οποίο «εγγυώνται» τα οικονομικά μεγέθη ορισμένων ιστορικών …ξαφρισμάτων.
«Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών». Πολλά μπορεί να εννοούσε ο Κωσταντόπουλος, αλλά ας περιοριστούμε στην οικογενειοκρατία, όπως την τίμησε η κορυφαία «τριανδρία» της χούντας. Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος.
Ο βολέψας, του βολέψαντος- αδέλφια, γαμπροί, κουνιάδοι…
Ο αρχηγός Παπαδόπουλος έκανε τον έναν αδελφό του, τον Κωνσταντίνο, στρατιωτικό ακόλουθο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακό Διοικητή Αττικής και «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ». Ο άλλος αδελφός, ο Χαράλαμπος, προφανώς ανεχόταν λιγότερες σκοτούρες. Αρκέστηκε στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, στην οποία αναρριχήθηκε σε χρόνο ρεκόρ. Τέτοια άλματα στην υπαλληλική ιεραρχία, θα τα ζήλευε και ο φημισμένος αθλητής του επί κοντώ, ο Χρήστος Παπανικολάου, o οποίος – ειρήσθω εν παρόδω- το 1967 κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες, στην Τύνιδα.
Το Στέλιο Παττακό, πάλι, τον ενθουσίαζαν οι κατασκευές- όπως δείχνει και η ψύχωσή του με … το μυστρί. Αποφάσισε λοιπόν να αναθέσει στο γαμπρό του, τον Αντρέα Μεϊντάση, διάφορες επικερδείς δουλειές με το Δήμο Αθηναίων. Κατασκευή υπόγειου γκαράζ στην πλατεία Κλαυθμώνος, τεχνικές μελέτες, κλπ. Πρακτικά πράγματα, πολλά χρήματα…
Ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας και – αργότερα- Βόρειας Ελλάδας. «Αι βέβαιοι μικρολοβιτούραι του Ματθαίου» συμπεριλαμβάνονταν στα πολλά συμπτώματα διαφθοράς του καθεστώτος, που διέγνωσε και κοινοποίησε με επιστολή του στον Κ. Καραμανλή ο γνωστός «γεφυροποιός», Ευάγγελος Αβέρωφ (Οκτώβριος 1968). Κατά τα φαινόμενα, όμως, ο Ματθαίου ήταν … περιστεράκι εν συγκρίσει προς δυο άλλους «εθνοσωτήρες». Τον Ιωάννη Λαδά και το Μιχάλη Ρουφογάλη.
Ο Λαδάς απέκτησε το σκωπτικό προσωνύμιο «κύριος καθαρά χέρια», χάρη στη ροπή του προς τα … θαλασσοδάνεια. Ο Ρουφογάλης, αρχηγός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, έγινε διάσημος για δυο βασικές συνήθειές του. Η πρώτη: Με τη γυναίκα του Ντέλλα, φωτομοντέλο που νυμφεύθηκε το ’73, επιδόθηκαν σε «θορυβώδεις δεξιώσεις, δημοσίας εμφανίσεις με μεγαλοπλουσίους, επίδειξιν πλούτου» (εκφράσεις του Σάββα Κωσταντόπουλου). Η άλλη συνήθεια: Η εξασφάλιση δανειοδοτήσεων σε «ημετέρους», φυσικά με επιβάρυνση των κρατικών τραπεζών. Στην πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1974, το περιοδικό «Ταχυδρόμος» αποκάλυψε δυο σχετικά έγγραφα του Ρουφογάλη. Μια κατηγορία δανείων αναφερόταν ως «χαριστικά και επισφαλή». Στα «χορηγηθέντα» δάνεια καταγραφόταν ποσό άνω του 1,5 δισεκατομμυρίου και στα «υπό έγκρισιν» πάνω του 1,6 δισεκατομμυρίου δρχ.
Προτού καν κλείσουν ένα μήνα στην εξουσία…
Ας δούμε όμως, με κάποια χρονική σειρά, μερικά από τα χουντικά … κατορθώματα. Προτάσσουμε επτά κινήσεις τους- όλες, σκέτα …ορόσημα.
Πρώτο «ορόσημο»: Σαν … έτοιμοι από καιρό, οι «εθνοσωτήρες» υπέγραψαν την πρώτη τους τερατώδη σύμβαση, προτού καν συμπληρωθεί μήνας από το πραξικόπημα – ναι, τέτοια αδημονία είχαν! Τη Δευτέρα, 15 Μαΐου 1967 ανέθεσαν στην αμερικανική εταιρεία Litton το ακαθόριστο έργο της παροχής «υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως», κάπου στην Κρήτη και τη Δυτική Πελοπόννησο.
Υποτίθεται ότι η εταιρεία θα φρόντιζε να γίνουν επενδύσεις ύψους 840 εκατομμυρίων δολαρίων για 12 χρόνια. Το ελληνικό δημόσιο της έδωσε ως προκαταβολή 1,2 εκ. δολάρια και ανέλαβε τις εξής υποχρεώσεις: Να καλύψει όσα έξοδα θα έκανε η Litton για να «αναπτυξιακό της έργο» συν 11% ως ποσοστό κέρδους, αλλά να εξασφαλίσει και προμήθεια 2% επί της αξίας κάθε επένδυσης, από αυτές που θα «έφερνε» η εταιρεία.
Ίδια, περίπου, ρύθμιση για τη Litton είχε προωθήσει στη Βουλή το 1966 μια από τις «κυβερνήσεις των αποστατών» – εκείνη του Στεφανόπουλου. Οι αντιδράσεις των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όμως, ακύρωσαν το εγχείρημα, το Σεπτέμβριο του έτους εκείνου. Για την ακρίβεια, το ανέβαλαν για οκτώ μήνες.
Τι έκανε στην ουσία η Litton, αξιοποιώντας την προσφορά της χούντας προς αυτήν; Δεν προσέλκυε επενδυτές, δήλωνε όμως έξοδα και πληρωνόταν από το ελληνικό κράτος! Εμπράκτως η ίδια η χούντα αναγνώρισε το φιάσκο της ανάθεσης, τερματίζοντας την ισχύ της σύμβασης, την Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 1969 (ΦΕΚ 1969/Α/268). Όμως – όλα κι όλα- η Litton πήρε και το επιπρόσθετο 11% επί των δηλωθέντων εξόδων της!
Η επίσημη εξήγηση του καθεστώτος για λύση της σύμβασης; «Αι ελληνικαί υπηρεσίαι είναι εις θέσιν να συνεχίσουν άνευ ειδικής βοηθείας τας προσπαθείας δια την ανάπτυξιν»…
Αυτό που η χούντα ομολόγησε εμπράκτως, νωρίτερα το είχε δηλώσει ευθαρσώς στο περιοδικό «Ramparts» ο Ρόμπερτ Αλαν, υπεύθυνος του γραφείου της εταιρείας στην Αθήνα: «Τα κέρδη μας είναι ασφαλώς μεγάλα, διότι ουσιαστικά δεν κάνουμε εμείς επενδύσεις».
Ο Αλαν είχε κάθε λόγο να συμπαθεί το δικτατορικό καθεστώς και ουδέποτε έκρυψε αυτή του την …αγάπη. Όταν κάποτε κλήθηκε να σχολιάσει τα βασανιστήρια και τις διώξεις σε βάρος των αντιφρονούντων, είπε: «Οι περισσότεροι εξόριστοι και φυλακισμένοι ζουν σε νησιά, όπως είναι η Καταλίνα (σ.σ. θέρετρο στην Καλιφόρνιας). Είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν και να έρχονται. Αναπνέουν καθαρό αέρα, βρίσκονται κάθε μέρα σε ωραίο ηλιόλουστο περιβάλλον και απλώς δεν έχουν επικοινωνία με τον έξω κόσμο».
Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν … θάμα
Δεύτερο «ορόσημο»: Το Σάββατο, 14 Δεκεμβρίου 1968, ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε ότι κατέφθασε η ώρα να εκπληρώσει η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» μια υπόσχεση, την οποία είχε δώσει προς τον Θεό η …Δ΄ Εθνοσυνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Άργος το 1829: Την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς ναού του Σωτήρος. Ως τόπος ορίστηκαν τα Τουρκοβούνια. Το «Τάμα», όπως καθιερώθηκε να λέγεται, αντιπροσώπευε στο έπακρο τη μεγαλομανία του καθεστώτος. «Θα αποτελέσει, μετά την οικοδόμησίν του, το τρίτο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα των Αθηνών, μετά τον κλασσικό Παρθενώνα και τον Βυζαντινό Λυκαβηττό», έγραφε η «Ηχώ των Ενόπλων Δυνάμεων» τον Ιούνιο του 1973. Μέχρι τότε, δεν είχαν γίνει καν τα οριστικά σχέδια του έργου. Κι ούτε θα γίνονταν ποτέ…
Τι ακριβώς συνέβαινε με το «Τάμα»; Γιατί … δεν χτιζόταν τίποτα, επί χρόνια; Από τη δύση του ’68 η χουντική προπαγάνδα είχε αρχίσει να διαφημίζει περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι κατέθεταν για αυτόν τον «ιερό σκοπό» τον οβολό τους. Τον Μάιο του ’69 συγκροτήθηκε και μια «Ανώτατη Επιτροπή», με πρόεδρο τον πρωθυπουργό Παπαδόπουλο και μέλη τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πέντε υπουργούς. Ανάμεσά τους, ο Παττακός (Εσωτερικών) και ο Μακαρέζος (Συντονισμού). Εν ολίγοις, ολόκληρη η κορυφαία χουντική «τριανδρία» επέβλεπε τα του έργου, έχοντας την αρωγή – πέραν των άλλων υπουργών- και ενός «Γνωμοδοτικού Συμβουλίου», που το απάρτιζαν πρυτάνεις, ακαδημαϊκοί, ο δήμαρχος Δημ. Ρίτσος και άλλοι παράγοντες. Από τον Ιούνιο του ’69 επέβλεπαν και το «Ειδικό Ταμείο» που συστάθηκε τότε, για την οικονομική διαχείριση του έργου.
Μυστήριο κάλυπτε τα του «Τάματος», μέχρι τον Ιανουάριο του ’74. Τότε δημοσιεύθηκε ο απολογισμός του «Ειδικού Ταμείου». Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν …θάμα. Στο «Ταμείο» είχαν εισρεύσει 453,3 εκατομμύρια δρχ, εκ των οποίων είχαν εξαφανιστεί τα 406 εκατομμύρια! Όλα αυτά δαπανήθηκαν – υποτίθεται- για απαλλοτριώσεις, «προπαρασκευαστικά έργα», «μελέτες», εργασίες «διοικήσεως και λειτουργίας»…
Από τη συνολική «αποταμίευση» των 453,3 εκατομμυρίων, τα 230 ήταν δάνεια. Τα 180 προήλθαν από εισφορές και δωρεές, τμήμα των οποίων κάλυψαν φορείς του Δημοσίου – πχ η Αγροτική Τράπεζα έδωσε 10 εκατομμύρια. Τα υπόλοιπα 43,3 εκατομμύρια ήταν «επιχορήγηση» από τον τακτικό προϋπολογισμό.
Την αχαλίνωτη διασπάθιση δημοσίου χρήματος την υπογραμμίζει ένα ακόμη στοιχείο: Στην τριετία 1970 -73 έγιναν τρεις διαγωνισμοί για «προσχέδια» του «Τάματος». Απέτυχαν παταγωδώς και κηρύχθηκαν άγονοι. Ελάχιστοι αρχιτέκτονες ενδιαφέρθηκαν και κατέθεσαν προτάσεις, μολονότι τα αντίστοιχα χρηματικά βραβεία ήταν άκρως χορταστικά. Συνολικά, στην τριετία υποβλήθηκαν 73 προτάσεις, καμία όμως δεν κρίθηκε ικανοποιητική. Κι όμως, μοιράστηκε – μαζί με τους επαίνους για τις σχετικές προσπάθειες- το ποσό των 3.650.000 δρχ. Ποσό που υπερέβαινε … 900 φορές το μέσο μισθό ενός εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα.
Η μεγάλη ευεργεσία προς τον κύριο Μακντόναλντ
Ήταν αδύνατον φυσικά να υπολογιστεί πόσοι … αστέρες του καθεστώτος έλαβαν μέρος – με τους ευνοούμενούς τους- σε αυτό το τρομακτικών διαστάσεων φαγοπότι. Την «επίβλεψη» πάντως την είχε – όπως προείπαμε- σύσσωμη η … αφρόκρεμα του καθεστώτος. Εάν υποτεθεί ότι το «Τάμα» κλήθηκε να άρει … μια εκκρεμότητα 139 ετών (1829 – 1968), τότε το ποσό που εξαφάνισαν τα αρπαχτικά της χούντας αντιστοιχεί σχεδόν σε τρία εκατομμύρια δρχ για κάθε χαμένο χρόνο! Καθόλου άσχημα…
Κάποιοι ενδεχομένως διερωτώνται πώς «βγήκαν στη φόρα» τα οικονομικά στοιχεία του «Τάματος», προτού καταρρεύσει η χούντα. Η απάντηση είναι απλή: Είχε ήδη αποκαθηλωθεί – προ δυο μηνών- ο Παπαδόπουλος κι ο Ιωαννίδης δεν είχε κανένα λόγο να κρύβει τη «φαυλοκρατία» των «άλλων».
Τρίτο «ορόσημο»: Το 1969 φαίνεται πως οι … μίζες της Litton είχαν ξεκοκαλιστεί. Ήταν λοιπόν ώρα για μία ακόμη μεγάλη, αποικιοκρατική σύμβαση, απ” αυτές που όταν υπογράφονται τρία τινά μπορεί να «μαρτυρούν» για τους διαχειριστές δημόσιου χρήματος: Αν δεν είναι ηλίθιοι, αν δεν νιώθουν – για κάποιο λόγο- εξαναγκασμένοι, τότε σίγουρα κάτι άλλο περιμένουν. Οι δυο τελευταίες εκδοχές φυσικά μπορούν να συνυπάρξουν…
Ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ, από τις ΗΠΑ, σύμβαση για την κατασκευή της Εγναντίας Οδού (ΦΕΚ 1969/Α/15). Ποια ήταν η κατάληξη; Ο Αμερικανός πήρε τα μπογαλάκια του κι έφυγε, ενώ το Δημόσιο είχε επιβαρυνθεί σε βαθμό απίστευτο.
Μοιραίο ήταν να συμβεί αυτό. Το έργο υπολογίστηκε στα 150 εκ. δολάρια, εκ των οποίων σχεδόν το 1/3 θα το κάλυπτε το ελληνικό κράτος. Οι … χακί φύλαρχοι της στρατοκρατούμενης ελληνικής Μπανανίας, όμως, δεν χαλιναγώγησαν τη γαλαντομία τους. Εγγυήθηκαν τα δάνεια του Μακντόναλντ, τον «διευκόλυναν» με αμέτρητα ομόλογα, του έδωσαν 4,5 εκ. δολάρια ως προκαταβολή και όρισαν την αμοιβή του επί των εξόδων, συνυπολογίζοντας σε αυτά τη χρηματοδότηση του … Δημοσίου!
