Το Internet ριχνει τον Σίλβιο

Επιτέλους καποιος έπρεπε να το κάνει.
Μια δηµοσκόπηση που διενεργήθηκε για λογαριασµό της εφηµερίδας «Λα Ρεπούµπλικα» έρχεται να επιβεβαιώσει τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι µετά τη βαριά ήττα στις τοπικές εκλογές και το στραπάτσο – δύο εβδοµάδες µετά – στο τετραπλό δηµοψήφισµα. Οι παρατηρητές βλέπουν να έρχεται η πτώση του Καβαλιέρε µαζί µε το τέλος της «τηλεκρατίας». Οπως επισηµαίνουν, ο βασιλιάς τωνµέσων ενηµέρωσης είναι γυµνός στην επικράτεια του ∆ιαδικτύου, εκεί που στήθηκε η νικηφόρα προεκλογική εκστρατεία του υποψηφίου της Κεντροαριστεράς στο Μιλάνο και κινητοποιήθηκαν οι ψηφοφόροι για να ψηφίσουν «ναι» στα τέσσερα δηµοψηφίσµατα.

Η σχέση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι µε το Ιντερνετ είναι ανύπαρκτη. «Τι ασχολείσαι µε αυτό το µαραφέτι;

∆εν έχει λεφτά», είχε πει πριναπό τέσσερα χρόνια σεέναν σύµβουλο της κρατικής τηλεόρασης.Από τότε δεν έχουν αλλάξεικαι πολλά πράγµατα. Για τον Καβαλιέρε η µηχανή αναζήτησης Google προφέρεται «Γκόγκολ» – όπως το όνοµα του ρώσου συγγραφέα. Και οποιαδήποτε δραστηριότητα στο ∆ιαδίκτυο είναι χαµένος χρόνος.

«Η τηλεόραση είναι ένα ψυχρό µέσο ενηµέρωσης. Το ∆ιαδίκτυο έχει θέρµη, ζωντάνια. Το twitter κέρδισε την τηλεόραση», δηλώνει στην εφηµερίδα «Μοντ» ο Μάρκο Μπελπολίτι, ιδρυτής της ιστοσελίδας DoppioZero. Αυτό αποτυπώθηκε στη δηµοσκοπική βουτιά του ιταλού πρωθυπουργού. Η αποδοχή του έχει πέσει στο 29%, εµφανίζοντας συνεχώς απώλειες, ενώ για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια τα κόµµατα της Κεντροαριστεράς προηγούνται αθροιστικά στην πρόθεση ψήφου των κοµµάτων της Κεντροδεξιάς. Το «σκορ» στη δηµοσκόπηση έγραψε 42,5% για το ∆ηµοκρατικό Κόµµα και τους πιθανούς συµµάχους του έναντι 39% για τον Λαό της Ελευθερίας και τη Λέγκα του Βορρά. Οπως επισηµαίνει πάντως η «Ρεπούµπλικα», το αποτέλεσµα κάθε άλλο παρά εξασφαλισµένο είναι. Αν και το «τέλος του έρωτα» των ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάςπρος το πρόσωπο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι εµφανές και η Κεντροαριστερά αρχίζει και πάλι να γοητεύει, το παιχνίδι δεν έχειτελειώσει. Αφενός οι συντηρητικοί ψηφοφόροι θα µπορούσαν να επιστρέψουν σε µια Κεντροδεξιά χωρίς τον σηµερινό της ηγέτη. Αφετέρου, η Κεντροαριστερά εξακολουθεί να εµφανίζει έλλειµµα ηγεσίας και κυβερνητικής πρότασης, ενώ κανείς δεν θα ποντάριζε µε σιγουριά στην ενότητά της.