Μετά από 14 χρόνια λέει αντίο…

Το ταξίδι ξεκίνησε το 1998 και μετά από 14 χρόνια συνεχούς παρουσίας στα μεγάλα σαλόνια , το Μαρούσι των επιτυχιών και των ανατροπών είπε αντίο στην Α1…

Εχει κατακτήσει το Κύπελλο Σαπόρτα, έχει φτάσει δύο φορές σε τελικό Κυπέλλου, έχει κατακτήσει τη δεύτερη θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχει μια συμμετοχή στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κόρατς και μια σε τελικό του   EuroChallenge. Το superbasket.gr δεν θα μπορούσε παρά να ετοιμάσει ένα μικρό αφιέρωμα για την ομάδα των βορείων προαστίων που αποχαιρετά την Α1…
Το τμήμα μπάσκετ ιδρύθηκε το 1950 και η ομάδα πέρασε μια μάλλον σκοτεινή περίοδο τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, όπου συνήθως αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Α2 και της Β’ Εθνικής. Όμως το 1998 το Μαρούσι βρίσκεται εκεί που του αξίζει στην Α1, με προπονητή τον Νίκο Παύλου. Την πρώτη του χρονιά στην Α1, το Μαρούσι καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς και να τερματίσει στην έβδομη θέση.
Την επόμενη σεζόν αναλαμβάνει τα ηνία ο "τίγρης" Βαγγέλης Αλεξανδρής και η ομάδα καταφέρνει να φτάσει ως τους "8" του Κυπέλλου Κόρατς, αλλά τερματίζει στην 10η θέση της Α1.
Η "άνοιξη" έρχεται με την νέα χιλιετία, καθώς το Μαρούσι με μια ξέφρενη πορεία φτάνει στον τελικό του Σαπόρτα το 2001, όπου επικρατεί της γαλλικής Σαλόν με 74-72 και κατακτά το τρόπαιο. Προπονητής ήταν ο Βαγγέλης Αλεξανδρής και παίκτες οι Τζίμι Ολιβερ, Ασράφ Αμάγια, Βασίλι Ευθύμοφ, Γιώργος Μασλαρινός, Σωτήρης Νικολαϊδης, Δημήτρης Μαρμαρινός, Αλέξης Φαλέκας, Βαγγέλης Βουρτζούμης και Δημήτρης Καραπλής.
Η ευρωπαϊκή επιτυχία λίγο έλειψε να συνεχιστεί και την σεζόν 2001-2002, με την ομάδα να φτάνει στους "4" του Κυπέλλου Κόρατς και να αγωνίζεται στον τελικό του ελληνικού Κυπέλλου με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Οι "ερυθρόλευκοι" ήταν εκείνοι που στις 7 Απριλίου του 2002 στο ΣΕΦ πανηγύρισαν την κατάκτηση του τροπαίου με 74-66, με τον Μίκαελ Κοχ να είναι ο πρώτος σκόρερ των ηττημένων και τον Βασίλη Σπανούλη να πετυχαίνει 3 πόντους.
Σεζόν 2002-2003 τιμονιέρης του Αμαρουσίου αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Γιαννάκης και η ομάδα κάνει ρεκόρ νικών (14) και τερματίζει στην έκτη θέση του πρωταθλήματος. Η επόμενη χρονιά μόνο επιτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί για το Μαρούσι, μιας και η ομάδα φτάνει στον τελικό του EuroChallenge, αλλά χάνει από την Ούνιξ Καζάν με 87-63. Το Μαρούσι κατακτά την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, χάνοντας στους τελικούς από τον Παναθηναϊκό την μεταξύ τους σειρά με 3-0 (101-71, 84-75, 77-66).
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης θα μείνει στον πάγκο του Αμαρουσίου για δύο ακόμα επιτυχημένες σεζόν. Την χρονιά 2005-2006, που ήταν η τελευταία του "δράκου" στο πάγκο της ομάδας των βορείων προαστίων, το Μαρούσι κατακτά την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα, φτάνει στους "8" του Eurocup και πάει στον τελικό του Κυπέλλο με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Για ακόμα μια φορά, όμως το Μαρούσι έφτασε στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό, με το Κύπελλο να καταλήγει στους "πράσινους" οι οποίοι είχαν νικήσει με 68-57 (και τον Βασίλη Σπανούλη να αγωνίζεται πλέον με το "τριφύλλι").
Την χρονιά 2009-2010 υπό τις οδηγίες του Γιώργου Μπαρτζώκα, το Μαρούσι θα λάβει για πρώτη φορά στην ιστορία του μέρος στην Ευρωλίγκα. Η ομάδα φτάνει στο Top-16 (περνώντας από έναν όμιλο που είχε ως αντιπάλους την ΤΣΣΚΑ, την Κάχα Λαμποράλ, την Μακάμπι, την Ρόμα και την Ολίμπια Λιουμπλιάνα) και διεκδικεί μέχρι τελικής πτώσεως την είσοδό της στα πλέι-οφ, αλλά δεν τα κατάφερε.
Η φετινή χρονιά δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, με τα  γνωστά διοικητικά και οικονομικά προβλήματα να λυγίζουν τελικά το Μαρούσι. Ο Νίκος Λινάρδος και οι παίκτες του πάλεψαν με θεριά και δαίμονες αλλά όλα έδειχναν ότι η ομάδα δεν θα καταφέρει να κρατηθεί στην Α1. Οπερ και εγένετο, το Μαρούσι έκλεισε τη σεζόν έχοντας κάνει μόλις μία νίκη (σ.σ. κόντρα στο Περιστέρι με 52-58) και 23 ήττες. Μετά από 14 χρονιά παρουσίας γεμάτα χαρές και λύπες, το Μαρούσι αφήνει την Α1 με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα γυρίσει πιο δυνατό στα μεγάλα σαλόνια…