Το φοβερό ήταν ότι θα διεκπεραίωναν το έργο γηγενείς υπερεργολάβοι – ο Αμερικανός απλώς θα μεριμνούσε για μελέτες και δάνεια.Εάν ο Μακντόλαντ διαπίστωνε πως δεν επαρκούσαν τα 150 εκ. δολάρια, είχε δυο επιλογές. Να ψάξει για περισσότερα ή «να θεωρηθή εκτελέσας την σύμβασιν άμα τη συμπληρώσει της κατασκευής τμήματος της οδού, ούτινος η αξία ανέρχεται εις 150 εκ. δολάρια».
Ο Μακντόναλντ δεν εξασφάλισε καμία χρηματοδότηση – ίσως να μην είχε και λόγους να το κάνει. Αποχαιρέτησε, λέγοντας ίσως νοερά κάποιο «thanks folks» για τα 4,8 εκ. δολάρια συν τα 33,4 εκ. σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου που πρόλαβε να τσεπώσει.
«Στεγαστική αποκατάστασις» και θεσμοθέτηση ατιμωρησίας
Τέταρτο «ορόσημο»: Το 1970 οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τη στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» στο πραξικόπημα. Διότι, καλοί οι μισθοί, καλά τα αξιώματα και τα ρουσφέτια, αλλά αν δεν είχες – βρε αδελφέ- ένα εγγυημένο, καλό κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, κινδύνευες. Θα σε πετύχαινε ο αναρχο- κομμουνισμός «ασκεπή» και θα σου άνοιγε το κεφάλι…
Πέμπτο «ορόσημο»: Περίοδος εορτών ήταν, οι «εθνοσωτήρες» αποφάσισαν – ίσως εν όψει πρωτοχρονιάς – να κάνουν άλλο ένα καλό δώρο στον εαυτό τους. Καλό και ωφέλιμο στο … διηνεκές – έτσι τουλάχιστον ήλπιζαν. Την Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 1970, νομοθέτησαν τα «περί ευθύνης υπουργών». Μεταβατική διάταξη (παρ. 48) του ΝΔ 802 όριζε ότι δεν μπορούσε να ασκηθεί δίωξη εναντίον υπουργού ή υφυπουργού της δικτατορίας, παρά μόνο εάν το αποφάσιζαν οι … συνάδελφοί του.
Για να έχουν απολύτως ήσυχο το κεφάλι τους, οι συνταγματάρχες συμπεριέλαβαν κάτι ακόμη στη ρύθμιση: «Παρέγραψαν» όλα τα εγκλήματα, «δια τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» κάποιας Βουλής, μελλοντικής.
Εάν επιτύγχανε το κατοπινό εγχείρημα της λεγόμενης «φιλελευθεροποίησης», με τον Μαρκεζίνη και τις ελεγχόμενες εκλογές, κατά πάσα βεβαιότητα θα επιβίωνε αυτή η ασυλία που πρόσφεραν στην αφεντιά τους οι συνταγματάρχες. Δυστυχώς για αυτούς, έπειτα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου κατέστη ανέφικτη η «μετάσταση» τέτοιων χουντικών θεσμών στο κοινοβουλευτικό τοπίο.
Έκτο «ορόσημο»: Ήταν Μάιος του 1972, όταν η χούντα απάλλαξε τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τομ Πάππας από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις, για έξι αγροτοβιομηχανικές μονάδες σε διάφορες περιοχές της χώρας (ΦΕΚ 1972/Α/72).
Αυτό ήταν το δεύτερο χατίρι των συνταγματαρχών προς τον Πάππας. Το πρώτο – πιθανότατα και το μεγαλύτερο – είχε γίνει τέσσερα χρόνια νωρίτερα (ΦΕΚ 1968/Α/201). Ήταν το «πράσινο φως» για τα εργοστάσια εμφιάλωσης της Coca- Cola, το οποίο είχαν αρνηθεί να «ανάψουν» οι προδικτατορικές κυβερνήσεις, θεωρώντας το συγκεκριμένο σχέδιο του επιχειρηματία άκρως ανταγωνιστικό προς την εγχώριο παραγωγή αναψυκτικών.
Ο Πάππας είχε απασχολήσει και για άλλο λόγο, εντονότατα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα πριν από το πραξικόπημα: Η Ένωση Κέντρου και η ΕΔΑ είχαν καταγγείλει ως προνομιακούς … μέχρι αηδίας τους όρους της επένδυσης που είχε κάνει στη Θεσσαλονίκη, με το διυλιστήριο της ESSO, το ’62. Το φθινόπωρο του ’64, μάλιστα, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου επέβαλλε στον Πάππας τροποποίηση της συγκεκριμένης σύμβασης.
Χρηματοδότησαν και την εκστρατεία του … Νίξον!
Ο Τομ Πάππας ήταν διαπρύσιος υποστηρικτής της χούντας. Τόσο γρήγορα συντελέστηκε η μεταξύ τους οικονομική – πολιτική διαπλοκή, ώστε το 1967, στην κυβέρνηση Κόλλια , διορίστηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης ένας προσωπάρχης του επιχειρηματία, ο Παύλος Τοτόμης. Στη συνέχεια ο Τοτόμης ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της ΕΤΒΑ. Ο Τομ Πάππας ήταν παράλληλα υποστηρικτής και βασικός χρηματοδότης της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον, για τις αμερικανικές εκλογές του 1968.
«Παράλληλα»; ….Όχι ακριβώς. Κατά τα φαινόμενα ο Πάππας βρήκε τρόπο να ενώσει τις δυο μεγάλες … συμπάθειές του, την ελληνική χούντα και το Νίξον. Με δεσμούς … χρήματος. Κάτι πολύ ενδιαφέρον κατέθεσε στο αμερικανικό Κογκρέσο ο Έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, που ζούσε στην Ουάσιγκτον: Ότι η χούντα ενίσχυσε το ταμείο της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον με 549.000 δολάρια. Μετρητά, ζεστά- ζεστά… Είχαν «ζεσταθεί» από τη συνεχή κίνηση!
Τα χρήματα αυτά τα είχε διοχετεύσει η CIA στην ΚΥΠ, με σκοπό να «αναβαθμιστεί» η δράση της ελληνικής Υπηρεσίας, να γίνει πιο αποτελεσματικό το αντικομουνιστικό της έργο, κλπ. Στη συνέχεια, κατ” εντολή Παπαδόπουλου και με μοχλό το Ρουφογάλη, γινόταν η «ανακύκλωση» και τα χρήματα όδευαν προς το Νίξον.
Έβδομο «ορόσημο»: Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 1972. Ο Παττακός έδωσε εντολή να «διατεθούν το ταχύτερον εις την κατανάλωσιν» τα κρέατα. Ποια κρέατα; Της Αργεντινής. Αυτά που «μαύριζαν», αυτά που θα «ξέμεναν». Τα γνωστά και ως «κρέατα Μπαλόπουλου». Μαζί με το «Τάμα», ίσως το πιο … εμβληματικό σκάνδαλο της χούντας!
Ο Μιχάλης Μπαλόπουλος ήταν υφυπουργός Εμπορίου. Αυτός κι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, ο Ζαφείρης Παπαμιχαλόπουλος, κάθισαν στο εδώλιο για το σκάνδαλο των κρεάτων. Σκάνδαλο … πολυεπίπεδο, με κατηγορητήριο πλούσιο!
