Έχουν περάσει 122 χρόνια από την καθιέρωση της γιορτής της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Ήταν απόφαση της Δεύτερης (Σοσιαλιστικής) Διεθνούς... | ||
Ο εορτασμός της εργατικής πρωτομαγιάς έγινε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1893. Ο Σοσιαλιστικός Σύλλογος του Σταύρου Καλλέργη διοργάνωσε τον εορτασμό, που έγινε στις 2 Μαΐου ημέρα Κυριακή στο Παναθηναϊκό Στάδιο γιατί η πρώτη Μαΐου ήταν Σάββατο. Τα αιτήματα τα συγκέντρωσης τα οποία εγκρίθηκαν σε ψήφισμα ήταν: 1. Την Κυριακήν καθ’ όλην την ημέραν να κλείουν τα καταστήματα. 2. Να περιορισθή η εργασία των εργατών εις οκτώ ώρας από δώδεκα και πλέον που εργάζονται. 3. Οι εν ενεργεία παθόντες εργάται να συντρέχωνται υπό του κράτους και των συναδέλφων των. (πηγή: Γ.Σ.Ε.Ε.) Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπήρχε οργανωμένο εργατικό κίνημα. Αιτία ήταν η πρωτοκαθεδρία του αγροτικού τομέα στην οικονομία με αποτέλεσμα να μην να μην υπάρχει μεγάλος αριθμός εργατών, αφού η βιομηχανική ανάπτυξη ήταν υποτυπώδης. Επίσης η διάδοση σοσιαλιστικών ιδεών καθυστερούσε λόγω της Μεγάλης Ιδέας που ήταν η κυρίαρχη ιδεολογία από το 1844 ως το 1922. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στην ελληνική επικράτεια αρχίζει να εμφανίζεται το εργατικό κίνημα πιο οργανωμένο. Αιτία είναι ότι υπάρχει βιομηχανικό υπόβαθρο στην πόλη και η εργατική οργάνωση Φεντερασιόν, η πρώτη στην Ελλάδα με δυτικοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά. Το 1911 μετά από 17 χρόνια ξαναγιορτάζεται η Εργατική Πρωτομαγιά με πρωτοβουλία του Ν. Γιαννιού και με συνθήματα δανεισμένα από την εργατική πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο: 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνο. Το Μάιο του 1936 σε διαδήλωση των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης σημειώνονται βίαια επεισόδια με αποτέλεσμα το θάνατο διαδηλωτών-καπνεργατών. O θάνατοςτου Τάσου Τούση και η σπαρακτική κραυγή της μάνας όπως είναι αποτυπωμένη σε φωτογραφία από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, πο θα μελοποιήσει το 1960 ο Μίκης Θεοδωράκης, αφήνοντάς αυτό το μνημειώδες μουσικό έργο. Το Μάιο του 1944 εκτελούνται στο σκοπευτήριο της Καισαριανής οι 200 που είχαν συλληφθεί από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Πολύ νερό στο αυλάκι έχει κυλήσει από το Μάιο του 1936 αλλά κάποια ζητήματα παραμένουν επίκαιρα. Στην Ελλάδα του “Μνημονίου” όπου τα πάντα αλλάζουν, με ίσως βασικότερο ζήτημα τις εργασιακές σχέσεις, οφείλουμε να στοχαστούμε ως πολίτες αυτής της χώρας αλλά και της Ευρώπης ότι ορισμένες κοινωνικές κατακτήσεις είναι ανάγκη να μην εκλείψουν. Στο όνομα του καταναλωτισού και μια ψευδεπίγραφης προόδου κοινωνικές αξίες καταπατώνται. Σίγουρα οι θεσμοί και τα αιτήματα ανταποκρίνονται στις ειδικές παραγωγικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε εποχής. Από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κοινωνία προχωρά με σκοπό τη νβελτίωση των συνθηκών ζωής και όχι το πισωγυριμάτης σε μια ζούγκλα κοινωνική και οικονομική. Αν διαβάσει κανείς τις εκθέσεις ξένων εμπειρογνωμόνων των αρχών του 20ου αιώνα για την εργασία στην Ελλάδα θα διαπιστώσει ότι γίνεται παντού λόγος για την παιδική κια τη 12ωρη εργασία. Αυτά σήμερα συμβαίνουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου αλλά και σε καθεστώτα που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. 1 Η εργατική πρωτομαγιά όμως έχει και μια άλλη διάσταση, αυτή του δικαιώματος στην εργασία. Στην Ελλάδα του 2011 τίποτε δεν είναι αυτονόητο. Η ανεργία καλπάζει και ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση γιατί εκτός της απώλειας του βιοτικού του επίπεδου χάνει και τις ελπίδες του για το μέλλον σε ένα δύσκολο και αδιέξοδο περιβάλλον. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου