Ποια απο τα παρακάτω αληθευoυν;
1. Ο Ε.Ο.Φ. πήγε να αγοράσει το κτίριο της Faran και ο έλεγχος που έκανε έδειξε ότι το κτίριο είναι χάρτινο και αποχώρησε;
2. Η διοίκηση της Faran έφτιαξε δικό της κτίριο και μεταφέρθηκε εκεί για να είναι ασφαλής;
3. Με τα φράγκα εκλεισε τα στόματα όλων και την έβγαλε καθαρή;
4. Πόσο άθλιοι και ποταποί είναι άνθρωποι που ενω κουβαλούν την σκιά αδικοχαμένων ψυχών δεν νοιώθουν τίποτα;
Ποιο είναι το σοβαρότερο από τα στοιχεία που κατατέθηκαν στη δίκη της ΦΑΡΑΝ το 2004 και το οποίο φυσικά δε στάθηκε ικανό για την «αδέκαστη» δικαιοσύνη προκειμένου να καταδικάσει τον Κάτσικα και τους άλλους υπεύθυνους: Το εργοστάσιο της ΦΑΡΑΝ ήταν από κατασκευής καταδικασμένο να καταρρεύσει σε ένα σεισμό, στον οποίο άλλα γειτονικά κτίρια θα άντεχαν, όπως εξάλλου και άντεξαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦταίει μόνον ο σεισμός και το ότι η ΦΑΡΑΝ ήταν πολύ κοντά στο επίκεντρο, όπως υποστήριξε ένας από τους μάρτυρες στη δίκη, που, κατά σύμπτωση, ήταν και είναι στέλεχος της επιχείρησης; Πολύ βολική άποψη, όχι μόνο για τους κατηγορούμενους, αλλά πρωτίστως για τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, που υποτίθεται ότι είναι εντεταλμένοι να ελέγχουν και να προστατεύουν τους πολίτες, από κτίρια - φέρετρα.
Ήξερε κάποιος αρμόδιος φορέας την κατάσταση του κτιρίου; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απόλυτη και μονολεκτική: ΝΑΙ. Σε ανύποπτο χρόνο, το 1986, η πολιτικός μηχανικός Ελένη Μηλιαρονικολάκη, κάνοντας πραγματογνωμοσύνη στο κτίριο για λογαριασμό του ΕΟΦ, που την εποχή εκείνη έψαχνε να αγοράσει κτίρια εργοστασίων για τις ανάγκες της παραγωγής τους, έκρινε ότι είναι επικίνδυνο. Έκανε δε και σχετική έκθεση, την οποία υπέβαλε στους προϊσταμένους της.
Η έκθεση τελειώνει με το συγκλονιστικό συμπέρασμα: «Προκύπτει ότι το κτίριο της φαρμακοβιομηχανίας ΦΑΡΑΝ ΑΒΕΕ δεν ενδείκνυται για τις προβλεπόμενες ανάγκες της Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας. Στο παρελθόν, όπως φαίνεται, σημειώθηκαν ζημιές στα υποστηλώματα καίτοι ήταν αφόρτιστο. Στο μέλλον, αν και εφόσον η Ε.Φ το αγόραζε, με πλήρες φορτίο, ΔΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΑΝΤΕΠΕΞΕΛΘΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΕΙΣΜΟΥ».
Τι έγινε στη συνέχεια αυτή η έκθεση; Ευαισθητοποιήθηκε κάποιος από τους παραλήπτες της, ώστε να κινήσει τις αυτονόητες διαδικασίες, προκειμένου να προστατευτεί η ζωή όσων μπαινόβγαιναν στο κτίριο αυτό; Η εργοδοσία της ΦΑΡΑΝ που σκόπευε να πουλήσει το κτίριο δεν ενδιαφέρθηκε άραγε να μάθει τι έγραφε η έκθεση της μηχανικού; Η ακροαματική διαδικασία ποτέ δεν έδωσε απαντήσεις. Όχι γιατί τα ερωτήματα δεν τέθηκαν, αλλά γιατί αυτοί που έπρεπε να δώσουν απάντηση προσπάθησαν να την αποφύγουν.
Μεταξύ των μαρτύρων στη δίκη ήταν και ο τότε προϊστάμενος της Ελένης Μηλιαρονικολάκη και παραλήπτης της έκθεσης, Αντώνης Χατζηπέτρου, μέλος του ΔΣ του ΕΟΦ και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού την περίοδο εκείνη, που αρχικά κατέθεσε ότι την ύπαρξη της έκθεσης Μηλιαρονικολάκη την πληροφορήθηκε για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση του κτιρίου. Απαντώντας, όμως, σε ερωτήσεις της Πολιτικής Αγωγής, θυμήθηκε πως ήταν ο πρόεδρος της εκτιμητικής επιτροπής των κτιρίων, που εξέταζε ο ΕΟΦ πριν καταλήξει στο ποιο θα αγοράσει. Άλλος μάρτυρας, ο πολιτικός μηχανικός Παναγιώτης Πλαΐνης, που εξέτασε τα ερείπια του εργοστασίου δύο μέρες μετά το σεισμό, ήταν κατηγορηματικός: «Είχαν μειωθεί οι διαστάσεις υποστυλωμάτων και οπλισμού», είπε. Με δεδομένο ότι έως το 1971 οι στατικοί υπολογισμοί ελέγχονταν από την Πολεοδομία, υπεύθυνοι σίγουρα υπάρχουν.