Η σοβαρότερη κατηγορία σε βάρος των δυο, ήταν πως χρηματίζονταν «κατά συρροήν» από μεγαλέμπορους της Ροδεσίας που επεδίωκαν να αποκτήσουν μονοπωλιακά προνόμια στην εισαγωγή κρέατος. Αποτέλεσμα της συγκέντρωσης αδειών εισαγωγής σε χέρια λίγων ήταν οι ανατιμήσεις στις τιμές του κρέατος – ίσως, ακόμη, οι ευνοημένοι έμποροι να ήθελαν έτσι να καλύπτουν και τα έξοδα των δωροδοκιών…
Απαγορεύτηκε, επίσης, για κάποιο διάστημα η διάθεση ντόπιου κρέατος, ώστε να προωθηθούν στην αγορά τα προβληματικά, εκείνα της Αργεντινής. Η προαναφερθείσα εντολή του Παττακού ήταν γραπτή και αναγνώστηκε στο δικαστήριο.
Ο Μπαλόπουλος έγινε σλόγκαν και … στα γήπεδα
Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε τον Ιούνιο του ’74 σε ποινή φυλάκισης 3,5 ετών, η οποία μειώθηκε σε 14 μήνες το 1976. Το σκάνδαλο των κρεάτων ήταν το μοναδικό που «έστειλε» στο εδώλιο αξιωματούχους της χούντας, προτού καταρρεύσει η χούντα. Η εξήγηση είναι η ίδια με εκείνη, για τη δημοσιοποίηση των ατασθαλιών του «Τάματος»: Ο Ιωαννίδης επιθυμούσε να καταδείξει ότι ήταν αναγκαία, από ηθικής πλευράς, η ανατροπή του Παπαδόπουλου.
Κάπως έτσι έμεινε στην … Ιστορία το όνομα του Μπαλόπουλου, τον οποίον περιέβαλαν επίσης επίμονες φήμες για ατασθαλίες στον ΕΟΤ, όταν ήταν γραμματέας του οργανισμού.
Το σκάνδαλο των κρεάτων ενέπνευσε και τους … φιλάθλους. Εάν κάποιος ποδοσφαιριστής δεν απέδιδε καλά, η κερκίδα τον αποκαλούσε με ευκολία «βόδι Αργεντινής» ή «κρέας του Μπαλόπουλου».
Μέσα σε αυτή τη … θύελλα των σκανδάλων, φάνταζαν «παρωνυχίδες» ήσσονος σημασίας οι απ” ευθείας αναθέσεις – χωρίς διαγωνισμούς- έργων σε διάφορες εταιρείες. Όσο για τη «λιτή» ζωή που έκαναν οι συνταγματάρχες και οι δικοί τους άνθρωποι, θα άξιζε τον κόπο να διαβάσει κανείς τις εξιστορήσεις της Ντέλλας Ρουφογάλη, τόσο για τη δική της ντόλτσε βίτα, όσο και για τη χλιδή της διαμονής της ίδιας και της Δέσποινας Παπαδοπούλου στο Παρίσι, όταν – κάποια στιγμή- το επισκέφθηκαν οι δύο τους.
Για την συνηθισμένη εν Ελλάδι ζωή της, η Ντέλλα Ρουφογάλη έχει πει:
«Αρχίζω να ράβω την καινούρια μου γκαρνταρόμπα στους μετρ της ραπτικής για τους οποίους μέχρι τώρα έκανα επιδείξεις. Η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, το ίδιο και η συμπεριφορά όλων απέναντί μου. Μου φέρονται με έκδηλο σεβασμό και τα κομπλιμέντα τους είναι υπερβολικά. Αλλά μου αρέσει. Εγώ εξακολουθώ να φέρομαι φιλικά προς τους παλιούς γνωστούς και τους καινούριους, πλούσιους φιλοχουντικούς επιχειρηματίες που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα μαζί με τα ραβασάκια για ρουσφέτια. Αισθάνομαι πως έχω υποχρέωση να εξυπηρετήσω τους πάντες. Ο Μιχάλης συνήθως δεν αρνείται. Γεύομαι τη δύναμη της εξουσίας, και με μαγεύει» (Λεωνίδας Παπάγος, «Σημειώσεις 1967-1977»).
«Χαβιάρι Περσίας και παγωμένα καβούρια Αλάσκας»
Υπήρχαν όμως και τα .. έκτακτα περιστατικά, όπως οι αρραβώνες της με το Ρουφογάλη. «Την επόμενη βδομάδα καινούρια δώρα, καινούριες ανθοδέσμες, φρέσκα ψάρια απ” όλα τα νησιά της Ελλάδας, κούτες με το καλύτερο χαβιάρι της Περσίας και παγωμένα καβούρια της Αλάσκας καταφθάνουν στο σπίτι. Δεν ξέρω τι να τα κάνω».
Για την Ιστορία: Τους αρραβώνες του ζεύγους τίμησαν προβεβλημένοι επιχειρηματίες, όπως οι Λάτσης και Κιοσέογλου. Στο γάμο τους; Το … αδιαχώρητο. Θυμάται η Ντέλλα: «Ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο εφοπλιστής Θεοδωρακόπουλος με το γιο του τον Τάκη, ο Κώστας Δρακόπουλος των διυλιστηρίων, ο Νίκος Ταβουλάρης των ναυπηγείων, το ζεύγος Μποδοσάκη, ο Αγγελος Κανελλόπουλος των τσιμέντων “Τιτάν” με τη γυναίκα του, ο Τομ Πάππας, ο Γ. Λύρας, ο Γιώργος Ταβλάριος, εφοπλιστής από τη Νέα Υόρκη με τη γυναίκα του και ο Γιάννης Λάτσης με τη μεγάλη του κόρη, αφού η γυναίκα του την ίδια μέρα πάντρευε την ανηψιά της σε άλλη εκκλησία».
Αυτή ήταν λοιπόν η … αδιάφθορη δικτατορία! Αναμφιβόλως, η χούντα μετέφερε … πολύ μακριά τη σκυτάλη της διαφθοράς, την οποία – για να είμαστε ακριβείς- παρέλαβε από τα προγενέστερα χρόνια.
Υπενθυμίσεις επιγραμματικές: Σκάνδαλο «Siemens» που προκάλεσε και τη ρήξη στις σχέσεις του Παπάγου με τον Μαρκεζίνη, το 1954. Άφθονα… κλέη της οκταετίας (1955- 63) Καραμανλή, από τα «βραχώδη οικόπεδα της Φιλοθέης» και τα φουσκωμένα κέρδη εργολάβων, μέχρι την ηλεκτροδότηση της «Πεσινέ» με όρους σκανδαλωδώς ευνοϊκούς. Απόφαση της Βουλής, τον Φεβρουάριο του 1965, να παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο τους Κ. Καραμανλή, Π. Παπαληγούρα και Ν. Μάρτη για την «Πεσινέ». Επτά εν συνόλω υπουργοί και δυο υφυπουργοί του «εθνάρχη» που αντιμετώπισαν – σε κοινοβουλευτικό επίπεδο- κατηγορίες περί βλάβης του δημοσίου συμφέροντος και περί παράνομης διάθεσης μυστικών κονδυλίων. (Προτείνει κανείς να εκλάβουμε ως απόδειξη αθωότητας το «κουκούλωμα» που – κατά τα ειωθότα- ακολούθησε; ). Εξαγορές βουλευτών στην περίοδο της αποστασίας, το 1965.
Ακόμη κι ο ελληνικός κινηματογράφος των middle 60ς κατοχύρωσε ως σήμα κατατεθέν της εποχής τα … αρπακτικά του Μαυρογιαλούρου. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε…
Εάν λοιπόν όλα αυτά στιγμάτισαν την εικοσαετία 1954- 1974, γιατί σήμερα τόσα στόματα πιπιλίζουν μονότονα την «καραμέλα» πως η διαφθορά και το ρουσφέτι γεννήθηκαν το …’74 και είχαν μαμά τη Μεταπολίτευση; Ας δώσει ο καθένας την απάντηση που θεωρεί σωστή…
Πηγή: www.iefimerida.gr

Σάκης Καράγιωργας: Συνεπής ως τα άκρα του

Σαν σήμερα, η ισόβια κάθειρξή του από το στρατοδικείο

Της Press Puree

Σάκης Καράγιωργας. Για τους περισσότερους πολίτες είναι το όνομα μιας κεντρικής οδού, ενός παράδρομου ή κάποιας πλατείας. Τίποτε άλλο. Για κάποιους, είναι το όνομα αμφιθεάτρου στο Πάντειο. Για τους λίγους είναι επίκαιρη αξιακή μονάδα μέτρησης, της ανθρώπινης δύναμης, της ηθικής διάστασης, της ιδεολογικής χωρητικότητας.

Ασύμβατος οικονομολόγος και πανεπιστημιακός καθηγητής, τραυματίστηκε βαριά στην προσπάθειά του να ενεργοποιήσει βόμβα εναντίον της χούντας. Παρέμεινε ανάπηρος στο χέρι του εφ’ όρου ζωής. Συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια και τον Απρίλη του 1970, μετά από μια «απολογία»- δριμύ κατηγορώ κατά του χουντικού φασισμού, καταδικάστηκε από το «Έκτακτον Στρατοδικείον Αθηνών» στην ποινή «της ισοβίου καθείρξεως». Έμεινε 4 χρόνια στη φυλακή, όπου και εκεί συνέχισαν κατά καιρούς να τον βασανίζουν και αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Κορυδαλλού με τη γενική αμνηστία.

Σήμερα, η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν συναντιέται με τις αξίες τού Σ. Καράγιωργα.

Η ιστορία όμως έχει τις δικές της ασύμμετρες διαταραχές.

Γι’ αυτό κι ο ίδιος δεν ξεσυνεριζόταν το χρόνο. Προσπαθούμε, έλεγε, γι΄ αυτούς που θα έρθουν μετά από εμάς. Ύστερα από πενήντα, εκατό ή και περισσότερα χρόνια.

«Χωρίς τους δασκαλισμούς της εν αναμονή φρονιμάδας, ούτε τις μικρολογίες της ατολμίας και της υστεροβουλίας, αντέταξε, στη συναίσθηση της εκμηδένισης, την αντίσταση του δημοκρατικού χρέους και της κοινωνικής ευθύνης».

«Αν ζούσε σήμερα ο Σάκης Καράγιωργας και κάποιος τον ρωτούσε «μα καλά για σοσιαλισμό θα μιλάμε τώρα;», θα απαντούσε με εκείνο το διφορούμενο «εσείς νομίζετε ότι δεν πρέπει;» Και μετά από δηλωτική παύση, θα πρόσθετε, παραφράζοντας τον Μαρξ, «αν δεν μιλήσουμε τώρα που μας γδέρνουν για να πάρουν και το τομάρι μας πότε θα μιλήσουμε;»

Αυτό που κάνει το Σ. Καράγιωργα να ανήκει στους ξεχωριστούς, είναι ότι τράβηξε τις αρχές του ως τα άκρα, μέχρι τον ακρωτηριασμό του. Και τον αγαπήσαμε πάρα πολύ επειδή ουδέποτε έγινε ακόλουθος ή διερμηνευτής καμιάς ψευδεξουσιαστικής αναγκαιότητας.
Αυτό που το έκανε σπουδαίο, ήταν η υψηλή αίσθηση δικαίου και ήθους που τον κατείχε.

Κι εκείνο που τον τιμά είναι το γεγονός πως ούτε καταδέχτηκε, ούτε συναναστράφηκε μήτε χαριεντίστηκε με τους εκπροσώπους κάθε είδους εξουσίας.

Όμως δεν έχει καμία σημασία να το θυμόμαστε για όλους τους πάρα πάνω λόγους.

Σημασία έχει να ζούμε εμείς, κάπως έτσι.

Δεν είμαστε όλοι μετανάστες. Του Αδάμου Ζαχαριάδη

Έχω φωνάξει πολλές φορές το σύνθημα «είμαστε όλοι μετανάστες» σε πορεία. Το έχω γράψει σε τοίχο και το έχω πει σε συνελεύσεις και σε συζητήσεις. Κάθε φορά που το έλεγα ένιωθα αλληλέγγυος με μετανάστες και μετανάστριες που έχω γνωρίσει στο Στέκι Μεταναστών και σε διαδηλώσεις.

Κάθε φορά που το φώναζα ένιωθα αλληλέγγυος με μετανάστες και μετανάστριες που δεν γνώρισα γιατί δεν κατάφεραν να περάσουν «τις νάρκες του Έβρου». Κάθε φορά που το έγραφα ένιωθα αλληλέγγυος με τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα και τους αρνούνται την ιθαγένεια.

Σήμερα ξύπνησα και όπως κάθε πρωί άνοιξα τον υπολογιστή προκειμένου να ενημερωθώ. Ξαφνικά το βλέμμα μου πάγωσε. Τριάντα μετανάστες, εργάτες γης, πυροβολήθηκαν γιατί είχαν το θράσος να ζητήσουν τα δεδουλευμένα έξι μηνών. Τους πυροβόλησαν κάποιοι Έλληνες, τσιφλικάδες που θησαυρίζουν όταν εμείς αγοράζουμε τις φράουλές τους από τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Λίγο αργότερα είδα το φρικιαστικό βίντεο. Θυμήθηκα ότι το προηγούμενο καλοκαίρι κυκλοφόρησε ένα παρόμοιο από την σφαγή των ανθρακωρύχων στη Νότιο Αφρική.

Σήμερα συνειδητοποίησα ότι όσο αλληλέγγυος κι αν νιώθω «δεν είμαι μετανάστης». Και δεν είμαι γιατί εγώ όταν ζητήσω τα δεδουλευμένα το πολύ -πολύ να μην μου τα δώσουν.
Δεν είμαι γιατί εγώ έχω κάπου στο συρτάρι ένα διαβατήριο και δείχνοντάς το περνάω από όποιο σύνορο θέλω. Δεν είμαι γιατί δεν θα περπατάω σε χωράφια με νάρκες, δεν κινδυνεύω να βρεθώ στον πάτο της θάλασσας από κάποια σάπια βάρκα ή από σπρώξιμο ενός «πολιτισμένου» Φρόντεξ. Δεν είμαι γιατί τα παιδιά μου θα έχουν ιθαγένεια, από την πρώτη μέρα. Δεν είμαι γιατί δεν στοιβάζομαι σε αποθήκες με άλλους δέκα και δεν περιμένω κάθε πρωί στην πλατεία κάποιου χωριού για να περάσει κάποιος αλήτης να με πάρει στα χωράφια του να βγάλω φράουλες ή πορτοκάλια.

Σήμερα το «οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι» πήρε για μένα το πραγματικό του νόημα. Σήμερα θυμήθηκα και ένα άλλο σύνθημα: «Η εθνική ενότητα με αίμα είναι βαμμένη. Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι».

*Πηγή: tvxs

Ο πρόεδρος της Nestlé δηλώνει ότι το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα!

Κατά τη διάρκεια συνέντευξής του για το ντοκιμαντέρ "We Feed the World", ο πρόεδρος της Nestlé, Peter Brabeck, έκανε την απίστευτη δήλωση ότι το νερό δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα.

 

Επιτέθηκε στην ιδέα ότι η φύση είναι καλή, ενώ επιπλέον τόνισε ότι είναι μεγάλο επίτευγμα για τον άνθρωπο το γεγονός ότι μπορεί να αντισταθεί στην κυριαρχία της. Επιτέθηκε επίσης στη βιολογική γεωργία, υποστηρίζοντας ότι τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα είναι καλύτερα.

 

Η Nestlé είναι ο μεγαλύτερος εμφιαλωτής νερού παγκοσμίως. Ο Brabeck υποστηρίζει - ορθώς- ότι το νερό είναι η πολυτιμότερη πρώτη ύλη του πλανήτη. Ωστόσο, προσθέτει ότι η ιδιωτικοποίησή του είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσεις τη δικαιότερη διανομή του. "Η ιδέα ότι το νερό αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, προέρχεται από εξτρεμιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις", λέει ο Brabeck, προσθέτοντας ότι "το νερό όπως κάθε άλλο διατροφικό αγαθό θα πρέπει να έχει αγοραστική αξία".

 

Πιστεύει επιπλέον ότι η μέγιστη κοινωνική ευθύνη ενός προέδρου είναι να δημιουργεί όσο περισσότερο κέρδος μπορεί για την εταιρία του, ώστε οι άνθρωποι να έχουν δουλειές.

 

Για να υπογραμμίσουμε τέλος το πόσο "αξιαγάπητος" άνθρωπος είναι, πιστεύει επιπλέον ότι όλοι πρέπει να δουλεύουμε περισσότερο και σκληρότερα. 

 

Πείτε στη Nestlé ότι έχει άδικο. Υπογράψτε την Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών ενάντια στην ιδιωτικοποιήση του νερού.

Περισσότερες πληροφορίες: Τo left.gr στηρίζει την καμπάνια για το νερό: είναι ανθρώπινο δικαίωμα!

Οι δράστες στη Μανωλάδα έχουν όνομα και επίθετο

Ποιοί κάλυπταν την «Βαγγελάτος ΑΕ» στην Νέα Μανωλάδα και έφτασαν να πυροβολούν στο ψαχνό μετανάστες;

 Η συγκλονιστική μαρτυρία που έφτασε στην ΚΕΕΡΦΑ και είναι ηχογραφημένη  από τον Λιεντού, εργαζόμενο στην «Βαγγελάτος ΑΕ», την  εταιρία της οποίας οι μπράβοι πυροβόλησαν στο ψαχνό τους απλήρωτους μετανάστες , είναι αποκαλυπτική για την άνεση με την οποία προσλαμβάνει ομάδες εργατών και τις αφήνει απλήρωτες.

Όμως το σκάνδαλο είναι τεράστιο διότι οι ίδιοι οι μπράβοι είχαν σύρει το περασμένο Αύγουστο ένα Αιγύπτιο εργαζόμενο-πάλι απλήρωτο- μέσα στο κεντρικό δρόμο της Μανωλάδας και του έσπασαν το χέρι!
Τι απόγινε άραγε η καταγγελία, της ΚΕΕΡΦΑ ότι τότε σε επίσκεψη έξω από τις εγκαταστάσεις της Βαγγελάτος ΑΕ υπήρξε καταδίωξη από μπράβους σε βάρος γνωστού δημοσιογράφου(Α.Χ) και του συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ Πέτρου Κωνσταντίνου; Γιατί η ΕΛΑΣ δεν μπόρεσε να εξιχνιάσει το όχι και τόσο άλυτο μυστήριο για το οποίο η τοπική κοινωνία είχε εξαγριωθεί για την δυσφήμιση που δέχονταν όλοι ως εγκληματίες και ρατσιστές;
Ποιοι εξασφάλισαν μια τέτοιας έκτασης ασυλία και με τι ανταλλάγματα άραγε; Ποιος είναι ο ρόλος των  τοπικών Αστυνομικών αρχών;
Ο Λιεντού, ένας εργάτης από το Μπαγκλαντές που βρέθηκε μαζί με άλλους διακόσιους απλήρωτους συναδέλφους του στις εγκαταστάσεις της Βαγγελάτος ΑΕ. Είχαν ειδοποιηθεί από το αφεντικό ότι θα τους πλήρωναν νωρίς στις 1μμ, μετά τους είπαν να περάσουν στις 5μμ και τελικά στις 6μμ τους ανακοίνωσαν ότι πρέπει να φύγουν διότι θα δουλέψει άλλη ομάδα και όχι οι ίδιοι. Τότε τρείς που τους κατονομάζει ο Λιεντού πυροβόλησαν στο ψαχνό τραυματίζοντας  περίπου είκοσι από αυτούς.
Ο Λιεντού αναφέρει ότι του είπαν «φύγετε γιατί θα σας σκοτώσουμε και θα σας κάψουμε αν ξανάρθετε». Αναφέρει μάλιστα ότι χρωστάει πολλά λεφτά σε πολλούς εργάτες.
Ένοχη για τα ρατσιστικά κατορθώματα των αφεντικών είναι η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης  που κάνει πλάτες στις πιο αδίστακτες εργοδοσίες για να καταπατούν κάθε συλλογική σύμβαση, να αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους, να τσαλαπατάνε τις ελευθερίες όλων μας. Είναι η πολιτική του ρατσισμού που με τις επιχειρήσεις σκούπα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την επίθεση στο δικαίωμα στην ιθαγένεια για τα παιδιά και πάνω από όλα με την συντήρηση του καθεστώτος παρανομίας χιλιάδων μεταναστών και όχι την νομιμοποίηση τους  κάνει τους εργάτες βορά  στην μαύρη εργασία που δίνει τεράστια κέρδη στο κάθε εργοδότη.
Έφτασε η ώρα να βάλουμε τέλος στην άγρια εκμετάλλευση στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας. Να βάλουμε τέλος στις ρατσιστικές επιθέσεις των αφεντικών.
Καλούμε τα Εργατικά Κέντρα της Ηλείας και της Πάτρας, όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία στην εκπαίδευση και την υγεία, τους φοιτητικούς συλλόγους της Πάτρας, την αριστερά,  να δώσουμε μαζί με τους μετανάστες τη μάχη για να ξηλώσουμε τα κυκλώματα της άγριας εκμετάλλευσης και τους ρατσισμού από τη περιοχή.
Η 1Η Μάη πρέπει να γίνει μέρα καθολικής Γενικής Απεργίας, σε όλη τη Ελλάδα. Να φτάσει ΚΑΙ στα φραουλχώραφα της Νεάς Μανωλάδας.
http://www.antiracismfascism.org
Ο συγκεκριμένος σύμφωνα με το http://www.okaa.gr κάνει εξαγωγές σε άλλες χώρες αλλά και εισαγωγές από τη Λατινική Αμερική. Για την ακρίβεια, εμφανιζονται 3 ονόματα ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ΜΑΚΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ  .
Καλλιεργεί 400 στρέμματα φράουλα. Σήμερα έκανε τον ψόφιο, αφού τον συνέλαβαν προσποιήθηκε καρδιακό πρόβλημα και τον πήγανε στο κέντρο υγείας Βάρδας, όπου συνάντησε (ξανά) όλους σχεδόν τους μετανάστες που πριν έδιωξε.

Μπράβο στον Σκλαβενίτη

Σκλαβενίτης

Posted on April 19, 2013

Από: <PublicRelations@sklavenitis.com>
Ημερομηνία: 19 Απριλίου 2013 – 11:55 π.μ.
Θέμα: RE: Μανωλάδα
Αγαπητή κυρία [...],

Σε απάντηση τού e-mail σας, το οποίο αφορά στο αποτρόπαιο γεγονός που συνέβη στη Νέα Μανωλάδα της Ηλείας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι έχουμε αποσύρει από τα καταστήματά μας τα προϊόντα του συγκεκριμένου προμηθευτή κι έχουμε διακόψει τη συνεργασία μας.

Είμαστε στη διάθεσή σας για οιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση.

Με εκτίμηση 

Έδεσαν και έσυραν μετανάστες στη Μανωλάδα Ηλείας

Oι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να περιγράψουν τις εικόνες που εκτυλίχθηκαν χθες στη Νέα Μανωλάδα. Εικόνες ωμής βίας με θύματα ανθρώπους που θέλησαν να ζήσουν στην Ηλεία το όνειρο, που είδαν τη Νέα Μανωλάδα ως ‘Γη της Επαγγελίας’ και όμως έμελε να βρουν απάνθρωπη τιμωρία.

Οι αγρότες της περιοχής πήραν το νόμο στα χέρια τους και αποφάσισαν να τιμωρήσουν με το δικό τους, απάνθρωπο τρόπο, οικονομικούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην περιοχή.

Τους γρονθοκόπησαν, στη συνέχεια τους έδεσαν από δίκυκλο και τους έσυραν σαν ζώα στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρεται να είχαν αφαιρέσει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημα τους. Οι κλοπές ωστόσο ουδέποτε είχαν δηλωθεί στις αστυνομικές αρχές… Η άμεση επέμβαση των ανδρών του Α.Τ. Βάρδας, που ενημερώθηκε για το τραγικό περιστατικό, ήταν αυτή που λύτρωσε τους μετανάστες…


Το χρονικό

Σύμφωνα με όσα φέρεται ότι υποστήριξαν οι δύο Έλληνες ‘τιμωροί’, ηλικίας 31 και 24 ετών, στους Αστυνομικούς, το τελευταίο δεκαήμερο είχαν σημειωθεί επανειλημμένες ζωοκλοπές εις βάρος τους.

Το γεγονός τους είχε θορυβήσει και χωρίς να έχουν καταγγείλει στην Αστυνομία τα περιστατικά, αποφάσισαν το βράδυ της Τετάρτης να «παραφυλάξουν» στο στάβλο τους προκειμένου να «συλλάβουν» επ’ αυτοφώρω τους δράστες των κλοπών.

Πράγματι μισή ώρα μετά τις εννιά φέρεται να αντιλήφθησαν την παρουσία τριών οικονομικών μεταναστών από το Μπαγκλαντές που τους είχαν αφαιρέσει τρία αρνιά.

Μόλις επιχείρησαν να τους προσεγγίσουν, οι τελευταίοι παράτησαν τα κλοπιμαία και τράπηκαν σε φυγή… Οι δύο αγρότες αντί να ενημερώσουν όπως όφειλαν την Αστυνομία για το περιστατικό προτίμησαν να περιμένουν μέχρι να ξημερώσει και να πάρουν το νόμο στα χέρια τους…

Λίγο μετά τη μία χθες το μεσημέρι οι αγρότες πήγαν στην περιοχή στην οποία υπέθεταν ότι θα διαμένουν οι δράστες, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να τους εντοπίσουν. Αυτό ωστόσο δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν την … έρευνά τους. Κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες έδεσαν με σκοινί έναν οικονομικό μετανάστη που βρήκαν στο σημείο και δεν προέκυπτε να είχε σχέση με την ζωοκλοπή και τον ανάγκασαν να τους οδηγήσει στους φερόμενους ως δράστες.

Μόλις κατάφεραν να εντοπίσουν τους νεαρούς άφησαν ελεύθερο το άτομο που τους οδήγησε σε αυτούς και ξεκίνησαν τα βασανιστήρια… Ειδικότερα, αφού τους έδεσαν μεταξύ τους, φέρεται να αφαίρεσαν από την τσέπη του ενός το κινητό του τηλέφωνο και άρχισαν να τους κτυπούν με γροθιές και με κλωτσιές αλλά και με μία ξύλινη γκλίτσα. Ωστόσο το μαρτύριο για τους μετανάστες δεν σταμάτησε εκεί…

Στη συνέχεια, έδεσαν το σκοινί με το οποίο τους είχαν «αιχμαλωτίσει» από το πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας στην οποία επιβιβάσθηκαν στη συνέχεια. Για περισσότερα από τετρακόσια μέτρα τους έσερναν σαν τα ζώα μέσα στο χωριό της Νέας Μανωλάδας με τους περιοίκους να αντικρίζουν το βάρβαρο αυτό θέαμα. Η εικόνα των μεταναστών να «σέρνονται» πίσω από το δίκυκλο σόκαρε την κοινωνία του μικρού διαμερίσματος με τους κατοίκους να ενημερώνουν την Αστυνομία…

Η σύλληψη

Μόλις οι άνδρες του Αστυνομικού Τμήματος Βάρδας ενημερώθηκαν για το απίστευτο, κινητοποιήθηκαν αμέσως και έφθασαν στο σημείο. Ήταν αυτοί που σταμάτησαν τους δύο αγρότες και έλυσαν από τα αυτοσχέδια δεσμά τους μετανάστες βάζοντας τέλος στις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν.

Οι αστυνομικοί συνέλαβαν και τα τέσσερα άτομα, τους δύο Έλληνες με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, παράνομης βίας, εξύβρισης και κλοπής και τους δύο μετανάστες με την κατηγορία της ζωοκλοπής. Οι συλληφθέντες αναμένεται να οδηγηθούν νωρίς σήμερα το πρωί στην Εισαγγελέα Αμαλιάδας.